Morgunblaðið - 21.01.1977, Síða 31

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. JANUAR 1977
31
Eymundur Magnússon
skipstjóri -
Fornvinur minn, Eymundur
Magnússon skipstjóri, hefur nú
leyst landfestar og látið úr höfn í
hinsta sinni. Hann andaðist hinn
13. janúar eftir langa ævi og
annasama. Hann átti við heilsu-
leysi að stríða hin síðari ár, en þá
hafði hann fyrir nokkru lokið
miklu og erfiðu dagsverki í þágu
lands og þjóðar.
Fyrir röskum fimm tugum ára
bar fundum okkar saman á skipi í
Reykjavíkurhöfn. Eymundur var
þá á neðsta þrepi stýrimannsstig-
ans rösklega þrítugur að aldri, en
ég stráklingur innan tvítugs.
Atvikin höguðu því þannig að við
vorum samskipa i þrjú sumur í
strandferðum á gömlu Esju.
Einhvern veginn hændist ég
meira að Eymundi en öðrum
ágætum félögum, og af þessum
kynnum spratt ævilöng vinátta.
Eymundur fæddist á Hafnar-
hólmi við Steingrímsfjörð hinn
21. apríl 1893, sonur hjónanna
Magnúsar Kristjánssonar bónda
og hafnsögumanns og Guðrúnar
Mikaelsdóttur. Hann missti föðar
sinn þegar hann var á fjórtánda
ári og fór þá til venslafólks, sem
reyndist ekki nærgætið um of.
Eins og að líkum lætur lá hið
sama fyrir Eymundi og öðrum
unglingum um síðustu aldamót,
að hjálpa ti) við hvers konar störf
og vinna síðan hörðum höndum
þegar aldur og þroski leyfði. Að
vonum lá leið Eymundar á haf út,
eins og margra Vestfirðinga, fyrst
með árabátum og skútum en siðan
á vélknúin skip. Um skeið var
hann háseti hjá hinum alkunna
skútuskipstjóra Ellert Schram, en
eftir það fór hann á stýrimanna-
skólann og lauk prófi 1917. Ég
heyrði Eymund oft minnast Ell-
erts með þökk og virðingu, enda
kvað hann hafa verið afburða sjó-
maður og efalaust kennt Ey-
mundi ýmislegt. Að prófi loknu
var hann á ýmsum skipum hér við
land og í siglingum til annarra
landa en vistaðist snemma á skip
Eimskipafélagsins, þar sem hann
var stýrimaður og skipstjóri uns
hann lét af störfum fyrir aldurs
sakir.
Eymundur Magnússon var mjög
farsæll skipstjórnarmaður, vand-
aði öll sín verk pg gætti þess vel,
sem honurn var falið. Og hann
gerði það á þann hátt, að öllum
líkaði vel. Því var við brugðið, að
hvort heldur það voru stýrimenn,
hásetar eða aðrir af áhöfn skips,
vildu allir með honum vera. Sigl-
ingamaður var hann ágætur,
nákvæmur og gætinn. Eftir að
nýju siglingatækin komu um borð
í skipin sagði Eymundur eitt sinn
— Minning
við mig, að nú væri það orðið létt
verk að stjórna stórskipum og
leiðigjarnt, ekki þyrfti lengur að
gera annað en að einblína á mæla
og tæki í stað þess að sigla eftir
sól og' stjörnum og taka mið af
straumum og vindum.
Eins og við má búast sigldi
Eymundur oft krappan sjó á sinni
löngu sjómannsævi. A fyrrri
stríðsárunum sótti hann nýjan
vélbát til Danmerkur ásamt þrem
öðrum, en sá bátur var skotinn í
kaf austan Færeyja. Á höfnin
komst þó af í bátsskel eftir nær
sólarhrings lífróður til Færeyja.
Síðar var Eymundur um stundar-
sakir skipverji á togaranum Leifi
heppna, en hann var látinn víkja
fyrir öðrum þegar skipið lagði
upp í sína siðustu för, en það fórst
á Halamiðum í apríl 1925. Og þeg-
ar Goðafoss var skotinn í kaf við
Garðskaga var Eymundur 1. stýri-
maður þar um borð. Slapp hann
úr þessum mannraunum, og raun-
ar fleirum, heill á húfi, en lítt féll
honum að tala um þær. Yfirleitt
held ég að mjög fáir geri sér ljóst,
hvaða raun það hefur verið að
vera í siglingum, bæði á fyrri og
þó einkum á síðari styrjaldarár-
unum. Farmennirnir lögðu sig í
lífsháska árum saman til að færa
þjóðinni björg í bú, en heima sátu
aðstandendur þeirra, konur og
börn, sem lifðu öll árin milli von-
ar og ótta.
Eymundur Magnússon var mjög
vandaður maður til orðs og æðis,
fróðleiksfús og varði hann frí-
stundum sínum mest til lesturs.
Enda eignaðist hann mikið og gott
bókasafn eftir því sem árin liðu.
Hann talaði bæði ensku og þýsku
og víkkaði því sjónhring sinn með
lestri bóka á þeim tungum. Að
eðlisfari var hann fremur dulur,
ekki margmáll og jafnlyndur.
Aldrei heyrði ég hann leggja illt
orð til nokkurs manns en oft hitt,
að hann bætti úr ef einhverjum
var hallmælt. A okkar löngu
kynnum varð ég þess aldrei var að
hann skipti skapi né að á honum
sæi þótt honum rynni í skap, og
mun slíkt alveg einstakt. Fram-
koma hans öll var fáguð, mótuð af
hófsemi og kurteisi. Eymundur
var hávaxinn, beinn í baki og sam-
svaraði sér vel. Hann lagði mikla
stund á líkamsrækt og var mikill
sundmaður og þolinn, en það
bjargaði lífi hans einu sinni eða
oftar.
Ofan við koju sína hafði
Eymundur löngum litla en fallega
Kristsmynd. Ég vissi að hann var
enginn bókstafstrúarmaður og
tnjög frjálslyndur í hugsun svo ég
spurði hann einu sinni hvers
vegna hann hefði þessa mynd
uppi. Því svaraði hann til, að
Kristur hefði verið svo góður
maður og fullkominn, að gotl væri
að hafa hann að fyrirmynd. Og
það hafði hann, því að vammlaus-
ari mann hef ég ekki þekkt.
Árið 1930 kvæntist Eymundur
Þóru Árnadóttur prests Þórarins-
sonar, hinni ágætustu konu og
húsmóður. Börnin urðu fimm,
Magnús, Kristrún, Arni Þór og
Katrín, en eitt þeirra, Þórir, létst
í frumbernsku. Þau hjónin áttu
fallegt heimili og gestkvæmt
mjög á Bárugötu 5, þar sem vin-
um og frændfólki var ætíð vel
fagnað og af hjartahlýju. Þar er
nú skarð fyrir skildi en eftir lifir
minning um mætan mann.
Hákon Bjarnason.
SVAR MiTT
EFTIR BILLY GRAHAM
Ég er hermaður að atvinnu. Ég á fjölskyldu og reyni að lifa
sem kristinn maður. Ég finn, að meðal hermannanna ríkir
guðleysi, siðspilling og virðingarleysi. Það er ekki auðvelt að
búa við þetta. Hvað á ég að gera?
Hermaður, lífið er ekki þannig einungis í hernum,
heldur alls staðar i heiminum. Hið illa er alltaf
nálægt og reynir að vega upp á móti hinu heilaga.
Freistingin til að láta undan girndunum sigrar oft
löngunina til gæzku. Ástæðan er sú, að heimurinn er
í eðli sínu syndugur. Hér er skýringin á því, hvers
vegna kommúnismanum vex ásmegin, en kristin-
dómurinn lýtur í lægra haldi. Við lifum í heimi svika,
syndar, haturs og vonzku. Við lifum í veröld, sem er
búin undir guðlausan kommúnisma, því að hjörtu
mannanna eru opin fyrir svikum, fyrir harðstjórn og
uppreisn. Réttur, lýðræði, frelsi og kristin trú — við
fáum hvorki varðveitt þetta né aflað þess fyrirhafn-
arlaust. Þetta eru raunveruleg gæði, en heimurinn
er öfugsnúinn í innsta eðli sínu. Við verðum að
hverfa aftur til skilnings Biblíunnar, að heimurinn
sé ,,glataður“ og að Guð hafi gefið son sinn til þess að
hver, sem á hann trúir, muni verða hólpinn. Kross-
inn strikaði út „átökin“ milli manna og Guðs, og þvi
aðeins, að við séum „í Kristi", hefur þessi veröld
einhvern tilgang.
Þetta er ástæðan til þess, að Kristur sagði: „Yður
ber að endurfæðast“.
Bamaúlpur — barnabuxur
Barnapeysur — barnaskyrtur
Dömublússur — denimfatnaður o.m.fl.
20—70% afsláttur
ÚTSALA - ÚTSALA
Laugavegi 66, sími 12815.
ÍSKEIFUNN!
Allar tegundir
fatnaðar o.fí. þ.ám.
12 matvörutegundir
lækkadar í verdi
CM
(Ö
<£)
Opið til lOíkvöld
iokaðámorgun
Kaldsólun
„Jafnvel betra en nýtt”
Nú Cjetum við boðið viðskipta
vinum okkar nýja kaldsólningar
þjónustu.
A'ih. okkar hagstæða verð
Verð t.d. kaldsólun: á 1100x20 Kr 29 030.
m. sölusk. á 1000 x 20 Kr. 26 670 m
sölusk.
Næst reynir þú
Kaldsólun
SOLNING HF
hjólbarðaverksmiðja,
hjólbarðaþjónusta,
Smiðjuvegi 32—34, símar
44880—43988