Morgunblaðið - 26.02.1977, Síða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, LAUCÍARDACÍUR 26..FEBRCAR 1977
------------- ------—...--------------
Erlendis, ekki síöur en hér, eru bækur í
brennidepli um jól og áramót og spurningin sígilda:
Hver var bók ársins? fær sitt rúm í dagblöðum og
útvarpi. Hér á eftir fara svör ýmissa kunnra
Englendinga, forvitnileg þeim, sem vilja fylgjast
með brezkum bókmenntaheimi. Fyrst fer svar
yfir-bókmenntaráðunautar The New Fiction
Society, en það er bókafélag, sem velur þau verk,
er þykja skara fram úr hverju sinni og mælir með
þeim við áskrifendur sína. . .

í'* i

I!.» . • <:•f . : íí:i: : !# • 1 2°
*>
I«i •
li* *: • !!•:: ; ;
T« • ’ • • u:1 x.
JÆKll
rnw
Lffltl

David Hughes,
bókmenntaráðunautur
New Fiction Society:
Alvinna mín er art dæma hækur, cn
edli milt er í raun og veru adeins ad
njúta þeirra. I>að er retíla hjá I.ondon
I.ihrary ad kaupa cnyar h;ekur fyrr en
sex mánudir eru lidnir frá útf>áfu þeirra,
því þá fyrst er h;cyt að skilja kjarnann
frá hisminu. Stundum óska éy þess, að
sú hin sama reela ui 111 fyrir jiaftnrýnand-
ann, þeftar éji hef velt mér í þeim mun-
aúi að fíleypa í min nýjar ha'kur af öllu
ta«i. Það er ennin leirt að fjera sér ítrein
fyrir áhrifum hókar, hvart þá fiildi henn-
ar, fyrr en lönfiU el'tir art hún helur verirt
lesin. I’ess vef>na rifja éfi upp stolnar
án;efijustundir sírtasta árs mert einstakri
ántefiju — h;ekur, sem hal'a skilirt meira
eftir sif; í hufiskotinu en nokkurt annart
fi;eti fiert.
Svo furrtulefit sem þart kann art virrtast,
þá eru mér þ;er skáldsöfiur eftirminni-
lefiastar, sem éfi hafrti minnst fianran af
art lesa. Bókin A Family Arsenal eftir
í’aul Theroux skaparti handa mér nýja
Lundúnahorfi, myrka of> ófiurlefia, mert
söfiu um hryrtjuverk. sem var na-stum
því sársaukafullt art lesa. Kn svo íallefia
skriluð art unun er art. Þessi hók hefur
einhvern vefiinn nárt tanfiarhaldi á nrert-
vitund minni, hún mínnir mif> núna á
hversu vortalefiur heirnur okkar er of>
áha'ttusamur sem við tiikum. Hirt sama
fíerir líka The Hahhi s Wile eftir David
Benedictus (Blond & Brififis). Of> éf>
minnist Hotel de Dream eftir Emma
Tennant (Gollanez), sem var refilulefi
vinna art komast í fit-fin um fyrir latan
lesanda. En þart. hvernifi hún notaði
drauma. sem fianfia aftur í hufja manns
ofi verrta raunverulegir, alvefi eins Of>
mínir eifiin hufiarórar, eifia til art f>era,
það þótti mér áhrifaríkt. A ekki ósvipað-
an hátt minnist éfi 100 Scenes from
Married Life eftir C’.iles C’.ordon
(Hutchinson) fyrir að velta við kunn-
Ufílcfiri reynslu til art sýna fram á and-
styfífírt sem nartar í endurminninfiarnar.
Þessar þrjár h;ekur lifa í hufia mínum,
jafnvel þö éfi sé að nokkru le.vti húin art
fileyma þeim Slíkar ha'kur virrtast leirta
á öþekkta starti í vitund minni. Artrar
ha-kur brefiða upp myndum af land-
fra'rtilefja afmörkuðum störtum Mér
dettur i hufi hók Sasha Moorsom, A
I.avender Trip (Bodley Head). sem tók
mifi mert sér til Frovence í Frakklandi til
art fylfijast mert harmsöfiu, sem þó var
svo fiórt art éfi fiat notið hennar. Og ég för
í ferrt til Spánar mert Julian Rathbone í
hókinní Kinfi Fisher Lives (Michael
Joseph). Þart var „pakkaferrt", sem veitti
innsýn í mannlefit eðli, sannara nú en á
mertan éfi var art lcsa hökina. Kosamond
Lehmann seiddi mifi mert sér til Vestur-
India í römantískri skáldsöf>u, A Sea-
C’.rape Tree (Collins) ofi éfi för til Fen-
eyja til art nrafast l'yrir um spillinfíuna
þar í The Survivors eftir Simon Raven
(Blond & Brigfis) of> ég er enn art
skemmta mér á Italíu mert Muriel Spark
í hók hennar The Takeover
(Macmillan).
Já, éfi var nukirt i útlöndum á þessu
ári, sem var art lírta. Hér heima ráða
huftmyndaflufí ofi hlátrasköll ríkjum,
kannski veitir ekki af á þessum sírtustu
Of< verstu tímum. fig er enn art hrosa mert
sjálfum mér yfir The Children of Dyn-
mouth eftir William Trevor (Bodley
Ilead) og éf> f>et enn hlegirt upphátt art
lilhufisuninni um The Wilt eftir Tom
Sharpe (Secker & Warburfí). Jafnvel
Kinfisley Anns, sem skrifar þurrari texta
nú en nokkru sinni í The Alteration
(C'.ape), fietur ekki annart en fengið mig
til að glotta — Amis býr art þessu sinni
111 annart Kngland, e.t.v. þart sem orrtirt
hefði, ef mannkynssagan hefrti hagart sér
öðru vísi. Kn Kngland sem var og er enn
(og verrtur kannski ailtaf) býr í bók
Robert Nye. Falstaff (Hamish
ifamilto.n). Eg vertja á aö þetta er bókin
„sem kcmur til mert art bliva". Hún veltir
sér beinlínis upp úr þessum ástrírtum og
þessum dönaskap, sem er okkar heima-
tilhúna menning. Falstaff keppir ekki
virt artrar hækur, hún er hara allt allt
örtru vísi og mig grunar hún eigi eftir art
eiga start í lífi mínu í mörg ár.
Og svo mun ég lesa allar þessar hækur
aftur nú eftir áramótin jafnvel þö ég
opni enga þeirra. Því þetta eru þær
ha'kur, sem enn eru art hrjótast um í
mér.
A.J.P.Taylor
sagnfræðingur
The British Campaign in Ireland
1919—1921 eftir Charles Townsend
(Oxford). Þessi bök hefur bærti mikirt
sagnfrærtilegt gildi og er brártskemmti-
leg lesning, auk þess hel'ur efni hennar
ntikla þýrtingu enn í dag.
The Eástern Front 1914—1917 eftir
Norman Stone, (Hodder and Stoughton)
sem vann Wolfson-verrtlaunin verð-
skuldart í ár. Og að sírtustu en ekki sízt,
The Autobiography of Arthur Ransome
(C: pe).
Clive James blaðamaður
Eg hef nú verirt svo upptekinn við art
lesa sígildar hökmenntir ekki hvart sízt i
þeim tilgangi art bæta mér upp
menntunarskort æskunnar — að ég hefi
lítinn sem engan tíma haft til að lesa
nýjar bækur. Dagbækur Pepys, Don
Quixote, Bréf Byrons lávarðar, Wuther-
ing Heights, C’.ulag Archipelago,
W'atership Down (sem ég hef verið art
lesa fyrir dóttur mína á kvöldin —
hvernig á ég að geta haft tima fyrir nýja
hluti? Af þeim fáu, sem ég hef lesið, eru
-mér þrjár minnissta'ðastar; The Little
Magazines eftir lan Hamilton
(Weidenfield) og The Alteration eftír
Kingsley Amis (Cape) og The Fight eft-
ir N. Mailer — sú bók þótti mér snar-
rugluð en fjári góð.
Mary McVarthy
rithöfundur
Tvímælalaust JR eftir William Gaddis
(Gape). Mörgum finnst þetta vera erfið
bók, en ef maður leggur við hlustirnar í
fyrsta kaíla og kynnist röddum sögu-
hetjanna — tvær gamlar konur og lög-
fræóingur —, þá er varla hægt að fara
aftur út af sporinu. Þetta er harmasaga,
sem gerist mitt á milli W'all Street og
barnaskóla. Eélagsfræðikennarinn, frú
Joubert, er að kaupa hlutabréf, „hluta af
Bandarík-junum". Bökin er um peninga
og spillingu fjármálaheimsins. Maöur er
eilíft art skella upp úr við lesturinn og
þegar spurt hvað er svona fyndið? — Þá
er hreinasta unun að lesa upphátt kafla
og kafla.
The Time of Illusion eftir Jonathan
Schnell (Knopf). Úttekt á bandarískri
pólitík, með stjörn Nixons sem þunga-
miðju.
Une Liaison Parisienne eftir Marie-
C.laire Blais (Laffontj. Örstutt og fersk
skáldsaga um ævintýri ungs rithöfund-
ar, sem er fransk-kanadískur og um-
gengst franska rithöfuna. Saga í anda
Balzac án þess að vera á nokkurn hátt
sta'ling. Ga'ti orrtirt sígild dæmisaga til
artvörunar.
Arthur Koesler
rithöfundur
Klynts Law eftir Kliiott Baker
(Micheal Joseph). Meinfyndin ádeila á
draugasálfrærttnga, sem hyrjar þráðinn
á draugslegum háskóla og lýkur honum í
las Vegas — draugaborginni sjálfri.
The Fire Came By — The Riddle of
the Great Siberian Explosion 1908, eftir
John Baxter og Thomas Atkins
(Macdonalds og Jane’s.) Vel unnnin um-
sögn um mesta vísindaundur aldarinnar;
sprenging í háloftunum — ekki loft-
steinn, nei — sem olli meiri eyðilegg-
ingu en Hiroshima sprengjan.
Aðdáunarverðasta útgáfa ársins þykir
mér vera safn skátdsagna George
Orwells — fimm sögur á 925 blaðsíðum,
falleg bók sem kostar ekki nema £3.95.
(Secker/Octopus)
A.J. Ayer, heimspekingur
Ég hafði mesta ánægju af að lesa þrjár
bækur á árinu: The Flesh is Frail, sjötta
bindi bréfa og dagbóka Byrons, sem
Leslie A. Marchand hefur ritstýrt.
Dagbækur Evel.vn Waugh — „sem allir
lalir svo illa um"
(Murray). Byron var stórkostlegur bréf-
ritari og sá tími ævi hans, sem segir frá
þessu bindi — þegar hann var í útlegð í
F’eneyjum — er sérstaklega athyglis-
verður.
A Hidden Life: The Enigma of Sir
Edmund Backhouse eftir Hugh Trevor
Roper. (Macmillan). Trevor-Roper
prófessor skrifar eins og hans er vandi,
af kæti og frásagnargleði um þennan
dularfulla mann, Edmund Backhouse,
sem eyddi mestum hluta ævi sinnar í
Peking þar sem hann lézt árið 1944.
Hann skildi eftir sig tvö óbirt bindi
minninga, sem eru bæði ótrúlegar og
hneykslanlegar, en stundum örlítið ýkt-
ar.
Mafioso eftir Gaia CServadio. (Secker
and Warburg) Spennandi og vel skrifuð
saga ítölsku mafíunnar allt fram á okkar
daga.
Sjötta hindi hréfa og dagbóka Lord
Ryrons fjalla um dvöl skáldsins 1
Feneyjum