Morgunblaðið - 24.12.1977, Side 24

56
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. DESEMBER 1977
£>n'
(f *»
M0RtfdN-%<^
KArnNJ 'v'
' ^ n__x ö'
GRANI göslari
Það er ekkert að sjónvarpinu
— það er nýi steikarofninn sem
þú ert að glápa á!
Þetta verður ógleymanleg ferð
— en minntu mig samt á hana
seinna!
Lífskjaragræðg-
in óhugnanleg
Svo segir verkamaður f bréfi
sfnu hér á eftir, en þar hugleiðir
hann ýmislegt um það sem hann
nefnir fjárgræðgi Islendinga og
má e.t.v. segja að þessar hugleið-
ingar eigi ekki illa við á þessum
árstfma.
„Velvakandi góður.
Nú taka flugumferðarstjórar til
með „aðgerðir", sem verða þess
e.t.v. valdandi að fjöldi fólks nýt-
ur ekki jólanna sem skyldi. Hvað
amar að hjá flugumferðarmönn-
um? Mig langar til þess að fá það
staðfest frá réttum aðilum, hvort
það sé rétt, að flugumferðarstjór-
ar hafi haft sl. sumar svona milli
600—1.000.000 kr f kaup á mán-
uði. Ef þetta er rangt þá ber að
leiðrétta það, en ef rétt er þá fer
verkamaðurinn að skilja að-
gerðirnar, því mikil vill meira.
Svo má ekki gleyma aðstöðunni
og tfminn er smekklega valinn.
Ekki vitum við, sem verðum að
velta hverri krónu áður en hún er
afhent, hvernig á að kaupa fyrir
jólin allt sem nauðsynlega þarf,
svo ekki sé talað um munaðinn.
Vissulega leggja margir að sér
með yfirvinnu, en ef rétt er að
flugumferðastjórar hafi þessi
ósköp fyrir að vera nánast ekkert
heima, þá fer að vakna sú sprun-
ing hve mikið öryggi felst í þvf að
þeir séu hálfsofandi á aukavökt-
um. Það væri verðugt verkefni
fyrir einhverja aðila, sem málið
varðar, hvort viðkomandi hafi
haft nokkurn tfma tif þess að hvfl-
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
öll höfum við rekið okkur á hve
hættulegt er að dobla háan loka-
samning. Alltaf er hætta á, að það
hjálpi sagnhafa við úrspilið.
Þetta fengu andstæðíngar bresku
spilakonunnar Rixi Marcus að
reyna þegar spílið í dag kom fyrir
f október-hluta Philip Morris
keppninnar, sem haldinn var í
1 Amsterdam.
Gjafari suður, N-S á hættu.
NORÐIJR
S. G4
H.A 10732
T. D4
L. ÁD65
VESTUR
S. KD852
H. DG5
T. 85
L. 1072
AUSTUR
S. 10963
H. —
T. 10762
L. G9843
SUÐUR
S. A7
H. K9864
T. ÁKG93
L. K
Rixi var í suður og varð sagn-
hafi í sex gröndum (!) eftir þess-
ar sagnir.
Suður VESTUR NORÐUR AUSTUR
1 H 1 S 4 H 4 S
4 G pass 5 H pass
6 H 6 G pass dobl pass allir pass. 6 S
Það var eðlilegt, að austur fórn-
aði gegn hjartaslemmunni.
Garpurinn Rixi sætti sig ekki við
meðalárangur. Skellti sér í grönd-
in. En doblið sagði of mikið.
Otspilið, spaðakóng, tók Rixi
með ás. Tók laufkónginn, tígul-
drottningu, ás og drottningu í
laufi og síðan tígujslagina. Að því
loknu var staðan þessi.
NORÐUR
S. G
H. Á107
T. —
L. —
AUSTUR
S. 109
H. —
T. —
L.G9
SUÐUR
S. —
H. K986
T. —
I__
Vestur hikaði þegar sagnhafi
spilaði lágu hjarta frá hendinni.
„Ég læt tíuna látir þú lágt“, sagði
frökenin þá við hann. Vestur lét
því gosann en þá endaspilaður í
næsta slag.
VESTUR
S. D
H. DG5
T. —
L. —
Æ Æ ___ Framhaldssaga eftir
HUS MALVERKANNA
31
Stóra dagstofan sem bar vitni
um nær þvf öfgafullan kær-
leika til alls þess sem hann gat
nefnt fjölskyldu sfna. Fjöl-
margar myndir af forfedrum
hans sem héngu á veggnum f
forstofunni og f dagstofunni.
Stóra pfanóið þar sem myndin
af systur hans f Bandarfkjun-
um trónaði.
Stóra pfanóið sem Morten
1 hafði setið við.
Hún reyndi að nema staðar f
hugsunum sfnum.
Þar var eitthvað sem kom
ekki heím og saman.
Hún hafði einmitt hugsað um
það kvöldið áður — einmitt
þegar Morten settist við
pfanóið.
Hvað hafði hann spilað?
Hún gat ekki munað það.
Hafði kannski ekkf náð haldi
á hugsun sinnf þvf að hann
hafði allt f einu hætt að spfla og
litið á hana.
Litið á hana...
— Ég lifi á morðum ... það
var rétt eftir að hún hafði sagt
þau orð.
Þetta örsmáa atriði sem hún
var að reyna að ná aftur. Það
var ekkert f sambandi við
morð, en það fór f taugarnar á
henni að hún skyldi ekki átta
sig á hvað það var.
Morten við pfanóið.
Bak við hann trönurnar með
ófullgerða málverkinu af Dorr-
it Hendberg.
Dorrit Hendherg.
Fjórða frú Hendberg.
Hún fitlaði við ritvélarvals-
inn og starði tómlátiega á hvftt
pappfrsblaðið.
Bak við trönurnar var stóri
spegillinrt*tsem hún hafði séð
fölt andlit Susie eins og það
væri enn eitt málverk á veggn-
um. En það var ekki það sem
hafði verið eitthvað athugavert
við. Hefði Susie setið annars
staðar hefði mynd hennar ekki
verið upp á vegg sem endur-
speglun.
Það var eitthvað sem var bog-
ið við þetta allt... en hvað var
það ... hús harmleikanna ...
dánu konurnar þrjár... veika
systirin f Bandarfkjunum ...
látni frændinn í Vfetnam.
— Allt of margir dauðir f
eina bók, tautaði hún.
— Hvað ertu að segja.
Hann leit upp úr blaðinu.
— Ég var að hugsa um allt
þetta Hendbergsfólk. Eða rétt-
ara sagt ég er að reyna að hætta
að hugsa um það.
Hann brosti.
— Þú þarft ekki að segja
mér hugsanir þfnar. Þú berð
þær utan á þér. Ég sá þær
meira að segja í gærkvöldi. Þér
fannst óþægilegt að sjá mál-
verkin þrjú af fyrri frúnum á
veggnum ... Ég sá hugsanirnar
sem leftuðu á þig ... gamalt
efni sem alltaf verður nýtt...
forstjórínn sem myrðir konur
sfnar til að fá arf eftir þær...
og sendir sfðan eitrað súkku-
laði til systur sinnar f Banda-
rfkjunum svo að hann fái einn-
ig arf eftir hana.
— Nei, svoleiðis er ég ekki,
reyndi hún að verja sig.
— Ég á við ...
Hún roðnaði.
— Ég vona að ég sé ekki svo-
leiðís ætlaði ég að segja. En ég
skal viðurkenna að ég get ekki
stillt mig um að hugsa um
þessa fjölskyldu. Hún heillar
mig á einhvern máta.
— Já.
— Hvers vegna var mér
boðið.
— Almenn nágrannakurt-
eisi.
— Ég held ekki.
Hún stóð upp og settist f hæg-
indastól gegnt honum.
Hún hallaði sér aftur og
renndí vfsifingri eftir mynstr-
inu f stólnum.
Hann horfði á hana. Hún var
yndisleg stúlka. Svört rúllu-
kragapeysan undirstrikaði enn
betur Ijóst skfnandi hárið.
— Ég hugsa að þau hafí vilj-
að vita hver við værum ...
Húnhikaði.
— Hver ert þú eiginlega,
Morten?. Hvað ert þú?
— Ég er hann sem spilar á
pfanó. Hver ert þú? Þú segist
skrifa sakamálasögur en ég hef
aldreí séð nafnið þitt á bók.
— Ég skrifa undir dulnefn-