Morgunblaðið - 19.05.1978, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 19. MAl 1978
Jósep Flóvenz frá
Siglufirði — Minning
Fæddur 11. janúar 1914
Dáinn 11. maí 1978
Jósep er dáinn. í dag er hann
jarðsunginn. Við gamlir félagar og
vinir Jóspes Flóvenz vissum af
veikindum vinar okkar og að
hverju rak, en samt kom þessi
frétt okkur á óvart. Þó held ég að
það, að Jósep væri alvarlega
veikur, hafi komið okkur meira á
óvart. Gátum ekki ímyndað okkur
hann í því ástandi, svona sterkan,
lífsglaðan og kíminn.
Jósep Flóvenz, sem andaðist á
Landspítalanum 11. maí s.l. var
fæddur á Sauðárkróki 11. janúar
1914, sonur hjónanna Flóvents
Jóhannssonar og Margrétar
Jósefsdóttur. Flóvent var frá
Bragholti í Eyjafirði, stundaði
nám á Hólum, fór til frekara
búfræðináms til Danmerkur, en
gerðist að því loknu bústjóri og
kennari á Hóium. Þá kvæntist
hann Margréti Jósefsdóttur ætt-
aðri frá Akureyri. Þau bjuggu
síðan á Sjávarborg í Skagafirði og
fluttust síðar til Sauðárkróks, þar
sm Jósep fæddist. Til Siglufjarðar
fluttust þau 1915. Hér starfaði
Flóvent m.a. við verkstjórn, sat í
bæjarstjórn í áratug og var
slökkviliðsstjóri. Margrét starfaði
að félagsmálum hér í firðinum um
árabil. Jósep var næst yngstur
fimm systkina. Þetta er ekki
ítarleg skýrsla um uppruna
Jóseps, en hún verður að nægja í
bili.
Ég undirritaður kynntist Jósep
ekkert að ráði fyrr en við vorum
báðir af unglingsaldri. Haustið
1936 vorum við samferða suður á
Reykholtsskóla. Þar vorum við
samtíða í tvo vetur. Á slíkum
stöðum fer ekki hjá því að kynni
manna verði náin, ef þau þá verða
nokkur á annað borð. Jósep var
dökkur yfirlitum, lágvaxinn, en
samsvaraði sér mjög vel. Hann var
hlédrægur og hafði sig ekki í
frammi á mannamótum umfram
nauðsyn, en var hrókur alls
fagnaðar í vinahópi. Kímnigáfa
hans var sönn og bráðsmitandi, en
græskulaus. Frá þessum skólaár-
um okkar er margs að minnast,
þótt fátt eitt verði tínt til hér. Þá
leið ekki svo dagur að Jósep kitlaði
ekki hláturkennd allra í návist
sinni með góðri sögu, eða tiltekt.
Stundum létti hann dagsins oki af
okkur félögum sínum með því að
seilast í fiðluna sína uppi á skáp
og leika fyrir okkur. Leikni Jóseps
í fimleikum varð að þjóðsögu á
þessum árum í Borgarfirðinum. Þá
var Jósep næstum fullmótaður
sem fimleikamaður, auðkenndur
af þeirri dirfsku, mýkt og lipurð,
sem fáa prýddi betur. Jósep var
prúður í framgöngu og fáa vissi ég
vinsælli í okkar hópi, enda held ég
að hann hafi aldrei gert á hlut
annars manns, en á hinn bóginn
kærði hann sig ekki um ofríki
annarra.
Jósep ólst upp í Siglufirði þegar
síldin var og hét. Hann tók þátt í
því ævintýri eins og aðrir Siglfirð-
ingar, vann við síld, lengi í
síldarverksmiðjunni „Dr. Paul“ og
var bifreiðastjóri auk annarrar
algengrar vinnu. Jósep lagði ekki
niður fimleikaiðkun er hann kom
úr Reykholti. Nú má segja að hann
æfði reglulega hvern vetur og
fram á sumar, þar til hann fluttist
burt, fyrst með Birni heitnurti
Jónssyni frá Firði og síðan með
Helga Sveinssyni. Ohætt er að
fullyrða, að á þessum árum, frá
1937 og fram yfir 1950 hafi
fimleikaflokkur K.S. verið bezti
áhaldafimleikaflokkur landsins,
og hlutur Jóseps með þeim
drýgstu.
Jósep kvæntist 17. apríl 1948
Lovísu Snorradóttur, ættaðri frá
Blönduósi, hinni ágætustu konu.
Árið 1955 flytjast þau Jósep og
Lovísa „suður“. Jósep starfaði þar
á Keflavíkurflugvelli um skeið, en
síðustu 13—14 árin í fiskmjöls-
verksmiðjunni á Kletti. Jósep og
Lovísu varð ekki barna auðið, en
syni Lovísu af fyrra hjónabandi,
Viðari Benediktssyni, reyndist
+
Konan mín,
SESSELJA JÚNÍUSDÓTTIR,
Sœbóli,
Sandgeröi,
veröur jarösungin frá Hvalsneskirkju, laugardaginn 20. mai kl. 2 e.h.
Fyrir hönd barna, tengdabarna, barnabarna og annarra vandamanna.
Guöni Guðjónsson.
+
Hjartans þakkir fyrir samúö og hluttekningu viö andlát og jaröarför,
GUÐMUNDAR S. INGIMARSSONAR.
Ragna Ólafsdóttir,
Ingimundur Guömundsson,
Sigríöur Hannosdóttir,
Björn Vigfússon.
+
Hugheilar þakkir til allra þeirra sem sýndu hluttekningu viö andlát og útför
móöur okkar, «
JAKOBÍNU ÞÓRDÍSAR GUNNLAUGSDÓTTUR
Jörfabakka 18.
Börnin.
t
Innilegar þakkir faarum viö öllum þeim sem auösýndu okkur samúö og
vinarhug við andlát og jaröarför
GUDMUNDAR GILSSONAR
frá Innri-Hjaröardal,
Önundarfiröi.
Vandamenn.
23
Jósep vel og með þeim varð góð
vinátta. Börn Viðars og Báru konu
hans voru eins og afabörn Jóseps
og hann sýndi þeim mikla um-
hyggju og ástúð, sem var endur-
goldin.
Þetta er aðeins fátækleg kveðja
frá mér og öðrum félögum og
vinum Jóseps hér í Siglufirði, úr
verksmiðju, skóla, bílastöð, fim-
leikaflokki og lífsins ágæta skóla,
með þakklæti fyrir góð kynni og
þá dettur mér í hug góð vísa sem
eitt sinn var vinsæl í vísnabóka-
viðskiptum okkar:
Allar stundir ukkar hrr
or mór ljúft aö muna.
Fyllstu þakkir flyt ó(í þór
fyrir samveruna.
Lovísu, eftirlifandi konu Jóseps,
og öðru venslafólki votta ég mína
dýpstu samúð.
Bragi Magnússon
Siglufirði
Hinn 11. maí lést á Landspítal-
anum í Reykjavík Jósep Flóvenz
frá Siglufirði, 64 ára að aldri, en
hann var fæddur 11. janúar 1914.
Foreldrar hans voru Flóvent
Johannsson, fyrrum bústjóri og
kennari á Hólum í Hjaltadal og
kona hans Margrét Jósepsdóttir.
Barn að aldri fluttist Jósep með
foreldrum sínum til Siglufjarðar
þar sem hann ólst upp ásamt
fjórum systkinum sínum, en hann
var þeirra næst yngstur. í Siglu-
firði stundaði Jósep nám í barna-
og unglingaskóla á vetrum og síðar
í héraðsskólanum að Reykholti í
Borgarfirði. Á sumrin vann hann
ýms störf heima á Siglufirði, fyrst
í lartdi við útgerð föður síns og
síðan í síldinni eins og flestir
ungir Siglfirðingar á þeim tíma,
enda var lífsstarf hans að meira
eða minna leyti tengt þeirri
atvinnugrein. Hann starfaði í
fjölda ára hjá Síldarverksmiðjum
ríkisins í Siglufirði og víðar og
síðustu fjórtán árin hjá Síldar- og
fiskimjölsverksmiðjunni h/f í
Reykjavík.
Árið 1948 kvæntist Jósep eftir-
lifandi konu sinni, Lovísu Snorra-
dóttur frá Blönduósi, hinni mæt-
ustu konu. Var hjónaband þeirra
hið farsælasta.
Jósep var mikill drengskapar-
maður og tryggur vinur vina
sinna. Hann var einstaklega hjálp-
fús og vildi hvers manns vanda
leysa. Ætíð var hann glaðlegur í
bragði og gæddur einstakri kímni-
gáfu. Ríkti jafnan gott andrúms-
loft og gleði þar sem vegir hans
lágu.
Jósep Flóvenz var íþróttamaður
góður. Einkum lagði hann mikla
stund á áhaldaleikfimi og náði
frábærum árangri á þeim vett-
vangi. Mun Jósep, ásamt Birni
heitnum Jónssyni íþróttakennara,
hafa verið meðal helztu braut-
ryðjenda þessarar íþróttagreinar
norðanlands, en Björn kynntist
þessari íþrótt, er hann dvaldi í
Þýskalandi snemma á fjórða
áratug aldarinnar.
Nú þegar Jósep Flóvenz er
horfinn héðan sakna margir góðs
vinar og góðs drengs. Við flytjum
frú Lovísu og öllum öðrum að-
standendum hans innilegar sam-
úðarkveðjur.
Frændur.