Morgunblaðið - 15.10.1978, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. OKTÓBER 1978
25
J>ær eru ekki margar pop-hljóm-
sveitirnar. sem nú starfa á Reykja-
víkursvæðinu og hafa nóg að gera.
begar aðeins tvö til þrjú veitinga-
hús í Reykjavík bjóða upp á „lifandi
tónlist“ er ekki hægt að búast við
því að hljómsveitir sjái fram á að
þær geti haft mikið upp úr því að
leika fyrir dansi á almennum
dansleikjum. bví er það svo að telja
má starfandi pop-hljómsveitir í
Reykjavík á fingrum annarrar
handar. Cirkus nefnist hljómsveit,
sem nú er rúmlega tveggja ára
gömul og hrósar því happi að vera
húshljómsveit f Klúbbnum. Slag-
brandur lagði land undir fót dag
einn. ekki alls fyrir löngu og hélt á
fund þeirra sexmenninganna í
Cirkus, þeirra erinda að fá að vita
eitthvað um hag þeirra og vöxt og
viðgang.
Það var á sunnudegi, sem Slag-
brandur renndi í hlað á Klúbbnum,
en þar höfðum við mælt okkur mót.
Að sjálfsögðu var enginn úr Cirkus
mættur í Klúbbnum, en skammt
undan var stór og mikil sendiferða-
bifreið og í þeirri góðu trú að þar
væri að finna einhverja hljómsveit-
armeðlimina er ráðist til inngöngu í
bílinn. Og mikið rétt, þar bíða
Nikulás Róbertsson, hljómborðsleik-
ari, og Baldur bílstjóri þess að hinir
Cirkus, talið frá vinstrii Davíð Karlsson, Nikulás Róbertsson, Örn Hjálmarsson, Sævar Sverrisson og
Jóhann Kristinsson. Fremstur á myndinni situr borvarður Iljálmarsson. Ljósmynd Kristinn.
„Eignm nóg efni á tvöfalda plötn,
hnn gæti tieitið „Live í Klúbbnnm
rætt við liðsmenn hljómsveitarinnar Cirkns
láti sjá sig. Meðan við bíðum eftir
hinum kemur aðvífandi kona nokk-
ur, berleggjuð en í kjól og spyr hvar
Laugarneskirkja sé. „Fólk leggur
mikið á sig til að komast í kirkju,"
verður Nikulási að orði, þegar konan
er farin aftur, „henni hlýtur að vera
kalt á fótunum." En nú er hinn hluti
hljómsveitarinnar kominn með lykl-
ana og þá er ekkert því til fyrirstöðu
að halda inn í fyrirheitna landið,
Borgartún 32. Kvöldið áður hafði
Cirkus verið að spila á sveitaballi
uppi í Borgarfirði og önnur hljóm-
sveit hafði leikið í þeirra stað á I.
hæð klúbbsins. Eftir miklar vanga-
veltur um hvað bera geri við
hljóðfæri þeirrar hljómsveitar,
hvort betra sé að henda þeim á
dansgólfið, eða láta þau bara vera, er
ákveðið að láta þau mál bíða betri
tíma, en þess í stað setjumst við
niður í einn básanna og tökum til við
að ræða um heimsmálin og aðra þá
hluti er Cirkus við koma.
Sem fyrr segir er Cirkus rúmlega
tveggja ára gömul hljómsveit, en
ekki hefur hún þó starfað óslitið
allan þann tíma. Er hljómsveitin
hafði starfað í níu mánuði var nafnið
hvílt í rúmt ár, en fyrir fjórum
mánuðum síðan var hljómsveitin
endurvakin. Þá var hljómsveitin sjö
manna, en er Linda Gísladóttir
hætti í henni fyrir rúmum mánuði,
varð hljómsveitin aftur sex manna.
Frá upphafi hafa verið í hljómsveit-
inni 14 manns, en nú skipa hljóm-
sveitina: Sævar Sverrisson, söngur,
Davíð Karlsson, trommur, Jóhann
Kristinsson, hljómborð, Þorvarður
Hjálmarsson, bassi, Örn Hjálmars-
son, gítar, og Nikulás Róþertsson,
hljómborð. Þrír þessara, þeir Hjálm-
arssynir og Davíð, voru meðal þeira,
er stofnuðu hljómsveitina.
Ilöfum meira að segja litasjónvarp
Þegar allir hafa komið sér þægi-
lega fyrir og svolgrað í sig kók (svo
virðist sem fleira en þreyta hafi setið
í þeim Cirkusmönnum eftir Borgar-
fjarðarferðina) liggur beinast við að
spyrja þá hvenær þeir voru ráðnir
sem húshljómsveit í Klúbbnum?
„Það var skömmu eftir að Póker
hætti,“ svarar Sævar og bætir við,
„það er að segja fyrir nokkrum
mánuðum. Við leikum þetta þrjú til
fjögur kvöld hérna í viku, en inn á
milli fáum við frí til að leika annars
staðar, eins og t.d. í Borgarfirði í
gærkvöldi. „Öll aðstaða hérna er til
fyrirmyndar," bætir Örn við, „hér er
gott fólk og meira að segja litasjón-
varp, svo við þurfum ekki að fara
heim frá æfingu til að geta horft á
Kojak, en sumir okkar hafa mikið
dálæti á honum.“ „Inn á milli þess,
sem við erum ekki að leika í
Klúbbnum, spilum við á skólaböllum,
aðallega hjá framhaldsskólunum, en
einnig hjá gagnfræðaskólum í ná-
grannabyggðum Reykjavíkur," held-
ur Sævar áfram.
Hinn sanni tónn
Hver er munurinn á að leika fyrir
balli í Klúbbnum og á skólaböllum?
„Munurinn er sá,“ svara Cirkus-
mennirnir, „að við höfum ekki eins
mikinn tíma til að stilla hljóðfærin
og finna beztu mögulega hljóm,
þegar við leikum á skólaböllum. Við
æfum hér alla daga og vitum því upp
á hár hvernig við getum náð því
bezta mögulega fram. En þegar við
spilum á skólaböllum höfum við ekki
það mikinn tíma að við getum stillt
hljóðfærin og hljómtækin þannig að
hljómurinn komist sem bezt til skila.
Hins vegar höfum við gaman af að
leika annars staðar en í Klúbbnum,
það er góð tilbreyting að leika ekki
alltaf á sama staðnum.“
Er ekki hætta á að þið staðnið,
þegar þið eruð alltaf að spila á sama
stað og það er vitað mál að sama
fólkið sækir mikið staðinn?
„Nei, alls ekki. Það að þetta skuli
mikið til vera sama fólkið veitir
okkur visst aðhald, við þurfum alltaf
að vera æfa upp ný og ný lög, annars
verða gestirnir óánægðir.“
Hvernig er lagaval ýkkar?
„Við leikum þau lög, sem eru
vinsælust á hverjum tíma og skjót-
um inn frumsömdum lögum. Frum-
sömdu lögin hafa fengið allgóðar
viðtökur, en við erum ekki vissir um
hvað mætti flokka þau undir.
Einhverjir hafa flokkað þau undir
jazzrokk, en eins og Ásgeir Tómas-
son sagði, þá er tónlist gjarnan
flokkuð undir jazzrokk, þegar ekki er
vitað hvað ætti að kalla hana.“
En hvað með lög með Bítlunum og
Stones?
„Við erum með tvö lög með
Bítlunum,“ svarar Sævar. „Tvö; nei
þrjú, bætir Nikulás inn í og hinir líta
forviða á hann. „Þau eru aðeins tvö,
það er „Back in the U.S.S.R." og
„Baby you can drive my car“. „En
þriðja lagið, það sem byrjar á
trommunum," heldur Nikulás áfram.
„Meinarðu lagið, sem byrjar á
trommunum," segir Sævar og trallar
trommurnar. „Já, já einmitt.“ „Það
er ekki bítlalag.“ „En hitt,“ svarar
Nikulás staðráðinn í að sanna fyrir
hinum að þeir leiki þrjú bítlalög. „Já,
það er „Back in the U.S.S.R.“, við
leikum aðeins tvö bítlalög. Annars er
rokkið mikið að koma aftur," segir
Sævar, „það sést bezt á því að Boston
Væntanlegar plötur á næstu dögnm:
Spilverk Þjóðanna, Gnnnar Þórðarson,
Brnnaliðið og Björgvin Halldórsson
EINS og fram hefur komið á öðrum
stöðum eru líkur á mikilli plötuút-
gáfu nú fyrir jólin eða eitthvað líkt
því sem var 1976. Nokkuð skýr
mörk eru nú í plötuútgáfu hérlend-
is. merkjum hefur ekki fjölgað en
þau sem hafa lifað af haráttuna eru
sterkari en áður að því er virðist.
Tvö af þessum „sterku“ eru Steinar
h.f. og Illjómplötuútgáfan, en hvor
þessara útgáfa á eftir að láta frá
sér fara fimm plötur fram að
áramótum.
Steinar verða fyrst með plötu
Spilsverks bjóðanna, „ísland", sem
hefur tafist mikið vegna hönnunar
pliituumslags að því er virðist. Að
sögn manna má búast við hressi-
legri plötu frá þeim eins og áður og
er hún víst jafnvel rokkaðri en
búist var við. Þess má líka geta, að
platan sjálf er græn sem er víst nýtt
hér á landi, en hefur verið notað á
pliitur erlendis undanfarin ár.
„ísland“ á að vera komin á
markaðinn fyrir lok mánaðarins.
Linda Gisladóttir, fyrrum
Lumma, verður með breiðskifu sem
ber heitið „Linda’h A henni vcrða
erlend lög við texta eftir borstein
Eggertsson.
Þriðja platan er svo „Ljósin í
ba'num". Ilér er um að ra'ða plötu
frá Stefáni E. Stefánssyni, saxófón-
leikara, gítarlcikara og „hvað-
eina-annað". Stefán hefur getið sér
gott hæði með Galdrakörlum og
með Sextettinum. sem lék í skólum
um tima.
Efnið, sem er samið af Stefáni, er
flutt af honum ásamt Gunnari
Ilrafnssyni, hassaleikara, þckktum
úr Sextettinum. og Melchior,
Guðmundi Steingrímssyni slag-
verk, Má Elíassyni, trommur,
Vilhjálmi Guðjónssyni, gítar. og
Hlöðver Smára Ilaraldssyni, hljóm-
borðsleikara. Þrír síðastnefndu eru
allir í Galdrakrölum.
Auk þess aðstoðar Ellen
Kristjánsdóttir Stefán við sönginn
auk Sigrúnar Hjálmtýsdóttur og
„gests".
Fjórða platan er svo Revíuplatan
svokallaða. „Þegar mamma var
ung“. Á henni syngja Sigrún
Hjálmtýsdóttir og Egill Ólafsson
ýmis gömul revíulög við undirleik
frá „gömlu kempunni". Þess má
geta að ba'ði Sigurður Bjóla og
Valgier Guðjónsson koma við sögu í
gerð plötunnar, en Sigurður hefur
séð um nokkrar hljómplötuupptök-
ur á síðsta ári.
Fimmta plata frá Steinum h.f. er
svo „Fagra veröld" með Sigfúsi
Ilalldórssyni og Guðmundi Guðjóns-
syni sem tekin var upp, á þremur
tímum fyrir skömmu. Á plötunni
eru bæði meira og minna þekkt lög
eftir Sigfús.
Illjómplötuútgáfan varður líka
með fimm breiðskífur eins og fyrr
segir en upplýsingar á þeim ekki
jafn ýtarlegar enn. því miður. Þó er
vitað. að á næstu dögum kemur ný
plata með Rut Reginalds og á eftir
henni verða plötur frá Björgvini
Ilalldórssyni og Brunaliðinu og
Barnakór Oldutúnsskóla. þannig að
þar ætti að vcra eitthvað fyrir alla
þar sem hér er um vinsæla lista-
menn að ræða. Auk þess er ein
nokkuð forvitnileg plata með text-
um Kristjáns frá Djúpalæk og
lögum Magnúsar Sigmundssonar.
sem starfað hefur erlendis frá því
að Change hættu. Á plötu þessari
er ein alvinsælasta hljómsveitin í
dag og þeir leika þrumurokk. Tími
diskótekanna er að líða undir lok og
rokkið aftur að verða vinsælt."
Plötugcrð ekki í bígerð
Fyrst Cirkus á töluvert af frum-
sömdu efni, er plötuútgáfa í sigtinu?
„Nei alla vega ekki í bráð,“ svara
þeir. „Samt eigum við ábyggilega
nóg efni á tvöfalt albúm, það gæti
meira að segja heitið Live í Klúbbn-
um. Það er sömu sögu að segjá af
hljómleikahaldi, það gæti verið
gaman að halda hljómleika og þá
annaðhvort í Austurbæjarbíói eða
Háskólabíói. En það er of dýrt og
myndi aðeins vera gert til að fylgja
eftir útkomu hljómplötu. Sem fyrr
segir er þó ekki útlit fyrir að af því
verði á næstunni.“ „Það kostar sitt
að vera í þessum „bransa" og má sem
dæmi nefna að við erum hver um sig
með hljóðfæri að verðmæti um eina
milljón króna," skýtur Nikulás inn í.
„Kaupið er ekkert sérstakt, en við
skulum ekkert vera að nefna neinar
tölur í því sambandi.“
Hvað æfið þið mikið?
„Venjulega æfum við þetta fjóra
klukkutíma á dag og hyrjum þá
venjulega ekki æfingar fyrr en síðla
dags, af því að tveir okkar eru í skóla
á morgnana. Og svo er gert hlé á
kvöldin til að horfa á Kojak."
Ríkið tekur 75%
Nú leikið þið talsvert á sveitaböll-
um. Er einhver munur að leika á
þeim núna og fyrir fimm árum?
„Tja, ég var nú ekki byrjaður þá,“
segir Sævar, en Nikulás svarar
„enginn.“ „Það er kannski minna um
slagsmái nú, en var fyrir fimm
árum,“ segir Davíð, „en annars er
eiginlega enginn munur. Sveitaböll
eru ekki eins og þau voru fyrir löngu
síðan og að vissu leyti er sveitaballa-
sjarminn horfinn. En það er samt
skemmtileg tilbreyting að spila á
sveitaböllum. Hvað áflogin varðar,
þá er það alltaf einn og einn, sem
vilja fara að slást, en þá er þeim
bara hent út. Sveitaböll eru heldur
ekki eins vel sótt og þau voru áður,
og í raun má segja að það sé lítill
fjárhagslegur grundvöllur fyrir
hljómsveit að halda sveitaball, þegar
ríkið tekur allt að 75% af miðaverð-
inu. Þannig að ef miði kostar 3.500
krónur, þá renna 2700 krónur í vasa
ríkisins."
Hvernig er með endurnýjun á
hljómlistarmönnum. Koma nýir í
stað þeirra, sem hætta?
„Endurnýjun er lítil og þetta eru
mikið til sömu mennirnir, sem eru í
þessu. Það eru fáir nýir tónlistar-
menn sem skjóta upp kollinum, en
það er ekki gott að vita, af hverju
þetta stafar. Kannski er það af því
að það er ekkert að gera fyrir
hljómsveitir, að minnsta kosti hér á
Reykjavíkursvæðinu. Við hefðum
litið að gera ef ekki væri Klúbbur-
inn, en úr því sem komið er erum við
eina hljómsveitin, sem spilar á
fullu."
Hljómsveitarmeðlimir eru byrjað-
ir að geispa og Baldur bílstjóri er
aftur tekinn til við að semja lög á
gítar. Það er því auðsætt að það er
kominn tími fyrir Slagbrand að
hverfa af vettvangi, verki hans er
lokið. SA.
munu ýmsir listamenn leggja fram
sinn skerf og munum við segja
nánar frá henni síðar.
Þess má líka geta. að Gunnar
Þórðarson er kominn til landsins
með tviifalda plötu sem tekin var
upp að mestu leyti í Los Angeles.
Platan er tilhúin þó eitthvað
spúrsmál sé enn með nafn á hcnni.
Annars er mjög lítið um plötuna
vitað og allir virðast hundnir
einhvers konar þagnarheiti, þó er
það víst að ein hliðin er heilt verk.
instrumental. tvær hliðar með
erlendum textum og ein með
íslenskum. Mikill fjöldi aðstoðar-
manna er á plötunni. og eru lög
eftir Gunnar sjálfan að sjálfsögðu.
Væntanlega fáum við að heyra
meira frá plötu þessari á næstunni.
Þess má líka geta að ein plata
sem va-ntanleg var á markaðinn
fyrir áramót kemur alla vega ekki
út fyrr en eftir áramót. Það er
safnplata Trúbrots. sem kemur til
með að innihalda alla „Lifun" auk
valins efnis af hinum þremur.
„Trúbrot" „Undir áhrifum" og
„Mandala". Platan sjálf er tilbúin
en enn á eftir að ganga frá
hulstrinu, sem verður veglegur
kassi með tilhcyrandi sögulegum
upplýsingum í hæklingi meðfylgj-
andi. En þó að plötu þessari sé
frestað nú. verður hún líklega með
fyrstu plötunum á næsta ári.