Morgunblaðið - 15.10.1978, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. OKTOBER 1978
Samskipti við bæk-
ur og fólk auðga Mð
það á að verða, því hverfin þróast.
Núna er til dæmis mjöf; mikið af
litlum börnum í Breiðholti, en
aldursskiptingin getur breytzt. í
Breiðholtssafninu verður venju-
legt safn, stórt og myndarlegt með
útlánadeild fyrir börn og fullorðna
og upplýsingaþjónustu, sem ég tel
mjög mikilvæga. Til dæmis verður
þar hægt að hafa sögustundir fyrir
forskólabörn á aldrinum 4—6 ára,
eips og við höfum lengi haft í
Sólheimaútibúi og einnig í Bú-
staðaútibúi.
— Segðu okkur hvernig þa‘r
eru. Ekki er víst að allir þekki
þann þátt?
— Sögustundirnar eru einu
sinni í viku. Þá er lesið fyrir
börnin og stundum fer fram
svolitið föndur. En hugmyndin er
sú að ná sambandi við barnið — ná
augnasambandi við það — svo að
það finni frið og ró og einbeiti sér
að því að hlusta. Nú á dögum er
í Borgarbókasaíninu í Reykjavík standa um 270 þúsund bækur
lesendum í horginni til hoða. Og 55 starfsmenn veita lánþegum þá
þjónustu. sem þeir mega. Ekki eru allar þessar ha kur eða starfsfólk á
('inum stað. Aðalsafnið er í hinu virðulega gamla húsi Esjubergi við
Þingholtsstræti 27. En útibúin þrjú eru í Bústaðakirkju. Sólheimum
27 og hið Í1 árs gamla Vesturba'jarútibú starfar enn í sínu litla
húsna-ði á Bofsvallagntu 16. en þjónusta við aðra horgarhluta er enn
leyst með tveimur bókabílum. En í ráði er að koma fyrir nýju útihúi
fvrir iirt vaxandi Breiðholtshverfi í nýrri félagsmiðstöð við
(Jerðuherg.
Það er nú brýnasta verkefnið, og
um það var fyrst rætt við Elfu
Björg Gunnarsdóttur, sem verið
hefur borgarbókarvörður síðast-
liðin þrjú ár, og er full af áhuga á
að ba*ta borgarbókasafnið og færa
smám saman út kvíarnar.
• Nýtt útibú
í Breiðholti
Síðustu fréttir, sem ég hefi af
nýja útibúinu í Breiðholti, er að
byrjað verði á byggingunni
snemma á næsta ári eða í vetur,
svarar Elfa Björk spurningu þar
að lútandi. Þar á að reisa Félags-
miðstöð, sem Framkvæmdastofn-
un leggur til og á borgarbókasafn-
ið að fá aðra hæðina, en félags-
starfsemi ýmiss konar að verða á
hinni. Búið er að teikna húsið og
samþykkja teikningarnar og ég er
ákaflega ánægð með að hafa
fengið að vera með í ráðum. Þarna
verður rými fyrir mjög gott safn,
og í húsinu verður kaffistofa,'sem
er nijög gott að sé í námunda við
slíkt bókasafn. Einnig verður
aðstaða fyrir farandsýningar í
húsinu, o.fl.
— í þessu safni ætti því að verða
góð vinnuaðstaða og möguleiki á
ýntsum þáttum, sem oft er erfitt
að konia fyrir. Eins er þarna gert
ráð fyrir vissum hreyfanleika, sem
er mjög nauðsynlegt.
I rauninni er ekki hægt að vita
fyrr en safnið er b.vrjað hvernig
segir Elfa
Björk Gunn-
arsdóttir
borgar-
bókavörður
Hann kann sýnilega
að meta bækur.
framboð svo mikið. Það er svo
mikið af öllu, að mikilvægt er að
manneskjan finni frið, geti hlustað
og nái sambandi við aðra mann-
eskju. Ég held að nauðsynlegt sé
að veita einstaklingnum uppeldi á
þann veg að hann geti lært að
velja úr öllu þessu framboði, sem
yfir hann dynur og fer sívaxandi.
Það er mikilvægt að hann læri að
taka ekki bara við öllu, sem að
berst heldur kunni að velja úr og
einbeita sér. Og þarna náum við til
yngsta fólksins.
— Þú tókst fram að upplýs-
ingaþjónusta væri mjög mikil-
væg?
— Já, keppikeflið er að fá
upplýsingaþjónustuna alls staðar
aðgreinda frá afgreiðslunni. Þess
verkaskipting þykir sjálfsögð, þar
sem bókasöfn eru þróuð, til að
nýta bókaköst safnsins og veita
viðskiptavinunum sem besta þjón-
ustu. Vinnuálagið er of mikið á
þeim, sem eiga að afgreiða og
stimpla bækurnar, til að þeir geti
annast nema að takmörkuðu leyti
upplýsingar. Til þess þarf bóka-
safnsfræðing með handbækur,
uppsláttarrit og rýmri tíma. Þessi
verkaskipting er raunar hafin hjá
okkur í Bústaðasafninu og í
aðalsafni, þar sem við höfum
upplýsingaþjónustu helminginn af
opnunartímanum. Þegar við feng-
um húsnæði úti í Þingholtsstræti
27 fyrir lestrarsal og geymslur,
fengust betri möguleikar til verka-
skiptingar, sem ekki var hægt í
þre.ngslunum áður.
— Þið eruð að vinna að
endurhótum á gamla aðalsafn-
inu?
— Já, safnið sjálft er orðiö yfir
50 ára gamalt og hefur að
sjálfsögðu stækkað mikið. Húsið,
Esjuberg, var byggt 1916 og við
höfum verið að taka það í gegn að
innan, flytja lestrarsalinn í leigu-
húsnæði í Þingholtsstræti 27, en
við það fengust 4 vinnuherbergi á
efri hæðinni í gamla húsinu. Það
bjargar bókstaflega lífi okkar, því
áður sátu allir í einu vinnuher-
bergi, sem stöðugur fólksstraumur
var um. Þingholtsstræti 27 er að
vísu aðeins leiguhúsnæði til bráða-
birgða, þar til nýtt safnhús er
risið, en það bjargar málum. Við
erum raunar enn með starfsemi
úti í bæ, sem í framtíðinni á að
vera í nýju aðalsafnhúsi í svoköll-
uðum nýjum miðbæ í Kringlunni.
Okkur liggur mest á að fá
kjallarann og koma bókabílunum
undir þak þar.
• Bókabílarnir
fermdir úti
— Bókabílarnir þurfa nauðsyn-
lega að vera undir þaki, segir Elfa
Björk til skýringar. Þess vegna
þráum við svo mjög að hægt verði
að byrja byggingu á þessum 900
fermetra kjallara í nýju bóka-
safnsbyggingunni, en þar væri
hægt að hafa bílana inni meðan
verið er að ferma þá og afferma,
sem ski])tir mjög miklu máli. Þá
skapaðist grundvöllur til skyn-
samlegri vinnubragöa og hægt að
stytta vaktir þeirra sem eru með
bílana. Núna verður að sækja
bílana í annað borgarhverfi, ferma
þá úti, sem ekki er gott þegar um
bækur er að ræða, og fara svo með
þá á staðinn. Bókabílarnir voru
gott framtak og þeir eru góðir til
sinna réttu nota, til uppfyllingar.
En þeir eru ekki færir um að þjóna
.10 þúsund manna hverfi, eins og
gert hefur verið í Breiðhoiti. Þeir
hafa takmarkað rými og koma
aðeins á vissum tímum í vikunni,
Sögustundir eru vin-
sælar í Sólheima-
safni. Hugmyndin er
aö ná sambandi við
barnið, svo Það finni
friö og ró og geti
einbeitt sér að því að
hlusta.