Morgunblaðið - 30.11.1978, Qupperneq 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. NÓVEMBER 1978
Magnús L. Sveinsson:
Á að selja launþegum
sína eigin samninga?
Er það að setja „samningana í gildi?”
til þess að koma fram aðkall-
andi úrbótum á aðbúnaði og
öryggi á vinnustöðum, sem
nefndin hefur verið að kanna.
LaunÞegum er ætlaö aö
gefa eftir af umsömdum
launum sínum til aö
bæta aöbúnaö á
vinnustööum
En nú bregður svo við að
kommúnistar og kratar í verka-
lýðshreyfingunni krefjast þess
að launþegar gefi eftir af
umsömdum launum sínum til að
bæta aðbúnað á vinnustöðum.
Ég hefði nú haldið að launþegar
teldu, að það stæði atvinnu-
rekendum nær að tryggja
aðbúnað og öryggi á vinnu-
stöðum og þeir lægst launuðu
þyrftu ekki að fórna svo og svo
miklu af umsömdum launum
sínum til að tryggja slíkt. Ég
efast ekkj um, að vinnuveit-
iDregið verðl úr hækkun j
Ipeninga- llauna Fyrirsögn í Þjóðviljanum á árinu 1978. Les DJOi wiuinn\
hvenær þessi fyrirsögn birtist* □ í nóvember
„Dregiö verði úr hækkun
peningalauna.“ Stjórn
Verkamannasambandsins
lýsir ánægju meö aö 143
Þús., kr. laun skuli fá
skertar vísitölubætur.
Það er lærdómsríkt fyrir
launþega að fylgjast með því
þessa dagana, hvernig forustu-
menn kommúnist.a og krata í
verkalýðsfélögunum, sem hæst
hrópuðu í vor „samningana í
gildi“ og brigzluðu mönnum um
„kauprán“ þeytast nú hver af
öðrum fram á völlinn og predika
af jafn miklum sannfæringar-
krafti, að nú sé það öllum
launþegum fyrir beztu, að gefa
eftir verulegan hluta af umsam-
inni launahaékkun þann 1.
desember. Þar með taldir allir
þeir, sem taka laun samkvæmt
launatöxtum láglaunastéttanna,
sem eru frá kr. 143—170 þúsund
á mánuði.
eigin samninga með því að þeir
gefi eftir 3% af launum sínum
fyrir félagslegar umbætur, sem
ASI samdi um í júní 1977, við
fyrrverandi ríkisstjórn.
Þær félagslegu umbætur, sem
þá var gerð krafa um af ASI og
ríkisstjórnin gaf fyrirheit um
við undirritun kjarasamn-
inganna 22. júní 1977 og nú á að
selja launþegum aftur, eru m.a.
fyrirheit um undirbúning lög-
gjafar um umbætur í húsnæðis-
málum, öryggismálum og
hpllustuháttum á vinnustöðum
og lífeyrismálum.
Að öllum þessum málum
hefur verið unnið síðan sam-
kvæmt því fyrirheiti, sem gefið
var. Sem dæmi má nefna að
nefnd, sem fyrrverandi ríkis-
stjórn skipaði og fulltrúar ASÍ
eiga sæti í og gera átti tillögur
um úrbætur í húsnæðismálum,
hefur lokið störfum og afhent
félagsmálaráðherra tillögur að
Við þetta fólk segja
kommúnistar nú samanber
fyrirsögn yfir þvera forsíðu
Þjóðviljans 21. þ.m. um tillögur
þeirra um aðgerðir 1. des.,
„DREGIÐ VERÐI ÚR HÆKK
UN PENINGALAUNA.“ Já,
auðvitað eru ofangreind laun
raunverulega allt of há, enda
stóð ekki á stjórn Verkamanna-
sambandsins að lýsa yfir
ánægju með skerðingu lægstu
launanna!
Það er ekki lengi að skipast
veður í lofti — þessi fyrirsögn í
þjóðviljanum hefði þótt merki-
leg, ef hún hefði birzt fyrir
kosningar. En eins og það sé nú
ekki sjálfsagt að draga úr
umsömdum launum þeirra fjöl-
mörgu sem hafa hvorki meira né
minna en 143—170 þúsund
króna laun á mánuði. Það fólk
hlýtur að þola nokkra skerðingu
úr því að „þessir forustumenn
verkalýðsins“ segja það!
Nú á aö selja launþegum
sína eigin samninga
samkvæmt sérstakri
kröfu kommúnista.
En með þessu er ekki öll
sagan sögð, því samkvæmt
sérstakri kröfu kommúnista, á
nú að selja selja launþegum sína
frumvarpi fyrir nokkru síðan.
Væntanlega leggur ráðherra
það fyrir Alþingi fljótlega.
Unnið hefur verið að athugun
á aðbúnaði og hollustuháttum á
vinnustöðum og er stutt síðan
nefndin, sem að þeim málum
vinnur og semja á frumvarp um
þau, sendi frá sér dreifibréf,
sem er undirritað m.a. af
fulltrúa ASÍ. í bréfinu er
störfum nefndarinnar lýst og
sagt að í yfirlýsingu fyrrverandi
ríkisstjórnar, sem fylgdi kjara-
samningunum í júní 1977 hafi
verið gert ráð fyrir að ríkis-
stjórnin mundi beita sér fyrir að
fé fengist til láns til fyrirtækja
endur munu fagna þessum
liðsmönnum úr verkalýðshreyf-
ingunni sem gera kröfu um að
láglaunamaðurinn lækki nú
laun sín, svo að vinnuveitandinn
sjái um að aðbúnaður á vinnu-
staðnum sé viðunandi.
Launbegum er sýnd
ótrúleg lítilsvirðing.
Forustumenn kommún-
ista og krata hafa skipt
um skoðun og gera allt
aöra kröfu til núverandi
ríkisstjórnar en
fyrrverandi
Sannleikurinn er sá, að með
kröfum kommúnista og krata
um að launþegar gefi nú eftir
3% af umsömdum launum sín-
um vegna félagslegra umbóta
sem áður hefur verið samið um,
sýna þeir launþegum ótrúlega
mikla lítilsvirðingu. Fáheyrður
blekkingarvefur er spunninn
upp og annars vegar látið eins
og ekkert hafi verið gert í því
sem fyrirheit var gefið um, þó
þeir viti betur og hinsvegar látið
eins og það sé sjálfsagt, að ef
núverandi ríkisstjórn eigi að
halda áfram við framkvæmd á
þeim félagslegu umbótum sem
samið var um í júní 1977, þá
verði allt launafólk nú að fórna
3% af umsömdum launum
sínum.
Allar félagslegar umbætur ,
sém samið var um í júní 1977
voru metnar við gerð sjálfra
launataxtanna, sem þá var
einnig samið um.
Launþegar gerðu þá kröfu til
fyrrverandi ríkisstjórnar, að
þær félagslegar umbætur næðu
fram að ganga, án þess að
iaunataxtar, sem þá voru undir-
ritaðir yrðu skertir.
Forustumenn kommúnista og
krata í verkalýðshreyfingunni
hafa nú auðsjáanlega skipt um
skoðun og gera allt aðra kröfu
til núverandi ríkisstjórnar, því
nú krefjast þeir að ríkisstjórnin
selji launþegum í annað sinn
umsamdar félagslegar umbætur
fyrir 3% af launum sínum, ella
komi þær ekki til framkvæmda.
Jafnframt vita þeir, að félags-
legar umbætur á vegum ríkisins
eru kostaðar með sköttum
landsmanna, þar með talið
hinum almenna launamanni í
formi bæði beinna og óbeinna
skatta.
Er þetta tákn um að
núverandi ríkisstjórn sé „vin-
veitt verkalýðshreyfingunni“?!
Er þetta að setja „samningana í
gildi“?! Svari nú hver launþegi
fyrir sig.
Launpegar eru reiöubún-
ir aö leggja á sig biröar
til aö vinna á verðbólg-
unni. Þaö er Því siðleysi
aö bjóöa Þeim upp á Þær
blekkingar, sem nú eru
viöhaföar
Ég efast ekki um, að laun-
þegar eru reiðubúnir, að leggja
sitt af mörkum til að vinna á
verðbólgunni. Það er ekkert
nýtt. Það er þvi siðleysi og langt
fyrir neðan virðingu þeirra, að
bjóða þeim upp á þær blekking-
ar, sem viðhafðar hafa verið af
stjórnarflokkunum í sambandi
við þær efnahagsráðstafanir,
sem grípa á til. Slík vinnubrögð
bera vott um slæma samvisku.
Launþegar sjá í gegnum
blekkingarvef þessara manna.
Þeir eru reynslunni ríkari og sjá
nú betur en áður hverjir það
eru, sem misnota verkalýðs-
hreyfinguna í pólitískum til-
gangi.
Kammertónleikar
í Norræna húsinu
NÆSTKOMANDI sunnu-
dag, 3. desember, verða
haldnir kammertónleikar í
Norræna húsinu til styrkt-
ar starfi íslandsdeildar
Amnesty International.
Tónleikarnir, sem hefjast
kl. 17.00 eru haldnir að
frumkvæði hörpuleikara
Sinfóniuhljómsveitar
íslands, Sophy Cartledge
frá Bretlandi, en hún hefur
starfað með hinni brezku
landsdeild Amnesty
International og gengizt
fyrir hljómleikum á henn-
ar vegum f Lundúnum.
Auk Sophy Cartledge koma átta
hljóðfæraleikarar fram á hljóm-
leikunum í Norræna húsinu. Eru
þeir frá Bretlandi, Bandaríkjun-
um, Ástralíu og þrír Islendingar,
en hljóðfæraleikararnir eru allir í
Sinfóníuhljómsveit íslands. Hljóð-
færaleikararnir eru: Alan Weiss,
flautuleikari, Barbar Gilby fiðlu-
leikari, Einar Jóhannesson
klarinettleikari, Helga Þórarins-
dottir lágfiðluleikari, Kolbrún
Hjaltadóttir fiðluleikari, Laurence
Frankel óbó- og píanóleikari,
Richard Korn bassaleikari og
Victoria Parr, sem leikur á kné-
fiðlu. Á efnisskrá eru verk eftir
Mozart, Ibert, Rossini, Telemann,
Schumann og Ravel. Flutningur
tónverkanna mun taka um 90
mínútur.
Nokkrir hinna erlendu hljóðfæraleikara sem koma fram á kammertónleikunum f Norræna húsinu á
sunnudag, (f.v.) Richard Korn, Barbara Gilby, Sophy Cartlcdge og Laurence Frankel. Ljósm. Mbi. Kmiiía