Morgunblaðið - 09.03.1979, Side 13

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. MARZ 1979
13
„Skrýðum bara, sendna strönd“. Ungur lerkiskógur vex upp aí rýrum
flagmó á bökkum Lagarfljóts í landi Hafursár í Vallahreppi.
Gróðursett 1%9, 6000 tré á hektara. Myndin tekin í sept. 1977.
(Ljósm.: Sig. Blöndai).
ber að geta hér að forráðamenn
Búnaðarsambands Austurlands
styðja þessa áætlun af alhug, svo
sem bókanir sanna.
Gull í lófa
framtíöar
Svo sem fyrr sagði, gerir land-
búnaðarfrumvarpið ráð fyrir því
að framleiðendum sem draga úr
framleiðslu sinni, verði greiddar
verðbætur. Það var einmitt þetta
atriði, sem búnaðarmálastjóri
taldi vænlegast til að draga úr
offramleiðslunni. Þá má einnig
enn minna á þá skoðun landbúnað-
arráðherra, sem áður var skýrt
frá, að gera ætti sérstakar ráðstaf-
anir til að styrkja búsetu í einstök-
um byggðum og landsvæðum, og
bera ætti þann kostnað uppi af
almannafé.
Væri nú ekki ráð, með þetta
hvort tveggja í huga, væntanlegan
vilja Alþingis og skoðun ráðherra,
að færa Fljótsdalsáætlunina út á
þann veg að samið yrði sérstaklega
við þá framleiðendur, sem umráð
hafa yfir þeim jörðum, sem eink-
um eru taldar hæfar til nytjaskóg-
ræktar, þannig samið við þá, að ef
þeir breyttu búskaparháttum sín-
um alfarið, tækju upp skógrækt í
stað búfjárræktar, yrði þeim, auk
verðbótanna fyrir bústofnsskerð-
ingar, sem lögin gerðu ráð fyrir,
svo og niðjum þeirra, svo lengi sem
talið er með þurfa, greiddar sér-
stakar bætur fyrir landið sem þeir
legðu til og umhirðu nýmerkurinn-
ar. Þessar viðaukabætur ásamt
verðbótunum fyrir bústofnsskerð-
inguna ættu þá að miðast við
ársarð af meðalbúi.
Erfitt er, að ókönnuðu máli, að
giska á hversu mikill útgjaldaauki
þessir samningar yrðu fyrir ríkis-
sjóð. í þeim útreikningi kæmu, að
sjálfsögðu þær uppbætur til frá-
dráttar sem ríkissjóður hefði þurft
að borga, ef viðkomandi framleið-
andi hefði haldið áfram búskap
sínum í því horfi sem hann var. En
hver sem sú útgjaldaaukning
kynni að verða, mætti vissulega
líta á hana sem eins konar forvexti
af því gulli sem verið er að leggja í
lófa framtíðarinnar með þessari
ráðabreytni hins íslenska bónda. í
framhaldi af því sem hér hefur
verið sagt má benda á, þótt auð-
sætt sé, að bæði stofnkostnaður og
síðari úrvinnsla skógarafurða
verður því hagkvæmari sem svæð-
in eru samfelldari sem tekin
kunna að verða til trjáræktunar.
Lokaorð
Þó allt þetta mál sé orðið lengra
en í upphafi var ætlað, verður
tæplega hjá því komist að draga af
því nokkrar ályktanir, væntanleg-
um lesendum til glöggvunar og
umhugsunar.
Yrði að því ráði horfið að stofna
til nytjaskógræktar í svo stórum
stíl sem við mætti kpma, myndi
margt vinnast og skal nokkuð af
því nefnt.
Dregið yrði úr offramleiðslu
núv. búsafurða án þess að nokkur
þyrfti að bera sinn kross til af-
tökustaðarins, svo notuð séu orð
búnaðarmálastjóra, áður vitnað
til. í stað nokkurs hluta þeirrar
offramleiðslu sem vanda landbún-
aðarins veldur í dag, kæmi fram-
leiðsla á vöru, sem þjóðina van-
hagar stórlega um og hefur þurft
að gjalda milljónaþúsundir fyrir á
undanförnum árum. Vöru sem
sívaxandi eftirspurn verður eftir
vegna minnkandi framleiðslu í
heiminum. Stækkun byggðarinnar
ryður burt skógunum. Af skýrslu
FAO-sérfræðingsins má sjá að
þjóðin getur fullnægt trjáviðar-
þörf sinni í framtíðinni og vel það.
Af sömu skýrslu sjáum við einnig
að það eru aðeins 50% af hverjum
trjástofni sem nýtast til timbur-
framleiðslunnar, hin 50%-in falla
til sem hráefni til hvers konar
trjávöruiðnaðar.
Fá úrræði dygðu betur viðhaldi
byggðarinnar a.m.k. í skógræktar-
sveitunum. Atvinnumöguleikar
myndu aukast þar, bæði við sjálfa
skóggræðsluna og síðar hirðingu
nýmarkarinnar og við trjávöruiðn-
aðinn. Þannig sköpuðust skilyrði
fyrir fólksfjölgun í þessum sveit-
um í stað stöðugrar mannfækkun-
ar að undanförnu.
Þannig mætti lengi telja og
blandast undirrituðum ekki hugur
um að ef ráðamenn þjóðarinnar
tækju upp stefnu í þá átt, sem hér
er lagt til, muni þeim og þeirri
kynslóð, sem þeir eru fulltrúar
fyrir verða margt fyrirgefið af
mistökum, sem næsta, já jafnvel
næstu kynslóðir þurfa að gjalda
fyrir.
Vélskólanemar stilltu
ky nditæki á D júpavogi
Djúpivogur 7. marz
VEÐRÁTTA hefur verið mjög
köld sfðan um áramót, oftast
norðlæg átt og talsvert frost. Um
miðjan febrúar breyttist þó til og
gerði suðlæga átt og fór þá að
mestu sá klaki sem hér hafði legið
síðan um áramót, en á öskudag
kólnaði aftur og síðan hefur verið
stanzlaus norðanátt og nálægt 10
stiga frost flesta daga. Snjóað
hefur lítils háttar, en þó hafa
samgöngur verið sæmilega greið-
ar og er það að þakka nýja
veginum út fyrir Hvalnes.
Stóru bátarnir eru hættir á línu
en byrjaðir veiðar með net og í
troll. Hæstur á línuvertíðinni var
Ottó Wathne með 230—240 tonn,
Jón Guðmundsson hefur tvisvar
landað netafiski, milli 20 og 30 tonn
alls. Loðnubræðslan hefur tekið á
móti 6 þúsund tonnum af loðnu og
hér er brætt nótt og dag. Sextán
nemendur og kennarar úr Vélskóla
Islands voru hér um síðustu helgi
til að stilla kynditæki. Kom í ljós
að mörgu er ábótavant og ekki
vanþörf á því að hafa þessi tæki í
fullkomnu lagi þar sem eftir síð-
ustu olíuhækkun getur kostað um
60—80 þúsund á mánuði að kynda
eitt einbýlishús með olíu.
Tvö félög hér a staðnum áttu
merkisafmæli í vetur, kvenfélagið
VAKA, sem átti 50 ára afmæli 9.
des. sl., og efndu konurnar til
góufagnaðar um síðustu helgi, og
Ungmennafélagið Neisti varð 60
ára í febrúar og til að minnast
afmælisins var hér bingódansleikur
og fleira laugardaginn 24. febrúar.
Bæði hafa þessi félög unnið gott
starf í byggðarlaginu á sínum
starfsferli þó að skiljanlega hafi
stundum komið nokkrar lægðir í
starfsemina. Þau hafa að mestu séð
um þá skemmtistarfsemi sem hér
fer fram og auk þess unnið sitthvað
þarflegt i þágu byggðarlagsins.
Ingimar.
Combi er mögnuö nýjung frá Adamsson. Jakkarnir eru úr tweed
en buxur og vesti úr aiuilarflanneli e£a grófum tvillvefnaöi (Bedford)
sem er blanda úr terytene og ull.
Þessi fatnaöur gefur ótaf möguleika i vali og samsetningu.
Fatnaöur sniöinn fyrir frjálsræöi núdagsins.
KÓRÓNA BÚÐIRNAR
BANKASTR/ETI 7. SÍMI 29122. AÐALSTRÆTI 4. SÍMI '