Morgunblaðið - 09.03.1979, Qupperneq 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. MARZ 1979
MOBöJK/-;
KArtiNU 1 !«
Nýi hraðritarinn nær 50 orða
hraða á mínútu ok þykir mjög
gott, hjá fyrrverandi fatafellu.
sæti?
Þetta var slys á vinnustað. —
Ég neyddist til að berja verk-
stjórann!
Um listamannalaun
Velvakanda hefur borist eftir-
farandi bréf, í formi fréttatilkynn-
ingar, frá Kjartani Guðjónssyni.
„Úthlutunarnefnd Klofnings
hefur lokið störfum. Fjölmargar
umsóknir bárust og reyndust allir
umsækjendur hæfir og sumir með
pottþétt sambönd. Starf nefndar-
innar var margþætt, tímafrekt,
erfitt, flókið, og alfarið kolómögu-
legt. Það tók einn mannmánuð í
þrjátíu starfseiningum að komast
að ábyrgri niðurstöðu um raun-
hæfa ákvarðanatöku. Lengstaf töl-
uðust nefndarmenn ekki við. Um
síma Krókaleiða h/f bárust ein
boð frá Klíkubróður, sem lagði til
að keypt yrði rauðvínsgutl fyrir
peningana og því útbýtt meðal
fátækra listamanna. Þetta var
alfarið kolfellt.
Svo var það á einum fundi þegar
nefndin svaf vært, að Stóri Hag-
fótur vitraðist henni í draumi.
Hann lagði til að afhenda skyldi
féð Myndlistarskóla Akureyrar
sem óafturkræft langtímaframlag
til aukins hagvaxtar, með tilliti til
hagsmuna þjóðarbúsins í reynd. í
greinargerð segir að Hagfótur hafi
reiknað út á ársgrundvelli að
höfuðstóllinn muni nægja fyrir
blýöntum og strokleðrum vetrar-
langt, og þar sem segja megi með
sanni að blýantur og strokleður
séu upphaf allrar myndlistar,
muni listamannalaun, að minnsta
kosti að þessu sinni koma mynd-
listinni að einhverju gagni! Við svo
búið hrökk nefndin upp með and-
fælum og samþykkti þessa tillögu
einróma áður en hún fékk ráðrúm
til að hugsa sig um. Nú hafði
Myndlistarskólinn á Akureyri ekki
sótt um launin og var því afráðið
að taka skólann steinbítstaki og
troða þeim uppá hann eins og kvað
vera alsiða með listamenn í stór-
meistaraflokkunum efri og neðri.
Umsókn Stóra Hagfótar um að fá
að gerast heiðursfélagi í úthlutun-
arnefnd Klofnings var alfarið
kringlukastað fyrir róða.
Til að gefa einhverjar viðhlít-
andi og tæmandi hugmynd um
erfiðleika nefndarinnar varðandi
endanlegar ákvarðanatökur, birt-
ist hér hjálagt sýnishorn af hinum
fjölmörgu umsóknum.
Háttvirt úthlutunarnefnd: Ota
sínum og tota.
Þar sem Óvenjulega vísindafé-
lagið hyggst á þessu starfsári
standa að víðtækum og afar mikil-
vægum vísindarannsóknum sem
verða munu íslensku þjóðinni til
BRIDGE
Umsjón: Pgll Bergsson
Meðan beðið var eftir niðurstöð-
ím í lok Stórmóts Bridgefélags
ieykjavíkur 1978 sátu sænsku
nótsgestirnir fyrir svörum.
íkemmtileg nýbreytni, sem verður
Tlaust endurtekin nú þegar
lorsku snillingarnir Reidar Lien
>g Per Breck, margfaldir Norður-
andameistarar með meiru, koma
g taka þátt í Stórmóti félagsins
’agana 17. og 18. marz á Hótel
.lOftleiðum.
í fyrra hlustaði fjöldi áhorfenda
ig keppenda á þegar Evrópumeist-
irinn Göthe sagði frá þessu
'kemmtilega spili. Allir voru utan
íættu og vestur gaf.
Norður
S. KG963
H. 42
T. ÁD106
L. 103
Austur
S. 4
H. DG109873
T. 2
L. Á987
Suður
S. 10852
H. K
T. G84
L. DG452
Göthe var með spil suðurs og
lagnirnar urðu þessar:
estur NurAur Austur SuAur
L i S Dobl 3 S
G p 6 Hjórtu Dobl
llir pass.
Opnunin sagði frá sterkum spil-
ím en dobl austurs lýsti jákvæðri
nendi með færri en 3 konról (ás=2.
cóngur=l). Eðlilegt var, að vestur
;egði 3 grönd yfir hindrunarsögn
uðurs og þegar gröndin komu að
iustri steig hann skrefið til fulls
>g skellti sér í slemmuna. Göthe
loblaði, hvað sem má um þá sögn
egja og spilaði út spaða.
Eðlilega varð Göthe hissa þegar
rompásinn kom upp í borðinu en
ió var ekki öll von úti. Spaðaásinn
á um fyrsta slaginn og trompás-
nn næsta. Laufkóngur og lauf á
sinn fylgdu. Vissulega var von til
ð norður gæti yfirtrompað þegar
agnhafi trompaði lauf í borðinu
n sú von varð fljótlega að engu.
iex hjörtu unnin dobluð og núll
'tig til sænsku Evrópumeistar-
,nna.
/estur
5. ÁD7
4. Á65
r. K9753
K5
Framhaldssaga eftír Else Fischer
Jóhanna Kristjónsdóttir Þýddi
A
79
baki henni í skóginum. ógn-
andi og hrollvekjandi. Nei, það
var víst engin ástæða til þess að
leita afsakana. Hún ýtti hurð-
arhúninum hægt niður.
— Ef þú ert að leita að
Bernild þá er hann ekki hér.
Gitta leit upp úr bók sem hún
sat með í kjöltu sér, svo pírði
hún augun saman og horfði á
grátbólgið andlit Susannc.
— Og ef þú ert kominn til að
segja fleiri lygasögur um fjöl-
skylduna þá verður þú víst að
sýna biðlund vegna þess að
hann kemur ekki aftur fyrr en
eftir klukkutfma, hélt hún
áfram.
— Svona Gitta, slappaðu nú
af.
Það var Jasper sem reis upp
úr stól í dimmasta horni stof-
unnar.
— Sérðu ekki aÓ Susanne
hefur mikla þörf fyrir hress-
ingu.
— Viltu fá viskí eða sjerrí?
Gitta stóð við skápinn þar
sem drykkjarvörur voru.
— Þakka þéf' fyrir, mig
langar í viskí, sagði Susanne
hljómlausri röddu og smeygði
sér niður í næsta stól.
— Það var nú Jasper sem ég
var að meina, tautaöi Gitta, en
hún þellti þó einnig í glas fyrir
Susannc og setti það á borðið
hjá henni.
— Ilamingjan góða, þú virð-
ist ekki hafa hresst neitt eftir
gönguferðina um skóginn.
Jaspcr kom og stóð fyrir
framan Susanne. — ósköp cru
að sjá hvað þú ert mæðuleg...
— Já, er það ekki allt í þessu
fína, sagði Gitta og rödd
hennar var full af bræði. — Nú
er þessu sakleysisblóði loksins
farið að skiljast að hún er
óvelkomin af fjölskyldunni og
að Martin vill ekki sjá hana og
auk þess . . .
— Og auk þess hvað? Það
var Jasper sem talaði.
— Já. svo kemur hún hér og
er með rifur á kinninni og ég
get sagt þér að hún mun
áreiðanlega telja sér trú um að
einhver úr fjölskyldunni hafi
skrámað hana . . .
— Ég á ekki við alla fjöl-
skyiduna, sagði Susanne og leit
niður í glasið sitt. — Það var
Martin.
— Sem réðst á þig í skógin-
um.
Gitta hló hæönishlátri og
bergmálaði í herberginu.
— Já, vitanlega var það
Martin sem þú þarft að koma á
höggi núna, þegar þú ert búin
að átta þig á því að hann vill
ekkcrt með þig haía. En þú
skalt bara segja Bernild frá
þessu. þegar hann kemur.
Segðu honum þessa nýju fínu
útgáfu. Góða talaðu . . . talaðu
sem mest.
Hún beygði sig íjúkandi vond
yfir Susanne og andartak leit
helzt úr fyrir að hún ætlaði að
slá hana. Svo heyrðist hurðar-
skellur og Susannc var ein með
Jasper.
— Hvar er Bernild?
— Ég veit það ekki. Hann
hvarf skyndilega og sagði að
hann kæmi fljótlega en ef ég á
að vera hreinskilinn hcld ég
hann hafi ætlað að fara að
borða í Hrólfskrá.
Jasper brosti.
— Ég heyrði að minnsta
kosti að hann spurði Herman
frænda til vegar þangað og
Magna frænka kom með at-
hugasemdir sem bentu til að
hún væri sár yfir að hann
fúlsaði við sínum fræga
gómsæta mat.
- Ég vona hann komi fljót-
lega, aftur, hvíslaði Susanne.
— Það er svo hræðilegt að bíða
svona.
— Þannig að það var þá
Martin, þegar allt kom til alls.
Jasper settist á stól við hlið
hennar og tók glasið gætilega
úr hönd hennar.
— Hérna, fáðu þér sígarettu
og slappaðu af. Það er hálfur
klukkutími siðan Bernild fór,
svo að hann hlýtur að koma
fljótlcga og ég skal verja þig
gegn Martin ef á þarf að halda.
— Ég skil þetta ekki, stundi