Morgunblaðið - 08.04.1979, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. APRÍL 1979
7
í austri er upprás sólar.
Byrg austrið, bannaöu
fjörgjafaranum mikla för
upp á himinbogann, þá
bíða ragnarök þeirrar
jarðar, sem þú byggir. Lítir
þú til austurs á Langafrjá-
degi blasir ekki viö þér
upprás mærrar morgun-
sólar, heldur sólsetur dýr-
ustu drauma, sem menn
getur dreymt á jörðu, ekki
sólarris, heldur sólarfall
fegurstu vona, sem nokk-
ur hefur aliö í brjósti.
Golgata, — þar sér þú
hatur hrósa sigri en kær-
leikann negldan á kross,
illskuna æða en hið flekk-
lausa líf leitt í dauöa,
sannleikans Ijós sér þú
slökkt, og það deyr eins
og Ijúfur logi meðan geisar
lyginnar logandi bál. Líkt
og sviffrár valur eða svart-
ur örn sveiflar ranglætið
voldugu vængjataki yfir
dimmu hæöinni, en rétt-
lætið deyr eins og dúfa,
sem leggur drifhvítan
væng yfir blóöiö, sem úr
brjóti hennar rennur.
Þú horfir til himins, sem
hvelfist hljóður yfir þennan
harmastað, og himinvídd-
in minnir þig á hann, sem
svo er voldugur að jörðin
er eins og sandkorn í
hendi hans, svo hátignar-
fullur að hvelfingar himn-
anna rúma ekki hans dýrð,
og andvarpar þú þá ekki
eins og guðsmaður hins
gamla sáttmála fyrir þús-
undum ára: „Guð, ver eigi
hljóður, ver ei^þögull, ó,
Guð!“
Hví er hann hljóður, hví
horfir hann þöguil á þenn-
an hræðilega harmleik?
Himinninn hvelfist yfir Gol-
gata, voldug sólkerfin yfir
varnarlausum, deyjandi
manni, er hann „hljóður sá
andi sem býr þar“? Hví
leyfir Guð þessa grimmd?
Hví tekur hinn almáttki
ekki í taumana? Hví er
lyginni gefinn kraftur
básúnunnaren sann-
leikanum hin hógværa,
milda rödd?
Við spyrjum þannig og
þannig hefur frá ómuna tíð
verið spurt, en viö hugsum
eins og börn og spyrjum
eins og börn. Hvernig
vinnur Guð? Líttu snemma
morguns á upprás sólar.
Yfir hafflötinn eöa fjalls-
brúnina lyftist lífgjafinn
mikli, og hér er að engu
óðslega farið en á settri
stund er sól á lofti.
Milljaröir sindrandi geisla
signa jörðina, allt fær sína
næring, sem næra þarf,
liljan smáa, eikin háa,
mold og haf, málleysingjar
og menn, allt mettast
óumræðilegri Guðs gjöf
meðan geislar sólar finna
hljóðlega, hávaöalaust
sína leið, — þannig vinnur
Guð.
Þannig vinnur hann í ríki
náttúrunnar og þannig
vinnur hann í sálum mann-
anna. Engin háreysti, í
hljóöi vinnur hann sitt
volduga verk, og allt
kemst að settu marki.
Hávaðinn á torgum Aþenu
er hljóðnaöur en speki
Platós lifir og mun lifa um
ófyrirsjáanlegar aldir enn.
Hiröglaumur Elísabetar er
hljóðnaður, en snilld
Shakespears er ennþá
ung og fersk. Musteris-
glaumurinn á hátíöum
Gyðinga er hljóönaður en
harpa Davíðs ómar enn og
mun um aldir óma. Hel-
þrumur girnda og
grimmdar hafa með
hávaöa falliö á jöröina og
kyrrð hafa fallið þau fræ-
korn í einmana sálir, sem
ekki deyja. Ofsinn sem
stundum fór eins og æð-
andi eldur um sál Páls
postula, er þagnaður, en
Ijóðið mikla um kærleik-
ann, sem í sálu hans
fæddist á hljóöri stund,
mun lifa meðan mannlegt
hjarta finnur til og mann-
leg tunga má mæla. Þann-
ig vinnur Guð.
Skelfingu lostin horfum
við á harmleikinn á Gol-
gata, þar sem fjarrænn,
kuldalegur himinn hvelfist
yfir deyjandi mann. „Guð,
ver eigi hljóður, ver eigi
þögull, ó, Guð,“ segðu
orð, sem sætti okkur við
þá hryggöarmynd, sem viö
horfum á!
Hann var ekki hljóður,
hann hefur aldrei talað
eins og hér.
Vissu þeir, sem á Gol-
gata stóðu, að þar var
Guð að tala máttugasta
falla enn, en í hijóöleika og
orð allra alda? Heyrum við
þá rödd, jem stormur
glæps og grimmdar getur
ekki kæft? Hvar eru nú
þeir menn, sem sigurorð
þóttust hrópa á hæðinni
dimmu en enginn mundi
minnast í dag nema vegna
hlutdeildar þeirra í voða-
legasta harmleik jarðar?
En hver er hann, sem þeir
þóttust hafa sigrað? Kol-
týrur þeirra eru slokknað-
ar en stjarna hans rís
hærra og hærra með
hverri nýrri öld. Lausnari
mannanna varð hann og
von þeirra um farsæld og
frið verður æ tengdari
honum. Þannig vinnur
Guö. Þannig talaði hann á
Golgata, þótt fáir skildu,
eða enginn.
Hljóöur færir hann, sem
bar okkur kærleiksorð
Guös, hina miklu fórn, og
hann býr yfir mætti til að
endurleysa allt, sem lifir.
Hann þekkti öll hin dimm-
ustu djúp þeirra, sem
hann var að deyja fyrir, en
hann elskaði þá þeirri ást,
sem aö lokum sigrar alla
synd og illsku. Um
ómælisaldir hér á jörðu og
um ómælisskeið á annarra
veralda vegum munu
sálirnar fara í leit sinni að
Ijósi og sannleika, sem
Guð hefur frá eilífð
ákvarðað þeim að finna,
og kærleikurinn, sem
menn vildu krossfesta í
eitt skipti fyrir öll á Gol-
gata, mun enn stíga niöur í
hvern afkima myrkraheim-
anna og krossfestast að
nýju og nýju. Þótt Kristslíf-
ið sé leitt til Golgata aö
nýju og nýju á það aö eilífu
sinn páskamorgun, aftur
og aftur.
Hljóður hvelfist himinn
yfir rökkri reifaðri hæð, en
Guð er ekki hljóður, ekki
þögull, því aö þar, einmitt
þar talar hann það orð,
sem um eilífð ekki bregzt,
— það kærleikans orð
sem aldrei að eilífu mun
deyja.
Rödd Guðs
— á Golgata
Þessi skemmtilegi
sumarbústaóur
í Biskupstungum er til sölu. Þarf aö flytjast brott.
Nánari upplýsingar gefnar í síma (91)-19945 á
venjulegum skrifstofutíma.
BfcOUfÖ*
9.09
AA.aP"'
A919-
Ferðaskrifstofan
ÚTSVN
Páskaferð
til Húsavíkur
Brottför 9. apríl og 11. apríl.
Skíöakennari
Valdimar Örnólfsson.
tr*i
PWAVi^
■"/
« < H
W;
4 \
Nj

Húsvíkingar — Þingeyingar
Barna-bingó — barnaskemmtun
laugardaginn 14. apríl, kl. 15:30.
Dagskrá:
Bingó — 3 umferðir
Fjöldasöngur.
Sunnudagskvöld — Páskadagur:
Grísaveisla
• Feröakynning
• Bingó — 3 umferðir — 2 sólarlandaferðir — 1
Færeyjaferð.
• Valdimar Örnólfsson sér um Kerlingarfjalla-
stemmningu.
• Happdrætti fyrir matargesti, sem mæta fyrir kl.
19:45.
• Enginn aðgangseyrir — matarverð kr. 3.500-
Boröapantanir mánudaginn 9/4 frá kl.
17:00—19:00 Hótel Húsavík.