Morgunblaðið - 30.11.1979, Blaðsíða 22

Landspstalinn — framtíðarhugmyndir 4
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 30. NÓVEMBER 1979
réðu. Það er t.d. varla hægt að
segja, að nokkur almennileg
kennslustofa sé til í öllum þeim
byggingum sem þú sérð hér á
lóðinni eða a.m.k. ekki í stíl við þær
kröfur sem gerðar eru um slíkt
húsnæði erlendis.
Nei, yfirstjórn spítalans má
aldrei missa sjónar á kennsluhlut-
verki hans, bæði fyrir lækna sem
og aðrar heilbrigðisstéttir.
í haust skeði það, að taka átti af
okkur aðalkennslustofuna í spítal-
anum og var ætlunin að nýta hana
fyrir rannsóknadeildirnar. Stjórn-
arnefnd ríkisspítalanna tók
ákvörðun um þetta snemma í
sumar án þess að læknadeild eða
háskólinn væru látin um það vita.
Ekki hafði verið hugsað fyrir
neinni annarri sambærilegri
kennsluaðstöðu. Framkvæmdum
var að lokum frestað fyrir þrá-
beiðni læknadeildar en hversu
lengi veit maður ekki. Nú er það
svo, að rannsóknadeildir spítalans
hafa átt við þröngan kost að búa og
þeim hefði svo sem ekki veitt af
þessu húsnæði, en vandamál eins
aðila verða ekki leyst með því að
velta þeim yfir á annars herðar.
Okkur virðist sinnuleysið og skiln-
Hjúkrunarskólans, sem tók mála-
leitan minni vel og höfum við
fengið þar smáaðstöðu, m.a. lestr-
araðstöðu fyrir stúdenta, en sökum
þess hversu málið hafði gengið
hægt fyrir sig var skólastjórinn
búinn að gera sínar ráðstafanir
fyrir veturinn og við sitjum uppi
með vandamálið þetta árið hvað
sem síðar verður. En eins og ég
sagði áðan er yfirstjórn þessara
mála ekki í nægilega föstum bönd-
um þar sem undir tvo aðila er að
sækja um fyrirgreiðslu og úrbætur
varðandi læknadeildarmálefni, þ.e.
menntamálaráðuneytið og svo aft-
ur heilbrigðisráðuneytið, sem beint
og óbeint ræður yfir ríkisspítölun-
um. Ég held nú samt að spor hafi
verið stigið í rétta átt með því að
gefa læknadeild áheyrnaraðild að
fundum stjórnarnefndar.
Kemur í veg
fyrir nægílega
samræmda kennslu
— Kemur þetta aðstöðuleysi
niður á gæðum kennslunnar?
„Það má þar benda á að kennslan
fer fram á mörgum stöðum úti um
allan bæ og engin tengsl eða
samband skapast á milli einstakra
kennara, sem verður þó að teljast
mikilvæg forsenda þess að kennsl-
an komi að sem beztum notum.
Þessi dreifing kemur beinlínis í veg
fyrir að hægt sé að beita sam-
kennslu eða samhæfingu einstakra
kennslugreina, sem væri þó mjög
æskilegt að ætti sér stað í meira
mæli en nú er. Ég tala nú ekki um
þá einangrun sem af þessu hlýst
fyrir einstaka kennara og kennslu-
greinar. Þá get ég ekki látið hjá
líða að vekja athygli á lélegri
aðstöðu læknanema. Það hefur
mjög lítið verið hugsað fyrir henni,
t.d. á sjúkrahúsunum, þar sem
kliníska kennslan fer fram. Lækna-
nemum hefur verið útveguð lestr-
araðstaða að Tjarnargötu 39 og
aðstaðan þar er með vægum orðum
slæm.“
— Ertu ánægður með Weeks-
áætlunina?
„Anægður og ánægður ekki. Það
er oft búið að minnast á þessa
Weeks-áætlun í blöðum, þannig að
almenningi ætti e.t.v. að vera orðið
ljóst hvað hér er um að ræða. Þetta
er fyrsta hnitmiðaða tilraunin
hérlendis til að koma upp kennslu-
sjúkrahúsi og þá fyrst og fremst í
læknisfræði og fyrsta sameiginlega
átak æðstu stjórnar menntamála
og heilbrigðismála og raunar má
einnig segja fjármála. Nokkurs
konar samnefnari þessara aðila er
Yfirstjórn mannvirkjagerða á
Landspítalalóð, sem hefur með alla
ákvarðanatöku og framkvæmdir að
gera fyrir hönd ráðuneytanna.
Þarna var upphaflega vel að verki
Víkingur H. Arnórsson
Yfirstjórn Landspítalans
má aldrei missa sjónir
á kennsluhlutverki hans
Víkingur sýnir blaðamanni kennslustofurnar i Landspítalanum, sem taka átti af læknadeildinni.
Ljósm. Mbl. Kristján.
„Aðstöðuleysi læknadeildar
innan Landspítalans er mikið
vandamál,“ sagði próf. Víkingur
H. Arnórsson deildarforseti
læknadeildar Háskólans og yfir-
læknir barnadeildar Hringsins á
Landspitala, er við ræddum við
hann um aðstöðu læknadeildar-
innar innan Landspítalans.
„Námið í verklegum greinum
fer að mestu fram innan Land-
spítalans og hefur gert allt frá
stofnun hans 1930. Fjöldi lækna-
nema hefur vaxið gífurlega á
síðustu árum og húsnæðið er
algjörlega sprungið utan af
starfseminni. Kennsluhúsnæði er
dreift um alla Reykjavik og er nú
a.m.k. á 15 stöðum.“
— Nú eruð þið prófessorar við
Háskólann iðulega einnig yfirlækn-
ar við Landspítalann. Getið þið
ekki haft áhrif á til bóta?
„Það er rétt, prófessorar við
læknadeildina eru í mörgum tilfell-
um einnig yfirlæknar hér og ættu
því að geta haft áhrif á þróun
mála, en reynslan sýnir annað.
Þarna er undir tvö ráðuneyti að
sækja, þ.e. menntamála- og heil-
brigðisráðuneyti og virðist á skorta
um nægilega samvinnu þarna á
milli. Læknadeild hefur ítrekað
farið fram á, vegna sívaxandi
aðsóknar og álags, að fá að beita
fjöldtakmörkunum en ætíð fengið
neitun. A það má benda, að að-
gangur er takmarkaður að öðrum
deildum, s.s. tannlæknadeild og
sjúkraþjálfadeild, af þessum
ástæðum.
— Hversu marga nemendur er
með góðu móti hægt að taka inn í
læknadeild á ári að þínu áliti?
„Fyrir nokkrum árum voru kenn-
arar læknadeildar inntir eftir því
hversu marga stúdenta væri hægt
að taka inn í læknadeild á ári, og
veita viðunandi kennslu miðað við
þær aðstæður sem þá voru ríkjandi
og hafa raunar lítið breytzt síðan.
Samandregin niðurstaða var sú, að
30—35 stúdenta væri hægt að taka
inn árlega."
— Hvað er fyrirhugað til að
bæta aðstöðuna?
Víkingur minnist á lesaðstöðu læknanema i Tjarnargötu 39 i viðtalinu, sem er mjög léleg að hans
sögn, sem og önnur námsaðstaða þeirra. Blm. leit inn til læknanemanna i Tjarnargötu og segja
myndirnar meira um þrengslin og aðstöðuna en nokkur orð. Það má segja, að þarna gildi það að
Íröngt verði sáttir að sitja, hvort sem læknanemunum likar það betur eða verr.
húsnæðinu, sem er alls 136.12 fermetrar, hafa læknanemar með hugkvæmni komið fyrir lesborðum
fyrir 78 manns, þ.e. 1.75 fermetri er til ráðstöfunar fyrir hvern einstakling.
hingað til hefur verið rekin og
kemur að hinu leytinu í veg fyrir að
nýjar þjónustugreinar séu upp
teknar. Ég held að stefnan í
uppbyggingu Landspítalans hafi
aldrei verið nógu hnitmiðuð og mér
finnst svo margt rekast hvað á
annars horn. Strax í upphafi var
gert ráð fyrir, að læknakennslan
færi aðallega fram á þessum
spítala, sem sýnir sig meðal annars
í því, að með lögum voru prófess-
orsstöður í læknadeild tengdar
yfirlæknisstöðum við spítalann.
Hins vegar sjást þess sáralítil
merki í byggingarmáta spítalans
að þetta hlutverk hans hafi verið
ofarlega í huga þeirra sem þar
ingsleysið á málefnum læknadeild-
ar ná til stjórnsýslunnar á æðstu
stöðum.
Við skrifuðum menntamálaráð-
herra bréf í apríl s.l. og báðum um
að hugað væri að möguleikum þess,
að læknadeild fengi einhver afnot
af byggingu Hjúkrunarskóla
Islands, sem er hér á Landspítaia-
lóðinni og vafi lék á að nýttist að
fullu, eftir að létt var af hjúkrun-
arnemum þeirri kvöð eða skyldu að
búa í heimavist skólans. Engin svör
bárust, en við eftirgrennslan
„könnuðust þeir við“ að hafa fengið
bréfið. Þegar engar undirtektir var
að hafa frá þeim vettvangi fór ég
sjálfur og talaði við skólastjóra
„Læknadeildarhúsnæðið, sem
einnig á að vera til afnota fyrir
tannlæknadeild, er nú í byggingu
hér neðan til á lóðinni. Hún er skv.
margumræddri Weeks-áætlun og
ég vona að þetta standi allt til bóta
með tilkomu þess.“
Stefnan aldrei verið
nógu hnitmiðuð
En ástandið er þannig núna að
geysileg þrengsli eru hér í Land-
spítalanum sem mæðir þungt á
allri starfsemi hans, hindrar sum-
part æskilegar úrbætur og eðlilega
framþróun í þeirri starfsemi sem