Morgunblaðið - 12.07.1980, Síða 33

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. JÚLÍ 1980
33
félk í
fréttum
• .„Fæ ég
boltann í
hnakkann" virð-
ist Jimmy Cart-
er vera að
hugsa um leið
og hann kemst í
„borg“ í kylfu-
knattleiks-
keppni, sem
hann tók þátt í og
fram fór í
Georgíu,
heimafylki
hans. Það er
Buddy Carter,
forsetafrændi,
sem býr sig undir
að hjálpa for-
setanum.
Ringó
Starr
í það
heilaga
• RINGO Starr og vinkona hans
Barbara Bach komu til London
fyrir skömmu til að heimsækja börn
Ringo og til að fylgjast með endan-
legum úrslitum hinnar óopinberu
heimsmeistarakeppni, Wimbledon.
Þau tilkynntu blaðamönnum að
fyrripart næsta árs myndu þau
ganga í það heilaga og er blaða-
maður spurði hvar athöfnin færi
fram svaraði Ringo „á Fjallstoppi
Sinai“. t>au munu eyða nokkrum
dögum í London, en síðan fara
þau til Róm til að heimsækja
Barböru börn.
STUNGIÐ
SAMAN
NEFJUM
• Hér stinga þau
saman nefjum, gór-
illumóðirin og umsjón-
armaður hennar,
enda miklir mátar.
Eins og sjá má er
górillan með barn á
brjósti og gengur því
um topplaus, sem
þykir raunar ekki til-
tökumál lengur hjá
frænkum hennar,
kvenfólkinu.
Koparreymr
(Sorbus koehneana)
í þáttum þessum hefur
áður verið fjallað ítarlega
um reyni, bæði íslenskan
reynivið og nokkrar er-
lendar harðgerðar teg-
undir. En þetta er stór
ættkvísl eða einar 80—100
tegundir. Þeirra á meðal
eru margir ljómandi fal-
legir runnar.
KOPARREYNIR (Sor-
bus koehneana) hefur
vaxið í Lystigarði Akur-
garði Akureyrar byrjaði
að blómgast ofurlítið
sumarið 1976, þá örfáir
blómsveipir. Næsta ár
gekk þetta heldur betur
og þá voru tekin fræ um
haustið og sáð, og spíruðu
þau vel næsta vor. Haust-
ið 1978 var hann aftur
alsettur berjaklösum og
líka síðastliðið haust, en
þá náðu þau ekki fullum
þroska.
Hvítir
berja-
klasar
eru
aðal-
skraut
kopar-
reynis
eyrar í mörg ár og unað
svo vel hag sínum að allar
líkur virðast vera til, að
hann geti þrifist miklu
víðar á landinu.
Hann er ættaður alla
leið frá Mið-Kína og verð-
ur tveggja til þriggja
metra hár runni, með
nokkra beinvaxna stofna
og skástæðar eða sveigðar
hliðargreinar. Blöðin eru
samsett eins og á íslenska
reyniviðnum en miklu fín-
gerðari, með 17—25 smá-
blöð. Þau eru lítið eitt
brúnleit fyrst eftir laufg-
un, en síðan dökkgræn.
Þau geta svo fengið fal-
lega rauða eða rauðbrúna
haustliti. Blómin eru lítil,
hvít, í stórum sveiplaga
skipunum, en það eru ber-
in sem eru aðalskrautið og
gera koparreyni verðmæt-
an skrautrunna. Þau
verða snjóhvít þegar líður
að hausti og hanga á
rauðum stilkum í stórum
klösum. Og þau fá að vera
óáreitt á runnanum allan
veturinn. Skógarþrestirn-
ir láta sér ekki til hugar
koma að líta á svona lit
ber.
Koparreynirinn í Lysti-
Koparreynirinn hættir
snemma að vaxa og til-
búinn með harðar greinar
og góð vetrarbrum í
fyrstu haustfrostum hér
fyrir norðan. Hann er nú
orðinn 1,70 m á hæð.
Þetta gefur vonir um að
ýmsir fleiri frændur hans
í Kína og Japan geti orðið
góðir íslenskir borgarar.
Mig langar að minnast á
einn sem hér er í uppeldi
og kominn á þriðja ár.
Það er Sorbus reducta
frá Vestur-Kína og
Norður-Burma. Hann vex
ósköp hægt og enn ekki
nema 10—12 sm og verður
aldrei nema 30—60 sm
dvergrunni sem er notað-
ur í steinhæðir. Blöðin eru
samsett, ósköp lítil og
fallega dökkgræn og gljá-
andi með 9—15 smáblöð.
Berin eiga að vera hvít
eða með rósrauðum blæ.
Plönturnar hér eru mjög
státnar og frísklegar og
fáeinar sem úti voru í
vetur lifa einnig. En flest-
ar hafa verið í reit undir
gleri, svo enn er of
snemmt að hæla honum
mikið.
H.S.