Morgunblaðið - 21.09.1980, Blaðsíða 14

5 8 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. SEPTEMBER 1980
Fulltrúar frá flestum ortodoxum kirkjum heims-
ins dvöldust í Skálholti fyrr í þessum mánuði tii að
undirbúa einingarviðræður við lúthersku kirkjuna.
Fulltrúarnir komu hingað til lands á laugardag-
in fyrir tveimur vikum og sungu guðsþjónustu í
Dómkirkjunni í Reykjavík daginn eftir. Eftir hádegið
þann sama dag héldu þeir austur i Skálholt þar sem
þeir þinguðu fram til föstudags. Um hádegið á
föstudag héldu fulitrúarnir til Þingvalla þar sem þeir
snæddu hádegisverð í boði kirkjumálaráðherra. Síðar
um daginn komu þeir til Reykjavíkur og drukku
síðdegiskaffi hjá biskupi íslands. Nokkrir þeirra
héidu síðan norður í land en þeir fóru allir af landi
brott um sl. helgi.
Blaðamaður og ljósmyndari Mbl. brugðu sér í
Skálholt meðan ortodoxu fulltrúarnir þinguðu þar og
tóku nokkra þeirra tali. Einnig var rætt við tvo fulltrúa
frá Lútherska heimssambandinu sem þar voru þeim
ortodoxu til ráðuneytis.
m.t.
Texti: Rannveig M. Níelsdóttir Myndir: Ragnar Axelsson
Fyrri hluti
Ortodoxu kirkjuleiðtogarn-
ir fyrir utan kirkjuna í Skál-
holti. Með þeim á myndinni er
Heimir Steinsson skólastjóri
lýðháskólans í Skálholti,
kona hans Dóra Þórhallsdóttir
og túlkar leiðtoganna.
■>
^ . . allir aiffci Jyeir
cið verci eitt . .
„Við höfum tekið
fyrsta skrefið á
langri gönguu
EINA Norðurlandaþjóðin sem
átti fulltrúa á undirbúningsfund-
inum i Skálholti voru Finnar.
Annar tveggja fulltrúa þeirra
var ungur munkur, faðir
Amhrosius.
„Ég heillaðist af ortodoxu kirkj-
unni vegna þess að hún hefur
varðveitt frumkristnina. Annað
var það einnig sem heillaði mig,
það var hin viðhafnarmikla og
skrautlega guðsþjónusta orto-
doxra kirkna,“ sagði Ambrosius
þegar hann var spurður að því
hvers vegna hann hefði valið að
þjóna Guði -sem munkur ortodoxu
kirkjunnar.
Faðir Ambrosius hefur lifað í
munkasamfélagi í klaustrinu í
Valamo í nokkur ár. Þetta er eina
ortodoxa klaustrið á Norðurlönd-
um. Það var áður við landamæri
Finnlands og Rússlands en var
flutt til Valamo í seinni heims-
styrjöldinni.
Fram að þessu hefur faðir
Ambrosius kennt í guðfræðideild
ortodoxu kirkjunnar í Finnlandi.
Atvinna hans er ekki í klaustrinu
sjálfu heldur er það heimili hans.
Er þetta sérstök tegund af munka-
samfélagi innan ortodoxu kirkj-
unnar. Þrátt fyrir það ganga
munkarnir daglega í svörtum
skósíðum kuflum.
„Vaxandi söfnuðurM
„I Finnlandi eru ekki margir
ortodoxar en þeim fer óðum fjölg-
Faðir Ambrosius: „300 finnsk
ungmenni hafa gerst meðlimir
ortodoxakirkjunnar i ár.“
Rætt við föður
Ambrosius, ung-
an munk frá
Finnlandi
andi. Sérstaklega er það ungt fólk
sem gengur í ortodoxa söfnuðinn. í
ár hafa 300 ungmenni gerst safn-
aðarmeðlimir.
Ég held að ástæðan sé sú að
nútímafólk er orðið þreytt á sí-
felldum orðaflaumi. Það hefur
meira rúm fyrir kristni sem er
túlkuð með látbragði en þeirri sem
er útskýrð með orðum. I ortodoxu
kirkjunni túlkum við hinn mikla
leyndardóm Guðs með látbragði
og dýrlingamyndum í stað orða.
Vitnisburður ortodoxa er einnig
oft fram borinn með skrautlegu en
þó látlausu látbragði.
„Við getum lært
mikið hvorir
af öðrum“
— Hvaða þýðingu munu ein-
ingaviðræðurnar hafa fyrir söfn-
uðina í Finniandi?
„í Finnlandi er ortodoxa kirkjan
minnihlutakirkja og því vita
finnskir ortodoxar meira um lút-
hersku kirkjuna en þeir lúthersku
vita um ortodoxu kirkjuna. Það er
því nauðsynlegt að við ræðum
saman. Og ef samræðurnar enda
vel, ekki einungis út frá guðfræði-
legu sjónarmiði heldur einnig
hvað varðar sjálfan söfnuðinn,
getum við lært mikið hvorir af
öðrum og lifað í sameiningu. Við
verðum að skoða það gaumgæfi-
lega sem aðskilur okkur og komast
að því hvað það er sem gerir
kristna trú sérstæða. Ortodoxar
og lútherskir geta lært mikið
hvorir af öðrum," sagði faðir
Ambrosius að lokum.
Rætt við Augustin
archimandrite í
Sovétríkjunum og
prófessor í guð-
fræði við háskól-
ann í Leningrad
Áður er byltingin var gerð í
Sovétríkjunum var ortodoxa
kirkjan þjóðkirkjan þar. Nú er
þar engin skráð þjóðkirkja en
ortodoxi söfnuðurinn er sá
stærsti sem þar starfar. Engar
skýrslur eru til um það hversu
margir tilheyra kirkjunni þar í
landi en talið er að safnaðar-
meðiimir séu einhvers staðar á
bilinu 20—40 miiljónir.
Einn fulltrúi ortodoxu kirkj-
unnar í Sovétríkjunum á ráð-
stefnunni í Skálholti var archi-
mandrite Augustin (hann hét
áður Nikitin). Hann er yfirmaður
ortodox klausturs í Sovétríkjun-
um og titillinn sem hann ber
þýðir að hann er næstur biskupi
að völdum innan kirkjunnar.
Auk þess að vera yfirmaður
klaustursins er Augustin próf-
essor í guðfræði við háskólann í
Leningrad.
„Ég hef tekið þátt í öllum
undirbúningsfundunum sem við
höfum haldið. Því miður virðist
það vera margt sem aðskilur
ortodoxa og lútherska en við
verðum að muna það að jafnvel
lengsta ganga hefst á einu
skrefi," sagði Augustin í samtali
við Mbl. Samtalið fór fram í
gegnum túlk sem kom með hon-
um frá Sovétríkjunum.
„Ef okkur tekst ekki að ná
markmiðinu og ganga alla leið-
ina er ég sannfærður um að
næsta kynslóð sér til þess að það
takist. Markmiðið er að hlýða því
boði Drottins að allir kristnir
verði eitt.“
— Hvernig er samband milli
lútherskra og ortodoxra í Sovét-
ríkjunum?
„Á félagslegu sviði höfum við
gott samband við lúthersku
kirkjuna bæði í Sovétríkjunum
og í öðrum löndum. Þegar t.d.
fulltrúar Lútherska heimssam-
bandsins ferðast um Moskvu,
njóta þeir gestrisni ortodoxu
kirkjunnar þar.
Ortodoxar í Sovétríkjunum
hafa í 21 ár átt viðræður við
ýmsa lútherska söfnuði á Vestur-
löndum. Árið 1959 áttum við
fyrst viðræður við lútherska í
„Nútímafólk hefur meira
rúm fyrir kristni sem er
túlkuð með látbragði66