Morgunblaðið - 11.10.1980, Side 17
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 11. OKTÓBER 1980
17
Alþýðuflokksins fylgjandi. — Þá
réðu þau sömu sjónarmið, er stýra
skoðunum þess hóps, sem í könnun
Dagblaðsins studðu ríkisstjórn-
ina.
Ef almenn-
ingur heldur ...
Sé það sannleikur, að meirihluti
þessarar þjóðar trúi því, að ríkis-
stjórn Gunnars Thoroddsen eigi
eftir að leysa þann efnahags-
vanda, sem senn tekur á sig mynd
kreppu, verður sá meirihluti í villu
og svíma. Þetta mun koma í ljós á
næstu misserum. — Margir ís-
lenskir stjórnmálamenn hafa ver-
ið þeirrar trúar, að rétt eins og á
undanförnum árum, muni efna-
hagsvandinn leysast fyrirhafnar-
lítið. Þessir stjórnmálamenn hafa
ekki tekið með í reikninginn þann
gífurlega utanaðkomandi vanda,
sem olíuverðshækkanir hafa fært
inn í landið. Slíkir menn hafa
löngum leyst þrautina með seðla-
prentun og gengisfellingum og
jafnvel erlendum lántökum. Þá sé
ávallt svigrúm til aukinna skatta-
hækkana. — Þessar lausnir eru
löngu úreltar, a.m.k. segir budda
verkamannsins þá sögu, hvað sem
hagfræðingar kunna að álykta.
Ef ekki tekst á þingi í vetur að
sameina krafta þeirra þingmanna,
sem vilja stokka upp spilin og taka
með festu og ábyrgð á vandanum,
er þvílík upplausn framundan að
hún getur skekið undirstöður lýð-
ræðisskipulags okkar. Slík upp-
lausn er ávallt vatn á myllu
öfgahópa til hægri og vinstri.
Lífgjafi þeirra er stjórnleysi og
vítamínsprautu hafa þeir fengið í
tíð núverandi ríkisstjórnar. Um
þetta gilda ákveðin lögmál, sem
margir núlifandi íslendingar hafa
orðið vitni að heima og erlendis.
— Þeir, sem lýsa stuðningi við
núverandi ríkisstjórn, lýsa stuðn-
ingi við hrun og kreppu. Það gerðu
nokkrir tugir þátttakenda í skoð-
anakönnun Dagblaðsins, vonandi
einhverjir af barnaskap eða í
hreinu gáleysi.
Sjávar-
réttavika
Með einu tonni af alls konar
sjávarréttum og einu tonni af
margs konar skreytingum
tengdum sjávarútvegi hefur
Esjuberg á Hótel Esju fram-
reiðslu þjóðarétta í vetur, en sl.
vetur var boðið upp á ýmsa
þjóð'arétti um helgar og mæltist
það vel fyrir.
Það er þjóðarréttur Islendinga
sem er tekinn fyrir í fyrstu lotu á
Esjubergi að þessu sinni, sjávar-
réttir alls 50 talsins sem verða
boðnir fram á stóru hlaðborði,
samkvæmt upplýsingum Stein-
dórs Ólafssonar, hótelstjóra á
Hótel Esju.
Boðið verður upp á þetta sér-
staka sjávarréttahlaðborð nk.
sunnudag og alla næstu viku að
sunnudegi meðtöldum. Meðal
rétta er fjölbreytt úrval af síld,
silungur og lax matreiddur á
margskonar hátt, djúpsteiktur
smokkfiskur, skötuselur, gellur,
grafin smáiúða, hörpuskel- og
humarsúpa, blandaðir gjávarrétt-
ir í tartalettum, saltfiskur á
spænska visu, þ.e. steiktur og svo
framvegis, en það er Einar Arna-
son, yfirmatreiðslumaður á Esju-
bergi og hans lið, sem ber ábyrgð
á krásunum úr hafinu umhverfis
ísland.
Árni Gunnarsson, alþm. skrifar i tilefni
skoðanakönnunar Dagblaðsins:
grunar. Þetta ábyrgðarleysi hefur
þegar valdið erfiðleikum í stjórn-
arsamstarfinu, og virðast fram-
sóknarmenn hafa lyft öðru augn-
lokinu og séð einhverja skímu.
Væntanlega munu þeir hafa þann
manndóm, ,er nægir þeim til að
berja í borðið, áður en of langt um
líður, og krefjast einhverrar
stefnumótunar.
Það er staðreynd, að innan
skamms mun Framsóknarflokkur-
inn standa í nákvæmlega sömu
sporum og Alþýðuflokkurinn í
síðustu ríkisstjórn, þ.e. að krefjast
nýrrar efnahagsstefnu. Hvort
flokkurinn leggur hins vegar
stjórnaraðildina að veði, eins og
Alþýðuflokkurinn gerði, er svo
önnur saga. Mörgum verða ráð-
herrastólar svo notalegir, að þeir
kjósa fremur að sitja í bullandi
Árni Gunnarsson.
óáran en að leggja þá að veði.
Alþýðuflokkurinn ákvað á sínum
tíma að standa og falla með
nauðsynlegum breytingum á efna-
hagsstefnunni, sem, ef samþykkt
hefði verið, hefði nú fleytt þjóð-
inni yfir hættulegustu skerin við
landtöku. Alþýðubandalagið hafn-
aði þessari stefnu og Framsókn
hafði ekki kjark til að standa með
Alþýðuflokknum, þótt margir for-
ystumenn hennar væru tillögum
í tilefni 10 ára afmælis Blómavals efnum viö til
sýningar á allskonar þurrkuöum blómum og blóma-
skreytingum.
Komiö og sjáiö heilu listaverkin veröa til í höndum
fagmanna. Eigum fyrirliggjandi þurrkuð blóm og allar
vörur til blómaskreytinga.
Opiö alla daga frá kl. 9 til 21.
blómouol
Gróðurhúsinu við Sigtún:Símar36770-86340
Að lýsa stuðningi
við hrun og kreppu
Skoðanakönnun Dagblaðsins er
á hvers manns vörum. Ályktanir
eru dregnar og reynt er að meta
niðurstöðurnar á ýmsa vegu. Fylgi
flokkanna og ýmissa stjórnmála-
manna fær á sig margvíslega
mynd. Nokkur hundruð einstakl-
inga, sem svara spurningum í
gegnum síma, skulu gefa heild-
armynd af áliti almennings á
stjórnmálaflokkum og stjórn-
málamönnum. Það álit er ekki
mikið, einkum ef þess er gætt, hve
margir neituðu að svara.
Nokkrir tugir kváðust styðja
ríkisstjórnina og urðu þeir að
ákveðnum hundraðshluta í könn-
uninni. Sama gildir um hina, sem
voru henni andvígir. Það veit hins
vegar enginn hvað þeir hugsa, sem
ekki svöruðu. Ég tel, að síðast-
nefndi hópurinn og þeir, sem
andvígir eru stjórninni, hafi áttað
sig á ástandi þjóðmálanna, hversu
alvarlegt stefnu- og ráðleysi ríkis-
stjórnarinnar er.
Það er tiltölulega einfalt að
fella dóm yfir stjórnmálamönnum
og getuleysi þeirra til að ná
samstöðu um nauðsynlegar að-
gerðir. I þeim efnum hafa þeir
svikið kjósendur og þjóðina í
heild. En sá hópur manna í
skoðanakönnun Dagblaðsins, sem
kvaðst styðja núverandi ríkis-
stjórn, hefur fellt dóm yfir sjálf-
um sér. Sá hópur vill óbreytt
ástand áfram og lætur sig engu
skipta þótt hér sé allt á heljar-
þröminni. I þessum hópi eru
vafalaust einstaklingar, sem taka
afstöðu fremur af pólitísku trúar-
ofstæki en raunsærri athugun á
þeim válegu staðreyndum, sem við
okkur blasa í efnahagslífinu.
Hver er raunveru-
leg niðurstaða?
Raunveruleg niðurstaða
skoðanakönnunar Dagblaðsins er
sú, að alltof stór hópur íslendinga
hafi ennþá ekki áttað sig á því
hvert óðaverðbólga og stefnuleysi
í efnahagsmálum muni leiða þjóð-
ina. Þessi hópur hefur sætt sig við
verðbólguna sem óumflýjanlega
staðreynd, eða er ennþá þeirrar
trúar að þjóðin hagnist á verð-
bólgunni og þeim grautarhausum í
hópi íslenskra stjórnmálamanna,
sem telja að stöðugar smá-
skammtalækningar muni halda í
horfinu, þar til eitthvert ímyndað
kraftaverk gerist.
Ég þori að fullyrða að í þessum
hópi er ekki það lágtekjufólk, sem
nú á í sífellt meiri erfiðleikum
með að ná endum saman í heimil-
ishaldi. í þessum hópi eru ekki
stjórnendur atvinnufyrirtækja,
sem þessa dagana verða að taka
ákvarðanir um uppsagnir starfs;
fólks og samdrátt í rekstri. í
þessum hópi geta ekki verið þeir
menn, sem nú óska eftir sérstakri
fjárhagsfyrirgreiðslu til að geta
keypt olíu á báta sína. í þessum
hópi eru ekki menn, sem þessa
dagana geta ekki greitt skuldir
sínar í bönkum eða farið bónleiðir
til búðar eftir fundi með banka-
stjórum. í þessum hópi geta ekki
verið leiðtogar verkalýðshreyf-
ingar, sem lítinn stuðning hafa
fengið hjá „ríkisstjórn verkalýðs-
ins“. í þessum hópi eru ekki karlar
og konur, sem búast til brottfarar
af landinu. — Lesendur verða að
velta því fyrir sér hverjir hafa
skipað þann hóp, sem lýsti stuðn-
ingi við ríkisstjórnina í skoðana-
könnun Dagblaðsins.
Verk ríkis-
stjórnarinnar
Einn morgun í vikunni hlustaði
ég á forsætisráðherra svara
spurningum stjórnenda Morgun-
póstsins. Ég hef löngum metið
ýmsa góða eiginleika í fari þessa
forsætisráðherra, en annaðhvort
er, að hann er gjörsamlega slitinn
úr sambandi við atvinnulífið og
almenning, eða að hann er þjóð-
leikari með „bravúr". Sú mynd,
sem hann dró upp af ástandi
þjóðmála, var svo fjarri öllum
raunveruleika, að ég dreg í efa að
hann sjálfur hafi trúað sínum
eigin orðum.
Núverandi ríkisstjórn er lán-
leysið uppmálað. Niðurtalningar-
aðferð hennar hefur gjórsamlega
brugðist, eins og framsóknarmenn
hafa viðurkenrit í ræðu og riti.
Engin ný heildarstefna í efna-
hagsmálum hefur verið mótuð og
kannski trúir ríkisstjórnin því að
niðurskurður núlla íslensku krón-
unnar muni verða hinn eiginlegi
lífgjafi. Hvert sem augum er litið
blasir við geigvænlegur vandi, sem
eykst hröðum skrefum og mun
innan fárra mánaða stöðva hjól
atvinnulífsins, verði ekkert að
gert.
Það alvarlegasta er þó, að
hvorki forsætisráðherra né hans
flokksbræður í ríkisstjórn og
Framsóknarflokkurinn hafa áttað
sig á því, að það verður aldrei
hægt að ná árangri í stjórn
þjóðmála, á meðan Alþýðubanda-
lagið á sæti í ríkisstjórn. Sú
ábyrgðarlausa hentistefna, sem sá
flokkur rekur, á eftir að verða
þjóðinni dýrkeyptari en nokkurn