Morgunblaðið - 22.08.1981, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 22. ÁGÚST 1981
3
„VIÐ BRUGÐUM hart við hér á
Seyðisfirði er okkur var ljóst að
þetta feigðarflan brezku ungl-
inganna yfir Vatnajökul stæði
til. bað stóð á endum að við
náðum upp i Hvannalindir i
þann mund. sem leggja átti i
jökulinn og eftir nokkurt þóf
tókst okkur að koma i veg fyrir
leiðangurinn.1* sagði Sigurður
Helgason. sýsiumaður Norður-
Múlasýslu er Morgunblaðið
innti hann eftir afskiptum hans
af þessu máli.
„Málsatvik voru annars þau að
síðastliðinn þriðjudag um klukk-
an 15 kom Arnar Jensson, lög-
reglumaður á Egilsstöðum,
hingað niður á Seyðisfjörð og lét
okkur vita af því að brezku
unglingarnir ætluðu sér að fara
yfir jökulinn og tjáði mér að
menn hefðu af því miklar
áhyggjur að illa gæti farið.
Seyðisfjörður var símasam-
bandslaus þennan dag og þvi
kom hann niður eftir til að láta
okkur vita af þessu, en okkur var
okkur mjög kunnan fjallamann,
Völund Jóhannesson, sem kall-
aður hefur verið Fjallkóngur
Austfjarða og án hans hefðum
við líklega aldrei komizt á leið-
arenda í þokunni og dimmviðr-
inu um nóttina. Aðrir í ferðinni
voru Arnar Jensson, Sveinbjörn
Sveinbjörnsson og sonur minn
Stefán. Við fórum þetta á lög-
reglubílnum frá Egilsstöðum og
vorum komnir upp í Hvanna-
lindir um 4 leytið um nóttina.
Þegar við komum á staðinn voru
leiðangursmenn að byrja að
tygja sig af stað og voru harð-
ákveðnir í að leggja á jökulinn.
Sá sem stjórna átti ferðinni yfir
jökulinn, Rayward að nafni,
tjáði okkur að hann hefði komið
til landsins gagngert til að
stjórna þessum leiðangri og ætl-
aði sér ekki að hætta við hann,
þrátt fyrir tilmæli okkar. Hann
taldi upp ótal afrek sín í fjall-
göngum og jöklaferðum, en þáð
kom svo í ljós við nánari sam-
ræður að hann hafði aldrei farið
yfir Vatnajöklul og þekkti lítið
Er ánægður með að haf a borið gæf u til að
stöðva jökulgöngu brezku unglinganna
- segir Sigurður Helgason sýslumaður
Hópurinn, sem fór I Ilvannalindir til að stöðva leiðangursmenn.
Ljósmynd Völundur Jóhannesson.
alveg ókunnugt um þessar fyrir-
ætlanir. Ég bað Arnar og full-
trúa minn, Sveinbjörn Svein-
björnsson, að fara upp á Egils-
staði og hringja í nokkra aðila
vegna þessa máls, meðal annars
Slysavarnafélagið, brezka sendi-
ráðið og dómsmálaráðuneytið og
ræða síðan við nokkra aðila á
Egilsstöðum. Þeir komu síðan
aftur hingað á Seyðisfjörð um
klukkan 19 og þá ákvað ég að
ekki væri eftir neinu að bíða, við
skyldum fara upp í Hvannalind-
ir til að freista þess að stöðva
leiðangurinn, enda höfðu þeir
sem rætt var við verið því
fylgjandi að svo yrði gert. Þó
óttuðumst við að vísu að þegar
hefði verið lagt upp í leiðangur-
inn og reyndum því að ná
talstöðvarsambandi við hann, en
það gekk ekki. Ég áleit að slæmt
veður, þoka og kuldi hefði komið
í veg fyrir að lagt hefði verið á
jökulinn, svo við lögðum af stað.
Við lögðum því af stað klukk-
an 21 um kvöldið og fengum með
til hans. Síðan ræddum við
einnig við aðalleiðsögumann
hópsins, Brian Nebghan, og
hann tók strax miklu skymsam-
legar á málinu og viðurkenndi
það þegar, að fyrst við kæmum
svona margir og með svona mörg
skilaboð frá ábyrgum aðilum, að
við værum að koma til þeirra í
góðum tilgangi og sagði að hann
mæti það mikils hve mikla
tillitssemi við sýndum með því
að aðvara þá við ferðinni. Þessir
aðalmenn leiðangursins héldu
síðan með sér fund og tilkynntu
okkur síðan að þeir hefðu ákveð-
ið að hlýða þessum tilmælum um
að fara ekki yfir jökulinn, þrátt
fyrir að þeir álitu að þessi ótti
væri ástæðulaus. Jafnframt
sögðust þeir meta mikils þá
fyrirhöfn, sem við höfðum lagt á
okkur til þess að koma þessum
aðvörunum til þeirra.
Við sáum nú ekki útbúnað
þeirra, en höfðum fengið upplýs-
ingar um að hann væri ekki nógu
góður. Við töluðum þarna við
ungan íslending, sem fara átti
þessa ferð og sagði hann okkur
að leggja hefði átt af stað í þann
mund sem við komum, að ferðin
hefði þegar verið skipulögð í
smáatriðum og reiknað hefði
verið með að vera 7 daga yfir
jökulinn. Því er ekki að neita, að
við erum mjög ánægðir yfir því
að hafa náð að stöðva. þennan
leiðangur, því nú hefur hitastig
fallið um 10 stig síðan leggja átti
í hann, svo vafalítið hefðu leið-
angursmenn lent í vandræðum
vegna þess. Ég vil þá taka það
fram að þáttur Arnras Jensson-
ar, lögreglumanns, í þessu máli
er mjög veigamikill. Hann hafði
komið auga á að þessi leiðangur
var varasamur og kemur síðan
af eigin hvötum til að láta mig
vita um þetta. Hefði hann ekki
gert svo, hefði ég ekkert vitað
hvað til stóð, þar sem Seyðis-
fjörður var símasambandslaus
og blöðin höfðu enn ekki borizt
til okkar. Það kom síðan aðeins í
minn hlut að taka endanlega
ákvörðun miðað við þær upplýs-
ingar sem fengizt höfðu og ég sé
ekki neina ástæðu til að hrósa
mér sérstaklega fyrir þetta. Ég
hefði aldrei getað komið í veg
fyrir þetta hefði ekki þáttur
þeirra Arnars og Völundar kom-
ið til,“ sagði Sigurður að lokum.
Vesturland og Vestfirðir:
Hellirigning ofan í flatt
hey og vélbundna bagga
Frá Elínu Pálmadóttur. hlaóamanni Morx-
unblaðsins á BolunKarvik. 21. á^úst 1981.
BÆNDUR fengu rækilega ofan i
heyin sín I vatnsveðri, sem gekk
yfir Vesturland upp úr hádegi á
fimmtudag. Um norðanvert
Vesturland og Vestfirði mátti
hvarvetna sjá fólk á túnum,
jafnvel i vatnsgöllum, að hamast
við að reyna að bjarga heyjum
sínum, flötum eða vélbundnum i
höggum. Þegar líða tók á daginn
sást hve mikið hafði orðið bleytu
að hráð, og liggur á túnum, þvi
regnið var mikið og kom mjög
snögglega.
Bændur á þessum slóðum
máttu síst við þessu eins og
heyskapur hefur gengið í sumar.
Katrín, húsfreyja á Hólum í
Reykhólasveit, var nýkomin inn,
vonsvikin yfir að fá alla þessa
rigningu ofan í heyið, rétt í þann
mund sem hægt var að fara að
taka saman, þegar fréttamaður
Morgunblaðsins renndi þar í
hlað. Hún sagði, að daginn áður
hefði verið sólskin og eini þurrk-
dagurinn í langan tíma, og hefðu
bændur vonast til að geta náð
upp heyjunum, ef þurrt yrði fram
á kvöld á fimmtudeginum. Vegna
þessa vonda vors var spretta svo
lítil að ekki var hægt að hugsa til
þess að hefja slátt fyrr en um
verslunarmannahelgi, og þá náð-
ist svolítið upp, en síðan hefur
verið stöðugur óþurrkur þar til á
miðvikudag. En sá dagur dugði
ekki einn.
Handan Þorskafjarðarheiðar, á
Kirkjubóli í Langadal, hafði byrj-
að að rigna eftir hádegi, og
aðvörun ekki komið um regnið
fyrr en um hádegið. Fram eftir
degi vann fólk við að bjarga
heyinu, en var um það bil að
hætta upp úr miðjum degi. Þar
hafði verið svo mikið sólfar og
þurr vindur fram eftir sumri, að
gras brann og ekki fór að spretta
fyrr en kom fram á heyskapartíð.
Var ekki hægt að byrja slátt fyrr
en eftir verslunarmannahelgi, en
síðan höfðu verið stöðugir
óþurrkar þar til á miðvikudag.
Svipaða sögu segja flestir á
þessum slóðum. Við Djúpið liggur
mikið hey flatt á túnum eftir
þessa miklu rigningu. Víða á
Vesturlandi hafa menn einnig
víða fengið rigningu ofan í vél-
bundnu baggana, sem verja sig
illa. Nú í dag, föstudag, er að
þorna upp, og ef til vill verður
hægt að byrja aftur að þurrka
þetta hey.
Nákvæmnisakstur bifreiðastjóra
Vagnstjórar SVR keppa i dag i góðakstri i miðstöð SVR á
Kirkjusandi. Lagðar verða fyrir þá ýmsar þrautir og munu þeir sýna
leikni sina fyrir áhorfendur. Keppnin hefst klukkan 15.00.
Ljósm. Emilia.
Ólympíuskákmótið 1982:
A
Islenzka liðið hef ur æf ingar
IIIÐ 25. Ólympiuskákmót karla
og 10. Ólympiuskákmót kvenna
vcrður haldið i nóvember 1982 i
horginni Lucerne i Sviss.
Stjórn SÍ hefur þegar valið hóp
karla og kvenna til æfinga fyrir
mótið, og hefur Ingi R. Jóhanns-
son fallizt á að stjórna æfingum
karla. I hóp karla hafa eftirtaldir
verið valdir: Friðrik Ólafsson,
Guðmundur Sigurjónsson, Helgi
Ólafsson, Margeir Pétursson, Jón
L. Árnason, Haukur Angantýsson,
Ingi R. Jóhannsson, Jóhann
Hjartarson, Elvar Guðmundsson,
Karl Þorsteins, Jóhannes G.
Jónsson, Ingvar Ásmundsson,
Magnús Sólmundarson og Björn
Þorsteinsson. í hóp kvenna hafa
eftirtaldar verið valdar: Sigurlaug
R. F'riðþjófsdóttir, Guðlaug Þor-
steinsdóttir, Áslaug Kristinsdótt-
ir, Ólöf Þráinsdóttir, Svana Sam-
úelsdóttir, Birna Norðdahl, Ebba
Valvesdóttir og Anna S. Bene-
diktsdóttir.