Morgunblaðið - 13.02.1982, Blaðsíða 34

Morgunblaðið - 13.02.1982, Blaðsíða 34
34 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. FEBRÚAR 1982 Njarðvík: Frambjóðendur Sjálfstæðisflokksins í prófkjöri vegna bæjarstjórnarkosninga Aki (iran/. málaramcistari f. 2(i. júní 1925 Alfred G. Alfredsson skrifstofustjóri f. 5. júlí 193.3 Jónína Sanders gjaldkeri f. 2.3. desember 1955 Júlíus G. Kafnsson fiskverkandi f. 10. maí 1947 Guóbjartur Greipsson smiður f. 2. marz 1957 Halldór Guðmundsson framkvæmdastjóri f. 13. febrúar 1928 María Sveinbjörnsdóttir bankaritari f. 7. desember 1944 Magdalena Olsen húsmóóir f. 26. marz 1948 Helga Óskarsdóttir sölumaóur f. 29. október 1942 Ólafur Pálsson skipstjóri f. 27. júlí 1954 Ingi Gunnarsson aóstoðarstöóvarstjóri f. 2. maí 1931 Sigríður Aðalsteinsdóttir húsmóðir f. 27. maí 1934 Ingólfur Bárðarson rafverktaki f. 9. október 1937 Sveinn Kiríksson slökkviliðsstjóri f. 30. júlí 1934 Sameiginlegt SAMEIGINLEGT prófkjör verður hjá stjórnmálaflokkunum í Njarðvík laugardaginn 13. og sunnudaginn 14. febrúar nk. Kosið verður í félags- heimilinu Stapa frá klukkan 10—19 báða dagana og er kosningaþátttaka bundin við 18 ár. Kjósandinn á að merkja við listabókstaf þess flokks, sem hann styður og raða mönnum á þann lista eingöngu, minnst í þrjú sæti, með því að númera frambjóð- endur frá einum og upp úr. I'rír nú- verandi bæjarfulltrúar gefa ekki kost á sér í prófkjörinu; sjálfstæðis- mennirnir Ingólfur Aðalsteinsson og Yngvar Jóhannesson og alþýðu- flokksmaðurinn Hilmar Pórarins- son. Meirihlutann í Njarðvík mynda tveir fulltrúar Alþýðuflokks, einn framsóknarmaður og einn fulltrúi Alþýðubandalagsins, en 3 fulltrúar Sjálfstæðisflokksins eru í minnihlut- anum. Frambjóðendur Alþýðubanda- lagsins í prófkjörinu eru: Ester Karvelsdóttir, Þórustíg 10, Lína María Aradóttir, Holtsgötu 12, Oddbergur Eiríksson, Grundar- vegi 17, Þórarinn Þórarinsson, prófkjör um helgina Borgarvegi 13, og Örn Óskarsson, Tunguvegi 7. Frambjóðendur Alþýðuflokks- ins eru: Eðvald Bóasson, Hlíðar- vegi 88, Erna Guðmundsdóttir, Móavegi 3, Guðjón Helgason, Hlíðarvegi 11, Gunnólfur Arna- son, Lágmóa 5, og Grímur Karls- son, Klapparstíg 13. Frambjóðendur Framsóknar- flokksins eru: Bragi Guðjónsson, Njarðvíkurbraut 13, Einar Aðal- björnsson, Hjallavegi 5 L, Gunnar Ólafsson, Hæðargötu 4, Gunn- laugur Óskarsson, Hjallavegi 5 C, Ingigerður Guðmundsdóttir, Klapparstíg 7, Margrét Gestsdótt- ir, Njarðvíkurbraut 12, Ólafur Eggertsson, Kirkjubraut 9, Ólafur Guðmundsson, Grundarvegi 1, Ólafur I. Hannesson, Brekkustíg 4, Ólafur Þórðarson, Hæðargötu 3, Sigurjón Guðbjörnsson, Hlíðar- vegi 76, og Steindór Sigurðsson, Klapparstíg 10. Frambjóðendur Sjálfstæðis- flokksins eru: Áki Granz, Norður- stíg 5, Alfreð G. Alfreðsson, Holtsgötu 19, Guðbjartur Greips- son, Hjallagötu 11, Halldór Guð- mundsson, Borgarvegi 19, Helga Óskarsdóttir, Kirkjubraut 6, Ingi Gunnarsson, Hólagötu 43, Ingólf- ur Bárðarson, Hólagötu 45, Jónína Sanders, Hraunvegi 19, Júlíus G. Rafnsson, Hjallavegi 5, Magda- lena Olsen, Hjallavegi 5 A, María Sveinbjörnsdóttir, Lágmóa 8, Ólafur Pálsson, Grundarvegi 17, Sigríður Aðalsteinsdóttir, Hlíð- arvegi 5, og Sveinn Eiríksson, Ak- urbraut 4. Er eignaupptaka á íbúðum í Byggingar- félagi verkamanna það sem koma skal? vftir Jijama G. JVwiasson Hvarvetna þar sem jafnaðar- stefnan hefur fest rætur, hefur hún reynst vörn fyrir launþega og neytendur, auk þess hefur hún borið hátt merkið um samvinnu og samhjálp. Samhjálpin hefur verið þeim ofarlega í hug, sem sömdu lögin um verkamannabústaði 1935. Um byggingarsjóð er fjallað í 3. gr. 3. mgr., þar segir: „Bæjar- sjóðir og sveitarsjóðir, sem um ræðir í 2. gr., leggja í sjóðinn ár- lega upphæð, sem svarar til tveggja króna fyrir hvern íbúa kaupstaðarins eða kauptúnsins." Samhjálpin verður þannig til fyrir skattgreiðslur í skipulögðu þjóð- félagi. Húsnæðismálin eru þar hátt skrifuð. Þetta er fögur stefna, og engin goðgá að menn ánetjist henni. Er allaballaauðvaldið, sem stjórnar byggingarsjóði og bygg- ingarfélögum verkamanna að framkvæma jafnaðarstefnuna. Nei, það er að ráðast á garðinn þar sem hann ér lægstur, gera aðför að öldruðu fólki, sem er búið að ala þá von í brjósti að íbúðirnar eftir fjörutíu ára veru í þeim yrðu þeim háldreipi í hárri elli. Þessir herrar eru að kalla yfir sig ógæfu. Það má ætla að þeim sé efst í hug að gera íbúðirnar að leiguíbúðum. Að þetta er ekki sagt útí hött má ráða af samtölum, sem farið hafa fram við menn á æðstu stöðum, af skrifum um málið og síðustu laga- breytingum frá 1980. í gr. nr. 51 2. mgr. segir: „Ekki er heimilt að leigja verkamannabústað án sam- þykkis stjórnar verkamannabú- staða og er leigusamningur ella ógildur. Stjórnin getur bundið samþykki sitt til útleigu skilyrð- um um fjárhæð leigunnar og leigutíma." Lagabreytingarnar eru forspjall að eignaupptökunni, við greiðum geysiháa upphæð í skrifstofukostnað, allt viðhald og fasteignagjöld, yfirvöld koma síð- an í fyllingu tímans og sölsa undir sig réttmætar eigur aldraðs fólks, sem erfitt á með að verja hags- muni sína. Þessi verða málalokin, ef íbúðareigendur fljóta sofandi að feigðarósi. Okkar réttlætis- krafa er að þær íbúðir sem eru orðnar skuldlausar geti selst á frjálsum markaði ef eigendur óska þess. Að neyða fólk til að selja eign sína á hálfvirði, setur á það átthagafjötra sem eru í senn óréttlátir og siðlausir. Varðandi það hvort litið hafi verið á menn sem eigendur í upp- hafi, er vert að athuga staðreynd- ir. Á fundi, sem haldinn var um það leyti sem flutt var inn í fyrstu íbúðirnar var rætt um fyrir- framgreiðslur og lánskjörin. Þá voru erfiðir tímar að baki, ekki allir komnir í takt við gullkálfinn sem var að fæðast. Þá var gerð uppástunga þess efnis að lánstím- inn yrði lengdur, í framhaldi af því var formaður félagsins spurð- ur, hvort við ættum ekki íbúðirnar þegar lánin væru greidd upp, og svaraði hann því játandi. I tuttugu og fimm ára afmælisriti Bygg- rlil . ' i.M -. 1 ) ’.l I I.M > I 1 ' ingarfélags verkamanna segir: „Byggingarkostnaður tveggja herbergja íbúðanna varð krónur 15.955,77 og bar hverjum íbúðar- kaupanda að greiða 15% kostnað- arverðsins við móttöku íbúðanna, en lán byggingarsjóðs á hverja tveggja herbergja íbúð nam kr. 13.562,40. Mánaðar afborganir af íbúðunum voru fyrst kr. 74,70.“ Þegar þetta átti sér stað vorum við kallaðir kaupendur, staðið að öllu eins og við kaupendur, enda er kaupsamningurinn til. í lögum um verkamannabústaði frá 1935, 6. gr. 5. mgr., segir: „íbúðirnar séu seld- ar félagsmönnum fyrir það verð, sem þær kosta byggingarfélagið, gegn a.m.k. 15% útborgun, og með sömu lánskjörum á eftirstöðvum kaupverðsins, sem félagið nýtur hjá byggingarsjóði." Það, sem verður að ske, er að íbúðareigendur standi saman sem einn maður, þeir geta ekki lengur gengið löghelsaðir, færðir í átt- hagafjötur, horfandi á íbúðir sín- ar ganga kaupum og sölum fyrir ekki hálfvirði. Þeir verða að slíta þessa fjötra og standa saman sem ein heild um sinn hag. Það, sem hægt er að gera, er að láta kveða upp dóm í málinu, en það tekur langan tíma. Eg hygg að það sé þungur hugur í félagsmönnum í garð hinna nýju stjórnenda og menn almennt taki undir áskorun til valdhafa um að breyta þessum ólögum sem á engan hátt sam- ræmast hugmyndum' Islendinga um félagslega samhjálp. Slík sam- hjálp á að vera til að bæta hag „Gamla Reykjavíkuríhaldið fór ekki verr að ráði sínu en það, að eftir tuttugu ár veitti það verkamönnum fullan yf- irráðarétt yfir íbúðunum við Bústaðaveginn, sama gerðist hjá borginni í sambandi við íbúðir, sem hún lét byggja við Hringbraut og við Alfta- mýri. Nýja allaballaauðvald- ið ber hins vegar ekki hags- muni alþýðufóiks fyrir brjósti.“ hinna efnaminni. Ekki til að ræna gamalmenni réttmætri eign. Alþingi ber að leysa málið, al- þingismönnum ber að leggja okkur lið í þessu réttlætismáli. Gamla Reykjavíkuríhaldið fór ekki verr að ráði sínu en það, að eftir tuttugu ár veitti það verka- mönnum fullan yfirráðarétt yfir íbúðunum við Bústaðaveginn, sama gerðist hjá borginni í sambandi við íbúðir, sem hún lét byggja við Hringbraut og við Álftamýri. Nýja allaballaauðvaldið ber hins vegar ekki hagsmuni alþýðufólks fyrir brjósti. Hvítflibbamenn þess hafa það eitt í huga að komast yfir völd og fé. Þeir leggja drápsklyfjar af allskonar gjöldum á íbúana í Byggingarfélagi verkamanna. Þeir stefna að eigna- upptöku. Þeir gera menn í raun að leiguliðum, sem hvorki geta leigt eða selt „eign“ sína. Gamlar íbúðir eru metnar á minna en hálfvirði. íbúðir, sem þetta nýja auðvald sölsar undir sig eru látnar standa auðar langtímum saman til að hægt sé að selja þær nýjum kaup- anda á miklu hærra verði. Það væri fróðlegt að fá allt bókhald þessara manna endurskoðað af marktækum mönnum. Má álíta að við séum að berjast vopnlausir? Nei, aldeilis ekki, við höfum hárbeitt vopn, sem við beit- um ef með þarf, samstaða félags- manna er allt sem þarf. Framund- an eru tvennar kosningar, þær fyrri geta orðið prófsteinn á þær síðari, í framhaldi af því eigum við að stíga á stokk og strengja heit að kjósa engan þann stjórnmála- flokk sem ekki gefur skýlausa yf- irlýsingu um að hann styðji okkur í málinu, það sé hans ósk að leysa það okkur í vil. Á þennan hátt ber okkur að vinna, og ef við vinnum vel, þá er fullvíst að málið er í öruggri höfn.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.