Morgunblaðið - 14.05.1982, Blaðsíða 17

16
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 14. MAÍ1982
fWtrgmi Útgefandi hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson.
Fulltrúar ritstjóra Þorbjörn Guðmundsson, Björn Jóhannsson.
Fréttastjórar Freysteinn Jóhannsson, Magnús Finnsson, Sigtryggur Sigtryggsson.
Auglýsingastjóri Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aö-
alstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Skeifunni 19, sími 83033. Áskrift-
argjald 110 kr. á mánuði innanlands. I lausasölu 7 kr. eintakið.
• •
Oflug framkvæmda-
stefna - hugmyndarík
félagsmálastefna
Tvennt einkenndi stjórnarár Sjálfstæðisflokksins í borgarstjórn
Reykjavíkur öðru fremur; framkvæmdastefna, sem leiddi til þess,
að allar götur borgarinnar voru malbikaðar, hitaveita lögð í öll hús og
ný borgarhverfi risu. Hins vegar hugmyndarík félagsmálastefna, sem
hefur orðið fyrirmynd allra annarra sveitarfélaga í landinu.
Vinstri menn hafa jafnan haldið því fram, að þeir væru félagslegar
sinnaðir en sjálfstæðismenn. Engu að síður er það söguleg staðreynd, að
undir meirihlutastjórn sjálfstæðismanna í Reykjavík var byggð upp
félagsleg þjónusta, á mörgum sviðum, sem tók fram öllu því, sem vinstri
menn gerðu, þar sem þeir réðu, hvort sem það var í sveitarstjórnum eða
í ríkisstjórn á tímum vinstri stjórna.
Ef reykvískur kjósandi væri spurður um það í dag, hvað helzt hefði
einkennt meirihlutastjórn vinstri flokkanna í borgarstjórn Reykjavíkur
á sl. fjórum árum mundi honum veitast erfitt að gefa svar við þeirri
spurningu. Ástæðan er sú, að vinstri stjórnin í Reykjavík hefur ekki
rekið markvissa pólitík á nokkru sviði borgarmála. Þeir, sem ef til vill
hafa búizt við því, að vinstri stjórnin í Reykjavík mundi vinna ný afrek
í félagsmálum hafa orðið fyrir vonbrigðum. Hinir „félagslega" sinnuðu
stjórnmálaflokkar á vinstri vængnum hafa ekki bryddað upp á nýjung-
um í félagslegri þjónustu borgarinnar. Þeir hafa byggt á því þjónustu-
kerfi, sem Sjálfstæðisflokkurinn hafði byggt upp en þeir hafa ekki bætt
við neinu, sem máli skiptir. Þetta er ef til vill mesta skipbrot vinstri
meirihlutans í borgarstjórn Reykjavíkur. Þá má spyrja, hvort vinstri
stjórnin í Reykjavík hafi ef til vill komið borgarbúum á óvart með
framkvæmdasemi. Því er heldur ekki að heilsa. Þvert á móti hafa þeir
haldið þannig á málum, að framkvæmdastofnanir borgarinnar á borð
við Hitaveitu Reykjavíkur hafa verið lamaðar og álitamál, hvort þeim
tekst á næstu misserum að sinna þeim verkefnum, sem þeim er ætlað.
Þeir hafa heldur ekki lagt drög að nýjum borgarhverfum heldur horfið
að því ráði að byggja á auðum svæðum og grænum svæðum til þess að
hafa einhverjar lóðir á boðstólum. Fjórum árum eftir að þeir komust í
valdastóla ríkir sundrung í þeirra röðum um Rauðavatnssvæðið sem
næsta byggingarsvæði borgarinnar. Þeir skilja því við með allt í óvissu
um framtíðarbyggð borgarinnar.
Fyrir fjórum árum kunna einhverjir borgarbúar að hafa sagt sem svo:
Það er orðið tímabært að gefa öðrum tækifæri til að sýna hvað í þeim
býr. Vinstri flokkarnir fengu þetta tækifæri. Fjórum árum seinna er
ljóst, að þeir hafa ekki upp á neinn kost að bjóða. Sú framkvæmda-
stefna, sem Sjálfstæðisflokkurinn fylgdi hefur lognazt út af í höndum
vinstri manna. En það hefur ekkert komið í staðinn. Ný og öflug félags-
málastefna kom ekki í staðinn. í raun hefur Reykjavíkurborg verið
stefnulaus í fjögur ár.
Frambjóðendur vinstri flokkanna leita nú að leiðum til þess að svara
þeirri spurningu hvers vegna í ósköpunum Reykvíkingar eigi að kjósa þá
aftur. Eina svarið, sem þeir hafa fundið, er þetta: Við viljum Egil Skúla
Ingibergsson sem borgarstjóra aftur. Fyrir fjórum árum gerðu vinstri
flokkarnir embætti borgarstjórans í Reykjavík að valdalausu embætti.
Sá maður, sem því starfi hefur gegnt sl. fjögur ár, hefur orðið að sæta
því að geta ekki tekið ákvarðanir, sem máli skipta. Hann hefur orðið að
fá samþykki hinna pólitísku foringja vinstri flokkanna fyrir smáu sem
stóru. Enda sagði Sigurjón Pétursson í Þjóðviljanum á dögunum: Auð-
vitað hef ég meiri pólitísk völd en Egill Skúli.
Sjálfstæðismenn hafa fylgt langri hefð flokks síns með því að velja
ungan hæfileikamann sem borgarstjóraefni flokksins í komandi kosn-
ingum. Um þetta val sagði Albert Guðmundsson borgarfulltrúi og al-
þingismaður í blaðagrein fyrir skömmu: „Davíð Oddsson hefur víðtæka
reynslu af borgarmálum og hefur verið nánasti samstarfsmaður minn í
borgarráði og í borgarstjórn, síðan Birgir ísl. Gunnarsson lét af emb-
ætti. Samstarf okkar hefur ávallt verið gott. Á reynslu minni af því góða
samstarfi byggði ég þá tillögu mína, að Davíð Oddsson yrði staðfestur í
það forystuhlutverk, sem hann hefur nú einróma verið valinn til að
gegna. Hann er ungur, þó reynsluríkur, vel menntaður maður, sem ég
treysti."
Undir þessi orð Alberts Guðmundssonar munu margir taka. Það er
sómi að því fyrir sjálfstæðismenn að ganga til þeirrar hörðu baráttu,
sem framundan er undir forystu Davíðs Oddssonar, hins unga borgar-
stjóraefnis. Sjálfstæðismenn hafa fyrr valið unga menn á aldri Davíðs
Oddssonar til þess að gegna embætti borgarstjóra og þeir hafa allir
leyst það af hendi með glæsibrag.
Nú er skammur tími til kosninga. Allir þeir Reykvíkingar, sem vilja
taka höndum saman við sjálfstæðismenn um að tryggja borginni á ný þá
forystu, sem rekur í senn öfluga framkvæmdastefnu og hugmyndaríka
félagsmálastefnu, verða að herða sóknina til kjördags.
Vinnustaðarfundur! verksmiðjunni Vífilfelli:
Leggja ber áherslu á aðhald
og reglusemi í borgarrekstrinum
— sagði Páll Gíslason
„ÞETTA var góöur fundur í verksmiðjunni Vífilfelli, margir
starfsmenn fyrirtækisins voru á fundinum og við fengum
góöar móttökur. Okkur var mjög vel tekið og klappaö í
lokin,“ sagöi Fáll Gíslason læknir, 6. maöur á framboðslista
Sjálfstæðisflokksins við borgarstjórnarkosningarnar, í sam-
tali við Morgunblaðið. Auk Páls voru á fundinum þau Mar-
grét Einarsdóttir og Júlíus Hafstein.
„í inngangserindum okkar
ræddum við þau mál sem
helst eru til umræðu nú fyrir
kosningarnar og má þar
nefna lækkun skatta, þá sér-
staklega fasteignagjalda.
Fulltrúar Framsóknarflokks-
ins höfðu verið þarna daginn
áður og sögðu þeir fólki að
þeir vildu lækka fasteigna-
gjöldin, þó þeir hefðu staðið
að skattahækkunum fjórum
sinnum á þessu kjörtímabili!
Einnig ræddu þeir að sögn,
um sölu Borgarspítalans, en
þeir virðast ekki átta sig á
því að borgin er með mikla
og sérstaka starfsemi á spít-
alanum, t.d. heilsugæslustöð
og göngudeildir. Síðan má
nefna það, sem framsókn-
armenn virðast hafa gleymt,
en það er að við erum að
byggja svokallaða B-álmu við
Borgarspítalann, sem ætluð
er fyrir aldraða Reykvíkinga.
Eg sé ekki hvernig það getur
gengið, ef ríkið á að eignast
stofnunina, hún verður þá
ekki fyrir aldraða Reykvík-
inga,“ sagði Páll.
Páll sagði að rætt hefði
verið um æskulýðsmál og
Hallærisplanið og hefði Júlí-
us Hafstein bent á að líka
ætti að líta til þess sem vel
væri gert, en ekki bara til
þess sem miður færi. Styrkja
ætti æskulýðs- og íþróttafé-
lög til þess að laða fólk að
verkefnum í stað þess að
skapa erfiðleika. Páll sagði
að spurt hefði verið um
skipulagsmál, — af hverju
sjálfstæðismenn vildu ekki
byggja á Rauðavatnssvæðinu
og hvar sjálfstæðismenn ætl-
uðu að spara ef gjöld yrðu
lækkuð. „Við bentum m.a. á,
að með því að hætta við að
byggja á Rauðavatnssvæðinu
myndi borgin þegar spara
um 60 milljónir við holræsa-
gerð,“ sagði Páll. „Einnig
sögðum við að leggja bæri
áherslu á aðhald og reglu-
semi í öllum rekstri borgar-
innar. Ég benti á að eitt
stærsta hagsmunamál
Reykvíkinga væri það að
vísitölufjölskyldan flytti úr
bænum, til þess að við þyrft-
um ekki alltaf að verða fyrir
barðinu á vísitölunni. Þann-
ig, að ekki mætti hækka
strætisvagnagjöld eða hita-
veitu í Reykjavík, án þess að
menn fengju hærra kaup á
Raufarhöfn. Þetta skapar
Reykvíkingum mikil út-
gjöld,“ sagði Páll Gíslason.
Júlíus Hafstein talar á vinnustaðarfundi i verksmiðjunni Vífilfelli, en með honum á fundinum voru þau Margrét
Einarsdóttir og Páll Gíslason. Ljósm. Mbi.
20 hljóta styrki úr Menningarsjóði
HIN ÁRLEGA úthlutun styrkja úr Menningarsjóði fór fram í gær að
viðstöddum styrkþegum. Einar Laxness, formaður Menntamálaráðs
afhenti styrkina og gerði grein fyrir þeim. Að þessu sinni voru veittir
átta dvalarstyrkir að fjárhæð kr. 10.000 hver. IJmsækjendur um þessa
styrki voru 28 talsins en þeir sem styrkina hlutu eru: Ási í Bæ,
rithöfundur, til dvalar á Spáni við ritstörf, Flosi Ólafsson, leikari, til
dvalar í Stokkhólmi, Berlín og víðar, til að kynna sér leiklist, Guð-
munda Andrésdóttir, myndlistarmaður, til dvalar í New York, til að
kynna sér og vinna að myndlist, Hlíf Bente Sigurjónsdóttir, fiðluleik-
ari, til dvalar í London, Sviss, Ítalíu vegna tónleikahalds, Jóhann
Hjálmarsson, rithöfundur, til dvalar á Ítalíu, til að vinna að Ijóðaþýð-
ingum, Jón Reykdal, myndlistarmaður, til dvalar í Bandaríkjunum, til
að kynna sér grafíklist, Magnús Jónsson, óperusöngvari, til dvalar í
Danmörku og Svíþjóð, til að kynna sér óperuflutning og Thor Vil-
hjálmsson rithöfundur, til dvalar í Frakklandi við ritstörf.
Þá voru veittir styrkir til út-
gáfu tónverka og voru umsækj-
endur þrír og ákvað Mennta-
málaráð að veita þeim öllum
nokkra úrlausn. Þeir sem hlutu
þessa styrki voru: Jazzvakning,
til útgáfu minningarplötu um
Gunnar Ormslev, saxófónleik-
ara, krónur 10 þúsund, Guðjón
Matthíasson tónlistarmaður, til
plötuútgáfu, krónur 2.500 og
Trómet-blásarasveitin, til út-
gáfu tónverks eftir Jónas Tóm-
asson, tónskáld, krónur 2.500.
Auglýstir voru styrkir til
fræðistarfa og náttúrufræði-
rannsókna og voru umsækjend-
ur alls 12, en heildarstyrk-
upphæðin er ákveðin af Alþingi
krónur 16 þúsund. Mennta-
málaráð hefur haft þann hátt á
að veita viðurkenningu nokkrum
ágætum fræðimönnum, sem
lengi hafa fengist við þjóðleg
fræði og rannsóknir af áhuga og
eigin frumkvæði, en hljóta yfir-
leitt lítinn sem engan opinberan
styrk. Þeir sem styrkina hlutu
að þessu sinni voru alls níu tals-
ins og hljóp Menntamálaráð
undir bagga með Alþingi til þess
að þessir styrkþegar gætu allir
hlotið sömu upphæð, eða krónur
2.000. Þessir fræðimenn eru:
Einar H. Einarsson, Skamma-
dalshóli, Guðbrandur Magnús-
son, Siglufirði, Guðmundur A.
Finnbogason, Innri-Njarðvík,
Indriði Indriðason, Reykjavík,
Jón Guðmundsson, Fjalli, Skúli
Helgason, Reykjavík og Þórður
Tómasson, Skógum.
í lok afhendingarinnar, sagði
Einar Laxness: „Það er okkur í
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 14. MAÍ1982
17
Jón Páll snaraói Katrinu léttilega
i loft eins og sjá má.
Létt og leikandi stemmning var á fjölskylduhátið sjálfsUeóismanna eins og sjá má.
Endamennirnir í þeim meirihluta
sem sjálfstæðismenn stefna að í
borgarstjórnarkosningunum,
Davíð Oddsson i 1. sæti og Katrín
Fjeldsted í 11. sæti, ræða málin í
Laugardalshöll í gærkvöldi.en á
milli þeirra er Vilhjálmur Þ. Vil-
hjálmsson með son sinn, Baldur.
Albert 1 þrumusókn gegn stjörnu- Jón Páll Sigmarsson setti heimsmet í réttstöðulyftu með annarri hendi,
liði Ómars. 250 kg, Ukk!
Sjálfstæðismenn brugðu á leik í Laugardalshöll:
Létt stemmning á fjölmennri
Qölskylduskemmtun
Það var létt stemmning yfir fjöl-
skylduhátíð ungra sjálfstæð-
ismanna í Laugardalshöll i gær-
kvöldi, enda byggðist dagskráin á
því að brugðið var á leik með fjöl-
breyttri dagskrá. Fjölmenni var i
llöllinni, en skemmtunin stóð yfir
í tvær klukkustundir frá kl. 8 til
liðlcga 10.
Fjölskylduskemmtunin hófst
með því að Magnús Kjartansson
og félagar léku létt lög og
hresstu upp á mannskapinn með
skemmtilegheitum. Þá var fim-
leikasýning telpna og pilta. Lék
unga fólkið listir sínar af mikilli
snilld og með glæsibrag, en um
var að ræða fimleikafólk úr
Ármanni, stúlkur á aldrinum
10—13 ára og 17—19 ára pilta úr
meistaraflokki Ármanns.
Kynnir kvöldsins var Her-
mann Gunnarsson og var hann
ljónhress að vanda. Óvænt atriði
var að Guðmundur Rúnar
hljómlistarmaður, sem nýlega
gaf út plötuna Vinna og ráðn-
ingar, mætti á sviðið og söng tvö
lög, barnagæluna Súrmjólk og
Háseta vantar á bát. Á enda-
sprettinum kvaðst Guðmundur
Rúnar hafa verið sjálfstæðis-
maður frá barnæsku. Þá léku
Magnús Kjartansson, Rúnar
Júlíusson og fleiri lagasyrpu.
Síðan flutti Katrín Fjeldsted
læknir ávarp, en hún skipar bar-
áttusæti sjálfstæðismanna í
borgarstjórnarkosningunum.
Katrín kvað sjálfstæðismenn
ganga bjartsýna til kosninga og
ræddi um það hvernig borg fólk
vildi byggja fyrir unga fólkið,
sem ætti næsta leik í framtíð-
inni. Kvaðst Katrín vilja leggja
áherzlu á það að hlustað væri á
óskir unga fólksins og tekið tillit
til þess. Hún kvað fulla ástæðu
til þess að treysta unga fólkinu
til að bera ábyrgð á eigin lífi og
umhverfi. í lok ræðu sinnar
áréttaði hún að sjálfstæðismenn
væru oft kallaðir hinn þögli
meirihluti og hvatti þá til að láta
til sín heyra á kjördag, allir sem
einn. Katrín rifjaði upp þrjá
málshætti. Þann fyrsta tengdi
hún samstarfi vinstri flokkanna
í borgarstjórn með orðunum: Oft
ræður vargur með úlfi. Annað
var um kosningaloforð vinstri
manna: Oft leyna sæt orð svik-
um og það þriðja fjallaði um
þann meirihluta sjálfstæð-
ismanna sem stefnt er að: Oft
kemur bót eftir böl.
Jón Páll Sigmarsson lyftinga-
kappi setti heimsmet á fjöl-
skylduskemmtuninni með því að
lyfta 232 kg og 250 kg með hvorri
hendi við mikinn fögnuð áhorf-
enda og síðan vatt hann sér að
Katrínu Fjeldsted og snaraði
henni á loft um leið og hann
hafði á orði að menn ættu að
standa saman um að lyfta henni
upp í 11. sætið í borgarstjórn-
arkosningunum.
Ingibjörg Rafnar flutti ávarp
þar sem hún hvatti fólk til sam-
stöðu með sjálfstæðismönnum,
enda væri Sjálfstæðisflokkurinn
sá flokkur sem traustast stæði
vörð um hag fjölskyldunnar og
einstaklingsins. Fjallaði hún um
hin stóru kosningaloforð vinstri-
manna þar sem lítið væri um
efndir. Þá léku knattspyrnu með
miklum tilþrifum lið sjálfstæðis-
manna á borgarstjórnarlistan-
um undir forystu Alberts og lið
Ómars Ragnarssonar. Lék
Albert ýmsar kúnstir með knött-
inn og reyndar sýndu flestir
keppenda ótrúlega knattmeð-
ferð. Þorgeir Ástvaldsson og
Magnús Ölafsson fluttu gam-
anmál og stjórnuðu fjöldasöng
svo undir tók í Höllinni. Þá flutti
Davíð Oddsson nokkur lokaorð
þar sem hann brýndi menn til
eflingar Sjálfstæðisflokksins í
borgarmálum Reykjavíkur.
Við úthlutun styrkja í Menningarsjóði, talið frá vinstri: Magnús Jónsson, óperusöngvari, Einar Laxness, formaður
Menntamálaráðs, sem úthlutaði styrkjunum, Guðmunda Andrésdóttir, myndlistarmaður, Thor Vilhjálmsson, rithöf-
undur, Flosi Ólafsson leikari, Vernharður Linnet, sem tók við styrknum fyrir hönd Jazzvakningar og Jóhann
Hjálmarsson, rithöfundur. Ljósm. köe.
Menntamálaráði fagnaðarefni,
að eiga þess kost að styðja með
nokkrum hætti við bakið á lista-
og menningarlífi í landinu, með-
al annars með því að stuðla að
því, að listamenn geti um stund
horfið til annarra þjóða, kynnst
þeim hræringum, sem þar eru
að gerast í listum, víkkað sjón-
deildarhring sinn og veitt síðan
ferskum straumum inn í ís-
lenskt menningarlíf."
Búsetuúrskurðir
fjölga Reykvíkingum
REYKVÍKINGUM fjölgaði um nálega 400 manns á síðustu
tveimur árum, en hafði áður fækkað á árunum 1975—1978.
Til þessara talna grípa meirihlutaflokkarnir í borgarstjórn
Reykjavíkur í kosningaslagnum og telja þá þetta stafa af
góðri stjórn í borginni.
Skýringin er þó nokkuð önnur,
bæði sérstakt átak sem gert var í
borginni til að kæra fólk sem
lengi hafði búið og unnið í
Reykjavík en skráð sig og greitt
skatta annars staðar og fá þá úr-
skurðaða með búsetu í Reykjavík.
Þannig var 131 einstaklingur úr-
skurðaður í lögheimili í Reykja-
vík í desember 1980 og bættist því
við árið 1981, og árið 1980 bætt-
ust 166 við með sama hætti. En
enginn 1979. Þarna er kominn Vs
af viðbótinni sem alltaf hafði í
raun verið þar, þótt ekki væri það
á skrá.
En ekki er öll sagan þar með
sögð. Mannfjöldabreytingar á
höfuðborgarsvæðinu má sjá í
skýrslu Framkvæmdastofnunar
1981 en þar er tafla yfir flutninga
gagnvart útlöndum á þessum ár-
um. Á höfuðborgarsvæðinu flytj-
ast til útlanda fleiri en koma inn
allt til 1979 og kemur fram sem
mínus 250 manns á árinu 1980, en
á næsta ári, 1981, kemur fram að
íslendingar eru farnir að flytjast
heim aftur, þá hafa flutt 229
fleiri heim en út á höfuðborg-
arsvæðinu, sem kemur heim og
saman við það að atvinnuleysi er
farið að aukast í nágrannalönd-
unum og kjörin versna. Fólk er
farið að flytjast heim frá Svíþjóð
og einnig Danmörku aftur. Tölur
um heimflutning sl. ár liggja ekki
fyrir enn.