Morgunblaðið - 18.07.1982, Page 25

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. JÚLÍ1982
73
Svinghjólið í bláa
og rauða
Svinghjólið við dælustöðina í
Vestmannaeyjum var sett upp á
lóðinni til skrauts fyrir gesti og
gangandi, en frá því að það var
sett upp fyrir nokkrum árum, hef-
ur það verið rauðmálað hvort sem
það er vegna þess að vinstri stjórn
var þá í Eyjum eða ekki. Eyja-
menn eru hins vegar þekktir að
gamansemi og geta verið æði iðnir
við kolann í þeim efnum, eins og
öðru sem þeir taka sér fyrir hend-
ur.
Svinghjólið kom við sögu í slíkri
lotu í bæjarstjórnarkosningunum.
Aðfaranótt laugardagsins þegar
kosið var, brá svo við, að hjólið tók
á sig bláan lit, svo bláan, að árris-
ulir voru ekki klárir á því hvað
væri himinn og hvað ekki. Einn af
hinum árrisulu var ágætur starfs-
maður Dælustöðvarinnar sem
mun í upphafi hafa valið litinn á
svinghjólið í samræmi við rót-
gróna afstöðu sina til þess rauð-
lita í pólitíkinni. Líkaði honum
illa blái liturinn og ræsti þegar
tækjavörð bæjarins og heimtaði
rauðan lit með hraði. Gekk hann
síðan snarlega fram í því að mála
kjólnum
hjólið í réttan kjóllit og naut til
þess aðstoðar áhaldavarðarins.
Leið svo laugardagurinn og á
kosninganóttina voru enn teikn á
lofti eftir að sjálfstæðismenn
höfðu unnið meirihluta í bæjar-
stjórn Vestmannaeyja, 6 menn af
9, eða um 60% atkvæða. Sving-
hjólsskrattinn tók aftur upp á því
að gerast blár og einhverjir á næt-
urröltinu mættu hjá verðandi for-
seta bæjarstjórnar, heilsuðu hon-
um með einni setningu og héldu
síðan á braut: „Það er orðið blátt
aftur," sögðu þeir.
En dagur reis af degi og „þrátt
fyrir böl og alheimsstríð", eins og
segir í kvæðinu, þá var sá með
rauða glampann í augunum ekki
aldeilis á því að kyngja bláa litn-
um og á sunnudagsmorgninum,
eldsnemma, málaði hann sving-
hjólið aftur rautt, það er að segja
á meðan málningin entist, en hún
dugði ekki á götin innanverð frem-
ur en öskutunnurnar hjá áhalda-
verðinum og dælustöðvarmannin-
um, en einhverra hluta vegna
höfðu þær einnig farið í bláan kjól
þessa heiðríku nótt.
Ljósmynd Mbl. Sigurgeir Jónasson
Á FÖRNUM
VEGI
Samantekt
J.F.Á.
Hvar eru...?
— Hvar eru hel ... lyklarnir að Frúnni, nú verð ég kannski seinn að ná
í frétt — gæti Ómar Kagnarsson verið að hugsa, þar sem hann stendur
hnípinn fyrir framan Frúna. Það er Ijóst eftir því sem svipurinn á kappan-
um segir til um, að honum býr eitthvað mikið í brjósti.
■ti

r
Islensk
prinsessa
Nýlega var haldin blómahátíð í
Norfolk í Virginíu. Á þessari hátíð
eru NATO-löndin heiðruð sér-
staklega. Stúlkur frá hverju
NATO-landi eru fulltrúar síns
lands, og eru þær nefndar prins-
essur. Fulltrúi íslands var Katrín
Cates og stóð hún sig með prýði,
hún ók um á skrautvagni sem var
skreyttur líkani af eldfjalli og lif-
andi kindum. Fékk hann sérstök
verðlaun. Lionsklúbburinn í Nor-
folk sá um skreytingar fyrir ís-
lenska sendiráðið.
Fyrrverandi blaðafulltrúi
opnar kvenfataverslun
Guðjón SigurðsNon er einn af
þeim sem hefur margt haft fyrir
stafni og unnið hina fjölbreyti-
legustu vinnu. Hann hefur m.a.
verið blaðafulltrúi Menningar-
málastofnunar Bandaríkjanna og
unnið við verslunarstörf. Við á
fornum vegi fregnuðum nú fyrir
stuttu að Guðjón hyggðist opna
verslun hérna í Aðalstrætinu, svo
við fórum á staðinn og röbbuðum
stuttlega við hann, þar sem hann
var í miklum önnum við að mála.
Guðjón bauð til sætis á göml-
um kollustól og settist sjálfur í
stigann og hóf spjallið. „Þetta er
10 ára gamall draumur sem er
að rætast, mig hefur alltaf lang-
að til að opna verslun með því
sniði sem þessi á að vera og nú í
vor sá ég fram á að það yrði
kleift. Annars kem ég ekki til
með að eiga þessa verslun einn,
ég á hana í félagi við konuna
mína, systur mína, Grétu
Sigurðardóttur, og mann henn-
ar.“
„Hvers konar fatnað hefur þú
hugsað þér að versla með?“
„Þetta á að vera kvenfata-
verslun, ég ætla að hafa á boð-
stólum dýran vandaðan kven-
fatnað sem er klassískur. Ég
stíla upp á að viðskiptavinirnir
verði á aldrinum 25 ára og eldri.
Mestan áhuga hef ég á að ná til
fólks sem hefur verslað erlendis,
því ég get boðið því vöru á lægra
verði heldur en það kaupir sam-
bærilega vöru á þar.“
„Hvaðan verður sá fatnaður
sem þú verður með?“
„Hann verður frá Kanada,
Bandaríkjunum og Ítalíu."
„Ætlarðu að taka upp ein-
hverja nýja viðskiptahætti?"
„Já, ég stefni að því að koma
upp ákveðnum hópi viðskipta-
vina, sem geta leitað til mín ef
þá vantar fatnað við eitthvað
sérstakt tækifæri. Á boðstólum
verða aðeins eitt eða tvö stykki
af hverri tegund, svo að fólk þarf
ekki að óttast að sjá alla í eins
flík.“
„Er ekki dálítið ólíkt að reka
verslun eða vera blaðafulltrúi?"
„Ég ætlaði mér aldrei að
ílendast í blaðafulltrúastarfinu,
ég fór einungis í það til að öðlast
ákveðna reynslu. Við verslun-
arstörf skiptir miklu máli að
hafa jákvæða afstöðu til fólks og
í því starfi sem ég gegndi sem
blaðafulltrúi reynir mikið á
slíkt. Mér finnst líka að allir
þurfi að koma nálægt pólitík
einhvern tímann á ævinni, það
hjálpar manni að skilja stöðu
sína í víðara samhengi í þjóðfé-
laginu.“
„Er leyndarmál hvað verslun-
in á að heita?"
„Ef þú segir það engum á hún
að heita „Sér“ sagði Guðjón og
hló.
„Eitthvað að lokum?"
„Já, ég vonast til að fólk komi
og skoði þann fatnað sem er á
boðstólum, þetta er ekki ein-
göngu gróðasjónarmið hjá mér
að ætla að fara að reka þessa
búð. Ég hef alltaf haft mikinn
áhuga fyrir stíl, margt af þeim
fatnaði sem verður hér er hrein
listsköpun, því býð ég alla vel-
komna sem vilja koma og skoða
án þess að kaupa eitthvað."
jT
Islenskt skáld
heiðrað
í fréttabréfi sem íslensk-
kanadíska félagið gefur út, rák-
umst við á þessa frétt um Kletta-
fjallaskáldið Stephan G. Steph-
ansson. Þar er sagt frá því, að hús
það er skáldið reisti á búgarði sín-
um í Alberta í Kanada, hafi verið
endurreist í minningu hans. Þann
7. júlí var húsið gert að minjasafni
og opnað ferðamönnum til sýnis.
Stephan G. var fæddur 1853 á
Kirkjuhvoli í Skagafirði. Hann
fluttist til Vesturheims 19 ára
gamall ásamt nokkrum ættingjum
sínum. Með í förinni var Helga
Jónsdóttir, frænka skáldsins, en
þau giftust síðar og eignuðust átta
börn, og er eitt þeirra enn á lífi.
Stephan er af mörgum talinn
eitt besta skáld íslendinga og ljóð
hans þykja endurspegla þá ást
sem hann bar í brjósti til þess
lands sem hann var uppruninn í
og þess lands sem hann fluttist til.
Einnig ræðst Stephan G. í ljóð-
um sínum á óréttlæti síns tíma
gegn stríði, ójafnrétti og trúar-
hræsni.
Stephan G. Stcphansson skáld, til vinstri, ásamt Baldri syni sínum og
fjölskyldu hans til hægri, fyrir framan hús sitt í Álberta. (Myndin var tekin
1907).