Morgunblaðið - 22.07.1982, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 22. JÚLÍ1982
Alltaf er það mikilfengleg sjón að sjá hópreið hestamannafélaganna á stórmótum. Hér sjást fulltrúar Félags tamningamanna í hópreiðinni.
Landsmót hestamanna:
Góð hross á vel
skipulögðu móti
Hér sést Albert Jónsson leggja Eldjárn frá Hvassafelli á skeið í úrslitakeppn-
inni.
Eins og kunnugt er af fréttum er
nú nýlokið l.andsmóli hestamanna-
félaganna sem haldið var á Vind-
heimamelum i Skagafirði dagana
7.—11. júlí. í hugum manna er
l.andsmótið eitthvað sem býður upp
á það besta sem til er i hrossarækt,
hestamennsku og hestamótshaldi.
Kkki verður annað sagt en Lands-
mótið hafi staðið undir þeim vonum
jafnvel þótt veður hafi spillt fyrir þvi
að menn og hestar nytu sín til fulls.
Aldrei hafa menn séð annað eins
úrval kynbótahrossa samankomið á
einum stað. Þrátt fyrir stóran hóp
sýningar- og keppnishrossa mátti
það heita undantekning að sjá miðl-
ungshross sem ekki áttu þarna
heima og meðal kynbótahrossa var
ta-past um slíkt að ræða.
Framkvæmd og að-
staða til fyrirmyndar
Þegar taka skal á móti tíu þús-
und manns og hestum sem teljast
á annað þúsund duga ekki orðin
ein. Það sem til þarf að koma er
góð aðstaða og umfram allt mikil
vinna með góðri skipulagningu.
Ekki er ósenniiegt að þessi þrjú
atriði hafi verið lykillinn að vel
heppnuðu Landsmóti, en það voru
Norðlendingar sem sáu um fram-
kvæmd mótsins að þessu sinni.
Mótssvæðið á Vindheimamelum er
tvímælalaust það besta sem völ er
á og er það bæði af náttúrunnar
hendi gert auk þess sem manns-
höndin hefur þar bætt um betur.
Tveir sýningarvellir eru á staðn-
um annar 300 metrar og hinn sem
byggður var sérstaklega fyrir
þetta mót 200 metra langur. Stórt
og mikið hús er á staðnum og er
þar innan dyra veitingasala, eld-
hús, sjoppa og upplýsingaþjónusta
auk þess sem þar var til staðar
sími sem var óspart notaður af
mótsgestum. Einnig voru tvö stór
tjöld á svæðinu annað var notað
undir veitingasölu en hitt undir
nýlenduvöruverslun, banka og
sölu á ýmsum ullarvarningi.
Tjaldstæði eru mjög góð og er
það fyrst og fremst að þakka móð-
ur náttúru en þó hafði hún ekki
gert ráð fyrir hreinlætisaðstöðu
og bættu því Skagfirðingar úr því.
Vert er að minnast á hreinlætis-
aðstöðuna á þessu móti því þetta
er sennilega í fyrsta skipti sem
hún er fullnægjandi á meiriháttar
hestamóti.
Skipulagning mótsins var nokk-
uð góð þrátt fyrir að dagskrá
seinkaði suma dagana. A það þó
sér í lagi við sunnudaginn enda
var þá mest um að vera. Bilun í
hátalarakerfi mun þar hafa átt
stóran þátt í umræddri seinkun.
Það sem helst er aðfinnsluvert
er hversu seint voru birt úrslit í
sumum greinum mótsins og má í
því sambandi nefna að sólarhring
eftir að unglingakeppni 12 ára og
yngri lauk var ekki búið að birta
úrslit. Dómum á A-flokks gæðing-
um lauk um kvöldmatarleytið á
fimmtudag og voru úrslit ekki birt
fyrr en daginn eftir.
Ekki hefði verið vanþörf á að
hafa blaðafulltrúa starfandi alla
mótsdagana. Einnig vaknar sú
spurning hvort ekki sé orðið tíma-
bært að tölvuvæða útreikninga í
gæðingakeppnum á stærri mótum
og hafa þá sjónvarpsskerm sem
birti jafnharðan einkunn hvers
hests og síðan röð tíu efstu hesta
hverju sinni.
*
Osamræmis gætti hjá
gæðingadómurum
I gæðingakeppninni voru alls
dæmdir 155 gæðingar, 78 í
B-flokki og 77 í A-flokki. Yfir höf-
uð voru þetta vel frambærilegir
hestar þrátt fyrir að einkunnir
færu allt niður í 7,33. Hafði maður
á tilfinningunni að oft væru ein-
kunnir í naumara lagi. í A-flokki
voru það einkum þrír hestar sem
vöktu athygli þeir, Eldjárn, Fjöln-
ir og Sókron. Stóðu þessir hestar
efstir í sömu röð og þeir voru
nefndir hér. Mátti vart á milli sjá
í úrslitum hver þeirra væri bestur
en eitt hafði Eldjárn þó framyfir
— myndarskapinn.
Af þeim 77 alhliða hestum sem
sýndir voru komust aðeins tíu í
úrslit og þar með í verðlaunasæti.
Þannig að margir voru kallaðir en
fáir útvaldir og urðu margir góðir
gæðingar af verðlaunum. Má þar
til dæmis nefna einn, Þorra frá
Höskuldsstöðum, sem náði hæstu
einkunn að frátaldri skeiðeinkunn
en skeiðið misheppnaðist hjá hon-
um í dómi og varð hann þar með
af verðlaunasæti. Að sögn mun
hann hafa gripið á sig daginn áður
í viljaprófi og er það ekki gott til
afspurnar að viljadómari skuli
leggja hesta til skeiðs án leyfis
eiganda og skila síðan hestinum
ágripnum. Annar þekktur og um-
deildur hestur varð að láta sér
nægja sæti meðal hinna kölluðu,
en það er Glæsir frá Glæsibæ, sá
er sigraði í A-flokki gæðinga á síð-
asta fjórðungsmóti. Er ekki
ósennilegt að hlakkað hafi í sum-
um „glöggum" mönnum sem tekið
hafa að sér að dæma um hvað sé
skeið og hvað ekki. Fleiri góða
hesta mætti nefna en þetta skal
látið duga.
Af B-flokkshestum voru það
einkum tveir hestar, sem spámenn
höfðu reiknað með í efstu sætum,
þeir Hrímnir og Vængur. Báðir
eru þessir hestar stórfenglegir
ásýndar hvor á sinn hátt. Dómar-
ar voru þó á þeirri skoðun að
Hrímnir hefði vinninginn og hafa
sjálfsagt flestir verið á sama máli
þar. I úrslitum breyttist röð tíu
efstu hesta töluvert og skiptu sex
hestar um sæti og einn þeirra,
Safír frá Stokkhólma, vann sig
upp í fimmta sæti úr níunda.
Þegar gæði hesta eru metin
manna í millum eru oft skiptar
skoðanir um hvað sé gott og hvað
ekki og er lítið hægt að segja við
því þó hver hafi sínar skoðanir. En
ekki er það gott og blessað þegar
dómarar á Landsmóti hafa það
misjafnar skoðanir á gæðum
hrossa sem sýnd eru að munur á
einkunnum fer allt upp í þrjá
heila eins og gerist nú.
Er greinilegt að einhver brota-
löm virðist vera í fræðslu dómara
þegar svo illa gengur að samræma
gæðamat best menntuðu gæðinga-
dómara landsins eins og raun ber
vitni.
Eitt er athyglisvert í sambandi
við gæðingakeppnina en það er
aukinn hlutur kvenna á þeim vett-
vangi. Tvær konur náðu þeim
árangri að komast í úrslit, þær
Freyja Hilmarsdóttir og Maja
Loebell. Freyja lenti í áttunda
sæti á Blika í B-flokki og Maja
gerði enn betur því hún var í úr-
slitum í báðum flokkum. Hafnaði
hún í sjöunda sæti í B-flokki á
Haka og einnig í sjöunda sæti í
A-flokki á Laska en báðir eru
þessir hestar frá Kirkjubæ. Hefur
Maja með þessum árangri skipað
sér á bekk með fremstu reið-
mönnum landsins.
Góðir tímar
á kappreiðum
Eins og vænta mátti náðust góð-
ir tímar á kappreiðunum og á það
við um allar greinar. í hlaupa-
greinum var keppni mikil og mest
í unghrossahlaupi en þar sigraði
Hylling og var hún aðeins sek-
úndubrot frá íslandsmeti. Ekki
verður annað sagt en ferill hennar
sé glæsilegur þó stuttur sé. Hefur
hún ekki tapað spretti frá því
byrjað var að hleypa henni í vor
og skyldi enginn láta sér bregða
þó íslandsmetið falli áður en langt
um líður. Hylling er aðeins fimm
vetra gömul þannig að hún á eitt
ár til góða í unghrossahlaupinu. í
350 metra stökki sigraði Spóla
sem nýlega skipti um eiganda og
var þá einnig skipt um nafn og
verður það að teljast furðuleg
ráðstöfun að breyta nafni á svo
frægu hrossi sem Túrbína var orð-
in. Það sem vakti mesta athygli í
milliriðlum var að Mannsi skyldi
ekki komast í úrslit, en hann mun
hafa helst, og kom hann síðastur í
mark og er það óvenjulegt hlut-
skipti hjá honum. En það var ís-
landsmethafinn í 400 metrunum
sem lenti í öðru sæti og Sindri
varð þriðji. Spóla hljóp á 24,2 sek.,
Örvar á 24,5 sek., og Sindri á 24,8
sek.
Frekar hefur verið dauft yfir
800 metra stökkinu í ár og tímar
verið heldur slakir. Yfirleitt hafa
Vindheimamelar skilað bestum
tímum á þessari vegalengd og svo
var einnig nú. Cesar sýndi öryggi
á báðum sprettum, þ.e. bæði í und-
anrásum og úrslitum, en Leó hljóp
á sama tíma og Cesar í undanrás-
um og var tíminn hjá þeim 57,5
sek. I úrslitum sigraði Cesar
hinsvegar á 58,1 sek., Leó hljóp á
58.4 sek. og Þróttur varð þriðji á
59.5 sek.
í 300 metra brokki voru veitt
vegleg peningaverðlaun og er það
gott innlegg mótshaldaranna til
að upphefja þessa keppnisgrein.
Mikil þátítaka var í brokkinu og
hefur einkum tvennt valdið því,
annars vegar há peningaverðlaun
og hinsvegar að enga lágmarks-