Morgunblaðið - 19.11.1982, Qupperneq 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 19. NÓVEMBER 1982
Már Kristjánsson
Minningarorð
Fæddur 17. desember 1950
Dáinn 11. nóvember 1982
í dag, föstudag 19. nóvember,
verður Már Kristjánsson jarð-
sunginn frá kirkjunni í Innri-
Njarðvík og lagður til hinstu hvílu
þar í kirkjugarðinn hjá nánustu
ættingjum og vinum, er þar hvíla.
Már var einn þeirra ungu mið-
aldarmanna þessarar aldar, elztur
þriggja sona Guðnýjar Kjartans-
dóttur frá Stapakoti, Njarðvíkum,
og eiginmanns hennar, Kristjáns
Valgeirs Guðmundssonar frá
Rafnkelsstöðum í Garði.
Þau hjón fóru að búa vorið 1953
í Asgarði, er síðar fékk húsnúmer-
ið 30 við Njarðvíkurbraut. Þar átti
Már heimili hjá foreldrum sínum
meðan bæði lifðu og síðan einnig í
nærvist afa síns og ömmu, er bæði
áttu heimili í sama húsi síðustu
áratugi ævinnar.
Már fékk snemma á ævinni að
kynnast því að samvera skyld-
menna vill oft á tíðum verða
skammvinn og ævidagar óvissir og
má með sanni segja, að þar hafi
vinir hans og skyldmenni farið
fjöld á hálfum öðrum áratug ævi
hans.
Þegar Már var 9 ára gamall
skeði sá sorglegi atburður, að Jón
Garðar Guðmundsson, tvíbura-
bróðir Kristjáns Valgeirs, föður
hans, fórst í fiskiróðri með allri
áhöfn á báti sínum, Rafnkeli,
þann 4. janúar 1960. Nær hálfu
öðru ári síðar, þann 19. júní 1961,
deyr Kjartan Sæmundsson, faðir
Guðnýjar. Þá hafði Már átt 10 ára
æviskeið með hinum prúða og
velvirta manndómsmanni, afa sín-
um. Áttu þeir frændur gott saman
að sælda. Svo líða tæp tvö ár. Þá
var Kristján Valgeir, maður Guð-
nýjar, faðir þeirra bræðra, snögg-
lega burt kallaður þann 26. maí
1963, 45 ára að aldri. Þá voru
drengirnir þeirra, Már 12 ára,
Hermann 11 ára og Jörundur 6 ára
gamlir. Var nú Guðný orðin ein til
forsvars og fyrirvinna drengjanna
sinna og aldraðrar móður, er þá
var orðin mjög heilsulítil.
Enn líða þrjú ár og réttir tveir
mánuðir. Þá deyr Herdís Þórðar-
dóttir, ekkja Kjartans Sæmunds-
sonar, móðir Guðnýjar, þann 26.
júlí 1966. Már hafði verið mikill
vinur ömmu sinnar, ekki hvað síst
eftir að afi hans og faðir voru ei
lengur hérvistarvinir hans. Hafði
Már mikið dálæti á Herdísi ömmu
sinni og mun það hafa verið gagn-
kvæmt frá hennar hálfu. Herdís
var vel gefin merkiskona, vinföst
rausnarmanneskj a.
t
Nú hafði Már ásamt móður og
bræðrum á rúmu 5 ára tímabili
mátt lúta þeim þungu lífsörlögum,
að þrír af heimilisfólkinu, nánustu
ættmenn og vinir, voru horfnir
þaðan. Og ekki var lengi staðar
numið í ættingja- og vinamissin-
um. Það leið aðeins eitt ár og tveir
mánuðir frá því að Herdís dó, að
burt kallast snögglega Guðbjartur
Sæmundur Kjartansson, sonur
hennar (einkasystkini Guðnýjar).
Guðbjartur var bráðkvaddur 25.
september 1967, þá tæpra 55 ára
að aldri. Var hann þá giftur mað-
ur, búsettur í Reykjavík. Guð-
bjartur heitinn ólst upp hjá for-
eldrum sínum í Stapakoti — jafn-
aldrar vorum við, leikbræður á
bernskudögum, fermingarbræður
og oft vinnúfélagar, meðan hann
átti heima í Njarðvíkum. Guð-
bjartur var stór og gjörvulegur
dugnaðarmaður, mjög verklaginn
og vel gefinn. Vorum við góðir vin-
ir og félagar meðan leiðir lágu
saman. Vil ég nú með þakklæti og
virðingu minnast þessara horfnu
samtíðarvina úr Stapakotsfjöl-
skyldunni.
Og nú þegar Már Kristjánsson
er kvaddur hinstu kveðju, vil ég
minnast föður hans, er ég átti
samleið með í Njarðvíkum þann
eina áratug er Kristján var þar
meðal okkar. Mín kynni af honum
voru á einn veg mér til gagns og
ánægju. Hann var léttur í lund,
mjög gott til hans að leita og með
honum að vera, hjálpsamur og
óeigingjarn greiða að gera.
Og ennþá einu sinni mátti Már
sjá á eftir nánum ættingja áður en
hann sjálfur hvarf úr okkar lífs-
heimi. Það var amma hans, Guð-
rún Jónsdóttir, kona Guðmundar
Jónssonar á Rafnkelsstöðum, er
dó í maímánuði 1975.
Þegar Már var 7 ára að aldri,
fékk hann þann sjúkdóm er hann
mátti heyja harða baráttu við til
æviloka. Var það hin þungbæra
veiki sykursýki. Varð hann þeirrar
veiki vegna að sæta allt öðrum
lífskjörum en þeir sem heilbrigðir
voru. Már var snemma vel gefinn
piltur, er hafði bæði langanir og
vit til að læra meira en barna- og
gagnfræðaskólar gátu veitt. Þrátt
fyrir mjög vaxandi heilsuleysi fór
Már í sérnámsskóla, bændaskóla,
með góðum árangri miðað við
heilsu.
Heilsan hjá Má fór stöðugt
versnandi mörg síðustu árin. Guð-
ný móðir hans var, frá því að
Kristján maður hennar dó, burð-
arás heimilis þeirra og bræðranna
bæði inná við og útá við, vann
stöðugt og vinnur enn af miklum
dugnaði og samviskusemi fjarri
heimilinu, en var stöðugt með
huga og hjálpargetu hjá hinum
veika syni sínum. Gerði allt er hún
gat til að fá bata á heilsu hans
bæði utanlands og innan og nú
síðustu 5—6 árin, er Már var að
mestu orðinn bHndur, varð sam-
band þeirra mæðgina mun meira
og nauðsynlegra fyrir þau bæði,
móðurþörfin og móðurástin nutu
sín þá hvað best við þær aðstæður.
Már var dulur í skapi og vildi ekki
láta mikið uppi um veikindi sín.
Reyndi hann eftir mætti að finna
sér eitthvað til að létta sínar
lifsstundir. Eitt hið bezta er létti
honum stundirnar og gladdi hann
mest voru litlu bræðradæturnar,
er honum þótti mjög vænt um og
var það gagnkvæmt frá þeim til
hans.
Frændfólk átti Már úr föðurætt
er reyndist honum vel og létti hon-
um veikindastundirnar. Einnig
átti Már góðan nágranna, er heim-
sótti hann mjög oft og var honum
og heimili hans hjálplegur og
tryggur. Var þeirra félagsskapur
mikils virði fyrir Má í veikindum
hans.
Valgerður Ólafsdóttir, ekkja
Guðbjarts, og fjölskylda hennar
hafa einatt reynst Guðnýju og
drengjunum góðir vinir og vel-
gerðarfólk og ekki hvað síst nú á
allra síðustu tímum, þegar Már
var orðinn rúmliggjandi sjúkling-
ur á sjúkrahúsum. Það má með
sanni segja, að hún Guðný vin-
kona mín og minna hafi í marga
raun ratað um ævina og margar
þungar byrðar borið.
Allt á sinn tíma og sínar tíðir og
nú er hann Már, blessaður dreng-
urinn hennar, farinn.á vegu feðra
og vina, sem hér hafa nefndir ver-
ið. Guð blessi hann, sem nú farinn
er og vinina hans sem eftir eru.
Með innilegri samúðarkveðju.
Guðmundur A. Finnbogason
Nú er vinur minn, Már Krist-
jánsson, kominn á hlið kærleik-
ans. Ég man fyrst eftir Má, þegar
ég sótti mjólk til Kjartans afa
hans og Herdísar ömmu hans og
urðum við miklir vinir sem börn
og síðar sem unglingar.
Hann hafði þá hæfileika að
stjórna vel til. Forsjónin sá til
þess að leiðir okkar skildi of
snemma í sitt hvora áttina. Það
eru gleðiminningar æsku minnar,
þegar við vinirnir vorum að leik á
heimili mínu og Más í Innri-
Njarðvík, en heimili hans var
heimili hlýju og vináttu. Már var
mikill lærdómsmaður og á ég hon-
um framför mína mikið að þakka.
Már missti föður sinn ungur og
varð það honum erfitt áfall. Már
naut ástríkis og umhyggju móður
sinnar til hinstu stundar, og votta
ég henni samúð mína og virðingu
fyrir einlæga og fórnfúsa um-
hyggju fyrir Má alla tíð. Ég votta
bræðrum Más, Hermanni og Jör-
undi Rúnari samúð mína og bið
Guð að blessa vin minn, Má Krist-
jánsson, „að eilífu".
Ásgeir Magnússon
+
Eiginkona min,
KRISTBJÖRG JÓNSDÓTTIR,
Lækjarmóti, Sandgerói,
lést 16. nóvember.
Fyrir hönd sona, tengdadætra og annarra vandamanna,
Gunnlaugur Einarason.
Móðir okkar. t
STEFANÍA ÓLAFSDÓTTIR
fré Jörfa,
Þórólfsgötu 5, Borgarnesi,
iést 16. nóvember. Börnin.
t
Eiginkona mín,
BJARNVEIG JÓHANNSDÓTTIR,
Hólmavík,
andaðist í Borgarspítalanum, miövikudaginn 17. þessa mánaðar.
Friörik Arthúr Guömundsson.
t
FINNUR SVEINSSON,
tyrrv. bóndi,
Eskiholti,
sem lést 12. nóvember, verður jarösunginn frá Staöholtskirkju,
laugardaginn 20. nóvember, kl. 14.00.
Ferð veröur frá Umferðarmiöstöðinni kl. 11 f.h.
Börn og tengdabörn.
t
Eiginkona mín, móðir okkar og amma,
HÓLMLAUG HALLDÓRSDÓTTIR,
Goðheimum 21, Reykjavík,
verður jarösungin frá Fossvogsklrkju, mánudaginn 22. nóvember,
kl. 13.30.
Blóm eru afþökkuð, en þeir sem kynnu að vilja minnast hennar,
eru vinsamlega beönir að láta Langholtskirkju njóta þess.
Árni Stefénsson,
Stefán Árnason, Guöný Árnadóttir,
Árni Samundsson.
t
Móðir okkar,
AÐALBJÖRG ÓLADÓTTIR,
Ljósheimum 20,
verður jarösungin frá Fossvogskirkju, föstudaginn 19. nóvember,
kl. 3.
Þeir sem vildu minnast hennar, vinsamlegast látið Krabbameins-
félagiö njóta þess.
Margrét Jónsdóttir,
Steinunn Jónsdóttir,
Guörún Jónsdóttir Kratsch,
Unnur Jónsdóttir Cannada,
Maggý Jónsdóttir,
Jens Jónsson.
t
Utför mannsins míns, föður okkar, tengdafööur og afa,
HJARTAR HELGASONAR,
Borgarnesi,
veröur gerð frá Borgarneskirkju, laugardaginn 20. nóvember, kl. 2.
e.h.
Dagny Helgason, börn,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaöir og afi,
EIRÍKUR JÓEL SIGURÐSSON,
vélstjóri,
Aöalgötu 12, Keflavík,
verður jarösunginn frá Keflavíkurkirkju, laugardaginn 20. nóvem-
ber, kl. 14.
Stefanía Guömundsdóttir,
Jónína Eiríksdóttir,
Guörún Eíríksdóttír DeL’Etoile,
Sigurbjörn R. Eiríksson, Móna Símonardóttir,
Erla Eiríksdóttir, Birgir Valdimarsson,
og barnabörn.
t
Faðir okkar,
JÓN BENEDIKTSSON,
prentari,
Þórunnarstræti 93, Akureyri,
sem lést 14. nóvember sl., veröur jarösunginn frá Akureyrarkirkju,
laugardaginn 20. nóvember, kl. 1.30.
Þeim sem kynnu aö vilja minnast hans er bent á Fjórðungssjúkra-
húsiö á Akureyri.
Brynhildur Jónsdóttir,
Áslaug Jónsdóttir,
Kári B. Jónsson.
t
Ástkær eiginkona mín, móöir, tengdamóöir og amma,
HILDIGUNNUR JÓAKIMSDÓTTIR,
Hrannargötu 9, ísafiröi,
verður jarðsungin frá ísafjaröarkirkju, laugardaginn 20. nóvem-
ber, kl. 2.
Halldór Kristjénsson,
Jón Halldórsson, Sóley Siguröardóttir,
Auöur Halldórsdóttir, Mikael Ragnarsson,
Ólína J. Halldórsdóttir, Arnaldur Árnason,
Sigrún Halldórsdóttir, Björn Björnsson,
og barnabörn.
t
Þökkum auösýnda samúö, tryggð og vinarhug við andlát og útför
móður okkar, tengdamóöur og ömmu,
MARGRÉTAR TÓMASDÓTTUR,
Hamrabergi 12,
éöur Grettisgötu 5SB.
Ásta Karlsdóttir,
Guómundur Karlsson, Hrefna Árnadóttir,
Hrefna Karlsdóttir, Steingrímur Guójónsson,
Anna Karlsdóttir, Werner Rasmusson,
Kristinn Karlsson, Kristín Stefénsdóttir,
Tómas Karlsson, Ása Jónsdóttir,
Einar Karlsson, Ragnar Karlsson,
og barnabörn.