Morgunblaðið - 02.12.1982, Qupperneq 14

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. DESEMBER 1982
14
„íslenzk frímerki 19834<
í.safoldarpn ntsmirtja hefur sent frá
sér frímerkjaverðlistann „fslenzk frí-
merki 1983“. Þetta er 27. útgáfa list-
ans.
Nokkrar breytingar eru á gerð
listans í ár, þær eru helstar, að meg-
inmál var tölvusett, síðurnar eru tví-
dálka í stað eindálka áður, einnig er
listinn í nýju og breiðara broti.
Enska í meginmáli hefur verið
minnkuð, en í stað þess kemur orða-
listi yfir öll þau orð, sem sleppt hefir
verið, svo bókin nýtist erlendum les-
endum. Nýjar myndir eru af öllum
frímerkjum og er skráning nákvæm:
ari og fjöldi afbrigða tekinn með. í
listanum kemur m.a. fram, að verð-
hækkun frímerkja er allt að 100% á
síðastliðnu ári.
í tilefni af útkomu listans verður í
glugga Bókaverslunar ísafoldar
kynning á frímerkjaverðlistanum
frá upphafi og höfundi hans Sigurði
H. Þorsteinssyni. Verða þar m.a.
sýnd ýmis verðlaun sem Sigurður
hefur hlotið fyrir ritstörf og frí-
merkjasöfnun.
Bókin „íslenzk frímerki 1983“ er
85 bls., útsöluverð bókarinnar er
197,60 kr.
NIÐUR
RBÆfJUfJl
DFIEfmfmwiVM
AF
fullu
ORYGGI
Höfundar Skíðabókai AB
Jahn Rudiger og félagar eru
allir þekktir og þaulvanir
skíðamenn og skíðakennarar.
Þeir leggja áherslu á hve skíðaíþróttin sé
írauninni auðveld - galdurinn sé aðkunna
réttar aðferðir. Og þær aðferðir
lærum við af þessari bók.
Hún lýsir glögglega hvernig skíðamaður
skuli fara að við hvað eina allt frá þvi
hann spennir á sig skíðin í fyrsta sinn og
þar til hann er orðinn þátttakandi í
Ólympiuleikum.
Ingvar Einarsson
þýddi Skíðabók AB.
í henni er fjöldi
Kristján Þ. Stephensen
*
Islenska
hljómsveitin
Tónlist
Jón Ásgeirsson
íslenska hljómsveitin hélt
aðra tónleika sína í Gamla Bíói
sl. laugardag. A efnisskránni
voru tvö verk eftir Haydn og
nýsamið tilbrigðaverk eftir sex
íslensk tónskáld. Tilbrigðin eru
samin við stef úr Andante kafla
„Surprise“-sinfóníunnar. Það
kann að vera að svona spaug hafi
ekki listrænt gildi og ekki er
þessi hugmynd ný.
í þetta sinn var af þessu nokk-
ur skemmtan og það er allnokk-
uð. Óbókonsertinn í c-dúr, sem
var leikinn á tónleikunum, er al-
mennt ekki viðurkenndur sem
verk eftir Haydn og ekki til-
greindur í eldri skrám yfir verk
hans. Hvað sem því líður er
verkið skemmtilega samið og var
mjög vel leikið af Kristjáni
Stephensen. Þrátt fyrir smáleg
feilskot hafði Kristján fullt vald
á verkinu og lék með töluverðum
tilþrifum og oft meistaralega
vel. Síðasta verkið á efnis-
skránni var svo síðasta sinfóní-
an eftir Haydn sú „hundraðasta
og fjórða“, Lundúnasinfónían
eins og hún er kölluð. Sinfónían
er glæsileg tónsmíð og alls ekki
auðveld í uppfærslu. Fyrir utan
nokkrar „nervusar" innkomur
var flutningur verksins í heild
mjög góður. Óhætt er að láta
snillingum eftir að slá í gegn
með fyrstu upptroðslu sinni, en
það sem hér er á ferðinni er
eitthvað sem þarf að þroskast og
eflast. Guðmundur hafði þor og
vilja til að hrinda þeim atburð-
um af stað er leiddu til stofnun-
ar íslensku hljómsveitarinnar.
Ef dæma má af því sem þegar
hefur unnist, á Guðmundur
framtíð sem stjórnandi, eftir því
sem hægt er að ráða af flutningi
Haydn-sinfóníunnar, sem eins
og fyrr segir, var í heild mjög vel
flutt. Jón Þórarinsson tónskáld
flutti nokkur minningarorð um
Haydn, er áttu mjög vel við, því
tónleik'arnir voru haldnir undir
yfirskriftinni „Haydn minnst".
Nýja
strengjasveitin
Nýja strengjasveitin hélt tón-
leika í Bústaðakirkju sl. mánu-
dag og flutti tónverk eftir Jo-
hann Christian Bach, Christoph
Förster, Carl Nielsen og frum-
flutti tónverk eftir Snorra Sig-
fús Birgisson, er hann nefnir
Hymni.
Verkið er róð af einskonar
sálmum, í mjög hægferðugum
rithætti og ámóta í stíl. í heild
er verkið bæði of siitrótt, þ.e.
margskipt í smá kafla, og kafl-
arnir of keimlíkir til að áhugi
haldist við hlustun. Verkið er
hljómblíður þríhljómasamsetn-
ingur, með einstaka biðtónum og
granntónum og hljómskipan er
minnti 14. og 15. aldar kórtón-
list. Það verkaði eiris og röð
hljómfræðiæfinga eða æfinga í
einfaldri kóralritun. Það sem
gerði flutning verksins sérstæð-
an var yfirvegaður og fastmót-
aður flutningur strengjasveitar-
innar undir stjórn höfundarins.
Fyrsta verkið á tónleikunum var
lágfiðlukonsert eftir yngsta son
Baeh gamla, Jóhann Kristján, er
þekktur var undir nafninu Lund-
úna-Bach. Einleikari var Helga
Þórarinsdóttir og var konsertinn
mjög skemmtilegur áheyrnar og
líflega fluttur. Eftir hlé var leik-
inn hornkonsert eftir Christoph
Förster (1693—1745). Hann var
afkastamikill tónhöfundur og
samdi yfir 300 tónverk, og best
kunnur fyrir kantöntur sínar.
Einnig samdi hann tvær óperur
og tóif konserta.
Joseph Ognibene hornleikari í
Sinfóníuhljómsveit íslands flutti
konsertinn mjög vel.
Síðasta verkið á efnisskránni
var svíta eftir Carl Nielsen. Dan-
ir vissu ekki hvað þeir áttu í
Nielsen, meðan hann var lífs og
það var ekki fyrr en verk eftir
hann voru leikin í Englandi, að
nafn hans varð á allra vörum.
Nú er honum skipaður sess með
mestu tónhöfundum 20. aldar-
innar. Litla svítan er opus 1 og á
þeim tíma, er hann samdi þetta
„fyrsta verk sitt“, lék hann í
leikhúshljómsveit. Það var á ár-
unum 1886 til 1890. Verkið er
mjög skemmtileg tónsmíð, iétt
og leikandi.
Nýja strengjasveitin lék verk-
ið frábærlega vel undir stjórn
konsertmeistarans Michael
Schelton.
Nýja strengjasveitin er mjög
vel mönnuð og væri nauðsynlegt
að sveitin gæti haldið úti áfram-
haldandi útgerð, því til er
óhemju mikið af fallegri tónlist
fyrir svona hljóðfæraskipan er
hér á landi hefur verið sáralítið
flutt.