Morgunblaðið - 02.12.1982, Síða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. DESEMBER 1982
+ Móöir okkar og tengdamóöir.
SNJÓLAUG GUDJOHNSSEN,
lést í Landspitalanum 30. nóvember.
Sigríöur Guðjohnsen, Einar Sigurjónsson,
Kristin Guöjohnsen, Bolli Ólaaon,
Aöalsteinn Guöjohnsen, Ragna Siguröardóttir,
Elísabet Guöjohnson, Herbert Hríberschek.
+
Bróðir okkar,
KRISTINN ÁRNASON
frá Bakkastig 7,
Hraunbæ 46,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni föstudaginn 3. desember kl.
13.30.
Guörún, Stefanía, Margrét og Áslaug Árnadætur.
t
INGÓLFUR ÞORVALDSSON,
Bergstaöastræti 55,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn 3. desember kl
15.00.
Fyrir hönd barna og tengdabarna.
Guörún Ólafsdóttir.
+
Systir mín og móöursystir okkar,
JÓHANNA MARGRÉT GUOJÓNSDÓTTIR,
Furugeröi 1,
veröur jarösungin frá Fossvogsklrkju, föstudaginn 3. desember kl.
13.30.
Tómas Gíslason,
Edda Skúladóttir,
Sigrún Skúladóttir.
+
Móöir, tengdamóðir og amma,
BÓTHILDUR FRIORIK SDÓTTIR,
matreióslukona,
Ránargötu 51,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 3. desember kl.
10.30. Blóm vinsamlega afþökkuö, þeim sem vlldu minnast hennar
er bent á Krabbameinsfélag islands.
Magnús Friöriksson,
Margrót Þorkelsdóttir
og börn.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og
jaröarför
SIGURPÁLS ÞORSTEINSSONAR.
Hulda Emilsdóttir, Björn Bjarnason,
Bergur Sigurpálsson, Rósa B. Reinarsdóttir,
Guóbjörg Sigurpálsdóttir, Sigtryggur Runólfsson,
Nanna Sigurpálsdóttir, Hilmar Elíasson
og barnabörn.
+
Innilegar pakkir fyrir samúö viö fráfall
SÓLVEIGAR P. SANDHOLT.
Börnin.
+
Þökkum auösýnda samúö viö andlát og jaröarför móöur minnar
og systur okkar,
PÁLÍNU JÓNU HALLDÓRU HALLDÓRSDÓTTUR BENOTO.
Rebekka Kristín Benoto
og systkini hinnar látnu.
+
Þökkum auösýnda samúð og hlýhug í okkar garö viö útför eigin-
konu minnar og móöur okkar,
VIGDÍSAR J.D. PÁLSDÓTTUR,
Faxabraut 25, Keflavík.
Kristinn Þ. Bjarnason,
Bjarki Magnússon, Skúlína Kristinsdóttir,
Bjarney Kristinsdóttir, Páll Helgi Kristinsson.
Minning:
Guðmundur Birgir
Valdimarsson
Fæddur 14. september 1921
Dáinn 23. nóvember 1982
í dag fer fram útför tengdaföð-
ur míns, Guðm. Birgis Valdimars-
sonar, rennismiðs, til heimilis að
Leifsgötu 11 í Reykjavík.
Hann var sonur Valdimars Stef-
ánssonar og Ástu Eiríksdóttur.
Þó að hann hafi átt við sjúkdóm
að stríða um nokkurt skeið kom
áfallið snöggt og þungt. Kynni
mín af Birgi og eftirlifandi eigin-
konu hans, Svövu Guðvarðardótt-
ur, hófust fyrir 9 árum. Var mér
strax tekið opnum örmum, sem
einni úr fjölskyldunni. Er ég sjálf
missti báða foreldra mína, ung að
árum, með fárra ára millibili, var
gott að eiga að svo góða tengdafor-
eldra.
Birgir var rólegur maður og var
gott að vera í návist hans, einnig
gat hann verið allra manna kát-
astur á góðum stundum í vina-
hópi. Ætíð þótti barnabðrnunum
gaman að heimsækja afa sinn og
ömmu. Afa er sárt saknað. Hann
var mjög vinnusamur og að lokn-
um vinnudegi fór hann iðulega út í
skúr að vinna að ýmsu. Var hann
mjög handlaginn til margra verka
og bjó til marga fagra muni.
Þeim Birgi og Svövu varð fjög-
urra barna auðið. Þau eru: Unnur
Jórunn gift Sveini Christensen,
Sólveig Anna gift Villy Veirup,
Oddrún Sigþrúður gift Bent Bög
og Guðvarður Birgir kvæntur und-
irritaðri. Barnabörnin voru orðin
7.
Að lokum vil ég þakka fyrir að
hafa kynnst svo góðum manni og
bið guð að styrkja eiginkonu hans,
börn, barnabörn, aldraðan föður
og aðra vandamenn á þessari
sorgarstundu.
Snjólaug G. Jóhannesdóttir.
„Á hendur fel þú honum,
sem himna stýrir borg,
það allt er áttu í vonum,
of> allt, er veldur sorjf.
Hann bylgjur getur bundið
og bugað storma her,
hann fótstig getur fundið,
sem fer sé handa þér.“
Þegar ég frétti um lát Birgis
frænda míns fóru i gegnum huga
minn ótal minningar frá uppvaxt-
arárum mínum á Leifsgötunni. En
mest allt tengist þetta vinnu hans
í „skúrnum" en það er lítið verk-
stæði sem hann bjó sér til í bíl-
skúrnum heima á Leifsgötu, þar
sem hann gerði við og bjó til ótrú-
legustu hluti eftir sinn venjulega
vinnudag. En hann var sannkall-
aður listamaður við smíðar úr
járni og við rennibekkinn. Vinnu-
dagur hans varð oft langur því
hann fann sig best við einhvers
konar vinnu fyrir sjálfan sig, vini
sína og kunningja. Ef eitthvað
þurfti að laga til var farið til Birg-
is og eitt er víst að þar var gert við
og gert að nýju.
Birgir var sonur hjónanna
Valdimars Stefánssonar, bifreiða-
stjóra frá Stokkseyri, og Ástu
Eiríksdóttur frá Eyrarbakka.
Hann var elstur sex systkina. Hin
eru Guðrún Ragna (Stella) móðir
mín, Sesselja (dáin 16. mars 1981),
Erling rennismiður, Guðbjörg
snyrtisérfræðingur og Stefán
Gylfi prentmyndasmiður. öll gift
og búa í Reykjavík.
Þegar ég læt hugann reika aftur
í tímann þá má líkja heimili okkar
við lítinn sveitabæ þar sem for-
eldrar mínir, Birgir og hans fjöl-
skylda, amma og afi, bjuggu öll í
sama húsinu og var því samgang-
ur og samstarf mikið. Þegar ég
var lítill drengur þá voru alitaf
ótal hugmyndir eins og títt er hjá
drengjum. Fyrst var það kassa-
bíllinn, síðan komu hjólin og þá
bílarnir og alltaf var farið til
Birgis og var hann beðinn um
hjálp til að koma hlutunum í lag,
en þar fóru saman áhugamál
okkar því við bjuggum i sama húsi
í yfir 20 ár.
Hann hóf sem ungur maður
störf hjá Vélsmiðjunni Hamri hf.
við rennismíði, fyrst sem lærling-
ur en síðar sem rennismíðameist-
ari og vann þar allt til hins síð-
asta.
Árið 1945 kvæntist hann eftir-
lifandi konu sinni, Svövu Guð-
varðardóttur, og stofnuðu þau
heimili við Hraunsholt í Garðabæ.
Bjuggu þau þar sín fyrstu hjú-
skaparár, síðan fluttu þau að
Leifsgötu 11, þar sem þau hafa bú-
ið síðan. Þeim varð fjögurra barna
auðið, en þau eru: Unnur, gift
Sveini Cristensen, búsett í Reykja-
vík, Sólveig, gift Villy Veirup,
Oddrún, gift Burt Bög (þær búa
Minning:
Sigrún Pétursdótt-
ir frá Geirastöðum
Sigrún Pétursdóttir frá Geira-
stöðum verður jarðsett í dag. Hún
var fædd 18. mars 1895. Foreldrar
hennar voru hjónin Pétur Sigurðs-
son bóndi á Geirastöðum og Elísa-
Birting
afmælis- og
minningar-
greina
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga. í
minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Þess skal
einnig getið, af marggefnu til-
efni, að frumort Ijóð um hinn
látna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaðsins.
Ilandrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.
bet Steinsdóttir. Sigrún er fædd á
Sleðbrjót í Jökulsárhlíð en þá
bjuggu foreldrar hennar hjá Jóni
Jónssyni bónda þar. Hún var elst
fjögurra systkina en þau voru
Halldór, Guðný og Runólfur, en
hann er dáinn fyrir allmörgum ár-
um. Sigrún bjó á Geirastöðum hjá
foreldrum sínum en fór ung til
Reykjavíkur og vann þar í fyrstu
við verslunarstörf. Á þessum ár-
um kynnist hún Sæmundi Ein-
arssyni kennara. Þau byrjuðu bú-
skap 1918 og bjuggu fyrst á Ný-
lendugötu í Reykjavík, síðar flutt-
ust þau til Vestmannaeyja. Þau
Sigrún og Sæmundur eignuðust
tvö börn: Einar, forstjóra í
Reykjavík, giftur Guðrúnu Jóns-
dóttur og Elísabetu, en hún dó
eins árs gömul. 1922 veiktist Sæ-
mundur af berklum og varð að
fara á Vífilsstaðahæli og átti hann
aidrei þaðan afturkvæmt nema
smátima í senn. Sigrún veiktist
líka af þessum vágesti og varð að
fara á hælið, en sem betur fór var
dvöl hennar þar fremur stutt. Eft-
ir hælisvistina bjó Sigrún um
tíma hjá foreldrum sínum á
Geirastöðum en fór aftur til
báðar í Danmörku), Guðmundur
Birgir, kvæntur Snjólaugu Jó-
hannesdóttur, búsett í Reykjavík.
Hann eignaðist sjö barnabörn og
voru þau honum til mikillar
ánægju.
Birgir hafði mikla ánægju af
ferðalögum. Ferðaðist hann mikið
innanlands, ásamt fjölskyldu
sinni. Og leið vart það sumar að
ekki legðu þau af stað með við-
leguútbúnað að ferðast um landið.
Eftir að dætur hans giftust og
fluttust utan, var það þeim hjón-
um mikil ánægja að heimsækja
þær og ferðast með þeim og þeirra
fjölskyldum.
Svava og Birgir voru einstak-
lega samrýnd hjón. Fyrir u.þ.b.
tveimur árum urðu þáttaskil í lífi
Birgis. Hann veiktist og gekkst
undir skurðaðgerð og var hann því
frá vinnu um nokkurt skeið. Stóð
þá Svava kona hans sem styrk
stoð við hlið hans, sem svo oft áð-
ur. Upp frá því gekk hann ekki
heill heilsu, en tók samt upp sitt
fyrra starf sem hann gegndi til
þess síðasta. Hann lést í Borg-
arspítalanum þann 23. nóvember
síðastliðinn.
Ég og fjölskylda mín vottum þér
Svava mín, börnum og þér afi
minn okkar innilegustu samúð.
Veit ég að Guð almáttugur styður
ykkur og styrkir í fallegri minn-
ingu um góðan dreng og geymist
ávallt í hjörtum okkar.
„Mín sál því örugg sértu,
og s4‘( á (.uö þitt traust.
Hann man þig, vís þess vertu,
ok verndar efalaust.
Ilann mun þig miskunn krýna.
I*ú mæöisl litla hríd.
I*ér innan skamms mun skína
úr skýjum sólin blíð.“
(Björn Halldórsson frá Laufási)
Bjössi
Reykjavíkur og vann fyrir sér með
matsölu, fyrst á Bragagötu en síð-
ar á Bergstaðastræti og þar var
hún fram yfir 1960, en flytur þá á
Snæland í Kópavogi til systkina
sinna. Hin síðustu ár átti hún við
mikla vanheilsu að stríða. Hún dó
á Elliheimilinu Grund.
Ég kynntist Sigrúnu, þegar hún
hafði matsölu á Bergstaðastræti.
Sigrún var eins og þau öll systkin-
in, greind kona, sérlega bóngóð og
hafði gaman af mannfagnaði.
Ellefu ára gömul fékk hún lömun-
arveiki og ég hygg að alia sína tíð
hafi hún borið þess merki. Því má
það heita kraftaverk hve henni
tókst á erfiðum tímum að sjá sér
og sínum farborða. Ég votta systk-
inum hennar og syni samúð.
Hilmar Jónsson