Morgunblaðið - 07.01.1983, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 7. JANÚAR 1983
3
pláss hefði verið á Beitistöðum,
þó ekki væru rúmin nógu mörg
fyrir þá 25 sem þar gistu í nótt
og hefði fólkið sofið á stofugólf-
inu á dýnum og teppum. Hélt
hann að þokkalega hefði farið
um það eftir aðstæðum að
minnsta kosti.
Ferðafólk af Ströndum, fri vinstri: Guðjón Jónsaon, Ónpakaeyri, Matthias Lýðsson og Hafdís Sturlaugsdóttir, Þórhalhir Geirason, bílstjóri
Húsavík, Kirkjubólshreppi og Hans Steinar Bjarnason, Hólmavík. Hann lét engan bilbug á sér finna, þótt ungur Strandarútunnar.
sé að árum. MorgunblaAiA Helgi Bjarnuon.
Voru 17V2 klukkustund úr Reykjavik til Borgarness:
Liföum á smákökum og
bræddum snjó á flöskur
Verst var með matarleysið |HHPr
og hreinlætisaðstöðuna
Horgarnesi, 6. janúar.
„HÚN var síður en svo óvistleg
dvölin í rútunni, við spiluðum á
fullu og reyndum að hafa það sem
notalegast. Verst var með matar-
leysið og hreinlætisaðstöðuna. Við
lifðum á smákökum sem amma
Hafdísar hafði sent hana með og
bræddum snjó á flöskur. Klós-
ettmálin leystum við þannig að bil-
stjórinn dró fram frostlagarbrúsa,
sem hann skar ofan af og síðan
tjölduðum við teppi fyrir eitt horn-
ið i rútunni, en ekki var stætt úti,
hvorki til þessara hluta né ann-
arra.“
Þetta sögðu nokkrir eldhressir
Strandamenn í samtali við Mbl.
þegar þeir stigu út úr áætlun-
arbílnum á Strandir, sem kom-
inn var til Borgarness kl. hálf
tvö í nótt, eftir 17 og hálfs tíma
ferð úr Reykjavík. Þetta voru
þau Matthías Lýðsson og Hafdís
Sturlaugsdóttir, Húsavík,
Kirkjubólshreppi, Guðjón Jóns-
son, Óspakseyri, og Hans Stein-
ar Bjarnason, Hólmavík. Þau
sögðu að lagt hefði verið af stað
í gærmorgun um kl. átta úr
Reykjavík og vel hefði gengið af
stað, reyndar hefði verið lagt af
stað fyrr í fyrradag, en þá orðið
að snúa við í Mosfellssveit. Kóf
var í Mosfellssveit og á Kjalar-
nesi, en skárra í Hvalfirðinum.
Veðrið skall á þegar þau lögðu af
stað úr olíustöðinni og eftir það
var ekið í fyrsta gír og lága.
Fyrsta stopp var við Laxá í Leir-
ársveit, en síðan komust þau
ekki lengra en að Skipanes-
afleggjaranum, því þar var
brjálað ■ veður, skafbylur og
ofanhríð og ekki hægt að hreyfa
bílinn. Þar voru þau í 12 tíma
þegar heflar frá Vegagerðinni
komu til hjálpar enda veðrið þá
orðið eitthvað skárra.
Um 10 farþegar voru í bílnum,
fólk á öllum aldri, jafnt börn
sem fullorðið fólk og lét þaö bara
vel af dvölinni eins og áður segir
og sönnum Strandamönnum
sæmir. Bíllinn var allan tímann í
gangi, funhiti í honum og öllum
leið vel að sögn ferðalanganna.
Vegagerðarmenn höfðu séð fyrir
því að á hótelinu í Borgarnesi
voru nýju hótelstjórahjónin til-
búin með heita súpu og hangi-
kjöt fyrir rútufólkið.
Það voru um sex rútur sem
stöðvuðust þarna í gær á kaflan-
um frá Akranesafleggjara að
Skipanesi, auk nokkurra fleiri
bíla sem flestir voru skildir eftir
í nótt en bílstjórunum bjargað
með rútunum í Borgarnes. Snæ-
fellsnesrútan komst um mið-
nættið til Akraness. Farþegar
með Borgarnesrútunni og Vest-
fjarðarútunni fóru heim að Beit-
istöðum og gistu þar í nótt, en
tvær rútur frá Norðurleið og
Strandarútan komust i Borgar-
nes. Guðmundur Óskarsson
bóndi á Beitistöðum sagði í sam-
tali við Mbl. í dag, að nóg hús-
Hressir krakkar úr Reykjaskóla.
Þórhallur Geirsson bílstjóri
Strandarútunnar sagði í samtali
við Mbl. í nótt að hann hefði ekið
þessa áætlunarleið í 7 ár en
aldrei lent í neinu þessu líku.
Hann sagði að fólkið hefði verið
duglegt að bjarga sér og hjálpað
til við mokstur. Klukkan að
ganga þrjú komu síðan Norður-
leiðarrúturnar. Þær höfðu lagt
af stað úr Reykjavík klukkan
hálf niu í gærmorgun. í annarri
rútunni voru skólakrakkar úr
Reykjaskóla á leið úr jólafríi og
var mikill galsi í þeim, en i hinni
rútunni voru farþegar í áætlun-
arferð til Norðurlands.
Við tókum tali farþega áætl-
unarbílsins, þau Matthías Hall-
dórsson og Theódóru Gísladótt-
ur, en þau voru á leið heim til sín
á Hvammstanga með þriggja
ára dóttur sína. Þau sögðu að
þetta væri þriðja tilraunin hjá
þeim við að komast norður, fyrst
hefðu þau reynt að komast á
einkabíl á mánudag, en snúið við
í Borgarnesi, á þriðjudag hefði
rútan snúið við í Mosfellssveit og
í dag væru þau ekki komin
lengra en í Borgarnes eftir tæp-
lega 18 tíma ferð. Þau sögðu að
allvel hefði gengið að komast í
Botnsskála en síðan hefði veðrið
versnað mikið. Gengið var á
undan bílnum þar til ekki var
fært lengra. Þá voru þau stödd á
Akranesvegamótunum. Þar
höfðu þau beðið síðan klukkan
hálf tvö. Mjög hvasst var og
blint svo ekki sá út úr bílunum.
Aðspurð um dvölina í bílnum
þennan tíma sögðu Matthías og
Theódóra að hún hefði verið
þokkaleg miðað við aðstæður.
Heitt var en ekkert matarkyns
og erfitt með hreinlætisaðstöðu.
Þau sögðu að þeim hefði ekkert
leiðst, fullt starf hefði verið að
hugsa um barnið, auk þess sem
þau hefðu haft nóg lesefni.
í Hótel Borgarnesi gistu um 80
manns í nótt, en nokkrir fóru í
heimahús. Hægt var að koma
öllum í herbergi, nema skóla-
krökkunum, þau sváfu í flat-
sæng. Hótelstjórinn sagði í sam-
tali við Mbl., að allt hefði gengið
vel miðað við aðstæður. Ófært er
í allar áttir í dag og hætt var við
að ryðja vegi á milli héraða
vegna veðurs, þannig að fólkið
verður einnig í hótelinu í nótt
a.m.k. H.Bj.
I hrakningum á Holtavörðuheiði:
Sat einn og kaldur í fjórtán
klukkustundir í bíl sínum
arnesi, 6. janúar.
„MÉR fannst alveg vonlaust að
nokkur hefði heyrt til mín í tal-
stöðinni og ætlaði að biða til morg-
uns og jafnvel að taka þá hinn bíl-
inn sem stóð 100—200 metrum
norðar og reyna að komast á hon-
um,“ sagði Helgi Björnsson, 21 árs
Dalamaður, sem lenti í hrakning-
um á Holtavörðuheiði i gær og
nótt. Helgi fór af stað á Bronco-
jeppa frá Dalvík um klukkan átta í
gærmorgun á leið heim í Búðardal.
Laxárdalsheiðin var ófær og sneri
hann þar við og var kominn upp á
Holtavörðuheiði um kl. 15.00 í
gær, þegar hann missti bílinn út af
veginum í ófærð og byl.
Helgi sagðist ekki hafa þorað
að hafa bílinn i gangi þar sem
hann stóð hálfur út af veginum
og hallaði mikið. Bíll sem vega-
gerðarmaður hafði skilið eftir á
heiðinni stóð eitt til tvö hundruð
metrum norðar og hafði Helgi
farið fram hjá honum. Um kl.
16.00 hljóp hann þangað og sendi
neyðarkall en honum var svo
kalt við þetta, auk þess sem ekk-
ert heyrðist í stöðinni og kol-
niðamyrkur var, oga hljóp hann
strax til baka í bílinn sinn til að
reyna að hlýja sér. Hann heyrði
því ekki svar vegagerðarmann-
anna sem voru að reyna að ná
sambandi við hann á móti til að
fá gleggri upplýsingar, enda
voru þeir undrandi á því hvernig
kallið hefði komist inn á þeirra
lokaða talstöðvarkerfi. Vega-
gerðin í Borgarnesi lét björgun-
arsveitina Heiðar í Þverárþingi
vita, en þeir voru þá við björgun-
arstörf í Norðurárdal á snjóbíl
sínum. Þá var vitlaust veður í
Norðurárdal og versnaði eftir
því sem ofar dró. Upp úr mið-
nætti höfðu þeir lokið við að
bjarga fólki úr bílum, sem varð
að skilja eftir allt frá Sveina-
tungu, efsta bæ í Norðurárdal,
og niður að Svignaskarði í Borg-
arhreppi þar sem björgunar-
sveitarmenn úr Brák komu á
móti þeim. Flestir bílarnir
stöðvuðust við Brekku og var því
fólki bjargað í Hreðavatnsskála
þar sem það gisti í nótt og dvelur
enn.
Þá fóru björgunarsveitar-
mennirnir Gísli Þorsteinsson á
Hvassafelli og Sigurður Leó-
poldsson Hrauni, af stað á snjó-
bílnum frá Hvassafelli. Þorvald-
ur Jósefsson, Sveinatungu og
Gunnar í Hrútatungu komu í
bílinn í Sveinatungu og um
klukkan 3.45 í nótt komu þeir að
Volkswagen-sendiferðabifreið
sem var föst á veginum fyrir
neðan sæluhúsið í Heiðarsporði.
Einn maður var í bílnum, sem
var í gangi, og las maðurinn þar
bók í bezta yfirlæti. Um kl. 5 í
morgun komu þeir svo að Helga
í Bronco-jeppanum, nánar til-
tekið fyrir neðan Hæðar-
steinsbrekkuna. nÉg trúði varla
mínum eigin augum, ég hélt að
þetta væri ímyndun hjá mér
þegar ég sá snjóbílinn koma,“
sagði Helgi þegar hann var
spurður að því hvernig honum
hefði orðið við þegar björgun-
arsveitarmennirnir komu. Hon-
um var þá mjög kalt, sérstaklega
á fótum. Helgi og ökumaður
Volkswagen-bifreiðarinnar voru
síðan fluttir til Sveinatungu og
komu þeir þangað um kl. 6 í
morgun. Þar gistu þeir í nótt
ásamt sextán öðrum í bezta yfir-
læti og eru þar enn, því ófært er
í allar áttir. Helgi var hinn
hressasti um hádegið í dag, þrátt
fyri að hafa verið á ferðalagi í
tæpan sólarhring og fjórtán
tíma einn og kaldur í bíl á Holta-
vörðuheiði í þreifandi byl.
HBj.