Morgunblaðið - 07.04.1983, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 7. MARZ 1983
25
Blönduós:
140 manns
veðurtepptir
Blönduósi, 6. aprfl.
UM 140 ferrtalangar sjá nú fram á aö eyöa annarri nótt hér á Blönduósi,
en fólkið varö veöurteppt í gær þegar bæöi norður- og suðurleið urðu
ófærar. Til viöbótar þessu eru svo tíu manns á Húnavöllum.
Mestur hluti fólksins, eða um
120 manns, gistir á hótelinu, og í
húsnæði á vegum þess. Um tutt-
ugu eru á einkaheimilium. Að
sögn Sigurðar Jóhannssonar,
hótelstjóra, er þetta mesti
fjöldi, sem gist hefur á Hótel
Blönduósi að vetri til. Fólkið un-
ir sér ágætlega yfir mynd-
bandstækjum sem hótelið tók á
leigu, og við góðan mat. Flestir
þeirra sem eru veðurtepptir eru
á einkabílum, en einnig eru hér
tíu til tólf flutningabílar á suð-
urleið.
Á morgun stendur til að
ryðja, en í dag hefur gengið á
með hvassviðri og skafrenningi
og ekkert verið reynt við snjó-
mokstur á Holtavörðuheiði eða í
Húnavatnssýslum. Þess má til
gamans geta að íbúar á Blöndu-
ósi eru nú um 1.000, og 140
manns eru því drjúg viðbót við
þann fjölda. Er það sambærilegt
við að um 15.000 manns yrðu
veðurtepptir á höfuðborgar-
svæðinu.
— B.V.
Ófærð og óveður á Holtavörðuheiði:
A fjórða hundrað manns í sex
rútum 17 tíma að fara leið sem
venjulega er
„Þetta var óneitanlega löng ferö,
því við vorum um 17 klukkustundir
að fara leiö sem venjulega er ekin á
einum tíma,“ sagöi Eggert Karlsson,
bifreiöarstjóri hjá Norðurleiö, í sam-
tali viö blaöamann Morgunblaösins
f gær. Eggert var meðal bflstjóra
sem í fyrradag fóru yfir Holtavörðu-
heiöi, og lentu í blindbyl og ófærö,
svo ferðalagið tók lengri tíma en
ráögert hafði verið.
„Það voru sex rútur sem þarna
höfðu samflot," sagði Eggert, „og
samtals hafa verið í þeim eitthvað
á fjórða hundrað manns. Við lögð-
um af stað um sjöleytið árdegis á
þriðjudag, og klukkan var orðin
in á einum tíma
ellefu um kvöldið þegar við vorum
komin út úr ófærðinni. Lengst
vorum við að komast kaflann fram
hjá Fornahvammi, þar var ófærð-
in mjög mikil. Fólkinu leið vel í
bílunum og þetta voru því engir
hrakningar í venjulegri merkingu
þess orðs, enda nægur hiti. En
þetta var þæfingur og leiðindaveð-
ur,“ sagði Eggert.
Eggert kvaðst hafa ekið á þess-
ari leið í um það bil 17 ár, og væri
þetta einna versta veður sem hann
myndi eftir á þessum árstíma, og
við það bættist að snjór væri
óvenju mikill núna.
Reykhólasveit:
Samfelld gjörninga-
veðrátta síðan um jól
MiAhÚNum í Reykhólasveit, 6. aprfl.
ÞAÐ MÁ segja að hér hafi ríkt sí-
felld gjörningaveðrátta síðan um jól,
og þeir góðviðrisdagar sem látið
hafa sjá sig hafa lítið geta gert betur
en að koma óveðursvættinni rétt út
fyrir túngarðinn.
í síðustu viku tók það til dæmis
heilsugæslulækninn í Búðardal
þrjá sólarhringa að heimsækja
okkur og komast heim aftur. í
þessari viku hefur læknirinn ekki
komið á stofu enda ástæðulaust að
leggja út í vitlaust veður nema um
líf sé að tefla. Hins vegar hvarflar
oft hugurinn til þeirra, sem fara
með yfirstjórn heilbrigðismála og
hvernig sem því máli er velt, verð-
ur hlutur okkar alltaf verri og
verri í þeirra höndum.
Til þess að fyrirbyggja mis-
skilning þá hafa læknarnir í Búð-
ardal og hjúkrunarkonan oft sýnt
frábæran dugnað og brugðist
skjótt við þegar alvara hefur verið
á ferðum og þessum spjótum er
ekki beint að þeim, heldur að þeim
kölkuðu veggjum í Reykjavík.
— Sveinn
Dalvík:
Linnulaus stórhríð í
versta veðri vetrarins
Dalvík, 6. aprfl.
í GÆR og í dag hefur verið linnu-
laus stórhríð hér á Dalvík. Miklum
snjó hefur kyngt niður, og sett í
skafla, svo flestar götur í bænum
eru ófærar. Er þetta með verri veðr-
um sem komið hafa nú í vetur.
Flutningabíll kaupfélagsins fór
til Akureyrar í dag, og átti í mikl-
um erfiðleikum sökum snjó-
þyngsla. Yfir hátíðisdagana var
mjög gott veður, og nýttu sér það
margir til útivistar, eins og víðar
annars staðar, og færist það hér í
vöxt að fólk fari þessa daga í
fjallaferðir, þar sem landslag hér
er mjög ákjósanlegt til þeirra
hluta. Getur fólk valið sér stuttar
leiðir, jafnt sem lengri og erfiðari.
Sóknarpesturinn, séra Stefán
Snævarr prófastur, söng messu í
Dalvíkurkirkju á föstudaginn
langa, og á páskadagsmorgun
klukkan átta. Auk þess messaði
hann á Völlum í Svarfaðardal, og
á annan dag páska á Urðum, en sú
messa var hljóðrituð fyrir Ríkis-
útvarpið. Kirkjusókn var mjög
góð. — Kréttaritari.
Söguleg rútuferð frá Ólafsvík til Reykjavíkur:
Sátu föst í 10 tíma
á Fróðárheiði í
kolvitlausu veðri
Þreyttir en fegnir ferðalangar stíga út úr rútunni við Umferðarmiðstöðina í gærdag. Morgunblaðrft/ KÖE
„VETURINN hefur verið afleitur
frá áramótum, en þetta eru þó
mestu svaðilfarir sem við höfum
lent í á þessari leið,“ sagði Svavar
Aðalsteinsson, rútubflstjóri, ný-
kominn til Reykjavfkur eftir 20
tíma ferðalag frá Ólafsvík. Hann
lagði af stað frá Ólafsvík uppúr
flmm á þriðjudaginn með troðfulla
rútu, en er rétt kominn inn á
Fróðárheiði þegar blindbylur skall
á og þar festist bfllinn { efstu
brekkunni. „Þarna máttum við svo
dúsa í 10 tíma. Þetta var erfltt fyrir
fólkið, því þótt hitinn væri nægur I
rútunni var bfllinn yflrfullur og
margir þurftu að standa.“
Meðal farþega voru hjónin
Snorri Snorrason og Stefanía
Sigurðardóttir ásamt tveggja
ára dóttur sinni, Lidíu. Þau
eyddu stórum hluta páskanna á
fjórum hjólum.
„Það er búið að vera mikið
ferðalag á okkur um páskana.
Við erum úr Hafnarfirði og fór-
um norður í land og þaðan á
laugardaginn til ólafsvikur. Við
vorum á venjulegum fólksbíl og
þegar við komum að Vegamótum
lentum við í skafli og gátum
okkur hvergi hrært. Þarna voru
þá þegar um tuttugu manns
strandaglópar, en við vorum svo
heppin að komast í rútuna til
Ólafsvíkur og náðum loks þang-
að klukkan sex á páskadags-
morgun. Þetta var búið að vera
hið mesta basl og við vorum að
vona að heimferðin yrði þægileg.
En það var nú eitthvað annað.
Eftir tveggja tíma akstur festi
rútan sig í miklum skafli og á
skellur kolvitlaust veður. Það
var ekki hundi út sigandi. Bíl-
stjórinn þurfti oft að fara út og
kanna aðstæður og kom inn í bíl-
inn aftur eins og snjókarl. Þarnc
biðum við alla nóttina. Fyrst
kom veghefill til hjálpar, en
hann festi sig fljótlega. Það var
ekki fyrr en ýta kom á svæðið að
loksins tókst að losa bílinn. í
millitíðinni hafði önnur rúta
komið til móts við okkur en náði
ekki alla leið. Þurftu þá þeir far-
þegar sem vildu freista þess að
komast með henni, að ganga
rúmlega fimmtíu metra spöl,
sem var gífurlegt átak í þessu
kolbrjálaða veðri. En þessi rúta
var með drifi á öllum hjólum og
hún komst klakklaust til
Reykjavíkur.
Farþegarnir tóku þessu öllu
með mestu stillingu, enda ekki
ástæða til annars, rútan vel upp
hituð og í stöðugu talsvöðvar-
sambandi við umheiminn. Og
bílstjórarnir stóðu sig eins og
hetjur, og við viljum gjarnan
nota tækifærið og þakka þeim
kærlega fyrir vel unnið verk,“
sögðu þau hjónin að lokum,
eldhress yfir því að vera komin á
leiðarenda.
í förinni var annað smábarn,
þriggja mánaða gömul stúlka
með móður sinni, Lilju Þórðar-
dóttur. Þær mæðgur báru sig vel
og ekki bar á öðru en sú litla léki
á als oddi.
„Hún er búin að vera eins og
engill alla leiðina," sagði móðir-
in, „sofið vel, borðað vel og aldrei
grátið.“
Glaöar mæðgur. Móóirin, Lilja Þóróardóttir, með Hjónin Snorri Snorrason og Stefanía Siguróardóttir
þriggja mánaða gamalli dóttur sinni, Svölu Þyri Garð- með dóttur sína Lidíu.
arsdóttur.
»