Morgunblaðið - 14.06.1983, Blaðsíða 36

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 14. JÚNÍ1983
Ast er ...

... að finnast í
fjöru.
TM Rm U S Pat Oft -all rtghts reserved
•1982 Los Angeles Ttmee Syndtcate
Maðurinn ydar sagði mér að hann
hefði ungur að árum hrifist af því
tröllslega í umhverfinu og nú sé ég
það!
Engar áhyggjur eða æðibunugang
hér.
HÖGNI HREKKVÍSI
... 06 veruæiNN KEMUf?'A
KÖLPUM fOTU/W ..."
Að hjálpa öðrum
Kristín Sigurðardóttir, formaður
AFS á íslandi, skrifar 9. júní:
í dag, 9. júní, birtist í Morgun-
blaðinu (Velvakanda) grein Bjarn-
eyjar Ólafsdóttur undir yfirskrift-
inni „Að hjálpa sér sjálfur". Aðal-
efni greinarinnar virðist vera að
mæla með því að við íslendingar
eigum fremur að leggja fé í eigin
varasjóði en að verja fjármunum
til þróunarhjálpar. Þá segir í
greininni að Þróunarsamvinnu-
stofnun íslands hafi ekki treyst
sér til að veita aðstoð við hugsan-
lega för tveggja kennara til
Ghana. Að lokum er tveim spurn-
ingum beint til okkar sem veitum
forystu samtökum AFS á íslandi.
Um ágæti þróunarhjálpar má
eflaust deila. En hún er reist á
grundvelli þeirrar sannfæringar
að ekkert mannlegt sé okkur óvið-
komandi, að allir menn eigi jafnan
rétt til lífs og mannréttinda, að
við jarðarbúar séum öll á einu og
samá geimfarinu og vegna þess
eigum við að bera allar byrðar
sameiginlega, raunar að njóta
einnig alls þess góða sem móðir
jörð gefur okkur af auðlegð sinni.
Hversu hagkvæmt það er að
safna í eigin sjóði má eflaust deila
um, hvað sem um réttmæti þess að
öðru leyti má segja. Sennilega
hefðu eigin sjóðir Vestmanney-
inga dugað skammt þegar eldur-
inn læsti sig um byggð þeirra fyrir
nokkrum árum. Þá þótti öllum ís-
lendingum vænt um að geta rétt
Vestmanneyingum hjálparhönd.
Ég man heldur ekki betur en að
erlend aðstoð hafi þá verið þegin
með þökkum.
Þar sem Skaftárelda var minnst
í gær er ekki úr vegi að hafa í
huga að þrátt fyrir alla okkar
væntanlegu varasjóði getur svo
farið að mörg okkar komi engum
öðrum vörnum við en þeim sem
kunna að verða veittar af öðrum
en þeim sem ógæfan dynur yfir.
Og sú hjálp kann hugsanlega að
berast alla leið sunnan frá Afriku.
Besta og öruggasta tryggingin
fyrir því að við megum vænta
hjálpar ef í nauðir rekur er sú að
við höfum veitt öðrum hjálp þegar
við vorum einhvers megnug. Það
er þessi alþjóðlega samtrygging
sem veldur því að við viljum veita
þróunarhjálp, bæði með því að
metta hungraða, skýla klæðlitlum
eða berjast gegn fáfræði, t.d. með
því að senda kennara til Ghana.
Það er á mishermi byggt í
Morgunblaðinu 15. maí sl., að
Þróunarsamvinnustofnun Islands
rAö hjálpa sénsjálftir
Búrnev ÓlifodÁitív nL«f.. tr i .....
Bjarae; Olnfadóctir skrifar 15
| maí:
J Morgunblaðinu 12. maí sl.
I (**!•. 58—59) er eingöngu rætt um
■ þróunarhjálp og m.a. talaði viö
I Sólveigu Karvelsdóttur. Kemur
I Þar fram, aö hún ásamt AFS (fé-
J lagið Alþjóðleg fræðsla og sam-
■ skipti) harmar það mjðg, að
I menntamálaráðuneytið skyldi
I synja beiðni þeirra um að tveir
I kennarar yrðu sendir til Ghana á
lfullum launum (frá íslenska rík-
I >nu) til að aðstoða Ghana-búa I
I neyð þeirra. Einnig segir Sólveig.
I að AFS hafi sótt um styrk af
Iþessu tilefni til ÞSSl (Þróunar-
J samvinnustofnunar íslands), sem
I ekki kvaðst a/lögufær vegna fjár-
| skorts.
. A sömu síðu er viðtal við Björn
Friðfínnsson, sem er fulltrúi
Rauða krossins við flótUmanna-
Jstarf samtakanna og situr einnig I
stjórn ÞSSÍ Mig langar til að vita,
af hverju ekki er hægt að senda
tvo kennara til Ghana og borga
þeim laun af söfnunarfé þvl, sem
Rauði krossinn hefur safnað hjá
iHlenskum almenningi vegna
þróunarverkefna? Til hvers er
söfnunarféð notað, ef ekki til að-
stoðar eins og þarna var um að
ræða? Fer það eingöngu til að
greiða laun sUrfsmanna Rauða
krossins og annan millikostnað?
Það var rétt hjá mennUmála-
ráðuneytinu að synja beiðninni.
Hér á landi getur innan tíðar
skapast neyðarástand hjá lág-
launafólki. Hvert á þetU fólk að
leiU, þegar endar ná ekki saman
seinnihluU hvers mánaðar? Sú
fyrirhyggja hefur aldrei verið
sýnd hér á landi að safna í sjóöi
handa landsmönnum sjálfum
Þegar einhver vá hefur orðið,
náttúruhamfarir, aflabrestur eða
þvíumlíkt, hafa allir sjóðir veriö
tómir. Ef sýnd hefði verið einhver
fyrirhyggja, væri veröbólga.held
ur ekki komin I þriggja stafá tölu
Tækifærismennska og sýndar
mennska hafa sett svip sinn á
stjórn þessa lands á flestum svið-
Tjörnin:
Virðist sem svartbak-
urinn sé búinn að ljúka
sér af á þessu vori
Vilhjálmur Sigurjónsson leigubíl-
stjóri hringdi og hafði eftirfarandi
að segja:
„Mig langar til þess að vekja at-
hygli á mjög umtalsverðri röskun
sem er að verða á fuglalífi á Tjörn-
inni, fyrir framan augun á okkur
borgarbúum.
Við leigubílstjórarnir höfum ekki
svo mikið að gera á nóttunni nú orð-
ið og getum því oft gefið okkur tóm
til að Ifta í kringum okkur. Einn fé-
laga minna sagði við mig, að það
væri ömurlegt að horfa upp á, hvern-
ig svartbakurinn tfndi upp andar-
ungana á Tjörninni. Hann kvaðst
hafa séð það eina nóttina, þegar
hann ók eftir Fríkirkjuveginum, að
svartbakur hvolfdi sér niður á kollu
með unga sína. Kollan hafði gefið
ungunum merki, svo að þeir stungu
sér í kaf. Svartbakurinn hinkraði
við, þar til litlu krílin komu upp á
yfirborðið, renndi sér þá eldsnöggt
niður og hremmdi einn unganna.
Kollan forðaði sér með þá sem eftir
voru f áttina til félaga mfns, sem
hafði stöðvað bílinn til að fylgjast
með hvað gerðist. Það var eins og
kollan fyndi til öryggis f nánd við
mann og bfl og hélt sig nálægt bakk-
anum. Um það bil sem félagi minn
ók af stað aftur, sá hann svartbak-
inn steypa sér niður og taka næsta
unga.
Eftir að ég heyrði þetta, fór ég
eina nóttina að skoða, hvað þarna
væri að gerast. Og viti menn: Lengi
vel sá ég ekki neina kollu með unga.
Loksins kom ein með tvo unga. Ég
stansaði á brúnni og virti fyrir mér
fuglalífið. Og það þurfti ekki lengi að
bíða eftir tfðindum. Svartbakur
sveimaði mjög hátt yfir og hvolfdi
sér síðan allt í einu niður. Ungarnir
köfuðu, svo að hann hafði ekki erindi
sem erfiði í þessari atrennu. Hann
beið færis og gerði aðra atlögu, þeg-
ar ungarnir voru að koma upp. Þeir
rétt náðu að kafa á nýjan leik og
aftur varð svartbakurinn að hverfa
frá. Kollan hafði orðið mín vör og
nálgaðist bakkann með báöa ungana
þétt upp við sig. Þá gafst óvinurinn
upp og flaug á brott með vængja-
slætti.
Ég athugaði ástandið þarna sfðast
f nótt (aðfaranótt föstudags 10. júnf)
og nú fann ég ekki eina einustu kollu
með unga, hvernig sem ég skimaði.
Það virðist þvf sem svartbakurinn sé
búinn að ljúka sér af á Tjörninni á
þessu vori og hafi tfnt þar upp hvern
unga sem komst úr eggi.
Mér finnst það alveg voðalegt, að
lítið eða ekkert skuli vera gert til
þess að verjast þessum vargi. Hvern-
ig verður umhorfs á Tjörninni eftir
nokkur ár með sama áframhaldi?
Fuglarnir sem þar eru eldast, og ef
þeir koma ekki upp einu einasta af-
kvæmi, er útséð um endalokin að því
er fuglalífið varðar."
GÆTUM TUNGUNNAR
Sagt var: Rúna og ég förum þangað bæði.
Þetta virðist hugsað á útlensku.
Rétt væri: Við Rúna förum þangað bæði.