Morgunblaðið - 18.09.1983, Side 4

52
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. SEPTEMBER 1983
Spjallað
við breska
„Ahugi fólks á
h uglækningum
fer vaxandi“
Lítil frétt í Morgunblaðinu fyrir
nokkru greindi frá því að hér á
landi vaeri stödd bresk kona að
nafni Agar Nares sem hefur að
undanfornu helgað sig iðkun hug-
lækninga. Hún vinnur eftir kerfi
sem hun hefur mótað eftir kenn-
ingum Robert Moore um að gera
einstaklinginn meðvitaðan um líf-
orkuferli líkamans. Agar hefur í
tvö ár dvalið á Indlandi auk þess
sem hún hefur stundað nám í sál-
lækningum og sálarfræði í Bret-
landi.
Oft hefur verið minna tilefni
fyrir viðtal, svo blaðamaður Mbl,
hafði upp á Agar (nafnið fékk
hún á Indlandi) og bað um örlít-
ið spjall. Það var fúslega veitt.
Hún hélt námskeið 27. og 28. ág-
úst, sem 26 manns sóttu en
margir hafa fengið tilsögn hjá
henni einslega. Hún hefur áður
komið til íslands, það var síðasta
vor og var hún þá með svipað
námskeið.
Agar var beðin um að skýra
nánar út hvað huglækningar
væru.
„Það er kannski best að segja
að huglæknir vinni með líforku
persónunnar á áru hennar í
gegnum þá hluti, sem koma
okkur í snertingu við kjarna til-
veru okkar. Með því kemst per-
sónan í snertingu við þá hluta
sína, sem má vera að hafi verið
bældir frá barnæsku eða hafi
gleymst og njóti sín ekki í önn
hversdagsins."
Og hver eru viðbrögð fólks við
huglækningum?
„Þau eru auðvitað mismun-
andi eftir hverri persónu. Stund-
um er fólk sér ekki meðvitað um
að nokkuð hafi gerst eftir með-
ferð, en það tekur allt í einu eftir
því nokkrum dögum eða vikum
seinna, eða eitthvað hefur ein-
faldlega skýrst svo það á auð-
veldara með að tjá sig. Ég hef
fundið að fólk hér á fslandi er
mjög móttækilegt fyrir hlutum
sem þessum. Það á sér líka stað
um allan heim að áhugi fólks á
huglækningum fer vaxandi.
Gildi fólks er að breytast en ég
er ekki svo viss um að fólk geri
sér grein fyrir því. Kannski er
þetta ekki mjög áberandi hér á
Islandi en hvar sem ég hef farið
um heiminn, í Bandaríkjunum,
Bretlandi eða annarstaðar í Evr-
ópu, er ótti í fólki vegna kjarn-
orkuógnarinnar og fólkið finnur
hann. Við lifum í rótlausum
heimi stöðugra breytinga og
hann er á mjög viðkvæmu stigi
og það er nokkuð sem fólk finn-
ur.“
Getur þú lýst starfi þínu nokk-
uð nánar?
„Starf mitt er einkum fólgið í
að hjálpa fólki að þroskast sjálft
og vaxa og finna tilgang sinn í
lífinu. Fleira og fleira fólk er að
koma til mín og vill fá að vita
hver sé tilgangur lífs síns á jörð-
inni. Það er að aukast til muna
að fólk spyrji sig sjálft þessarar
spurningar og ég hjálpa fólki til
að komast i snertingu við þá
hluta þess sjálfs sem leiðbeinir
þeim. Öll höfum við í okkur
hluta sem leiðbeina okkur og við
getum lært að ná sambandi við
þá og skilja."
Og allir hafa tilgang með líf-
inu?
„Já. Það held ég. Já.“
Agar Nares hefur að sögn
fengist við margs konar meðferð
og fyrir fimm árum þjálfaði hún
sig í Neo-Reichian-meðferð. Hún
byggist á þeirri hugmynd að all-
ar tilfinningalegar hindranir,
sem við höfum og gætum hafa
orðið fyrir í barnæsku, sé að
finna á ólíkum stöðum í likam-
anum vegna tengsla við orku-
straumana og að þær taki sér
bólfestu í vöðvabyggingunni og
jafnvel í tilfinningamynstri
okkar. „Meðferðin er því mikið
fóigin i að vinna með líkamann
til að nálgast þessar hindranir
og losa um þær.“ Einnig hefur
hún þjálfað sig í psychosynthes-
is en sú meðferð er meira fólgin
í að vinna með huga persónunn-
ar.
Agar segir: „Fólkið sem hér
hefur verið á námskeiðinu hefur
veitt sterka svörun við huglækn-
ingunni. Þá á ég ekki við líkam-
lega svörun, heldur hvernig það
lítur á hlutina öðrum augum eft-
ir en áður. Og þetta getur verið
eitthvað fyrir alla, því á nám-
skeiðinu voru sextugir og sjötug-
ir menn. Og það þarf ekki að
trúa neitt sérstaklega á að með-
ferðin muni bera árangur, hún
gerir það engu að síður.
Hluti starfs míns er stjörnu-
kortalestur fyrir fólk, en það er
stór þáttur í þessu öllu saman.
Ég nota kortið eins og verkfæri
til að skilja ástand persónunnar
og ég nota mismunandi læknis-
aðferðir eftir því hvernig per-
sónan er gerð. En venjulegast
reyni ég að einbeita mér að áru
fólks, hugsanaferli þess og til-
finningamynstri. Litir eru einn-
ig mjög mikilvægir og tónlist."
Hvernig þá?
„Hvort sem við gerum okkur
grein fyrir því eða ekki, hafa Iit-
ir stöðugt áhrif á okkur því hver
litur hefur ákveðna sveiflutíðni
og vekur hjá okkur mismunandi
svörun og viðbrögð. Það sama er
að segja um tónlist. Hvort
tveggja tengist orkusviði persón-
unnar. Litir geta haft mikil áhrif
á líðan okkar, jafnvel liturinn í
stofunni okkar getur haft mikil
áhrif. Rauður er greinilega mjög
örvandi. Ef þú byggir í herbergi
sem allt væri málað rautt, ætt-
irðu örugglega mjög erfitt með
að slappa af. Grænn er litur
náttúrunnar en hann er líka lit-
ur hreyfanleikans. Blái liturinn
er meira róandi litur og hefur í
sér lækningamátt. Guli liturinn
er erfiðari. Ef hann er skærgul-
ur og ef við erum aðeins að tala
um hvaða áhrif hann hefði á
okkur ef við byggjum i herbergi
sem væri málað þannig gult, veit
ég til þess að notkun hans hefur
verið bönnuð á geðsjúkrahúsum
í mörgum löndum Evrópu. í hon-
um er mjög mikil spenna og það
hefur verið læknisfræðilega
sannað að hann vekji upp
spennu hjá fólki.
Róandi tónlist getur alltaf
hjálpað fólki til að slappa af. En
hún gerir miklu meira en það.
Hún hefur breyst mikið hin síð-
ari ár. Svo virðist sem hin nýja
tegund tónlistar þessa tima sé
það sem kalla má óuppbyggileg
tónlist, sem þýðir að hún hefur
ekki neinn sérstakan ryþma og
það er næstum eins og hún eigi
sér engin takmörk. Þetta getur
haft mismunandi áhrif, en svona
óuppbyggileg tónlist getur næst-
um brotið niður náttúrulegt
orkusamræmi í fólki. í Bretlandi
er hljómsveit sem heitir Heavy
Metal sem spilar þannig tónlist
og hún hefur mjög neikvæð áhrif
á margt af því unga fólki sem
hlustar á hana. Og ef þú hlustar
á textann með tónlistinni þá er
hann einnig mjög neikvæður.
Vegna þess að þannig tegund
tónlistar hefur áhrif sem geta
brotið niður orkubygginguna,
skilur hún eftir stórt gap sem
fyllt er með allri þessari nei-
kvæðu tónlist sem greypist í
unga fólkið og jafnvel án þess að
það viti af því. Ef þú bara lítur á
þetta fólk þá er það fullt af and-
þessu og and- hinu og í kringum
það er algert vonleysi. Ég er ekki
að segja að það sé aðeins tónlist-
in sem er völd að þessu en hún
matar það sem fyrir er og ungt
fólk er næmara fyrir því i hvern-
ig ástandi heimurinn er.
Svo er eínnig til mjög falleg
tónlist sem getur haft allt önnur
áhrif. En ég held að tónlist verði
sífellt meira notuð í lækninga-
skyni í framtíðinni. Hún hefur
alltaf verið notuð sem slík að
vissu marki. Það er svolítið sem
indjánar í Suður-Ameríku og
Grikkir og Kínverjar vissu alltaf
um og ég held að fólk sé aftur
farið að skilja gildi hennar á
þessu sviði."
Hvernig finnst þér að vinna
hér á íslandi?
„Ég hef haft mjög gaman af að
vinna hér og ég finn að það er
auðvelt að vinna með orku á ís-
landi. Orkan hér er mjög góð,
hér er loftið hreint og fyrir mig
býr ísland yfir töfrum. Ég held
það hafi eitthvað að gera með
það að íslendingar eru í óvenju
sterku sambandi við uppruna
sinn. Slíkt hefur mismunandi
áhrif í mismunandi löndum.
Fyrir mig hefur þetta land alveg
sérstök gæði uppá að bjóða sem
eru einstæð í veröldinni. Ég held
að það sé ekkert land í heiminum
sem ég get borið saman við Is-
land.“
Þegar þú dvaldir á Indlandi
tókstu upp nýtt nafn, Agar. Er
einhver sérstök merking fólgin í
því?
„Það var meistari minn sem
gaf mér þetta nafn og það þýðir
„Temple of the Divine" eða
„Musteri guðdómleikans“,“ sagði
Agar og það var ekki laust við að
hún færi svolítið hjá sér.
Af hverju hlaustu þetta nafn?
„Þú ættir heldur að spyrja
meistara minn að því.“
Geturðu sagt mér meira af
dvöl þinni á Indlandi eða af
meistara þínum?
„Það besta sem ég get sagt um
dvölina þar, er að hún gaf mér
nokkuð sem aldrei verður hægt
að taka frá mér.“
Svo hefur þú stundað nám í
„transpersonal" sálarfræði í
Bretlandi. Hvað er það?
„Það er grein innan sálarfræð-
innar sem fæst ekki aðeins við
sálfræði tilfinninga eða sálræn
vandamál, heldur innsta kjarna
mannseðlisins og færir fólk nær
stefnu lífs síns og þýðingu þess
„að vera“.
Ég kalla fólkið sem leitar til
mín ekki sjúklinga. Ég vinn ekki
á þessu læknir-sjúklingur-
-plani."
Er það sem þú fæst við algeng
iðja í heimalandi þínu?
„Ég myndi ekki segja að það
væri algeng iðja. Nei. Mér finnst,
sjáðu, að það sem ég er að gera
sé hluti af einhverju miklu
stærra. ólíkt fólk hefur ólík
verksvið, en ég held að á endan-
um leiði allar þessar ólíku grein-
ar, yoga, dáleiðsla, hugleiðsla,
meðferðir, til sama hlutarins, að
gera okkur heilli."
Hví valdirðu þessa iðju?
„Ég held ég hafi aðeins dregist
að henni. Mér finnst ég vera að
gera rétt.“
Og leitar sama fólkið oft til
þín?
»Já.“
Og er mikið að gera?