Morgunblaðið - 01.12.1983, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 1. DESEMBER 1983
35
0
L:.
STILL-LONGS
ULLARNÆRFÖT
NÆLONSTYRKT
DÖKKBLÁ FYRIR
BÖRN OG FULLORDNA
SOKKAR
MEÐ TVÖFÖLDUM BOTNI
REGNFATNAÐUR
KULDAFATNAÐUR
VINNUFATNADUR
VINNUHANSKAR
KLOSSAR
GÚMMÍSTÍGVÉL
ÖRYGGISSKÓR
JJéaxLcUru
i rj'———^
BORÐLAMPAR
HENGILAMPAR
VEGGLAMPAR
OLÍUOFNAR
GASLUKTIR
OLÍUHANDLUKTIR
OLÍULAMPAR
10, 15, 20 LlNA
VASALJÓS
LUKTIR
FJÖLBREYTT ÚRVAL
ARINSETT
FÍSBELGIR
VIÐARKÖRFUR
ARINKUBBAR
•
SNJÓÝTUR
SNJÓSKÓFLUR
SALTSKÓFLUR
•
GÚMMISLÖNGUR
'/4“—2“
PLASTSLÖNGUR
GLÆRAR MED OG ÁN
INNLEGGS
3/16"—1%*
SLÖNGUKLEMMUR
ALLAR STÆRÐIR
STORZ-
SLÖNGUTENGI
BRUNASLÖNGUR
BRUNASLÖNGUSTÚTAR
VÆNGJADÆLUR
NO. 0, 1, 2, 3.
PLÖTUBLÝ
HESSIANSTRIGI
ÞÉTTUR OG GISINN
•
VÉLATVISTUR
I 25 KG BÖLLUM
HVlTUR OG MISL.
GRISJUR I RÚLLUM
Sími 28855
Opið laugardsg kl. 9—4.
Jóhanna Hallfreðs-
dóttir — Minning
Fædd 27. aprfl 1910
Dáin 22. nóvember 1983
í dag verður til moldar borin
góð vinkona mín og barna minna,
Jóhanna Hallfreðsdóttir. Hún lést
eftir langvarandi vanheilsu að
Sunnuhlíð í Kópavogi 22. nóv. sl.
Okkar kynni hófust fyrir u.þ.b. 15
árum þar sem við vorum nágrann-
ar. Hún hafði brugðið búi og flust
til heimilis dóttur sinnar, einka-
barns, Unnar Óladóttur. Hún var
amman á baenum. Hún var amma
hennar Stínu þegar dætur mínar
nefndu hana. Hún var amma hans
Baldurs, óla og Bjögga þegar eldri
synir mínir nefndu hana, í raun-
inni vissi ég alllengi ekkert hvað
hún hét, enda óþarfi þar til ég
þurfti sjálf að ávarpa hana.
Seinna fluttum við hvor í sinn
bæjarhluta Kópavogs, en áfram
hélst vinátta barnanna og þá var
hún orðin amma hans Finna og
Badda og Rúnu og Þóru hjá yngstu
sonum mínum. Segja má að börn
mín hafi verið fastagestir um
helgar eftir að þau fluttu og amm-
an hægláta og hlýja var orðin eins
og amma þeirra líka. Enn eru í
gangi vettlingar og sokkar prjón-
aðir með snilldarhandbragði Jó-
hönnu. Barnabörnin hennar eru
lánsöm að hafa notið umönnunar
hennar, þau eldri til fullorðins ára
en þau yngri máttu sjá af henni
haustið '81 er hún vegna vanheilsu
vistaðist á Sjúkrahús Vestmanna-
eyja þar til hjúkrunarheimilið
Sunnuhlið var opnað, en þangað
kom hún vorið '82. Þá var hún aft-
ur orðin nágranni okkar. Jóhanna
fór næstum á hverju sumri til
æskustöðva sinna í Geiradal á
Barðaströnd. Hún elskaði hesta og
sýndi mér oft stolt myndir af
uppáhaldsgæðingum sínum. Nú
seinni árin, meðan hún var heima,
var hún hætt að treysta sér á
hestbak. En barnabörnin hennar
glöddu hana með myndum af hest-
um, ofnum, máluðum og þrykkt-
um. Já þau voru óþreytandi að
gleðja ömmu sína, þau kunnu að
meta hana og sýndu mikinn dugn-
að og kjark, er þau reyndu í
lengstu lög að veita henni umönn-
un á heimili sínu. Allt eru þetta
gagnkvæm kærleiksverk.
Þessi stutti pistill er ‘hinsta
kveðja til látinnar heiðurskonu.
Ég reyni að fylla hann ekki af
mærð, það var henni ekki að skapi.
Og að lokum elsku Unnur, Daníel
og börn, okkar dýpstu samúðar-
kveðjur.
Helga Kristjánsdóttir

Litli Ijósálf
víðar íið
Hvert sem 1
hafðu þenn

Litli Ijósálfurinn siær
birtu á næturlífið. Eiskan
við hliðina svifur ótrufluð
á vit ljúfra drauma. Á með-
an festir þú litla ijósálfinn
á bókina góðu. Þín bíður
Iangur næturlestur í frá-
bærum félag
Þú færö
hringt í síma
PAKKINN
Borgartúni 22, Reykjavík