Morgunblaðið - 28.02.1984, Blaðsíða 36

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. FEBRÚAR 1984
r> Má /ar«. á Ur'OÍaK f?ér P
(setto er al£)jört neybArtilfe.LU."
... ad ganga í
lopapegsunni,
sem hún prjónaði.
TM Rag. U.S. Pat. Off —all rights reserved
c1984 Los Angeles Times Syndicate
„Er ekki tímabært að
mannúðarkerfíð muni
eftir þessum bróður?“
Til Velvakanda.
Hafliði Jónsson skrifar: „Oft
hafa verið ánægjulegir þættir
þeir, sem Jónas Jónasson útvarps-
maður hefur átt með kvöldgestum
sínum, en fáir gesta hans hafa
verið í líkingu við Jóhann Péturs-
son Svarfdæling, og reyndar réð
Sr. Guðmundur Óskar Ólafsson
Þakkir
fyrir
hugvekjur
Til Velvakanda.
Bjarni skrifar: „Ég vil leyfa
mér að þakka Morgunblaðinu
fyrir fágætlega góðar hug-
vekjur undanfarið eftir séra
Guðmund óskar Ólafsson í
Neskirkju. Þær eru hógværar
og hlýjar og á svo fallegu máli
að maður nýtur þeirra eins og
ljóða. Kirkjan okkar er ekki í
kreppu á meðan við eigum
svona presta."
hinn þrautþjálfaði útvarpsmaður
ekki fullkomlega við hlutverk sitt í
það skiptið. Þar með er ekki sagt,
að öðrum hefði auðnast að ná
lengra í viðræðu við Jóhann. Þessi
langhrjáði landi okkar virðist vera
á varðbergi.
Hann vildi engan særa eða
styggja, og reyndi að fyrirgefa
þjóð sinni og samferðamönnum.
Örlögin hafa orðið honum þau, að
kreppuárin sem hann varð að lifa í
æsku, hafa fylgt honum alla veg-
ferðina og hið marglofaða menn-
ingarkerfi sem við komum okkur
upp eftir að strikað var yfir allar
skuldir hins gamla kreppusjóðs,
hefur einhverra hluta vegna aldrei
náð til Jóhanns Svarfdælings og
reyndar eru engu líkara, en
„skuldir" hans við gamla kreppu-
lánasjóðinn hafi aldrei verið af-
máðar.
Jónas Jónasson vék óbeint að
þessum staðreyndum í lok viðtals-
ins við Jóhann, en hann svaraði
með því að sveitungar sínir hefðu
gert vel, að bjóða sér að dveljast
heima síðustu ævidagana, þótt
fremur væri af góðum hug en
getu.
Eftirfarandi bréf barst Velvak-
anda undirritað 32 nöfnum sem
ekki þótti ástæða til að birta:
„Við mælum eindregið með því
að Paul Young verði fenginn
hingað á Listahátíð ’84. Paul hefur
Hann verður að búa það þröngt,
að vistarveran hefur ekki rýmri
gólfflöt en svo, að þar kemst að-
eins fyrir stóra rúmið hans og
einn stóll.
Er nú ekki orðið tímabært að
mannúðarkerfið okkar muni eftir
þessum bróður og hýsi hann og
hjúkri honum á sómasamlegan
hátt?“
Duran Duran
komi á
Listahátíð ’84
Ingibjörg E. Stefánsdóttir
skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Erindi mitt er eins og svo
margra annarra um þessar
mundir að óska eftir að Dur-
an Duran komi á Listahátíð
1984.
Ég er alveg sammála stelp-
unum 7 sem skrifuðu laug-
ardaginn 18. febr., að Dire
Straits á fáa aðdáendur (alla-
vega færri en Duran Duran).
Eflaust væri Duran Duran
mjög velkomin hingað. Vil ég
biðja Listahátíðarnefnd að
athuga málið — það getur
varla sakað.
Að lokum til allra hressra
Duran Duran-aðdáenda hér á
landi, tökum höndum saman
og fáum þá hingað til lands."
verið mjög vinsæll síðan hann
sendi frá sér plötuna „No parlez",
en á henni eru lögin Come Back
and Stay og Love of the Commort
People, sem bæði hafa verið mjög
vinsæl hérlendis og erlendis."
Fáum Paul Young
á Listahátíð ’84
Kátir í lund
— gömlum sjómanni
Brynhildur H. Jóhannsdóttir
skrifar:
Til Velvakanda!
Vísan, sem þú spyrð um, er
lokaerindi í gamanbrag eftir föð-
ur minn, Jóhann Fr. Guð-
mundsson (J.F.G.). Þetta var
sungið á skemmtun á Siglufirði
af Guðlaugi Gottskálkssyni.
Dóttir hans var svo vinsamleg að
láta mér braginn í té, ekki fann
ég hann í fórum föður míns, þótt
aðra bragi sé þar að finna.
1.
Nú árið er liðið í aldanna skaut,
með of litla síld — of litla síld.
Og minningar óðfluga berast á braut,
þð bragði hér enginn síld.
En athafnamönnunum markast ei
bás,
þeir mætustu tóku með síldinni á rás.
Suður í Vík, í Grindavík,
Sandgerði og Keflavík.
2.
Hann Kristján við sáum á Kambinum
fyrst,
kominn á stjá — kominn á stjá.
Á reknetum græddi af leikandi list.
Hallelú — Hallelú — já.
Hvort setti hann alla þá peninga í
pung,
eða pungaði öllu i kvenljónin ung?
Suður í Vík, í Grindavík,
Sandgerði og Keflavík.
3.
Finnbogi á Kolbeini keyrði um sjó,
kátur hann er — kátur hann er.
Daglega aflaði nærri því nóg,
— það nú segir Pétur mér. —
frá Isafirði svarað
Útgerðarmaðurinn makaði krók,
milljónir sílda í ágóða tók.
Suður í Vík, í Grindavík,
Sandgerði og Keflavík.
4.
Addi á Birninum brallaði margt,
með belgi og tó — belgi og tó.
Allflestir telja það helvíti hart,
að hafa þann mann á sjó,
sem kvenþjóðin elskar frá toppi að tá,
og titrandi af ákafa reynir að fá.
Suður í Vík, í Grindavík,
Sandgerði og Keflavík.
5.
Veiðarnar stundaði Valgarður þar,
vel á því fer — vel á því fer.
Kolbrúnar skeleggur skipstjórinn
var,
skapaður handa þér.
Gljáandi silkinu sinnti ei hót,
á sjóklæðin taldi það ónýta bót.
Suður í Vík, í Grindavík,
Sandgerði og Keflavík.
6.
Hugrekkið staðreynd, þó höndin sé
grönn,
heilia karlinn — heilla karlinn.
Djarfur til sóknar var herrann á
Hrönn,
Héðins — fírð — ingur — inn.
Ánægjubjarma á andlitið sló,
ef einhverja leit hann, sem var ekki
mjó.
Suður í Vík, í Grindavík,
Sandgerði og Keflavík.
7.
Á Villa var Sigurjón sveimandi um
haf,
sægarpurinn — sægarpurinn.
Netunum sökkti í sjóinn á kaf,
með síldinni dró þau inn.
Hornaugum leit hann allt pilsgerða
prjál,
píreygðu meyjunum neitaði um skál.
Suður í Vík, i Grindavík,
Sandgerði og Keflavík.
8.
Atli hinn sjóblauti sigldi úr höfn,
Sjögutten var, skipstjóri þar.
Þó andaði köldu af dimmblárri dröfn,
dæmalaust gaman var.
Ákafans vegna að innbyrða síld,
alveg hann gleymdi að taka sér hvíld.
Suður í Vík, í Grindavík,
Sandgerði og Keflavík.
9.
Nýmóðins eimskipið öldurnar klauf.
Áfram sem mest — Áfram sem mest.
Skipstjórinn hataði allt helvítis gauf,
— hann er nú til í flest.
Hin siglfirska Rakel á sægarpinn
þann,
svannar þó telji hann ógiftan mann.
Suður í Vík, í Grindavík,
Sandgerði og Keflavík.
10. Axel á Káranum kúfyllti net,
krossbölvandi — krossbölvandi.
Með dugnaði setti hið siglfirska met,
en samt var hann bölvandi.
Ef áleitni kvenþjóðar einhverja fann,
til athafna valdi þá Grím stýrimann.
Suður í Vík, í Grindavík,
Sandgerði og Keflavík.
11. Nú eru þeir komnir í kyrrðina
heim,
kátir í lund — kátir í lund.
Og lifa um jólin i lukku og seim,
fyrir líðandi hverja stund.
Við konurnar segja þeir: „Kysstu nú
mig,
ég hvergi sá neina eins fallega og þig,
suður í Vík, í Grindavík,
Sandgerði og Keflavík."