Morgunblaðið - 27.05.1984, Side 44

92
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 27. MAÍ 1984
~i /-------------zmcxm
Ei n epyjcisamLoka. ósamt undirleik:
geör 3?s kr."
... snerting
TM Rag. U.S. PH Off.—al rlghts r>wrvad
• 1981 Los Anpaées Timas Syndlcatt
Óþekktarormur. Ég skal kenna
þér að stela ekki frá öðru fólki!
HÖGNI HREKKVÍSI
Hugleiðingar að lokinni
skemmtun á Broadway
Bencdikt Sigurjónsson skrifar:
Fimmtudaginn 12. apríl, á 62
ára afmæli mínu, tókum við kona
mín og ég það fyrir, til að punta
upp á daginn, að fara á skemmtun
í Broadway. En þetta var sú þriðja
í röðinni af skemmtunum sem ætl-
aðar eru fólki komnu yfir sextugt
og haldnar eru á þessum stað. Eft-
ir þessa uppákomu get ég ekki
orða bundist vegna þess að þetta
er með því besta af skemmtana-
tagi sem ég hef upplifað, og er að
mínu viti með þvi þarfasta sem
gert hefur verið síðan þetta svo-
kallaða kynslóðabil var fundið upp
af einhverjum misvitrum
mönnum, sem ég og kannski eng-
inn kann að nefna.
Á skemmtun þessari var saman
komið það fólk sem er að miklu
leyti og i mörgum tilfellum komið
út úr hringrás daglegs amsturs til
viðhalds velgengni í landinu.
En það að ég nefni þetta þarft,
er vegna þess að margt fullorðið
fólk sem búið er að skila sinu
dagsverki og þar með komið út úr
hringrásinni vill oft gleymast, þvi
miður, þvi að þetta er sko ekki
síður lifandi fólk en annað. Ekki
er það síst þessi svokallaði
skemmtanaiðnaður sem er hald-
inn þessari gleymsku og þvi er
mjög miður farið. Kannski eru
þær orsakir fyrir þessu að
skemmtanaiðnaðurinn er dýr. En
fullorðið fólk, sem man tvenna
tímana, er kannski ekki neitt út-
ausandi á fé til að gleðja sjálft sig.
Það hefur ekki vanist því hvað
sem um efnahaginn er að segja að
öðru leyti. En þetta fólk veit vel
hvað það hefur kostað að vinna
fyrir sér og sínum, og vill því fara
vel með fjármuni.
Enginn má skilja orð min svo að
ég viti ekki um þá félagslegu
starfsemi fyrir aldraða, sem er í
gangi bæði hér i borg og úti á
dandsbyggðinni. En það þarf bara
að gera miklu meira. Ekki veit ég
hver var upphafsmaður að þessum
skemmtikvöldum á Broadway, en
hann og aðrir þeir sem að þeim
hafa staðið eiga miklar þakkir
skildar fyrir þetta framtak. Og þá
vil ég síst undanskilja Hermann
Ragnar Stefánsson sem stjórnar
þessum skemmtunum með þeim
hætti sem ég tel frábæran. Ég hef
verið á margskonar skemmtunum
um dagana en ég þori að fullyrða
að ég hef ekki áður séð jafn fals-
lausa gleði f hverju andliti hvert
sem litið var i salnum á öðrum
skemmtisamkomum, nema að
vera kunni á jólatrésskemmtun
sem ég var á sem barn.
Bara af þessu geta aðstandend-
ur þessara skemmtana séð að þeir
eru á réttri leið.
Borðfélagi minn kynnti sér lft-
illega bæði hjá skemmtunarstjór-
anum og öðru starfsfólki þessa
húss hvernig væri að fá svona full-
orðið fólk á skemmtistaðinn. Svör-
in voru á einn veg, að það væri
mjög gott. Ekki síst vegna hirð-
ingar á húsinu, þvi að þetta fólk
gengi svo vel um að til mikillar
fyrirmyndar væri. Segja mætti að
varla þyrfti að ryksuga gólf.
Það má sjálfsagt deila um það
með hvaða hætti svona samkomur
eiga að vera. Ég fór nú að hugleiða
það að þetta væri kannski of fjöl-
mennt, en komst að þeirri niður-
stöðu að þær skemmtanir sem fé-
lagsmálanefndir hinna ýmsu
byggðarlaga stæðu fyrir hver hjá
sér fullnægðu kannski þeirri þörf,
ef einhver er, að hafa ekki of mik-
ið fjölmenni hverju sinni.
En eitt held ég að væri gott að
viðhafa, en það er það sem ég
kalla frjáls tími. Þar á ég við að á
einhverjum ákveðnum tíma væri
gert hlé á prógrammi, mætti þó
vera létt tónlist, til þess að gefa
samkomugestum betra tækifæri
en ella til að hittast og talast við.
Þetta tel ég vera mjög gott, því að
þessi aldurshópur er oft og einatt
lítið á faraldsfæti og væri þetta þá
ágætt tækifæri til að hitta gamla
kunningja og jafnvel eignast nýja.
Því að það er nú svo að maður er
manns gaman. Að minnsta kosti
væri ekki úr vegi að prófa þetta
því að mér skilst að framhald
verði á þessum skemmtunum.
Um skenntiatriðin vil ég segja
að þau voru öll mjög góð og ég trúi
því að allir hafi notið þeirra vel.
Að endingu vill ég segja við að-
standendur þessara skemmtana,
— hafið heila þökk fyrir. Þið eruð
á réttri leið.
Arni kann mörg lýsingarorð
Siggi flug skrifar:
Kæri Velvakandi.
Ég þakka þér fyrir birtingu
pistils míns um legu eyjar okkar
sem ég býst við að hafi hlotið
einhverja athygli.
Nú langar mig til þess að
skrifa þér nokkuð um bjórmálið
svokallaða, en það er nú efst á
baugi, og eru and-bjórmenn að
mér finnst fremstir í flokki í
áróðri sínum gegn bjórnum.
Ég les að öllu jöfnu allt það
sem Árni Helgson í Stykkis-
hólmi skrifar um ýmis efni, þyk-
ir mér maðurinn stundum vera
ansi heilbrigður en því miður
keyrir hann gersamlega út af
teinunum þegar bjórmálið er
annars vegar. Ég er reyndar al-
veg hissa hvað hann Árni kann
mikið af lýsingarorðum þegar
hann andmælir bjórnum. Ég
hefi það á tilfinningunni að
hann noti t.d. rugl á milliölinu
og „starköl" sem hann leggur
Jóni óttari í munn, hann talar
um kraftaverk (sem bjórinn
muni skapa), hann talar um
bjórfroðusnakka, og svo auðvit-
að drykkjusjúklinga o.s.frv.
Ég hef miklar mætur á Árna
Helgasyni þótt ég hafi mér vit-
andi aldrei talað við hann eitt
orð, og allra síst um bjórinn
þann voðalega. Það er margt
sem Árni skrifar sem er athygl-
isvert, en eins og segir keyrir
hann alveg út af sporinu þegar
bjórinn er á dagskrá.
Ég dvaldi nærri tvö ár í
Þýskalandi á námsárum mlnum
og var þar að sjálfsögðu drukk-
inn mikill bjór, en aóeins bjór, og
var þó nóg til af öðru.
Árni ruglar því greinilega
saman að hvorki ég né einhver
annar er að krefjast þess að
hann (Árni) fari að drekka bjór;
eða er hann kannski hræddur við
freistinguna. Ég ætlast ekki til