Morgunblaðið - 07.07.1984, Síða 37

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 7. JÚLÍ 1984 37
Árni Jóhanns-
son — Kveðjuorð
Faeddur 21. febrúar 1926
Dáinn 21. júní 1984
28. júní síðastliðinn var útför
Árna Jóhannssonar gerð frá
Garðakirkju í Garðabæ. Andlát
hans kom þeim er til þekktu ekki á
óvart. Árni veiktist fyrir rúmu
einu og hálfu ári en var þó ekki
rúmliggjandi nema tvo síðustu
mánuðina. Bar hann veikindi sín
með karlmennsku og æðruleysi.
Árni fæddist árið 1926 í Sölku-
tóft á Gyrarbakka. Foreldrar hans
voru hjónin Jóhann Loftsson og
Jónína Hannesdóttir er þar
bjuggu. Þar ólst hann upp í um-
hverfi sem er undurfagurt í vfð-
áttu sinni. Sjávarströndin ægifög-
ur í margbreytileika sínum, tindr-
andi haf eða hvítfyssandi brim, til
landsins að sjá fjarlæg blá fjöll.
Mfin mikla þar sem kyrrðin ræður
ríkjum, jafnvel ölfusá, sem safnað
hefur saman öllum vatnsföllum úr
uppsveitum Árnessýslu í beljandi
stórfljóti líður hljóðlaust til sjáv-
ar. Að vakna til lífsins og alast
upp í slíku umhverfi hefur vafa-
laust varanleg áhrif. Hógværð, og
léttleiki Árna var einstakur.
Ávallt hafði hann lag á að slá á
létta strengi í öllum umræðum
allt til hinstu stundar, slíkt lund-
arfar er öfundsvert og fáum gefið.
En meiningu sfna gat hann sagt
fullum hálsi ef svo bar undir. Vist-
in í föðurhúsum var stutt eins og
títt var í þá daga í barnstórri fjöl-
skyldu. Móður sína missir Árni 16
ára gamall og ári siðar ræðst hann
sem kyndari á es. Goðafoss. Er
hann þar um borð 1944 þegar skip-
inu er sökkt með tundurskeyti af
þýskum kafbáti í Faxaflóa. Aðeins
tveggja tfma sigling var til heima-
hafnar eftir hættuför frá Amer-
íku. Olíuflutningaskip hafði orðið
fyrir árás skammt frá þeim og
stóð í björtu báli. Stríðsreglum
þeim að forða sér í slíku tilviki
virtu þeir ekki, sjómönnum í neyð
skal bjarga, að launum hlutu þeir
sömu örlög. Tilviljun ein réð
hverjir komust lífs af. Árni var
einn þeirra. f djúpið hurfu starfs-
félagar, skipbrotsmenn og farþeg-
ar. Viðhorf manna til hernaðar, er
upplifa viðbjóð og tilgangsleysi
stríðs, þar sem það eitt er mark-
miðið að drepa og eyðileggja getur
ekki verið nema á einn veg. Á
hernaði hafði Árni andstyggð.
Árni lærði vélvirkjun f vélsmiðj-
unni Héðni árið 1944—1948, að því
loknu fór hann í Vélskóla íslands
og lauk prófi þaðan 1951. Að námi
loknu réðst hann til Eimskips sem
vélstjóri á skipum félagsins og
starfaði þar f 7 ár. Þar lágu leiðir
okkar saman sem vélstjórar og
kynntumst við betur er árin liðu.
Tveimur árum eftir að Árni kom f
land varð hann kennari hjá Fiski-
félagi íslands, sem þá sá um
menntun vélstjóra á fiskibáta.
Einnig stóð hann fyrir skólahaldi
á Austfjörðum sem Fiskifélagið
hélt. Árni hafði það sem góðan
Minning:
María Sigríður
Guðmundsdóttir
Fædd 8. september 1915
Dáin 17. júní 1984
Hún María er látin. Laus úr
viðjum heilsuleysis undanfarinna
ára. Farin til starfa á öðru og
æðra tilverustigi. Hún var jarð-
sungin frá Hvammstangakirkju
23. júnf sl. í dásamlegu veðri. Það
má segja að umhverfið sem hún
ólst upp í og fjörðurinn hennar
hafi skartað sínu fegursta henni
til heiðurs. Enda voru margir við-
staddir.
María var vel gefin kona, bók-
elsk, og hagmælt var hún þó að
hún flíkaði þvf lítið. Hún var mjög
hlédræg og vann verk sfn hljóð.
Það reyndi afar mikið á þrek
Maríu þegar hún missti mann sinn
árið 1956 frá fimm ungum börn-
um. Það elsta var 15 ára en hið
yngsta eins árs. Þau eru talin í
aldursröð: Helga, Guðmundur,
Gunnar, Örn, Þóra. Það þurfti
kjark og dugnað til að halda
áfram búskap og koma barna-
hópnum upp. En það tókst með
hjálp góðra manna og stuðningi
barnanna sjálfra sem snemma
lögðu hönd að verki. Þrátt fyrir
erfiðar aðstæður gaf María sér
tíma til að vinna einnig að félags-
málum. Hún var einn af stofnend-
um kvenfélagsins „Sigurósk" á
Vatnsnesi og starfaði mikið innan
félagsins. En hún helgaði samt
börnum sínum mestum tíma. Þau
sverja sig í ætt, eru vel gefin og
dugleg bæði við nám og störf.
María bjó áfram að Bólstað með
Erni syni sínum eftir að hin börn-
in voru farin að heiman. En árið
1973 veiktist hún alvarlega og náði
aldrei heilsu eftir það áfall. Síðan
hefur hún dvalist hjá börnum sín-
um og systkinum. Á vetrum var
hún lengst hjá Helgu, elstu dóttur
sinni. Heim að Bólstað fór hún svo
á vorin meðan kraftar entust.
Þangað heimsóttu barnabörnin
ömmu Maju. Synir Gunnars
dvöldu þar mest. Þökk sé vinum og
vandamönnum sem réttu henni
hjálparhönd.
Síðasta árið var Marfa á sjúkra-
húsinu á Hvammstanga.
Við Helgi þökkum Maríu fyrir
hve vel hún tók syni okkar er hann
bættist í fjölskyldu hennar. Hann
langaði mjög til að fylgja henni
síðasta spölinn en gat það ekki
vegna fjarlægðar. Hann kveður
hana nú með virðingu og þökk.
Innilegar samúðarkveðjur
okkar Helga til barna, tengda-
barna og barnabarna.
Guð er öllum góður,
græðir hjartasárin.
Ástin huggar alla
eftir saknaðstárin.
Nú er sviphýrt sumar,
sól og vellir grænir.
Himinn blár og heiður,
heyr þú móðurbænir.
(Stefán frá Hvítadal)
Við hjónin þökkum Maríu fyrir
allt það sem hún gerði fyrir Þóru,
Guðmund og Hjalta Rafn.
Friður Guðs sé með henni.
Helga Guðmundsdóttir
kennara prýðir, kunnáttu og þol-
inmæði. Munir sem nemendur
hans færðu honum að námi loknu
og prýða heimili hans, votta það.
Þegar Vélskóli íslands tók við
kennslu Fiskifélagsins varð Árni
kennari við verklega kennslu
vélskólans. Kennsla þessi fór fram
við erfið skilyrði, mikill hávaði frá
vélum og oftast of mörgum nem-
endum að sinna. Árni var farinn
að þreytast á þessu starfi, enda
fjórtán ár að baki. Fyrir nfu árum
bað ég Árna að benda mér á vél-
stjóra á nýtt fiskiskip sem ég var
á. Skip þetta var gert út frá
Hirtshals í Danmörku. Kom hann
þvf sjálfur og ætlaði að vera i
sumarfriinu sínu. í stuttu máli
varð þetta hans vinna til æviloka,
vinna sem aðeins átti að vera í
skamman tfma hjá okkur báðum.
Fyrst samstarf, en seinni árin
skiptumst við á að vera um borð.
Árni var góður vélstjóri og góður
fagmaður, rasaði aldrei um ráð
fram, gaf sér ávallt tíma til að
hugsa málið til enda. Bjarta hliðin
á tilverunni var ætíð í sjónmáli
hjá Árna á hverju sem gekk. Að
starfa með þannig manni verður
minnisstætt og lærdómsríkt. Ég
titlaði Árna nýja starfsheiti vél-
stjóra með full réttindi, það hæfði
honum vel. En er það siður eða
venja að hlaða menn lofi að þeim
látnum? Ekkert er ofsagt um
Árna sem hér stendur, það vita
þeir sem honum kynntust.
Árni giftist eftirlifandi konu
sinni, Björgu Helgadóttur, árið
1956. Hennar foreldrar eru Helgi
Einarsson og Kristín Friðriks-
dóttir. Áttu þau fallegt heimili að
Faxatúni 3, Garðabæ. Þeim varð
fjögurra barna auðið, einnig ólu
þau upp son og dóttur Bjargar af
fyrra hjónabandi. Dóttirin fórst í
bílslysi, hennar dóttur ólu þau
upp, er hún ein eftir heima, hin
hafa öll stofnað sitt heimili.
Barnaláni hafa þau átt að fagna í
ríkum mæli, börn og tengdabörn
allt sómafólk. Barnabörn þeirra
voru mjög hænd að Árna, ríkti þar
gagnkvæmt ástríki. Árni keypti
snoturt hús i útjaðri Hirtshals á
fallegum stað og bjuggu þau þar á
sumrum. Þar ríkti sumargleði,
ávallt voru þar einhverjir úr
hópnum eða aðrir gestir, enda
húsbændur höfðingjar heim að
sækja.
Jarðvist sinni hefur Árni lokið,
sannarlega um aldur fram. Sál
hans byrjar nú nýtt tilverustig.
Það eitt eigum við öll víst, að
ganga sama veg og er þá vert að
hafa í huga að uppskeran fer
ávallt eftir sáningunni. Ég og
Halla samhryggjumst þér innilega
Björg min og þínum nánustu og
biðjum við drottinn að veita ykkur
styrk í sorg ykkar, þess sama hef
ég verið beðinn að koma til skila
frá áhöfn Geysis.
Guðjón Þorleifsson
1680
Einnig fáanlegur 2ja dyra
[hIheklahf
Laugavegi 170-172 Sfmi 21240
FJÖLHÆFASTA
FARARTÆKIÐ Á LANDI
2350
3920
235
1880
PAJERO
2ja d.
2695
4600
1680
235
1965
1620
HELSTU MÁL
HJOLAHAF
HEILD A RLEMCO
BRFIOD
VECHÆO
HÆÐ
EICIM ÞYNCO
PAJERO
SUPER W
NYR PAJERO
SUPER WACON 1984
MITSUBISHI

LUXUSINNRETTING

—-

í—•