Morgunblaðið - 31.10.1984, Blaðsíða 42

Morgunblaðið - 31.10.1984, Blaðsíða 42
42 MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 31. OKTÓBER 1984 -------------------------------------------------ISJLL jjt-g skrifa. þig m&ur Serw „mögu- legan. iíf. meira hvort af; ö&ru. TM Reg US Pat Ott.-all rlghta raserved ® 1979 Los Angetos Times Syndicate Alveg ærti. Hann þarf ekki að snúa sér við, fíllinn, með rana bæði að aftan og framan! HÖGNI HREKKVISI IORASTU EINO SiNNI ENnP" Gröfum innan Arnarhól Velvakandi góður! í Morgunblaðinu 24. október er grein eftir önund Ásgeirsson, en þar skrifaði hann um Arnarhól, bílageymslur og fleira. En þetta er einmitt mál sem ég hefi hugsað um í mörg ár og hefi ég nefnt þetta við nokkra menn, en það er eins og berja hausnum við stein þegar talað er um breytingu á Arnarhóli, en þar þarf bara engu að breyta að utan frekar en verkast vill. Eins og önundur vil ég grafa að innan Arnarhól og hafa þar bílageymslur. Mikið skelfing myndi þetta létta mikið undir með þeim er erindi eiga í miðbæinn að þurfa ekki að hring- sóla margar ferðir um bæinn í leit að bílastæði. Ég myndi vilja gera bílastæði þetta undir Arnarhóli þannig að hægt væri að nota það til úti- skemmtana 17. júní og annarra, því oftast er rigning þegar hátíða- höld eru, þarna þarf auðvitað að vera góð loftræsting og hiti sem alltaf ætti að vera nóg af og við höfum alls ekki efni á því að bora ekki eftir heitu vatni, því alltaf eykst eftirspurnin eftir því og mér virtist sem margir tækju við sér, bæði „prívat“-menn og bæjaryf- irvöld eftir að ég skrifaði grein í blöðin um að hita upp Banka- stræti, Austurvöll, flugvelli og heimkeyrslur, enda hafa margir auglýst rör í þetta. Það er æði margt sem þarf lagfæringa við og mörgu þarf að breyta. Þó margt hafi verið gert til batnaðar hefir ekki allt verið til bóta, til dæmis er upphækkunin í miðju Austur- stræti til mikilla lýta og ætti að rífa hana fyrst og koma upp fleiri bekkjum og einhverju skjóli. Úti- markaðurinn setur oft skemmti- legan svip á Austurstræti og Lækjartorg, en mér finnst vera orðið of mikið af því sama í sölu- tjöldunum og óþarft að hafa tvo söluvagna með sömu vörum. Ég myndi líka vilja fá gamla söiuturninn á sinn gamla stað á hornið á Arnarhóli, því mér finnst hann vera í of þröngu umhverfi þarna. En því miður ræð ég engu, en allir hafa sinn tillögurétt ennþá, sem betur fer, og dýrðlegt er að mega hugsa og láta í ljós hugsanir sínar án þess að vera færður í ein- hverja „Síberíu". Skrifað 25. okt. 1984. Paul V. Michelsen. Skrifið eða hringið til Velvakanda Velvakandi hvetur lesendur til aó skrifa þættinum um hvaðeina, sem hugur þeirra stendur tii — eða hringja milli kl. 11 og 12, mánudaga til lostudaga, ef þeir koma því ekki við að skrifa. Meðal efnis, sem vel er þegið, eru ábendingar og orðaskipti, fyrirspurnir og frásagnir, auk pistla og stuttra greina. Bréf þurfa ekki að vera vélrituð, en nöfn, nafnnúmer og heimilisfóng verða að fylgja öllu efni til þátt- arins, þó að höfundar óski nafn- leyndar. Sérstaklega þykir ástæða til að beina því til lesenda blaðsins utan höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti sinn hlut ekki eftir liggja hér í dálkunum. Að mati bréfritara eru neytendasamtök nauðsynleg, en betur mi ef duga skal. Neytendasamtök nauðsynleg Neytendasamtök eru nauðsyn- leg og hafa víða unnið ómetanlegt starf neytendum í hag. Upp á síð- kastið virðist þó sem tilhneigingin hér á landi hafi verið sú að beita þeim af hlutdrægni og beinlínis í pólitískum tilgangi. Þeim er þá jafnvel beitt til niðurrifs fremur en uppbyggingar. Varðandi landbúnaðarmál mætti ýmislegt betur fara og væri æskilegt ef framleiðendur og neyt- endur gætu unnið saman að þeim málum. Það þarf að hafa í huga hvað er hagkvæmast fyrir heild- ina. T.d. hvers virði innlend verð- mætasköpun er. Ekki bara kyngja því hráu að innflutt matvæli hljóti að vera bæði ódýrari og betri. Því má heldur ekki gleyma að afla þarf gjaldeyris til greiðslu þess innflutnings sem annars. Neyt- endasamtökin verða að gera ábyrgar tillögur til bóta, annars eru þau gagnslaus. Núna þegar við erum farin að lifa við stöðugra verðlag er það bráð nauðsyn að endurmennta neytendur, sérstaklega til aukins verðskyns. Því ættu neytenda- samtökin að beita sér fyrir. Undirrituð telur að árangurs- ríkur þáttur í þvi gæti verið sá að fá verslanir til að auglýsa reglu- lega í blöðum og taka fram verð á allt að 50 vörutegundum. Neytend- ur geta þá skipulagt betur inn- kaup sín og lært hvað eðlilegt má teljast að þessi eða hin vöruteg- undin kosti. Láta þannig neytend- urna sjálfa annast verðlagseftir- litið. (Kannski gæti það jafnvel sparað ríkinu svolitil útgjöld!) Það er ekkert annað en kák að bítast á í útvarpsauglýsingum, e.t.v. margar stórverslanir um sömu vörutegundina, td. að hamra á ódýrum sykri. Svo koma viðskiptavinirnir til að kaupa ódýra sykurinn en gera í leiðinni öll önnur innkaup sín, án þess að hafa hugmynd um hvað nokkuð annað ætti að kosta! GÞL Unglingar eru besta fólk Kæri Velvakandi. Það hefur verið siður manna að fjasa um ókurteisi unglinga og til- litsleysi. Ég vil því gjarnan segja frá dálitlu atviki, sem sannar svo um munar, að ekki eru allir ungl- ingar óalandi og óferjandi. Ég var á heimleið að kvöldlagi fyrir skömmu. Þar sem ég er bíl- laus ferðast ég alltaf með stræt- isvagni. Nú, þetta var á meðan strætisvagnastjórar og aðrir borg- arstarfsmenn höfðu ekki enn fellt samninginn fræga og samgöngur vagnanna því eðlilegar. Ég þurfti að skipta um vagn á Hlemmi, en ég hef lengi, eins og svo margt annað fullorðið fólk, óttast að koma inn í biðskýlið þar á kvöldin. Það er vegna þessa Ijóta orðróms um drukkna unglinga, sem sagt er að séu þar með ólæti. Þetta kvöld var kalt í veðri og ég hætti mér því inn. Þar voru tugir unglinga og að sjálfsögðu var þar mikill skarkali, eins og ætíð þegar ungviðið leikur sér. En ekki varð ég fyrir neinu ónæði af unglinganna völdu þvert á móti. Þegar vagninn minn kom, þá skundaði ég til dyra, en tókst ekki betur til en svo að ég rann til í bleytu og féll á gólfið. Þegar ég var að brölta á fætur komu fjórir unglingspiltar mér til aðstoðar. Það lét nærri að ég óttaðist þá, því allir voru þeir svartklæddir og tveir þeirra krúnurakaðir. En þessir blessuðu piltar hjálpuðu mér að rísa á fætur og spurðu mig hvort ég hefði nokkuð meitt mig. Mér datt þá í hug hvort unglingar séu ekki oft dæmdir eftir háreysti sem þeir valda og fötunum sem þeir ganga í, en ekki eftir innri manni. Guð blessi piltana á Hlemmi. Sú gamla á Hlemmi.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.