Morgunblaðið - 06.11.1984, Blaðsíða 26

Morgunblaðið - 06.11.1984, Blaðsíða 26
26 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 6. NÓVEMBER 1984 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 6. NÓVEMBER 1984 39 fltofgtiiiliftifrifc Otgefandi Framkvæmdastjóri Ritstjórar Aöstoóarritstjóri Fulltrúar ritstjóra Fréttastjórar Auglýsingastjóri hf. Árvakur, Reykjavík. Haraldur Sveinsson. Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson. Björn Bjarnason. Þorbjörn Guðmundsson, Björn Jóhannsson, Árni Jörgensen. Freysteinn Jóhannsson, Magnús Finnsson, Sigtryggur Sigtryggsson, Ágúst Ingi Jónsson. Baldvin Jónsson. Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aö- alstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Kringlan 1, sími 83033. Áskrift- argjald 300 kr. á mánuöi innanlands. f lausasölu 25 kr. eintakiö. Ratsjár á Kirkjuþingi Lesendum Morgunblaðsins ætti að vera það betur ljóst en flestum öðrum eftir fjöl- margar greinar hér á síðunum að staða íslensku þjóðkirkjunn- ar í friðarmálunum svonefndu er ekki öllum að skapi. Herra Pétur Sigurgeirsson, biskup yfir íslandi, skýrði afstöðu kirkj- unnar með skýrum og ljósum hætti hér í blaðinu á dögunum. Biskup vill að kirkjan hefji sig yfir flokkspólitísk sjónarmið. Undir þá skoðun hans er ein- dregið tekið. Hætti kirkjan að verða sameiningartákn vegna afstöðu til friðarmálanna mun það valda meiri ófriði en friði. Séra Lárus Þ. Guðmundsson, prófastur í Holti í Önundar- firði, hefur lagt fram tillögu um það á Kirkjuþingi, sem nú er haldið, að það styðji bænaskrá frá Vestfjörðum þar sem mót- mælt er „framkomnum hug- myndum um byggingu ratsjár- stöðvar á Vestfjörðum" og að ríkisstjórnin leyfi hvorki smíði ratsjárstöðvar þar né annars staðar á landinu. Hér er vikið að máli sem alls ekki hefur verið rætt til hlítar á þeim vettvangi þar sem ákvarð- anir skal taka um það sam- kvæmt íslenskri stjórnskipan, í ríkisstjórn og á Alþingi. Að at- hugun á því hefur verið unnið á vegum utanríkisráðuneytisins og sérfróðir aðilar hafa verið ráðnir til að semja álitsgerðir svo að ákvarðanir sé unnt að taka á sem traustustum for- sendum. Ekkert af þessum gögnum hefur verið lagt fram á Kirkjuþingi svo að vítað sé. Væri undarlegt, svo að ekki sé meira sagt, ef sá opinberi aðili sem fyrstur tæki afstöðu með eða á móti smíði ratsjárstöðva yrði Kirkjuþing. Með því að hreyfa þessu máli á þinginu er i raun verið að spilla stöðu kirkj- unnar í friðarmálum og draga hana bæði inn í flokkspólitískar þrætur og umræður um ein- staka framkvæmdaþætti að því er varnir og öryggi íslensku þjóðarinnar varðar. Sé litið fram hjá hinni form- legu hlið þessa máls og á efnið í bænaskránni sem Kirkjuþingið er beðið að samþykkja þá er smíði ratsjárstöðvanna mót- mælt á þeim forsendum að þær auki á vígvæðingu þjóðanna, fjárfesting í þeim hér kalli á fjárfrekar mótframkvæmdir annars staðar og Vestfirðir verði gerðir að skotmarki í hugsanlegum hernaðarátökum. Reynsla íslensku þjóðarinnar og annarra þjóða sýnir, að skortur á aðgæslu í landvörnum leiðir fremur til hernaðarátaka en varðstaða og öflugt eftirlit með ferðum hugsanlegs and- stæðings. Að þessu leyti er allt eftirlitsstarf í þágu íslenskra landvarna til þess fallið að tryggja öryggi þjóðarinnar. Vegna vaxandi umsvifa sovéska flughersins og til að auka ör- yggi í lofti og á legi yfir og við ísland er talin þörf á auknu ratsjáreftirliti. Smíði ratsjár- stöðva hér á landi sem draga um 200 sjómílur frá landi kalla hvorki á mótframkvæmdir né breyta stöðu nokkurs lands- hluta í herfræðilegu tilliti. Eins og áður sagði vakti herra Pétur Sigurgeirsson, biskup, máls á því í Morgun- blaðsgrein 25. október að sjón- armið kirkjunnar í friðarmál- um væru „ofar pólitískum flokkadráttum". Sjálfur sagðist biskup hafa leitast við að sam- staðan um friðarmálin væri sem víðtækust. Þessi orð bisk- ups og hlutverk Kirkjuþings al- mennt benda til þess, svo að vægt sé að orði kveðið, að flutn- ingur tillögunnar um ratsjárnar á Kirkjuþingi gangi þvert á réttmæt viðhorf um afstöðu kirkjunnar. Það er fráleitt að sú skoðun sé almenn hér á landi að það sé hlutverk Kirkjuþings að álykta um ratsjár. Leiðari II (Að líta í eigin barm) Að líta í eigin barm Isjónvarpsfréttum á sunnu- dagskvöldið var þess mak- lega minnst að þá um daginn átti Aldís Einarsdóttir á Stokkahlöðum í Eyjafirði 100 ára afmæli. Fréttamaðurinn spurði afmælisbarnið hvað henni þætti helst hafa breyst á langri ævi og hún svaraði á þann veg, að sér þætti sú breyt- ing hafa orðið verst, að fólk væri farið að gera meiri kröfur til annarra en sjálfs sín. Þá spurði fréttamaðurinn á þá leið hvort hún hefði einhver ráð að gefa stjórnendum þjóðarinnar. Aldís kváði við en endurtók síð- an að sér þætti mest um vert að menn gerðu ekki aðeins kröfur til annarra. Þessi stuttu orðaskipti segja mikla sögu um tíðarandann. Al- dís á Stokkahlöðum svaraði fréttamanninum ekki á hinn dæmigerða veg. Þegar þannig er spurt af fréttamönnum, sem þeir gera æði oft, hefja menn venjulega kröfugerð á hendur stjórnendum þjóðarinnar. Aldís var sjálfri sér samkvæm og ítrekaði það sem hún hafði áður sagt, að hver og einn ætti að líta í eigin barm áður en hann gerði kröfur til annarra. Spurningin dæmigerða og svarið óvenjulega vekja til um- hugsunar um það, hverjir hafi lagt drýgst af mörkum við breytingu á tíðarandunum. Baráttunni um Hvíta húsið lýkur í dag — eftir Arna Sigurðsson í dag, þriðjudaginn 6. nóvember, fara fram einar mikilvKgustu kosn- ingar sem haldnar eru í heiminum: forsetakosningarnar í Bandaríkjun- um. Þessar kosningar til eins valda- mesta embættis heims, hafa jafnan vakið mikla eftirtekt og umfjöllun í fjölmiðlum, ekki síst þegar talið er að við komu nýs forseta geti orðið róttækar breytingar á stefnu Banda- ríkjastjórnar í ýmsum málefnum. Eitt er víst, að ekki er sama hver situr í stól forsetans í Hvíta húsinu í Washington D.C., þar sem stefna hans og störf hafa ekki aðeins áhrif á velferð Bandaríkjamanna einna, heldur og einnig alls heimsins. Efnahags- og utanríkis-, öryggis- og varnarmál voru meðal mikilvæg- ari málefna kosningabaráttunnar. Síðustu tvo mánuðina skutu ýmis önnur málefni upp kollinum, svo sem umræðan um fóstureyðingar, tengsl ríkis og kirkju auk aldurs og heilsu forsetaframbjóðendanna tveggja, Mondales og Reagans. Torfær gatan til Hvíta hússins Leiðin til Hvíta hússins er ekki auðgengin og ekki öllum greið. Forsetakosningarnar eiga sér langan aðdraganda fyrir væntan- lega frambjóðendur. I gegnum ár- in hafa stóru flokkarnir tveir, Repúblikanaflokkurinn og Demó- krataflokkurinn, styrkt sig svo í sessi að til þess að eiga minnstu von um kosningu þurfa hugsanleg- ir frambjóðendur venjulega að vera fulltrúar annars tveggja. Frambjóðendur eru valdir á að- alfundum flokkanna eftir að hafa farið í gegnum oft tímafrekar og kostnaðarsamar forkosningar í mörgum og oft öllum fylkjum Bandaríkjanna. Þeir frambjóð- endur sem sterkast komu til álita í Demókrataflokknum nú í ár, svo sem Gary Hart, John Glenn, Alan Cranston, Jesse Jackson, Ernest F. Hollings og Walter Mondale, sem hreppti útnefningu Demókrata- flokksins, höfðu staðið að undir- búningi kosningabaráttu sinnar fyrir forkosningar flokksins i meira en heilt ár, m.a. í formi ferðalaga og peningasöfnunar auk ræðu- og fyrirlestrahalds. Reyndar hóf Mondale kosninga- baráttu sína fáeinum dögum eftir að hann lét af embætti varafor- seta Bandaríkjanna 1980 er Jimmy Carter tapaði forsetakosn- ingunum það ár fyrir Ronald Reagan, núverandi forseta Banda- ríkjanna. Kosningabaráttan hefur kostað gífurlega fjármuni, en útvegun þess reynist oft frambjóðendum erfiður þröskuldur að yfirstíga. Frambjóðendur þurftu að afla gíf- urlegs fjármagns til að reka kosn- ingabaráttu sína, sérstaklega fyrir forkosningar flokkanna sem haldnar voru fyrri part ársins. Þeir þurftu að ráða starfslið, framkvæmdastjóra, allskyns ráðgjafa og aðstoðarfólk. Þeir þurftu að kaupa oft dýrar auglýs- ingar í sjónvarpi, útvarpi og blöð- um, auk þess að gefa út allskyns bæklinga, blöð og límmiða. Fram- bjóðendur þurftu að halda mat- arboð og fundi auk fyrirlestra út um hvippinn og hvappinn, vítt og breitt um Bandaríkin. Starfslið frambjóðanda þurfti sífellt að sjá til þess að frambjóöandi þeirra fengi umfjöllun og að kaupa aug- lýsingar sem oft eru mjög kostn- aðarsamar. Sem dæmi um þann gifurlega kostnað sem frambjóð- endur urðu að leggja út i má nefna að forsetaefni Demókrata, Walter Mondale, eyddi gróflega áætlað u.þ.b. 10—15 milljónum dollara, eða sem svarar u.þ.b. 300—450 milljónum íslenskra króna í for- kosningar flokksins eingöngu, nú í vetur og vor. í forkosningar Repúblikana- flokksins fyrir forsetakosningarn- ar 1980 eyddi Reagan talsvert meiru en Mondale gerði nú í ár. Kosningabarátta Reagans kostaði u.þ.b. 22 milljónir dollara, eða sem svarar u.þ.b. 660 milljónum ísl. króna. Ekki þurfa frambjóðendur að afla alls þess fjár, þar sem Sámur frændi, þ.e. Bandaríkja- stjórn, styrkir frambjóðendur i formi fjárframlaga eftir ákveðn- um reglum, eftir að frambjóðandi hefur aflað viss fjármagns í kosn- ingasjóð sinn. Eftir sjálfar forkosningarnar tók svo við sjálf kosningabaráttan, lokaspretturinn milli tveggja að- alframbjóðendanna. Það er aug- ljóst að kosningabarátta i landi með yfir 240 milljón íbúa er kostn- aðarsöm. Frambjóðendur fjár- magna baráttuna að hluta til, en sérstakur kosningasjóður Banda- ríkjastjórnar sér um að fjár- magna hluta kostnaðarins. Hver frambjóðandi fær 40 milljónir dollara frá því opinbera til ráð- stöfunar ofan á það sem hann get- ur aflað. Talið er að þessi kosn- ingabarátta hafi slegið öll met hvað varðar eyðslu frambjóðenda i kosningabaráttuna. Talið er að hún komi til með að kosta þegar allt er meðtalið og allt liggur fyrir, þ.e. kostnaður allra fram- bjóðendanna í bæði forkosningum og fyrir sjálfar forsetakosn- ingarnar í dag, muni nema u.þ.b. 370 milljónum dollara, eða sem svarar u.þ.b. 11 milljörðum ísl. króna. Utanríkis-, öryggis- og varnarmálaumræöan Annað meginmálefni þessarar kosningabaráttu var utanríkis-, öryggis- og varnarmál, auk ann- arra málefna tengra þeim. Mondale hefur reynt að gera lít- ið úr stefnu Reagans í utanríkis-, öryggis- og varnarmálum og hefur ásakað forsetann um stífni og stirðleika í samskiptum hans við Sovétríkin. Hann hefur látið þau orð frá sér fara að í stjórnartíð Reagans hafi heimurinn færst nær barmi kjarnorkustyrjaldar. Mondale hefur einnig gagnrýnt Reagan harðlega fyrir að hafa ekki hitt að máli leiðtoga Sovét- ríkjanna eins og fyrirrennarar Reagans hafa flestallir gert. Víst er að samskipti risaveldanna hafa kólnað í stjórnartíð Reagans en það hefur gerst áður, t.a.m. í stjórnartíð John F. Kennedys í Kúbudeilunni frægu. Sú kólnun sem átt hefur sér stað síðustu árin á sér þó dýpri rætur en í stjórn- artíð Reagans. Þær teygja sig allt aftur til stjórnartímabils Jimmy. Carters, eða 1979, er Sovétmenn gerðu innrás í Afghanistan, her- tóku landið og komu upp marx- ískri stjórn. I kjölfar þess setti Carter hið svokallaða kornsölu- bann á Sovétríkin auk þess sem hann sendi ekki bandaríska íþróttamenn á ólympíuleikana í Moskvu 1980. Til þess að leggja enn frekari áherslu á andúð Bandaríkjanna hækkaði Carter framlög til varnarmála um 5%. Þetta kom Sovétmönnum í opna skjöldu. Þeir hafa ávallt talið að það sem gerðist í þeirra eigin „bakgarði" væri þeirra einkamál, svo oft hafa þeir komist upp með það án verulegrar andúðar og and- mæla frjálsra lýðræðisþjóða heimsins. Kremlverjar styggðust nokkuð við þessi andmæli Banda- ríkjastjórnar gegn athæfi þeirra í Afghanistan og urðu fokreiðir þegar Bandaríkjastjórn reyndi að snúa áliti fólks gegn þeim. Eftir að Reagan varð forseti létti hann af kornsölubanninu þar sem það skaðaði bandaríska bændur meira en Sovétmenn. Hann greip til sterkra mótmælaaðgerða er Sov- étmenn fóru að skipta sér i ríkari mæli af innanríkismálum Pól- lands og þegar þeir brutu á bak aftur Solidarnosc, hin frjálsu verkalýðsfélög. Reagan bannaði sölu á bandarískum tæknibúnaði til Sovétríkjanna og Austur- Evrópu sem ætluðu sér að nota hann til byggingar gasleiðslunnar miklu til V-Evrópu. Á síðasta ári gerðu Kremlverjar með beinum og óbeinum stuðningi „friðarhreyf- inga“ í Evrópu tilraun til að reka fleyg milli Bandaríkjanna og V-Evrópu. Með því að úthrópa Reagan sem stríðsæsingamann og stefnu Bandaríkjanna I utanríkis- og varnarmálum sem heimsvalda- kennda, reyndu þeir að koma í veg fyrir niðursetningu meðaldrægra kjarnorkueldflauga, sem voru til þess ætlaðar að rétt-a af það mis- vægi er skapast hafði er Sovét- menn settu upp nýjar kjarnorku- eldflaugar i A-Evrópu. Sú tilraun Kremlverja misheppnaðist. Þar sem Sovétmenn gátu lítið hagnast á kostnað NATO-rlkja tóku þeir þá afdrifaríku ákvörðun að hrein- lega rifta öllum þáverandi samn- ingaviðræðum sem þá áttu sér stað milli stórveldanna og varpa fyrir róða þeim árangri sem þá þegar hafði tekist að ná i viðræð- unum. Þeir gengu út af samninga- viðræðunum í fússi eins og frægt er orðið. önnur skýring á hversu Sov- étmenn hafa verið tregir til við- ræðna eru þau alvarlegu vanda- mál sem þeir hafa þurft að glíma við heima fyrir. Hin tiðu leiðtoga- skipti í Kreml eftir að Brefsnéf lést, hafa orðið til þess, að Sov- étmenn hafa farið sér afar gæti- lega og sýnt ýtrustu varkárni í samskiptum sinum við t.d. Banda- ríkin. Þrir leiðtogar hafa setið við völd á jafnlöngum tíma, þ.e. Brefsnéf, Andropoff og Chern- enko, og svo virÓist sem þess sé ekki langt að biða að enn glími menn um völdin í Kreml, þar sem núverandi ráðamaður þar, Konst- antín Chemenko, virðist eiga við siversnandi heilsu að stríða. Ýmis atvik hafa skotið upp koll- inum í stórnartíð Reagans sem al- mennt er talið að hafi sitt að segja í versnandi sambúð risaveldanna. Meðal þeirra er t.d. hið ómannúð- lega athæfi er Sovétmenn skutu niður kóresku farþegavélina KAL 007, sem var fullhlaðin farþegum. Enginn komst lífs af. Innrás Bandaríkjaher, í samvinnu við frjálsar þjóðir Karabíska hafsins, inn í Grenada varð einnig til þess að sambúð risaveldanna kólnaði, auk sivaxandi vandamála í Mið- og Suður-Ameríku. Upp á síðkastið hefur vandamál Mið- og Suður-Ameríku borið sí- fellt meira á góma og spilaði það stórt hlutverk í kosningabarátt- unni auk málefna ríkjanna fyrir botni Miðjarðarhafs. Mondale gagnrýndi forsetann fyrir að lýsa ekki yfir ábyrgð sinni á hrak- förum Bandaríkjanna í Beirút, eins og Mondale orðaði það. Hann kenndi misheppnaðri stefnu Bandaríkjastjórnar um það hvernig fór. Mondale hefur sér- staklega gagnrýnt forsetann fyrir það öryggisleysi er varð til þess að nokkur sjálfsmorðssprengjutil- ræði á sendiráð Bandaríkjanna í Beirút svo og aðalstöðvar sjólið- anna er gegndu hlutverki friðar- gæslusveita í Beirút tókust og ollu geysilegu tjóni auk talsverðs mannfalls. Reagan svaraði þess- um ásökunum Mondales i nýlegu blaðaviðtali og sagði m.a. að þess- ar ásakanir Mondales væru eÓlileg viðbrögð örvæntingarfulls fram- bjóðanda sem væri að reyna að klóra í bakkann í vonlítilli kosn- ingabaráttu sinni. Reagan sagði ennfremur að Bandaríkjamönnum hefði síður en svo mistekist hlut- verk sitt í Beirút í Líbanon. Þeir hefðu verið þar í samstarfi við friðargæslusveitir Itala, Breta og Frakka til að tryggja jafnvægi í borginni i kjölfar gífurlegra bar- daga í Beirút eftir að yfir 14.000 liðsmenn PLO-hryðjuverkasam- takanna höfðu fengist til að flytj- ast burtu frá borginni. Friðar- gæslusveitirnar hjálpðu til að koma á nokkurri röð og reglu og draga úr áhrifum þeirrar borgara- styrjaldar sem geisað hefur þar um langt árabil, setja niður deilur og hjálpuðu rikisstjórn landsins til að tryggja frið og mannrétt- indi. Hann bætti þvi við að ávallt væri erfitt að draga menn til ábyrgðar fyrir hryðjuverk eins og t.a.m. sprengjutilræðin við sendi- ráð Bandaríkjamanna í Beirút, þar sem hryðjuverkasamtök er ekki hægt að draga til ábyrgðar eins og t.a.m. ríkisstjórnir. Reagan hefur þurft að kljást við hin sivaxandi áhrif vinstriafla i Mið- og Suður-Ameríku. Nigar- agua og E1 Salvador hafa verið hvað mest í fréttum. Reagan hefur stutt stefnu sína í þessari heims- álfu með því að gagnrýna stjórn Nigaragua og ásaka stjórn sandin- ista, sem rændi völdum fyrir fá- einum árum í landinu, að flytja út byltingu til E1 Salvador þar sem þeir styðja skæruliða sem berjast gegn löglegri, lýðræðislega kjör- inni ríkisstjórn Duartes forseta landsins. Mondale gagnrýndi þessa stefnu forsetans i kosn- ingabaráttunni og kallaði hana óverjandi. Hann hefur þó á hinn bóginn talið það nauðsynlegt að Bandarikin verðu hagsmuni sina i þessari heimsálfu. Efnahagsmálin Annar stærsti málaflokkur þessarar kosningabaráttu var um- ræða um efnahagsmál og úrlausn vandamála þeirra. Skiptar skoð- anir hafa verið á stefnu Reagans í efnahagsmálum. Fyrir fjórum ár- um, er Reagan stóð í kosningabar- áttu sinni fyrir forsetakosn- ingarnar 1980, virtust Bandarikin sigla hraðbyri í mikla efnahags- örðugleika, og er óhætt að fullyrða að það létti honum róðurinn nokk- uð. Hann lofaði að gripa til strangra aðhaldsaðgerða og rétta við efnahagslifið. í kjölfar efna- hagsaðgerða ríkisstjórnar Reag- ans jókst atvinnuleysi nokkuð en þar var aðeins um tímabundnar hliðarverkanir að ræða. Með lækk- andi verðbólgu stórjókst efna- hagsbatinn, en lækkun verðbólgu er ein aðalforsetnda þess að nokk- ur efnahagsbati geti átt sér stað. í dag eru fleiri Bandaríkjamenn á vinnumarkaðnum en nokkru sinni fyrr. Yfir 6 milljón ný störf hafa skapast síðasta 21 mánuðinn. Lækkun verðbólgu var eitt aðal- kosningaloforð Reagans 1980, en hún stóð þá í 12,4%. Hann hefur staðið við það, því verðbólga nú frá áramótum til ársloka 1984 er talin vera 4,2%. Atvinnuleysi hef- ur einnig minnkað i stjórnartíð Reagans, úr 7,5% í 7,4%, en þegar ástandið var hvað verst í efna- hagsmálunum rétt eftir að Reagan varð forseti var atvinnuleysi kom- ið upp í 10,7%. í þessari kosningabaráttu hefur forsetinn lagt á það ríka áherslu að baráttunni við efnahagsvand- ann verði að halda áfram, hún sé ekki unnin en langt á veg komin. Hann hefur bent á, að þrátt fyrir stóraukinn efnahagsbata verði að halda áfram á sömu braut eigi að nást varanlegur árangur. Walter Mondale, forsetaframbjóðandi Demókrataflokksins, hefur gagn- rýnt forsetann harðlega og segir hann hafa brotið flest sín loforð, á einn eða annan hátt. Hann hefur sagt að loforðalisti Reagans sé bæði rifinn og götóttur og varla virði pappírsins sem hann sé skrifaður á. En Mondale hefur sjálfur verið duglegur við að gefa yfirlýsingar og hefur þykkan lof- orðalista að uppfylla, verði hann kosinn forseti. Eitt stærsta vandamálið er Reagan stendur frammi fyrir er hinn stóraukni tekjuhalli ríkis- sjóðs Bandaríkjanna. Hverja ein- ustu sekúndu eyðir ríkissjóður Bandaríkjanna u.þ.b. 27.074 doll- urum en fær á sama andartaki að- eins 21.249 dollara til baka í kass- ann. Mismuninn, u.þ.b. 5,825 doll- ara, verða þeir svo að taka að láni hverja einustu sekúndu til þess eins að ná endum saman. Mondale hefur tjáð vilja sinn til að hækka skatta verði hann kosinn forseti, til að glíma við þennan vanda, en Reagan hefur sagt að ekki megi auka skattbyrðina sem lækkað hefur talsvert í stjórnartíð forset- ans. Reagan tókst að minnka ríkis- útgjöld á mörgum sviðum eftir að hann varð forseti 1980. Fjárhæð- um varið til menntamála, starfs- þjálfunar, atvinnumála og félags- mála lækkuðu úr 30,8 billjón doll- urum 1980 í 26,8 billjón dollara á siðasta ári. Heldur hafa útgjöld til vamarmála aukist eða úr 135,9 billjón dollurum 1980 í 210,5 billj- ón dollara 1983. Hækkanir sem þessar komu á móti lækkandi skattatekjum Bandaríkjastjórnar sem neyddi ríkissjóð landsins til að taka að láni 195,4 billjón doll- ara til að ná endum saman á síð- asta ári. Mondale hefur bent á að komist hann i stól forseta Bandaríkjanna muni hann hækka skatta til að glíma við fjárlagahallann, aðal- lega með því að hækka skattbyrði stórfyrirætkja og fólks með háar tekjur. Mondale vill einnig minnka útgjöld til varnarmála og spara sem mest á því sviði. Reag- an hefur bent á að skattabyrði einstaklinga og fyrirtækja megi ekki vera hærri en nú er og segir hann að vandinn leysist með minnkandi ríkisútgjöldum og batnandi efnahagslífi. Hann vill auka niðurskurð rikisbáknsins enn meira en nú þegar er en Mondale vill auka hlut þess á viss- um sviðum. Aldur og heilsa frambjóðenda Talsverð umræða hefur verið ' um aldur og heilsu forsetafram- bjóðendanna tveggja nú upp á síð- kastið. Bent hefur verið á að Reag- an verði 78 ára gamall i lok annars kjörtímabils síns verði hann endurkjörinn forseti Bandaríkj- anna í kosningunum í dag. Ráð- gjafar Reagans og nánustu vinir hafa sagt forsetann við hesta- heilsu og reyndar við mun betri heilsu en hægt væri við að búast af manni á hans aldri. Reagan heldur sér í góðu formi og lítur út fyrir að vera tíu árum yngri en hann í raun og veru er. Hann tek- ur ekki inn nein lyf nema vægt meðal við vægri heymæði einu sinni í viku. Mondale á hinn bóginn hefur of háan blóðþrýsting og þarf á stöð- ugri lyfjagjöf að halda daglega. Hann drekkur áfengi i hófi eins og forsetinn gerir einnig, en ólíkt Reagan, sem ekki reykir, hefur Mondale yndi af stórum, góðum vindlum og reykir einn slíkan daglega. Það er athyglisvert að sam- kvæmt nýlegum skoðanakönnun- um styður ungt fólk i miklum meirihluta Reagan. Stærstan hluta stuðningsins fær hann frá 18—24 ára fólki. Það sem er þó mikilvægara er að yfirgnæfandi meirihluti þess fólks sem styður Reagan hefur látið skrá sig sem Repúblikana fyrir kosningarnar. Ýmsar skýringar hafa verið gefn- ar á þessu en talið er að sívaxandi efnahagsbati, bjartsýni og sú ættjarðarást sem Reagan flutti með sér inn í Hvíta húsið hafi þar mikið að segja. Mondale er þeim ekki að skapi. Þeim finnst hann of linur og duglítill til að gegna einu valdamesta embætti heims. Tengsl ríkis og kirkju Nú síðsumars kom nokkuð á óvart er skyndilega nýtt deiluefni skaut upp kollinum; umræðan um tengsl ríkis og kirkju. Það deilu- efni var tengt öðru málefni eins og t.d. skólabænum og fóstureyðing- um. Þótt í dag geti verið að þessi málefni hafi lítil áhrif er ljóst, ef til framtíðarinnar er litið, að svo geti farið að þessi málefni og af- greiðsla þeirra hafi djúptæk sið- ferðisleg áhrif. Reagan hefur tjáð hug sinn um þessi málefni og sagt m.a. að einn af hornsteinum bandarísku þjóðarinnar sé trú- frelsið. Hann hefur gagnrýnt Demókrata fyrir að vera of frjáls- lyndi hvað varðar fóstureyðingar og hvatt til að reglugerðir um þær verði hertar. Mondale hefur einnig sagst vera frekar mótfallinn fóst- ureyðingum en hefur þó varað við of mikilli íhaldssemi í þeim efn- um. Eins er því farið með tengsl ríkis og kirkju. Hann hefur gagn- rýnt forsetann fyrir að blanda Guði inn í stjórnmál og hefur látið þau orð frá sér fara að Reagan sé áreiðanlega eini maðurinn í öllum heiminum sem haldi að Guð sé Repúblikani. A morgun liggja úrslit forseta- kosninganna fyrir, kosningabar- áttu er hófst rétt eftir að Reagan tók við forsetaembættinu af Jimmy Carter. Forsetakosn- ingarnar hafa verið einn aðalvið- burður pressunnar hér í Banda- ríkjunum frá því um áramót og er það ofureðlilegt, þar sem forseti Bandaríkjanna er einn valdamesti maður heims. A herðum hans hvílir úrslitaákvörðunin sem skil- ur milli lífs og dauða, stríðs og friðar. Hann hefur ekki eingöngu áhrif á gang innanrlkismála Bandaríkjanna heldur og einnig á gang heimsmálanna. Kosninga- baráttan hefur sýnt að báðir for- setaframbjóðendurnir, Reagan og Mondale, eru mjög greindir og hæfir menn þó mikið skilji þá að I skoðunum. Flestar skoðanakannanir sýna að Reagan á talsvert meira fylgi að fagna en Mondale, en það merkir ekki að úrslit liggi fyrir. Enn eiga kjósendur eftir að merkja við þann er þeir vilja styðja og ekki er öruggt hver vinn- ur fyrr en á morgun, þegar úrslit einhverra mikilvægustu kosninga heims liggja fyrir, er Bandaríkin hafa eignast nýjan forseta. Helstu heimildir: Time, Newsweek, Scholastic Update, Washington Post, U.S. News & World Report. Árni Sigurdsson er skiptinemi í Bandaríkjunum. Akranes: Þorgeir og EIl- ert hf. með lág tilboð í breyt- ingar á togurum Aknuiesi, 2. nóvember. ÞORGEIR & Ellert hf. á Akranesi hefur að undanfornu verið að gera tilboð í ýmsar framkvæmdir, t.d. breytingar á skipum, og hefur órðið allvel ágengt þó ekki hafi enn verið tekið neinu af þeim tilboðum, sem um er að ræða. Tvö af þessum tilboðum vekja hvað mesta athygli: breytingar á skuttogaranum Sigurbjörgu frá Ólafsfirði, sem breyta á í frysti- togara með tilheyrandi búnaði, og breytingar á skuttogaranum Sjóla RE-18, en það stendur til að lengja hann um 9,5 metra, skipta um skrúfuútbúnað, breyta vinnslu- rými og setja í skipið meltukerfi ásamt ýmsu fleiru. Þrjú tilboð bárust í breytingar á Sigurbjörgu ÓF-1 og var tilboð Þorgeirs & Ellerts lægst eða 26,2 millj. króna. Slippstöðin hf. á Ak- ureyri bauð 29,9 millj. króna og Stálvík hf. 31,7 millj. króna. Tólf tilboð bárust í breytingar á Sjóla RE-18, þar af fjögur íslensk. Eide Contraktor frá Noregi var lægst með 11,9 millj. króna, Þor- geir & Ellert hf. á Akranesi var næstlægst með 14,4 millj. króna, Dannebrog Værft frá Danmörku kom næst með 15,5 millj. króna, Slippstöðin hf. Akureyri með 15,8 millj. króna., Frederecia skibs- værft Danmörku 15,9 millj. króna, Kaarbös Mek. verksted Noregi með 17,4 millj. króna, Stálsmiðjan hf. bauð 18,8 millj. króna, Volda Mek. verksted Noregi 19,7 millj. króna, Tyne shiprepair Englandi 21,2 millj. króna, Seabeck V-Þýskalandi 21,6 millj. króna, Schichau V-Þýskalandi 24,3 millj. króna og Stálvík og Skipasmíða- stöð Njarðvíkur 25,2 millj. króna. Eins og áður segir hefur hvor- ugu þessara tilboða enn verið tek- ið, en óneitanlega stendur Þorgeir & Ellert hf. vel að vígi. — JG 1000. fundur bæjar- stjórnar Vestmannaeyja: Atak verði gert í* umhverfis- og útivistarmálum Yestmannaeyjum 2. nóvember. Á ÞESSU ári verða nokkur tímamót hjá bæjarstjórn Vestmannaeyja þvf f ár veróa liðin 65 ár frá stofnun bæj- arstjórnar og 30 ár liðin frá stofnun bæjarráðs. Vegna þessara tímamóta var boðað til sérstaks hátíðarfundar í bæjarstjórn sunnudaginn 30. sept- ember sl. og var reiknað með að þetta yrði jafnframt 1000. fundur bæjarstjórnar frá upphafi. Vegna þess slæma ástands sem skapaðist í atvinnumálum Vestmannaeyja á haustdögum var boðað til tveggja aukafunda í bæjarstjórn, þannig að hátíðarfundurinn var bókaður í bæk- ur bæjarstjórnar sem fundur nr. 1002. Til að minnast tímamótana sameinuðust allir níu bæjar- fulltrúarnir um tillöguflutning sem varðar umhverfis- og úti- vistarmál. Fyrri tillagan fjallar um að gert verði verulegt átak í fegrun og snyrtingu Herjólfsdals, með útivistarsvæði í huga. Vegna þessa átaks verði næstu fimm árin ákveðin upphæð á fjárhagsáætlun sem ætluð verði til þessa verks. Síðari tillagan fjallar um að á gamla Skansinum lagaðar og um- hverfið snyrt. Reynt verði eftir mætti að gera svæðið sem Ifkast upprunalegri mynd sinni. Virkið á Skansinum var upphaflega hlaðið upp til þess að verjast árásum er- lendra sjóræningja. — hkj.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.