Morgunblaðið - 07.02.1985, Qupperneq 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 7. FEBRÚAR 1985
Lagning bundins slitlags 1984:
Frábær árangur mið-
að við fjárfestingu og
framkvæmdir fyrri ára
fslenskir malarvegir eru oft þröngir og iagðir eftir landslaginu vegna skorts
á vegafé.
— eftir Jónas
Bjarnason
Nýlega barst til landsins nýj-
asta ársskýrsla International
Road Federation (IFR) með tölu-
legum upplýsingum fyrir árið
1983. Þar er að finna fjölþættar
upplýsingar um ástand vega í ná-
lega 110 löndum. Heildarástand
vega í hinum ýmsu löndum er
metið eftir því, hve há prósentu-
tala veganna er lögð bundnu slit-
lagi. Eftir þessum gæðastaðli
vegakerfis er löndum raðað. Árið
1983 var Miðafríkulýðveldið með
2,0%, Bólivia 3,75% og Kamerún
3,95% vega með bundnu slitlagi en
í fjórða sæti er fsland með 6,50%.
Efst eru til dæmis Danmörk, Hol-
land, Vestur-Þýzkaland með næst-
um 100% vega lögð bundnu slit-
lagi. Þannig var Island árið 1983
með fjórða lélegasta vegakerfið í
heimi samkvæmt skýrslu IRF.
Þegar lokið var útreikningi
lengdar bundins slitlags hér á
landi fyrir árið 1984 kom i Ijós að
það reyndist alls 164 km. Miðað
við að vegakerfið sé um 11.600 km
hafa vegir með bundnu slitlagi
aukist um 1,4%. Því hefur ísland
sennilega færst upp um eitt til tvö
sæti í vegastiganum á árinu 1984,
enda var það metár í lagningu
bundins slitlags hér á landi. Það
var einnig metár í hagkvæmni í
varanlegri vegagerð á íslandi.
Verkefni voru boðin út í ákvæðis-
vinnu og lækkaði það fram-
kvæmdakostnaö. Meðal annars af
þeim sökum reyndist unnt að
leggja bundið slitlag á ruma 30 km
framyfir það sem áætlað hafði
verið, — án þess að aukafjárveit-
ing kæmi til.
Fyrir meira en áratug benti FÍB
á hugsanlega hagkvæmni þess að
bjóða út öll stærri verk í vegagerð
og lengja árlegan framkvæmda-
tíma vegagerðar svo sem frekast
væri auðið. Frábær árangur á síð-
asta ári hefur sannað að ábend-
ingar FÍB frá fyrri árum voru
réttar.
Jónas Bjarnason
„Flestir eru ósparir á
gagnrýni, og víst á já-
kvæð gagnrýni rétt á
sér. En þegar vel er að
verki staðið ber að meta
slíkt og láta hlutaðeig-
endur njóta verðskuld-
aðrar viðurkenningar.“
Flestir eru ósparir á gagnrýni,
og víst á jákvæð gagnrýni rétt á
sér. En þegar vel er að verki staðið
ber að meta slíkt og láta hlutað-
eigendur njóta verðskuldaðrar
viðurkenningar. Um þær fram-
kvæmdir er að framan getur eiga
einkum hlut að máli Matthías
Bjarnason samgönguráðherra og
Snæbjörn Jónasson vegamála-
stjóri. Annað starfsfólk vegamála
á sannarlega sinn hlut í slíkri viö-
urkenningu.
Þess ber einnig að geta að 1981
verða þáttaskil í vegagerð hér á
landi. Þá kom til samþykkt Al-
þingis um gerð langtímaáætlunar
um vegagerð til 12 ára, og var haf-
ist handa á skipulegan hátt um
gerð vega með varanlegu slitlagi.
Þá var Steingrímur Hermannsson
samgönguráðherra og Snæbjörn
Jónasson vegamálastjóri.
Á árunum 1981 til 1983 voru
lagðir að jafnaði um 130 km af
bundnu slitlagi árlega. Þetta var
langt framyfir það sem áður hafði
gerst á íslandi. Samt vantaði mik-
ið á að náð væri því marki sem
vænta mátti samkvæmt samþykkt
Alþingis. Kom þar einkum til hin
mikla verðbólga sem geisaði á
mestöllu þessu tímabili. í öðru
lagi mun Vegagerð ríkisins ekki
hafa haft nægilegt svigrúm til
þess að gera áætlanir og útboð,
sem tryggðu besta nýtingu vega-
fjár.
Lagning 164 km af bundnu slit-
lagi á síðasta ári er frábær árang-
ur miðað við fjárveitingu og fram-
kvæmdir fyrri ára. Þessu ber að
fagna en FlB treystir því að á
næstu árum verði framkvæmdir
við varanlega vegagerð auknar
enn meir. Þörf þjóðarinnar er 200
til 250 km árlega af bundnu slit-
lagi á fjölfarna vegi næstu 6 til 8
árin.
Þjóðin getur ekki beðið í önnur
tuttugu ár eftir því að vegakerfi
landsins myndi þá undirstöðu,
sem þarf til þess að hægt sé að
byKRja hér eðlilega atvinnuvegi og
sómasamlega hagsæld í landinu.
Alþingi ber að veita enn meira fé
til þessara þjóðhagslega hag-
kvæmustu framkvæmda undir
forsjá þeirra manna sem best
kunna að fara með fé ríkisins.
Þetta er að búa í haginn fyrir
framtíðina.
Fátt er æskunni mikilvægara en
gott samgöngukerfi, sem tryggir
að hægt sé að nýta náttúru-
auðlindir þessa lands með sem
hagkvæmustum hætti. Slíkt er
verðugt verkefni á því ári æskunn-
ar sem nú er nýbyrjað.
Jónas Bjarnason er framkræmda-
stjóri Félags íslenskra
bifreiðaeigenda.
Bundið slitlag þekur nú um 920 km af vegakerfinu.
Hveragerði:
Höfðingleg gjöf
til heilsugæslu-
stöðvarinnar
Hmaierti, M. jinútr.
HEILSUGÆSLUSTÖÐ Hveragerðis
barst höfðingleg gjöf fri kvenfélag-
inu Bergþóru í Olfushreppi skömmu
fyrir jólin. Er það fullkominn að-
gerðalampi af vönduðustu gerö, að
verðmæti tæp fjörutíu þúsund.
Gjöfina afhentu konurnar í
heilsugæslustöðinni núna á jóla-
föstunni og fylgdi henni svohljóð-
andi gjafabréf:
„Kvenfélagið Bergþóra í Ölf-
ushreppi gerir með þessu bréfi
kunnugt, að það gefur Heilsu-
gæslustöð Hveragerðis meðfylgj-
andi gjöf, sem er Tria-
flex-aðgerðalampi fyrir minni-
háttar og venjulegar skurðaðgerð-
ir no. 0561, að verðmæti kr.
37.960,00.
Ölfusi 15. des. 1984.
Svanhildur Jóhannesdóttir
formaður, Guðríður Guð-
jónsdóttir gjaldkeri, Þrúður
Sigurðardóttir ritari."
Formaðurinn, Svanhildur Jó-
hannesdóttir, flutti ávarp við af-
hendinguna og sagði meðal ann-
ars, að innilegar heillaóskir fylgdu
þessari gjöf til stöðvarinnar og
starfsfólksins og væri það von gef-
endanna að hún kæmi í góðar
þarfir, en lampinn hefði verið val-
inn í fullu samráði við Björn John-
sen heilsugæslulækni.
Svanhildur sagði einnig að þeim
kvenfélagskonunum hefði verið
nokkur vandi á höndum að ákveða
hvaða heilsugæslustöð þær ættu
að styrkja með þessari tækjagjöf,
en stöðvarnar eru þrjár sem Ölf-
yssingar sækja þjónustu til, eftir
búsetu, sumir fara til Hveragerð-
is, aðrir til Þorlákshafnar og
þriðji hópurinn á Selfoss; bæru
þær hlýhug til allra þessara
stöðva og væri erfitt upp á milli
þeirra að gera, en stöðin í Hvera-
gerði hafi orðið fyrir valinu að
þessu sinni. En mörgum fbúum
Morgunblaöiö/Sigrún.
Læknir, starfsfólk heilsugæzlustöðvarinnar og hreppsins ásamt gefendum. Frá vinstri: Björn Jónsson, Hafsteinn
Kristinsson, Guðbjörg Johnsen, Ragnheiður Jónsdóttir, Margrét Svane, Guðríður Guðjónsdóttir, Svanhildur Jóhann-
esdóttir, Karl Guðmundsson, sveitarstjóri, Guðrún Jóhannsdóttir, Lovísa Guðmundsdóttir og Þrúður Sigurðardóttir.

M|
V:'
Ölfushrepps þætti erfið þessi
skipting milli stöðva.
Óddviti Hverageröis, Hafsteinn
Kristinsson, flutti kvenfélaginu
alúðarþakkir fyrir þessa stóru
gjöf, fyrir hönd heilsugæslustöðv-
arinnar og íbúa Hveragerðis.
Kvað hann ómetanlegan þann vel-
vilja, sem félög og klúbbar hefðu
sýnt stöðinni á þeim árum, sem
hún hefur starfað. Bað hann öllum
þessum góðu gefendum allrar
blessunar.
Aðspurður kvaðst Björn John-
sen læknir mjög þakklátur fyrir
þessa ágætu gjöf, slíkan lampa
hefði lengi vantað í stööina, en
fjárskortur háði jafnan tækja-
kaupum, en flest stærri tækin í
stöðinni væru gjafir frá áhugafé-
lögum. Sagði Björn að fjárveit-
ingar til tækjakaupa væru meiri
til stöðva, sem væru afskekktari á
landsbyggðinni, en við sem værum
nær Reykjavík værum látin bíða
og væri það skiljanlegt.
Að afhendingunni lokinni bauð
hreppsnefndin til kaffidrykkju og
þágu gestir þar ágætar veitingar.
Svanhildur Jóhannesdóttir bað
mig koma á framfæri þakklæti frá
kvenfélaginu Bergþóru til Gísla
Sigurbjörnssonar, forstjóra
Grundar, fyrir peningagjöf, sem
hann hafði nýlega sent félaginu en
hann hefur oft sýnt þeim vinsemd
og höfðingskap.
Sigrún