Morgunblaðið - 12.02.1985, Side 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 12. FEBRÚAR 1985

\Wm) Sjúkranuddstofa Hilke Hubert
Hverfisgötu 39
með lampa með bakstri
Heilnudd 340 kr. 395 kr. 460 kr.
Partanudd 165 kr. 220 kr. 285 kr.
Bjúgnudd 510 kr. klst.
Fótasvæöanudd 510 kr. klst
... og 10% afsláttarkort.
Tímapantanir í síma 13680 kl. 10—18.
T ölvunámskeið
MARKMIÐ: Lotus 1-2-3 er hugbúnaður sem náð
hefur gífurlegri útbreiðslu um allan hinn tölvuvædda heim
undanfarin misseri. Lotus 1-2-3 er fáanlegt á flestar gerðir
16 bita smátölva. í þessum hugbúnaði sameinast öflugur
töflureiknir (spreadsheet), gagnagrunnskerfi (database) og
síðast en ekki síst grafisk framsetning upplýsinga. Þessi
þrjú kerfi vinna náið saman (integrated), og með því hafa
náðst áður óþekktir möguleikar í gagnavinnslu á minni
tölvur.
Efni námskeiðsins:
- Kenna á þá möguleika sem 1-2-3 býður í tölvu-
vinnslu
- Notkun allra skipana og verkþátta kerfisins með
hjálp tölvu
— Notkun gagnagrunns og grafísk framsetning
- Samtenging kerfanna 1-2-3 og samtenging við
önnur tölvukerfi.
Á námskeiðinu er notaður tölvubúnaður sem keyrir
Lotus 1-2-3.
ÞÁI I IAKENDUR: Stjórnendur fyrirtækja og stofn-
ana, fjármálastjórar, deildarstjórar hagdeilda, rekstr-
arráðgjafar og þeir sem ábyrgð bera á notkun tölvukerfa
við áætlanagerð.
TIMI OG STAÐUR: Síðumúli 23, 18,—21. febrúar.
kl. 9.00-13.00.
LEIÐBEINENDUR: Páll Gestsson, starfsmaður IBM á
íslandi. Friðrik Sigurðsson, forstöðumaður Tölvufræðslu SFÍ.
TILKYNNIÐ ÞATTTOKU
í SÍMA 82930
STXÍ)RNUNARFÉIAG
ISLANDS l^aX'o23
Sendibréf til sjálf-
skipaðs „sensors“
— frá Jóni Baldvini
Hannibalssyni
Tilefni þessarar orðsendingar
er leiðarakorn í Mbl. laugardag-
inn 9. þessa mánaðar undir
fyrirsögninni: „Svona tala ekki
flokksformenn".
í þessari nafnlausu ritstjórn-
argrein gerist ritstjóri Morgun-
blaðsins sjálfskipaður siða-
meistari íslenzkrar stjórnmála-
umræðu. Hann telur sig þess
umkominn að úrskurða, hvað
kjörnum (ekki sjálfskipuðum)
formönnum stjórnmálaflokka
leyfist að segja opinberlega, og
hvað ekki. Mér sýnist ritstjórinn
vera að bregða sér í föt af koll-
ega sínum á ritstjórastóli
„PRÖVDU". Hann vill vera hinn
opinberi ritskoðari eða „sensor"
að austantjaldshætti.
Þess munu dæmi að stjórn-
völd í lýðræðisríkjum (t.d. í
Finnlandi) beiti ritskoðun gagn-
vart blöðum þar i landi af ótta
við hinn volduga nágranna í
austri. Þess munu líka söguleg
dæmi, að vinsælasti leiðtogi
finnskra jafnaðarmanna var
ekki kjörinn formaður í flokki
sínum, til að styggja ekki
Kremlverja. Þvílíkri pólitík er
bezt lýst á þann veg, að heiðra
beri skálkinn, svo hann skaði
þig ekki.
Vill ritstjóri Morgunblaðsins
mæla slíku bót?
Sem betur fer er ritstjóri Mbl.
enn sem komið er a.m.k. bara
sjálfskipaður „sensor", hvað
sem síðar kann að verða. Allt-
jent tilkynnist ritstjóranum hér
með
að formaður Alþýðuflokksins
mun, hér eftir sem hingað
til, segja það sem honum
sýnist, þegar honum býður
svo við að horfa,
að hann mun hins vegar, hér
eftir sem hingað til, telja það
sjálfsagða skyldu sína, að
rökstyðja skoðanir sínar og
fullyrðingar, hvenær sem
eftir er leitað,
að formaður Alþýðuflokksins
stendur við hvert orð sem
hann hefur sagt á 60 fundum
með þúsundum íslendinga
um Iand allt á undanförnum
mánuðum. Það, sem þar hef-
ur verið sagt, er ekki sagt út
í bláinn, heldur að vel yfir-
lögðu ráði.
í ritstjórnargrein Mbl. er
vitnað til fréttar í DV. í frétt-
inni staðfesti ég að rétt sé eftir
mér haft af fundum úti á landi:
Að nauðsyn beri til að breyta
lögum um Seðlabanka; að setja
skorður við útþenslu bankans;
og að skipta um stjórnendur
stofnunarinnar í kjölfar skipu-
lagsbreytinga. Þar segir berum
orðum, að fái ég nokkru um ráð-
ið, muni dr. Jóhannes Nordal
víkja úr stól seðlabankastjóra.
Við þetta stend ég.
í ritstjórnargrein Mbl. segir
orðrétt:
„Auðvitað er dr. Jóhannes
Nordal ekki hafinn yfir gagn-
rýni enn að (sic!) honum sé vegið
með þessum hætti af forystu-
manni í stjórnmálum, sem hefur
bæði Alþingi og stjórn Seðla-
bankans til aðhalds, er ósann-
gjarnt, svo að ekki sé fastar að
orði kveðið."
Ég bið forláts: Ég skil ekki
þetta orðaklambur. Vildi rit-
stjórinn virkilega sagt hafa, að
ég (forystumaður í stjórnmál-
um) hafi „bæði Alþingi og stjórn
Seðlabankans til aðhalds"? Eða
Jón Baldvin Hannibalsson
„í þessari nafnlausu rit-
stjórnargrein gerist rit-
stjóri Morgunblaösins
sjálfskipaður siðameist-
ari íslenzkrar stjórn-
málaumræðu. Hann tel-
ur sig þess umkominn
að úrskurða, hvað
kjörnum (ekki sjálfskip-
uðum) formönnum
stjórnmálaflokka ieyfist
að segja opinberlega, og
hvað ekki.“
meinti hann eitthvað annað?
Mér er nær að halda að „svona
eigi ritstjórar ekki að skrifa" —
án þess þó að ég þykist þess um-
kominn að banna þeim það.
Annars þarf ritstjóri Morgun-
blaðsins ekki að verða hissa á
skoðunum mínum og ummælum
um nauðsyn breytingar á stjórn
Seðlabankans. Þ.e.a.s. ef rit-
stjórinn les sitt eigið blað
gaumgæfilega.
Þann 30. des. 1984 svaraði ég
fyrirspurnum ritstjóra Mbl.,
m.a. um peningapólitík og
vaxtamál. Þar segir orðrétt með
leyfi ritstjóra:
„Ránvaxtapólitík Jóhannesar
Nordals og núv. ríkisstjórnar er
röng af tveimur ástæðum: (1)
Hækkun innlánsvaxta hefur ekki
leitt til aukinnar sparifjármynd-
unar. Almenningur, sem býr við
hungurlaun, á nefnilega ekkert
eftir til að spara. Sparnaður er
þess vegna aðallega falið fé
skattsvikara, sem er ávaxtað
framhjá atvinnulífinu. Breyt-
ingar á innlánsvöxtum valda
þess vegna aðeins tilfærslum
milli sparnaðarforma. (2) Hækk-
un útlánsvaxta nægir ekki til að
minnka eftirspurn og draga úr
verðbólgu. Þvert á móti fer auk-
inn fjármagnskostnaður beint út
í verðlagið (eykur verðbólgu)
innanlands, en grefur undan
samkeppnisaðstöðu útflutnings-
greina og veldur þrýstingi á
gengið.
Feillinn er sá, að Seðlabank-
inn hefur oftrú á vaxtatækinu.
Því er aðeins hægt að beita með
árangri sem lið í samræmdri
efnahagsstefnu. En til þess að
koma henni á, þarf nýja ríkis-
stjórn í landinu."
Og nú bið ég ritstjórann að
taka vel eftir. Hér segir í beinu
framhaldi:
„Fyrsta verk nýrrar ríkisstjórn-
ar ætti að vera að skipta um
menn í brúnni í Seðlabankan-
um og þjóðnýta seðlabanka-
bygginguna fyrir stjórnarráðið.
eins og við höfum gert tillögu
um.“
Má ég minna á, að Eykon,
fyrrv. ritstjóri Mbl. og einn ör-
fárra þingmanna Sjálfstæðis-
flokksins, sem ekki hefur enn
gleymt til hvers hann var kosinn
á þing — hefur á þingi flutt til-
lögu um að breyta Seðlabanka-
höllinni í smáíbúðahverfi? Var
ekki Hannibal einhvern tíma
með tillögu um að breyta
Moggahöllinni í smáíbúðahverfi
— eða var hún bara hönnuð sem
slík?
Þeirri skoðun minni, að skipta
beri um menn í brúnni í Seðla-
bankanum var m.ö.o. fyrst kom-
ið á framfæri í sjálfu Morgun-
blaðinu. Ef mönnum leyfist ekki
að bera nafn seðlabankastjórans
við hégóma á torgum og gatna-
mótum, er a.m.k. ljóst, að
mönnum leyfist að skrifa það í
sjálft Morgunblaðið. Og hver á
þá að ritskoða hvern, þegar
sjálfur ritstjórinn bregzt svona
herfilega í siðameistarahlut-
verkinu?
Leyfist mér að vekja athygli
ritstjórans á því, að í þessari
sömu grein segir ennfremur:
„Peningapólitik Jóhannesar
Nordals (les: Seðlabankans)
undanfarna áratugi hefur
reynzt haldlaus. í fyrsta lagi
þurfum við fleiri og öflugri
stjórntæki til að stýra pen-
ingamagni. í öðru lagi verður að
vera samræmi milli almennrar
efnahagsstefnu (hallalaus ríkis-
búskapur, stöðvun erlendrar
skuldasöfnunar, rétt gengi,
jákvæður viðskiptajöfnuður) og
peningamálastjórnar. Til þess
að kippa þessu í liðinn þarf (1)
jafnvægisstefnu í efnahagsmál-
um, (2) nýja löggjöf um Seðla-
bankann, (3) sameina tvo ríkis-
banka í einn og selja þann
þriðja, (4) afnema núverandi
kerfi innlánsbindingar og sjálf-
virkra afurðalána og fela fram-
kvæmd þess viðskiptabönkum, (5)
koma á opnum verðbréfamark-
aði.“
Ég fæ ekki betur séð en ég
hafi skilmerkilega gert grein
fyrir þessum skoðunum mínum
á prenti í sjálfu Morgunblaðinu,
áður en ég fékk tækifæri til að
koma þeim á framfæri við sjó-
menn, verkamenn og verkakon-
ur úti á landi, sem svari við
fyrirspurnum þeirra.
Samt langar mig til að rök-
styðja þessa umdeildu skoðun
mína enn betur:
1. Seðlabankinn á ekki að vera
ríki í ríkinu. Honum á ekki að
líðast að setja lýðræðislega
kjörnum stjórnvöldum stól-
inn fyrir dyrnar.
2. Seðlabankinn hefur vaxið út
yfir allan þjófabálk á liðnum
áum. Þar eru varzlaðir ótal
sjóðir, sem þar eiga ekki
heima. Það er brot á grund-
vallarreglum, að Seðlabanki
ráðskist með afurðalán fyrir-
tækja. Það er hlutverk við-
skiptabanka.
3. Það er óhæfa, að aðalbanka-
stjóri Seðlabankans skuli
jafnframt vera stjórnarfor-
maður stærsta ríkisfyrirtæk-
is þjóðarinnar, Landsvirkjun-
ar. Hann verður að láta af
öðrum hvorum starfanum —
eða báðum.
4. Það er valdahroki af versta
tagi þegar seðlabankastjórn
segir að alþingismönnum
komi ekki við offjárfesting
bankans í Seðlabankahöll
(„yfir það sem ekki er til“ —
nefnilega peninga) — því að