Morgunblaðið - 26.05.1985, Blaðsíða 38

Morgunblaðið - 26.05.1985, Blaðsíða 38
38 B MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGtJR 26. MAÍ 1985 LR liEIMI rvrMyNDANNA Bandaríkin: Lee Marvin leikur aftur í Tólf ruddum Þegar kvikmyndin The Dirty Dozen (Tólf ruddar) var sýnd í is- lenska sjónvarpinu fyrir skömmu var komiö vel á veg meö aö gera framhaldsmynd hennar, The Dirty Dozen — Next Mission (Tólf ruddar — næsti leiöangur). Lee Marvin, sem fór meö aöal- hlutverkiö í fyrri myndinni fyrir sautján árum, hefur auövitaö elst um jafnmörg ár en í nýju myndinni eigum viö aö trúa því aö hann hafi ekki elst um einn dag. Framhaldsm- yndin gerist nefnilega áriö 1944 rétt eins og sú fyrri og nú leiöir Lee flokk sinn inn i hiö hernumda Frakkland til aö drepa SS-generál. Framhaldsmyndin var gerö í Bretlandi undir leikstjórn Andrew V. McLaglen og svo viröist sem hans helsta vandamál sé aö láta þaö ekki sjást mjög greinilega aö Marvin hef- ur elst eins og önnur mannanna börn. Og ekki nóg meö þaö heldur veröur McLaglen aö sjá til þess aö tveir aörir úr fyrri myndinni sýni ekki á sér ellimörk því þeir Ernest Borginine og Richard Jaeckel munu líka endurtaka rullu sína frá því 1967. Frummyndin kostaöi offjár en henni var leikstýrt af Robert heitn- um Aldrich. Framhaldsmyndin er gerö fyrir sjónvarp í Bandaríkjunum en henni mun að sögn dreift í kvikmyndahús annars staöar í heiminum. Nýir meölimir í næsta leiöangri eru m.a. Larry Wilcox, amerísk sjónvarpsstjarna og Ken Wahl, sem lék á móti Paul Newman í Fort Apache, The Bronx (sýnd í Bíóhöll- inni). Eins og menn kannski muna var einvalaliö leikara í fyrri myndinni en eins og handritiö geröi ráö fyrir lét- ust þeir flestir meö vofeiflegum hætti. Þaö voru menn eins og Don- ald Sutherland, Charles Bronson og John Cassavetes. McLaglen má vera feginn aö þurfa ekki aö lífga þá alla viö. — ai. Japan: „Mishima“ veldur miklum deilum Einn umdeildasti rithöfundur Japana fyrr og síöar, Yukio Mis- hima, sem varö aöalfréttaefni heimsblaöanna áriö 1970 þegar hann framdi sjálfsmorö eftir fornum japönskum siö, er enn á ný orölnn aö fréttaefni. Því á hann aö þakka meiriháttar rifrildi um kvikmynd sem greinir frá lífi hans og dauöa. Framleiöendur myndarinnar „Mishima", sem leikstýrt er af Paul Schrader, halda því fram aö mynd- inni þeirra hafi veriö meinuö þátt- taka á fyrstu alþjóölegu kvikmynda- hátíöinni í Tókýó (31. maí — 9. júní) eftir aö kvikmyndahátiöarnefndin haföi séö hana. Þannig hafi nefndin haft uppi ritskoöun og brotiö grundvallarreglu alþjóölegra kvik- myndahátíöa. Skipuleggjendur hátíöarinnar segja aö framleiöendurnir hafi aldr- ei verið ákveönir í aö gefa kost á _Mishima“ á hátíöina og aö allt tal um ritskoöun sé ekkert annað en ódýr auglýsingabrella. Yukio Mishima var mjög hrifinn af japönskum hersiðum og kom meira aö segja á fót sínum einka- her, „Tatenokai" og haföi gaman af þvi aö láta hann þramma á þaki Keisaraleikhússins í Tókýó í fullum skrúöa. Þeir foringjar sem hann treysti best fengu aö vera viöstadd- ir sjálfsmorö hans. Mishima var lengst til hægri í stjórnmálum. I dag er hann sérstakt tákn þeirra sem þar standa og kvikmyndageröar- mennirnir segja aö þeir hafi fengiö hótanir hvaö eftir annaö meö nafn- lausum símhringingum meöan á kvikmyndun stóö í Tókýó, aöallega vegna þess aö komiö var inná kyn- villu Mishimas í myndinni. Yukio Mishima þegar hann var uppá sitt besta. Nú er mikið deilt um mynd er fjallar um líf hans og dauöa Paul Schrader segir aö hótanir frá ofsamönnum lengst til hægri, um aö hafa í frammi mótmæli ef myndin yrði sýnd á hátíðinni, hafi ráöiö ákvöröun kvikmyndahátíöar- nefndar. Nefndin vísar þessu á bug og bætir því viö aö mikil áhersla sé lögö á aö fá tollareglur Japana sveigöar svo ekki þurfi aö láta myndir hátíöarinnar ganga í gegn- um margfræga ritskoöun yfirvalda. En vandamáliö er stærra. Paul Schrader og framleiöendurnir eiga í lagadeilum viö ekkju rithöfundarins, Yoko Mishima. Lögfræöingur henn- ar segir aö hún hafi gefið kvik- myndageröarmönnunum leyfi til aö nota eitthvaö á milli tíu og tuttugu skáldsögur Mishimas viö gerö myndarinnar meö því skilyröi aö hún lýsti „lífi og list“ eiginmannsins sáluga. Schrader kunni ekki viö fyrsta handritiö og handrit númer tvö móögaöi frú Mishima. Og þegar hún las þriöja handritiö sagöi hún blaöamanni aö hún hafi ekki getaö fundiö neitt í því annaö en kynvillu og ofbeldi. Hún lýsti því svo yfir aö hún heföi ekkert meö myndina aö gera og varaöi viö lögsókn. Kvikmyndahátíðarnefndin í Tókýó krefst þess því aö Schrader og aörir sem geröu myndina leysi sin vandamál víö handhafa höfund- arréttarins: En þar sem hótun frú Mishima um lögsókn viröist ekki hafa haft áhrif á kvikmyndahátíöar- nefndina í Cannes sýnist sem nefndin í Tókýó sé aö setja sér sín- ar eigin reglur um þátttakendur. ai. Amertski draumurínn snýst upp í martröð Undanfarnar vikur hefur ein um- talaöasta stórmynd síöari ára, The Cotton Club, gengið í einu kvik- myndahúsi borgarinnar. Margt kemur til aö myndin hefur oröiö for- siðuefni blaöa á undanförnum árum, og veröur „ævisaga" hennar rakin hér á eftir í stórum dráttum. Þaö má segja aö allt hafi fariö úrskeiöis viö kvikmyndageröina og flest allt gengiö á afturfótunum sem aö henni snéri, allar götur frá upp- hafi. Aöalvandamál hennar var kannski þaö aö peningamenn sáu aldrei þá gróöavon í myndinni sem Bob Evans, frámleiöandi hennar, gaf í skyn. Því var sífellt öryggisleysi og vantrú bundin þessu kostnaöar- sama verki. Sögusagnir um átök og ósætti Evans og Coppola gengu fjöllum hærra, aöalleikarinn lét sig hverfa í miöri myndatöku. En þaö voru pen- ingamálin sem ollu mestu fjaörafok- inu. Slíkur hefur fjárausturinn og bruöliö veriö aö þaö má heita stór- furöulegt aö sú saga, sem hér fer á eftir, geti gerst. 20 milij. dala mynd varö aö 50 millj. dala ófreskju. Og ekki nóg meö þaö, eftir sýningu spyr maöur sjálfan sig, hvaö varö af öll- um þessum peningum? 1977 Einn af stjórnendum Union Car- bide, Charles Childs, rekst á bókina The Cotton Club. í bókaversiun á Manhattan. Hún fjallar um hvíta bófa og svarta skemmtikrafta sem fylltu þennan fræga næturklúbb í Harlem jazzáranna. — Hrakningasaga „Næturklúbbs“ Coppola 1979 Childs selur hinum kunna fram- leióanda Robert Evans (Rose- mary’s Baby, Love Story, China- town, Urban Cowboy) kvikmynda- rétt bókarinnar á 350 þús. dali. Ev- ans var á þessum tíma aö berjast viö aö halda ímynd sinni, „prinsinn af Hollywood“. Hann leggur í kynn- ingarherferö fyrir The Cotton Club sem ber engan árangur. Marz 1981 Evans kynnist ungri leikkonu, Melissu Prophet, í flugvél á leióinni til New York. Þau raaða um The Cotton Club. Hún segist geta fengiö vin sinn, Adnan Kashoggi, arabiska vopnasalann, til aö fjármagna kvikmyndina. Apríl 1981 í Las Vegas lofar Kashoggi aó leggja fram tvær millj. dala tii kvikmyndageröar The Cotton Club, Evans lofar þvt á móti aó nafns vopnasalans veröi hvergi getiö og Melissa Prophet veröi titluð aöstoö- arframleióandi. Evans mætir meö Mario Puzo (The Godfather) sem veröandi handritshöfund. Kashoggi heldur veislu og lofar, morguninn eftir, aó bæta 10 millj. vió, í púkkió. Nokkrum dögum síöar hættir hann viö alltsaman, likar ekki handritiö. Samt sem áöur haföi þaö spurst út aö Puzo heföi skrifaö handrit mynd- arinnar og í framhaldi af þvi sýna þrjú kvikmyndaver áhuga á aö fjár- magna myndina. Evans tekur ekki tilboöum þeirra, ætlar sér aö útvega fjármagn sjálfur og þreyta jafnframt frumraun sína sem leikstjóri. Nú þarf hann aö útvega „gulltryggöan” leikara til aó öölast traust pen- ingamanna og snýr sér til Al Pacino. Leikaranum finnst aftur á móti verk- efnió of keimlíkt The Godfather svo Evans leitar hófanna hjá Sylvester Stallone. Maí 1981 Stallone gerir bráöabirgöasam- komulag um aö vinna viö myndina fyrir 2 millj. Evans heldur til Cannes þar sem hann fær þær fréttir aö Stallone vilji nú tvær millj. til viöbót- ar! Evans slítur samkomulaginu, en tekst samt að fá loforö fyrir 8 millj. dala stuðningi á meöan á hátíðinni stendur. Næst leitar hann til Rich- ards Pryor, sem, aö athuguöu máli er ráölegt aó líta ekki viö myndinni, býöur fram krafta sína fyrir 4 milij. til að losna. Og Evans snýr sór frá hon- um. Um þetta leyti hefur Broadway- leikarinn og dansarinn Gregory Hin- es séö handritiö aö The Cotton Club og gengur fast eftir því aö fá hlutverk Pryors. Evans samþykkir þaö um siöir og fer aó gera hosur sinar grænar fyrir Richard Gere til aö fá hann í aöalhlutverkiö. Þá er hann og á eilífum þönum á eftir fjár- festendum. Október 1981 Tveir vellauðugir kaupsýslumenn, Doumani-bræöurnir, hitta Evans í Las Vegas, þar sem hann kynnir þeim The Cotton Club sem pottþétt fyrirtæki sem kosti í kringum 20 millj. dala. A meöan hann reynir samningaleióina vió bræóurna, les Gere handritiö, og er ekki yfir sig hrifinn. Janúar1983 Doumani-bræöur ákveða aö ganga til liös viö Evans, ásamt tryggingajöfrinum Victor Sayyah. Þeir krefjast aö undirbúningur hefj- ist strax. Dick Sylbert er ráóinn sem yfirhönnuöur myndarinnar. Hann varar Evans strax viö alvarlegum göllum í handritinu. Gere hefur sí- fellt í hótunum um aö hætta. Febrúar1983 Evans biöur Francis Coppola aó endurskrifa handritiö. Hann býöst til aö vinna viö þaö í viku, kauplaust. Mars 1983 Coppola upplýsir Evans um aö handritiö sé „óvinnandi“, og býöst til aö skrifa nýtt fyrir 500 þús. dali. i kjölfar þess samkomulags veröur hann aó hætta viö aö leikstýra The Pope of Greenwich Village. Aprfl 1983 Coppola lýkur fyrsta hlutanum, og dáir hann mjög. Allir aörir, þeirra á meöal Evans og Gere, hata þaö sem þegar er skrifaö. Evans sýnir hann þeim Doumani-bræörum, sem líst ekki á blikuna og afráöa aó leggja ekki meira fé í fyrirtækiö. Á sama tíma er veriö aö eyöa 140.000 dölum á viku í verkefni sem nú hefur ekkert handrit né kostnaóarmenn. Syibert er byrjaöur aó endurskapa Cotton Club, fjárhagsáætlunin fyrir þaö eitt hljóóar uppá 1 millj. dala. Evans leitar nú sem óöur maöur aö fjármagni. Hann reynir án árangurs aö komast í félagsskap viö revíu- framleiöandann Roy Radin. Heyrst hefur talaö um 35 millj. dala lán. Maí 1983 Þaö er enn ráögáta hvernig stendur á því aö Radin var myrtur, en lík hans finnst rotnandi í gili, noröur af Los Angeles. Evans er yf- irheyröur í fjórar klukkustundir, er síöan sleppt og hreinsaöur af öllum grun. Á meöan hefur Coppola verió

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.