Morgunblaðið - 29.06.1985, Qupperneq 35

MORPUNBLAPIÐ, LAUGARDftGUR 29. JÚNl 19§5
35
Minning:
Ágúst Helgason
frá Birtingaholti
Fæddur 15. september 1920
Dáinn 24. júní 1985
í dag fylgjum við Ágústi Helga-
syni frá Birtingarholti til grafar
en hann lést af völdum heilablóð-
falls á Borgarspítalanum 24. júní
sl.
Dauðinn virðist oft vera
ósanngjarn og við sem fylgdumst
með því undanfarin ár, hvernig
Ágúst svo að segja losnaði úr álög-
um, eftir að hafa gengist undir að-
gerðir vegna mjaðmakölkunar,
eigum bágt með að sætta okkur
við að hann skuli ekki fá að njóta
lengur þeirrar gleði sem vel mátti
merkja á honum að var því fylgj-
andi.
Það var í raun eins og líf Ágústs
væri að hefjast í annað sinn, þegar
hann gat skyndilega farið allra
sinna ferða án stöðugs sársauka.
Og um leið gerðu gömul áhugamál
vart við sig aftur, rykið var dustað
af kjólfötunum til að sækja stúku-
fundi hjá Oddfellowreglunni, og
kökurnar hans voru aldrei betri.
En ef til vill er þetta allt með
ráðum gert. Dauðinn á auðvitað
ekki að láta bíða það lengi eftir sér
að hann sé orðinn þeim lifandi
einhver líkn; það ákjósanlegasta
hlýtur að vera að deyja meðan líf-
ið er enn veitult, að deyja sáttur
við lífið og tilveruna en án þess að
þrá dauðann.
Og þannig hefur Ágústi vafa-
laust verið innanbrjósts þegar
kallið kom. Þó hann hefði sjálf-
sagt viljað eyða hér drjúgum tíma
í viðbót, var hann ekki hræddur
við dauðann, enda trúaður á annað
líf að þessu loknu.
Það breytir þó ekki því að
Ágústs verður sárt saknað af sam-
ferðamönnum sínum. Og við sem
bjuggum með honum á Þorfinns-
götu erum þar engin undantekn-
ing. Þar hefur ein misst trúnað-
arvin sem hún gat oftast leitað til
þegar eitthvað bjátaði á. Annar
hefur misst vin og rabbfélaga um
dægurmálin og kynduga kalla og
kellingar sem borið höfðu fyrir
augu á viðburðaríkri æfi. Og lítil
stúlka hefur misst „afa“, sem allt-
af átti eitthvað í skápnum og allt-
af var jafn gaman að koma að
heimsækja og uppgötva með nýja
hluti.
Kvöldið áður en banamein Ág-
ústs gerði vart við sig fór hann
upp að Elliðaám til að horfa á lax-
ana stökkva í kvöldsólinni. Von-
andi bera slíkar sýnir daglega
fyrir augu hans þar sem hann er
nú og ylja honum hið innra á
sama hátt og minningin um hann
yljar okkur sem eftir sitjum. Við
vottum aðstandendum hans inni-
lega samúð.
Megi Ágúst hvíla í friði.
Lovísa, Guðmundur, Guðrún
Lilja, Laufey, Guðni og Siggi
Björn.
Minning:
Kristjana Guðmunds-
dóttir Hvanná
Fædd 20. júní 1901
Dáin 23. júní 1985
Kristjana Guðmundsdóttir hús-
freyja á Hvanná lést 23. júní á
sjúkrahúsinu á Egilsstöðum, 84
ára að aldri. Útför hennar verður
gerð frá Hofteigskirkju á Jökuldal
í dag, og kveðja þá ættingjar, vinir
og sveitungar mikilhæfa og ást-
sæla konu hinstu kveðju.
Kristjana eða Jana eins og vinir
hennar kölluðu hana jafnan fædd-
ist rétt eftir aldamótin á Spjör í
Grundarfirði. Ung að árum missti
hún föður sinn og ólst hún upp hjá
afa sínum og ömmu uns hún um
fermingaraldur fór að vinna fyrir
sér í vist.
Á þeim árum var lífsbaráttan
hörð á íslandi hjá þorra fólks og
þótti ekki tiltökumál þó unglingar
færu að heiman til vandalausra í
vist. Vafalaust hefur það þó
reynst mörgum viðkvæmum ungl-
ingnum erfið raun og grunar mig
að þannig hafi því verið farið með
Jönu. Fá tækifæri gáfust og ungu,
fátæku fólki til menntunar en
Jönu tókst þó að vinna sér fyrir
skólavist í Hjarðarholti í Dölum,
þegar hún var um tvítugt. Var hún
tvo vetur við nám í Hjarðar-
holtsskólanum og vann meðfram
náminu þar á staðnum.
Síðar fluttist Jana til ísafjarðar
og bjó þar um skeið. Árið 1932
gerðist það fyrir milligöngu ömmu
minnar, Kristínar Jónsdóttur frá
Hvanná, sem þá var búsett á fsa-
firði ásamt fjölskyldu sinni, að
Jana réðst í vist að Hvanná í Jök-
uldal, á æskuheimili ömmu minn-
ar. Reyndist það örlagarík ákvörð-
um því á Hvanná lá það fyrir Jönu
að kynnast mannsefninu sínu,
Einari Jónssyni.
Á Hvanná bjuggu þá Jón Jóns-
son og Gunnþórunn Kristjáns-
dóttir Kröyer ásamt börnum sín-
um og voru þau um það bil að láta
búið í hendur elstu sonum sínum
tveim, Einari og Benedikt. Svo fór
að Jana og Einar gengu { hjóna-
band árið 1933 og varð Hvanná
upp frá þvi heimili Jönu og
starfsvettvangur og átti hún eftir
að festa þar djúpar rætur. Jana og
Einar eignuðust fjögur börn sem
öll komust upp: Gunnþórunni
Hvönn, Jón Víði, Skúla Reyni og
Guðríði Björk.
Jana og Einar bjuggu félagsbúi
að Hvanná með Benedikt bróður
Einars og konu hans, Lilju Magn-
úsdóttur. Á heimilinu dvöldu einn-
ig tengdaforeldrar Jönu meðan
þau lifðu og svo börn beggja ungu
hjónanna, alls níu börn, svo heim-
ilið var stórt og umsvif mikil.
Kynni mín og Jönu hófust fyrir
30 árum þegar ég, 6 ára gömul, var
send með Skúla syni Jönu til
sumardvalar á Hvanná til Einars
og Jönu. Þá sem nú þótti bráð-
nauðsynlegt að koma borgarbörn-
um af mölinni í sveitasæluna og
minna þau jafnframt á uppruna
sinn. Enn þann dag í dag stendur
mér ljóslifandi fyrir hugskots-
sjónum þegar ég í fyrsta sinn leit
gamla bæinn á Hvanná. Ég hafði
aldrei séð torfbæ áður og þar við
bættist skari af ókunnu fólki,
ættmenni mín sem ég hafði aldrei
áður augum litið að Skúla einum
undanskildum. En fljótlega kom í
ljós að það var ástæðulaust að
óttast, Jana og Einar tóku mér
tveim höndum strax í upphafi og
það sama gilti um heimilisfólkið
allt. Hjá Jönu og Einari átti ég
mitt annað heimili langt undir
tvítugt. Á hverju sumri kom ég í
Hvanná og reyndust þau mér sem
bestu amma og afi alla tíð.
Segja má að á Hvanná hafi í
þann tíð verið stundaður sam-
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. í minn-
ingargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Þess
skal einnig getið, af marggefnu tilefni, að frumort
ljóð um hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíð-
um Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð
og með góðu línubili.
yrkjubúskapur þar sem bræðurnir
bjuggu saman ásamt fjölskyldum
sínum undir sama þaki. Benedikt
lést árið 1951 fyrir aldur fram en
ekkja hans, Lilja, bjó ásamt börn-
um sínum áfram á Hvanná. Ég
minnist þess með aðdáun hve
sambúð og samvinna Jönu og Lilju
var einstök. Aldrei hallaði orði
milli þeirra svo ég muni og þær
kunnu auk þess vel að njóta fé-
lagsskapar hvor annarrar enda
fóru saman hjá báðum góðir
vitsmunir og skörp kímnigáfa.
Saman hjúkruðu þær tengdafor-
eldrum sínum af einstakri natni
og umhyggju þegar ellin sótti þau
heim og var til þess tekið hve vel
þeim fórst það starf úr hendi.
Á Hvanná var alltaf geysi-
gestkvæmt og leið vart sá dagur á
sumrin að ekki bæri gest að garði,
en það var ævinlega sama hve
margir komu, tekið var á móti öll-
um af rausnarskap og gestrisni og
var þá oft glatt á hjalla.
Jana missti Einar mann sinn
árið 1972. Þá var Jón Víðir sonur
hennar tekinn við sínum hluta
jarðarinnar og bjó Jana á heimili
hans og konu hans, Guðbjargar,
síðustu árin og naut lífsins að eig-
in sögn. Hún var alls staðar au-
fúsugestur, miðlaði mildi og gleði
og fólk sóttist alls staðar eftir
nærveru hennar allt fram í and-
látið. Hún lést eftir stutta en
harða sjúkdómslegu og mætti
dauöa sínum af sama æðruleysi og
einkenndi allt lífsviðhorf hennar.
Á kveðjustundinni er efst í huga
þakklæti fyrir allt sem hún gaf
mér í æsku minni og allt til þessa
dags. Ég geymi minningarnar og
mun varðveita þær.
Ég færi börnum hennar,
tengdabörnum, barnabörnum og
öllum aðstandendum innilegar
samúðarkveðjur, mínar og móður
minnar.
Kristín Ólafsdóttir
Happdrætti Hestamannafélagsins Harðar í Kjós:
Tveir reiðhestar
meðal vinninga
ÍÞRÓTTADEILD hestamannafé-
lagsins Harðar í Kjósarsýslu hef-
ur hleypt af stokkunum happ-
drætti með 29 vinningum. Meðal
vinninga eru tveir reiðhestar und-
an verðlaunuðum stóðhestum. Er
annar þeirra fulltaminn reiðhest-
ur undan Ófeigi 818 frá Hvanneyri
og var sá yngri, sem er undan Kol-
baki 925 frá Egilsstöðum, frum-
taminn í vetur. Af öðrum vinning-
um má nefna folatolla hjá flestum
bestu stóðhestum landsins, þar á
meðal hjá heiðursverðlaunahest-
unum Þætti 722 frá Kirkjubæ og
Sörla 653 frá Sauðárkróki, hnakk-
ur og beisli og utanlandsferð.
Happdrættið er til að afla fjár
til vallargerðar, en hestamannafé-
lagið Hörður er komið með nýtt
mótssvæði, sem staðsett er við
hesthúsahverfið við Varmá. Hafa
nú þegar verið undirbyggðir tveir
hringvellir, þrjú hundruð metra
og hluti kappreiðabrautarinnar,
sem verður væntanlega fjögur
hundruð metra löng. Til að sjá um
framkvæmd á happdrættinu skip-
aði stjórn íþróttadeildarinnar sér-
staka fjáröflunarnefnd og er
formaður hennar Brynhildur
Þorkelsdóttir.
Morgunblaðið/ Valdimar
Vinningarnir tveir og Brynhildur Þorkelsdóttir formadur fjáröflunarnefndar
Harðar. f baksýn sér í hið nýja mótssvæói félagsins.
Jarðskjálftakippir
í Hvítársíðukrók
Borgarfirdi, 25. júní.
NÚ UM þessar mundir eru bænd-
ur í óða önn að rýja fé og aka á
fjall, enda gróður tekið snemma
við sér og farið að styttast í slátt.
Ætti sláttur að hefjast almennt
um næstu mánaðamót. Undanfar-
ið hefur verið þurrt en fjarskalega
hlýtt svo gras hefur sprottið vel í
hitanum, 18—20 stiga hita, undan-
farið. Má því segja að börn vaxi
ekki úr grasi þessa dagana.
Tröllasúran hefur vaxið vel og
húsfreyjur soðið í sultu. Áburðar-
flugvélin TF Tún hefur dreift 10
tonnum af áburði frá Stóra-
Kroppsflugvelli til þeirra bænda,
sem pantað hafa áburðarflug hjá
landgræðslunni. Nokkrir jarð-
skjálftakippir, vægir þó, fundust
fram í Hvítársíðukrók. — pþ.
Hár- og snyrti-
stofan Þema opn-
ar í Hafnarfirði
í HAFNARFIRÐI hefur verið
opnuð ný hárgreiðslu- og snyrti-
stofa, Þema, og er hún til húsa að
Reykjavíkurvegi 64.
Eigendur hárgreiðslustofunnar
eru þær Sigríður Inga Svavars-
dóttir, hárgreiðslumeistari, og
Helga A. Þórðardóttir, hár-
greiðslusveinn. Hjá þeim starfar
Sonja Eyfjörð, hárgreiðslunemi.
Eigandi snyrtistofunnar er
Anna Valdimarsdóttir, snyrtisér-
fræðingur. Þar starfar einnig
Hulda Benediktsdóttir, snyrtisér-
fræðingur.
Sigríður Inga og Anna ráku áð-
ur hárgreiðslu- og snyrtistofu að
Reykjavíkurvegi 68 í Hafnarfirði.
Hjá Þemu verður lögð áhersla á
alhliða hár- og snyrtiþjónustu,
ásamt sölu á almennum hár-
snyrtivörum, m.a. Germain Mont-
eil snyrtÍVÖrunum. (ílr rrétlatilkynningu.)
Eigendur og sUrfsfólk l»emu, sitjandi f.v. Helga A. Þórðardóttir, Anna
Valdimarsdóttir og Sigríóur Inga Svavarsdóttir. Standandi eru þær Hulda
Benediktsdóttir og Sonja Eyfjöró.