Morgunblaðið - 25.08.1985, Blaðsíða 39

Morgunblaðið - 25.08.1985, Blaðsíða 39
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 25. ÁGÚST 1985 B 39 Kínverjinn skipar ungum glæpa- mönnum, sem eru á mála hjá hon- um, aö ráöast á veitingastaði keppi- nautar til aö auömýkja og ná undir sig markaðnum. eða þrír dagarnir meö honum voru svolítið erfiðir en svo spurði hann mig hvort ég kynni aö blanda martini. „Hann bauð mér heim til sín ákveðinn í því að sanna aö hans martiniblöndur væru betri en mín- ar. Eftir þaö samdi okkur ágætlega og óg lék í annarri mynd fyrir hann." Skemmtilegast þykir Ford að tala um vestrana sína. Hann hefur leikið í tugum vestra en sá sem er i uppáhaldi hjá honum er The Sheepman. „Þaö var eftirlæti Mountbattens. Ég átti alltaf auö- velt með aö leika í vestrum vegna þess að sjálfur rek ég nautabu og rækta hesta.“ Saknar Ford blóma- tíma Hollywood? „Will Rogers kenndi mér aö sitja hesta og ég leit eftir hestunum þegar stjörnurnar voru aö leika póló í Beverly Hills, menn á borð viö Spencer Tracy, Darryl Zanuck og Leslie Howard. Ég sakna ekki þessara daga. Ég hugsa ekki mikið til baka. Ég hugsa meira um framtíöina.“ — ai BíóhöMin: Ný mynd frá Michael Cimin ÁR DREKAI Bandaríkin: UM GLENN F Bandaríski leikarinn Glenn Ford á ákaflega merkilegt safn eiginhandaráritana. Merki- legustu áritanirnar eru rammaðar inn og hanga á veggnum í stofunni hans. Þar má finna nöfn eins og F. Scott Fitzgerald, Adolf Hitler, Voltaire, Mark Twain og Winston Churchill. Ford veröur bráðum sjötugur og á löngum ferli sínum innan kvik- myndanna hefur hann þekkt alla og næstum því unniö með öllum í Hollywood. Hann var einn af fasta- gestum blaöakóngsins Williams Randolph Hearst í San Simeon. Á barnum hans eru undirritaöar Ijósmyndir af uppáhaldsleikkonun- um hans, bútur úr HMS Bounty sem Marlon Brando gaf honum og málsháttur ritaöur gylltum stöfum, sem Frank Sinatra gaf honum. Á honum stendur: Til að ná vinsæld- um þarfnastu vina. Til aö verða mjög vinsæll þarfnast óvina. Ford á sér fáa óvini. „Það er alltaf veriö aö biöja mig um aö skrifa ævisögu mína,“ segir hann, „en ég vil ekki gera þaö. Fólk vill aöeins lesa um slæmu hliöarnar á ööru fólki og ég vil ekki skrifa illa um vini mina.“ Brando og Sinatra eru vinir hans. Einu sinni hélt hann uppi spjöldum með setningum sem Brando átti aö fara meö þeg- ar þeir léku í Tea House of the August Moon (Tehús ágústmán- aöar). Ford hefur líka unniö með fjöld- anum öllum af leikstjórum en þaö Glenn Ford er aðeins einn, sem hann hefur kunnaö ilia viö og þaö er Charles Vidor. „Hann var harðstjóri. Hann gat veriö mjög grimmur viö leikar- ana og þaö var sérlega erfitt aö umgangast hann,“ segir Ford. En hvaö um Fritz Lang? „Þaö var nú annaö,“ segir leikarinn. „Ég lék í mynd hans The Big Heat og ég haföi heyrt aö hann væri harður viðureignar. Svo ég hitti hann og sagöi: Þú skalt ekki vera aö angra mig neitt eöa ég slæ úr þér tenn- urnar. Þar af leiddi aö fyrstu tveir Hann geröi eina merkustu mynd áttunda áratugarins, Hjartarbanann, hlaut Óskarsverö- laun og heimsfrægð fyrir; hann geröi þvi næst Heaven’s Gate, eitt mesta fjármálaflopp aldarinnar, og hlaut skömm í hattinn, en þaö sem verra var, hann lenti á svörtum lista kvikmyndaframleiöenda, sem þýddi aö enginn vildi láta hann leikstýra kvikmyndum. Hann heitir Michael Cimino og hefur nýlega lokiö viö fjóröu mynd sína, Ár drekans (The Year of the Dragon), eftir fjögurra ára þögn. Myndin var frumsýnd í Bandaríkjunum 16. ág- úst síöastliöinn og er væntanleg í Bíóhöllina á allra næstu dögum. Framtíöin var ekki björt fyrir Michael Cimino á árunum 1981 til 1983, en ári síðar lenti hann skyndilega sólarmegin því allt leit út fyrir aö hann heföi tvær stór- myndir í takinu, annars vegar Ár drekans og hins vegar The Yellow Yersey meö Dustin Hoffman, en hinni síðarnefndu var frestaö vegna anna leikarans. Þaö varð því úr aö Cimino geröi Ár drekans fyrir Dino De Laurentiis. Ár drekans, sem er byggö á samnefndri bók eftir Robert Daley, útgefin 1981, gerist aö mestu leyti í skuggahverfum New York-borg- ar, nánar tiltekiö í Kínahverfinu. I aöalhlutverki er ungur upprenn- andi leikari, Mickey Rourke, sem leikur heiðarlegan haröjaxl innan lögreglunnar í Nýju-Jórvík. Hann fær þaö verkefni að uppræta glæpafélög unglinga i Kínahverf- inu. Þaö líður ekki á löngu þar til lögreglumaöurinn kemst aö því aö glæpafélög unglinganna eru aö- eins einn armur af stæröarinnar glæpahring sem skipulagöur er af virtum manni innan Kínahverfisins, Joey Tai; ungur Kínverji sem hefur auðgast á viöskiptum, löglegum sem ólöglegum. Lögreglumaöurinn Stanley White, sem er fyrrverandi Vietnam-hermaöur (hverjir eru þaö ekki þessa dagana?) fær þaö á til- finninguna aö stríöinu sé haldiö áfram á heimaslóðum. Glæpasaga þessi gerist í New York og fjarlæg- um plássum eins og Burma og La- os, en Michael Cimino er nokkuö vel aö sér í landafræöi eftir aö hann geröi Hjartarbanann. Inn í þessa sögu nútimaglæpa- manna vefur Cimino hliöarsögu sem lítiö hefur veriö fjallað um til þessa, en þaö er innrás austur- Erkifjendurnir, lögreglumaöurinn Míckey Rourke og glæpamaður- inn John Lone í hinni nýju mynd Ciminos, Ári drekans. lensks fólks í Bandaríkin. Þetta snertir auðvitaö spurninguna: hver er Bandaríkjamaður? — En staö- reyndin er aö innflytjendur, sem hafa auögast í skjóli glæpa setja æ meiri svip á bandarískt þjóöfélag. Viö heyrum daglega um aöfarir innfæddra og annarra aö innflytj- endum í flestum löndum heims, sbr. írani í Danmörku, fólk sem var innflytjendur fyrir einni kynslóö eöa tveimur, telur sig innfætt og sýnir reiði sína þegar aörir feta í fótspor þeirra. Þaö er ánægjulegt til þess aö vita að jafn ágætur listamaöur og Mrchael Cimino skuli loks hafa get- aö dregiö sig út úr skelinni, en hann fyllti þann sístækkandi hóp listamanna í henni Ameríku sem ekki hafa fengiö vinnu vegna vand- ræöa út af fjármálum. í þessum hópi eru menn eins og Coppola og Scorsese, en nú hefur Cimino sem sagt hrist af sér slenið og er mætt- ur til leiks. HJÓ. Rourke og Ari- ane, sem hjálp- ar lögreglu- manninum viö aö fletta ofan af glæpastarfsemi í Kínahverfinu. < f

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.