Morgunblaðið - 04.09.1985, Blaðsíða 27
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 4. SEPTEMBER 1985
31
rhags-
liðsins
fstæðismanna
I þetta mál veröa að koma hreinar
línur. Strax. Meðferð Alþingis á
málinu sl. vor var löggjafarsam-
komunni lítt til sóma. Ég mun
leggja hér fram á þinginu ályktun-
artillögu þess efnis, að SUS verði
fyrstu pólitísku samtökin sem
kveði upp úr um að sá tvískinnung-
ur sem viðgengst í þessu máli víki
og bjórbannið verði afnumið.
Framkvæmd varnarsamnings-
ins milli f slands og Bandaríkjanna
hefur orðið tilefni nokkurra deilna
að undanförnu. í því efni koma til
álita nokkur meginsjónarmið, sem
ég tel að ekki megi missa sjónar
á.
Hið fyrsta er auðvitað það, að
varnarliðið er hér á íslandi ein-
göngu vegna varnar- og öryggis-
sjónarmiða. Við höfum ekki ís-
lendingar gert samning um að
hafa hér í landinu varnarlið til
annars en að annast varnar- og
eftirlitsstörf, sem okkur sjálfum
er ofviða að annast. Því hlutverki
verður liðið að geta sinnt eins vel
og unnt er, en það er óeðlilegt að
ætla varnarliðinö að leysa önnur
vandamál hér innan lands.
í öðru lagi er það auðvitað
meginatriði að við íslendingar
Geir H. Haarde
höldum vöku okkar og reisn gagn-
vart hinu erlenda liði. Við megum
aldrei líta á veru þess hér sem
eðlilegan og sjálfsagðan hlut.
Varnarliðið er hér af illri nauðsyn
og vonandi tímabundið, þótt ekki
sé unnt á þessari stundu að sjá
fyrir þær breytingar á alþjóðavett-
vangi sem gætu gert okkur kleift
að láta varnarliðið fara án þess
að taka óviðunandi áhættu. En
meðan varnarliðið er hér er það
auðvitað skylda íslenzkra stjórn-
valda að standa fyllilega upprétt
gagnvart hinum erlendu gestum
og setja þeim þær reglur, sem
íslendingar telja eðlilegar. Ég tel
að við þurfum sízt að skammast
okkar fyrir framkvæmd varnar-
samningsins eftir að Sjálfstæðis-
flokkurinn fékk mannaforráð í
utanríkisráðuneytinu að nýju í
þessari ríkisstjórn og núverandi
utanríkisráðherra hóf að beita sér
fyrir því, að íslendingar gætu
sjálfir lagt betra mat á grundvall-
aratriði þessara mála, herfræði-
þáttinn og varnarþörfina.
Þriðja atriðið, sem ég vildi víkja
að í þessu sambandi, er það, að
allar deilur um framkvæmd varn-
arsamningsins milli aðila, sem eru
í grundvallaratriðum á einu máli
um nauðsyn veru varnarliðsins og
utanríkisstefnu tslands, eru að
mínu mati af hinu illa. Slíkar
deilur draga athyglina frá kjarna
málsins, sem snýr að því hvort hér
eigi að vera varnir í landinu eða
ekki og eru því einungis vatn á
myllu þeirra afla, sem grafa vilja
undan varnarsamstarfinu við
Bandaríkin og aðild okkar að Atl-
antshafsbandalaginu. Þvi er mál
að þeim deilum linni.
Loks vil ég leggja áherzlu á, að
ævinlega verður að skilja á milli
efnahagsáhrifa varnarliðsins og
hinnar raunverulegu ástæðu fyrir
dvöl þess hér, sem leggja verður
mat á út frá varnar- og öryggis-
hagsmunum tslendinga sjálfra
hverju sinni. Af þessum sökum er
mjög varhugavert fyrir tslendinga
að verða varnarliðinu háðir fjár-
hagslega og ber að sporna við því
að svo verði. Utanríkismálanefnd
SUS hélt vorið 1978 ráðstefnu um
varnarstöðina í Keflavík, en erindi
sem þar voru flutt voru síðan gefin
út í myndarlegu riti. í erindi því
er ég flutti á ráðstefnu þessari er
gerð nokkur úttekt á efnahags-
áhrifum varnarliðsins og í ljósi
hennar komist að þeirri niður-
stöðu, að rétt sé að stefna að því
að gera þessi áhrif minni en ekki
meiri. Þetta viðhorf mitt hefur
ekki breyst nema síður sé og ég
hef fyllstu ástæðu til að ætla að
þetta sé ríkjandi viðhorf meðal
ungra sjálfstæðismanna.
A SUS-þingi fyrir tveimur árum
varð okkur tíðrætt um þau tæki-
færi sem aðildin að ríkisstjórninni
færði Sjálfstæðisflokknum. Og
víst er um það, að Sjálfstæðis-
flokkurinn hefur í þessari ríkis-
stjórn haft meiri tækifæri til að
hafa áhrif til góðs en oft áður í
ríkisstjórn. Og þó svo þessi tæki-
færi hafi kannski ekki öll verið
nýtt sem skyldi til þessa skulum
við ekki gleyma því, að í augnablik-
inu sýnast ekki aðrir kostir væn-
legri til að veita slíka aðstöðu en
aðildin að núverandi ríkisstjórn. í
stjórnmálaályktun landsfundarins
sl. vor segir svo um ríkisstjórnar-
samstarfið:
„Landsfundur Sjálfstæðis-
flokksins vill halda áfram endur-
reisnarstarfi, sem ríkisstjórnin
hefur unnið að, á þeim málefna-
grundvelli, sem hér hefur verið
rakinn. En landsfundur leggur
jafnframt áherslu á að sá árangur
náist, sem að er stefnt.
Sjálfstæðismenn eru nú sem
ætíð reiðubúnir til þess að leggja
störf sín og stefnu í dóm kjósenda.
Hvort þess verður þörf í bráð mun
ekki síst ráðast af því, hvort steinn
verður lagður í götu þessara verk-
efna og þeirrar samstöðu sem um
þau þarf að nást.“
Ég leyfi mér að vitna til þessara
orða hér og gera að mínum, enda
á ég á þeim nokkurn höfundarrétt.
Ég tel að miðað við það hvaða mál
náðu fram á Alþingi nú í vor og
sumar geti sjálfstæðismenn eftir
atvikum vel við unað. En nú skiptir
máli, hvað gert verður á næstunni.
Ótal verkefni blasa við. Nægir
að vitna til verkefnaskrár ungra
sjálfstæðismanna á síðasta lands-
fundi því til staðfestingar. Megin-
mál er þó að staðið verði þannig
að málum, að heilbrigt atvinnulíf
fái að þrífast í landinu til að
standa undir öllu því öðru, sem við
viljum koma í framkvæmd. Á síð-
asta SUS-þingi beindum við sjón-
um okkar öðru fremur að nýsköp-
un í atvinnulífi, hátækni- og upp-
lýsingaiðnaði fyrst og fremst,
undir kjörorðinu Afl nýrra tíma.
Augu manna hafa opnazt í veru-
legum mæli fyrir þeim möguleik-
um, sem þessar nýju greinar bjóða
upp á og sér þess þegar stað hér
á landi. Sama er að segja um þá
möguleika, sem felast í fiskeldi og
loðdýrarækt.
En til þess, að atvinnulífið nái
að þróast og dafna, þarf hinn
efnahagslegi rammi, sem því er
búinn, að vera traustur. Framund-
an er mikil glíma stjórnvalda til
að tryggja að svo verði og að dregið
verði úr viðskiptahalla og söfnun
erlendra skulda, jafnhliða því sem
dragi úr verðbólgu og grunnur nýs
tímabils hagvaxtar lagður.
Um þessi mál er fjallað ítarlega
í þeim drögum að ályktun um
atvinnumál, sem fyrir þinginu
liggur."
ifa um efni
im að borga
ast á samheldni og vilja til þess að
hjálpa þeim sem á þurfa að halda.
Sú félagslega aðstoð fær aldrei
staðist sem fengin er með því að
einstakir þjóðfélagshópar, jafnvel
fullfrískir, taki sér réttindi fyrir
annarra fé. Við höfum rætt um
nýjar leiðir í heilbrigðisþjónustu,
þar sem markmiðið er að reyna að
sameina ákvarðanir og fjárhags-
lega ábyrgð. Við höfum rætt um
möguleika á einkarekstri í skóla-
kerfinu og hvernig gera megi
námsaðstoð á háskólastigi
skynsamlegri. Við höfum enn-
fremur rætt um nauðsyn þess að
tryggja fjárhagslega framtíð líf-
eyrissjóðanna og getu þeirra til
þess að standa við skuldbindingar
sínar. Við skulum ekki óttast þótt
að okkur verði vegið fyrir þær til-
lögur og ábendingar sem við setj-
um fram. Við skulum hafa það
hugfast að framtíðin er okkar.
Ungir sjálfstæðismenn eru þau
stjórnmálasamtök i landinu sem
löngum hafa haft forystu um að
ryðja nýjum hugmyndum braut
inní þjóðlífið. Við minnumst þess
þegar ungir sjálfstæðismenn settu
fram hugmyndir sínar um að
hætta ríkisrekstri og afskiptum
ríkisins af fjárfestingum og at-
vinnulífinu yfirleitt fyrir átta til
tíu árum undir kjörorðinu „báknið
burt“. Þá vöktu hugmyndir ungra
sjálfstæðismanna mikla andstöðu,
en nú minna en áratug síðar eru
þessar hugmyndir orðnar almennt
viðteknar í öllu þjóðlífinu. Sama
mun gilda um hugmyndir okkar í
velferðarmálum. Þetta eru hug-
myndir fyrir framtíðina og bar-
áttan fyrir framgangi þeirra getur
tekið tíma. En við skulum berjast
fyrir þeim óhræddir. Þær munu
sigra.
Landsfundur Sjálfstæðisflokks-
ins á síðastliðnu vori samþykkti
Vilhjálmur Egilsson, hagfræðingur
og formaður SUS.
sérstaka verkefnaskrá í 10 liðum
fyrir forgöngu ungra sjálfstæð-
ismanna. Með þessari verkefna-
skrá markaði Sjálfstæðisflokkur-
inn þá stefnu að höfuðmarkmið
efnahagsstjórnarinnar væru
lækkun verðbólgunnar, jafnvægi á
vinnumarkaði og stöðvun skulda-
söfnunar erlendis.
Nú á næstu mánuðum mun
verulega reyna á þessa mikilvægu
þætti sjálfstæðisstefnunnar. Sam-
kvæmt þeim upplýsingum sem nú
liggja fyrir um framgang efna-
hagsmála mun þurfa mikinn póli-
tískan styrk og kjark til þess að há
árangri. En fyrst og fremst mun
þurfa trú á það að hægt sé að lifa
á Islandi af því sem atvinnulífið
skapar en ekki á erlendum lánum.
Það mun koma í hlut okkar ungra
sjálfstæðismanna að fylgja Verk-
efnaskránni eftir. Og við munum
líka fylgja henni fast eftir. Verk-
efnaskráin hlaut almennan
hljómgrunn meðal sjálfstæð-
ismanna á Landsfundi og um hana
skapaðist samstaða. Hún var
studd af landsbyggðarmönnum
sem fólki af Reykjavíkursvæðinu,
af bændum, fólki úr sjávarútveg-
inum, embættismönnum, fulltrú-
um verkalýðshreyfingarinnar eða
langflestum þeim ólíku einstakl-
ingum sem skipuðu hinn ágæta
hóp Landsfundarfulltrúa. Við
ungir Sjálfstæðismenn munum
vinna að því að þessi vaska sveit
haldi áfram að standa saman um
sjálfstæðisstefnuna og munum
hafa frumkvæði að samstarfi við
önnur samtök innan Sjálfstæðis-
flokksins um að ná því fram sem
Verkefnaskráin kveður á um.
Ungir sjálfstæðismenn
Á því tímabili sem líður milli
þessa þings okkar og hins næsta
eru tvennar kosningar, kosningar
til sveitastjórna og til Alþingis.
Við þessar kosningar munu 25.000
kjósendur ganga að kjörborðinu í
fyrsta sinn. Það er verkefni okkar
að vinna Sjálfstæðisflokknum
fylgis hjá þessum jafnöldrum
okkar. Það mun kosta vinnu og
baráttu, en umfram allt kostar
það að við mótum okkur skýra
stefnu sem höfðar til okkar kyn-
slóðar. Við verðum að geta gefið
henni von um að stuðningur við
Sjálfstæðisflokkinn sé atkvæði
með framtíðinni og bættum lífs-
kjörum. Atkvæði með valfrelsi,
vexti og velferð. Við verðum að
afla þessari stefnu fylgis hvar og
hvenær sem færi gefst. Á þessu
þingi höfum við sett fram skýra og
afdráttarlausa stefnu. Og við höf-
um verkefnaskrána frá Lands-
fundinum. Við erum því vel til
baráttunnar búin. Við eigum að
hafa alla möguleika til þess að ná
árangri. Og ég treysti þvi að eng-
inn úr þessu einvalaliði sem hér er
saman komið, liggi á liði sínu. Hér
er forystulið ungra sjálfstæð-
ismanna, afl sem getur breytt
þjóðfélaginu. Afl sem kynslóð
okkar hefur til þess að gera Island
að landinu sem hún vill búa í.
Morgunblaðið/Sig. Sigm.
Hluti þátttakenda á námskeiðinu á Ftúðum.
Kennaranámskeið
á Flúðum
Syðra-Langbolti, 2. september.
ÞESSÁ viku er haldið á Flúðum endurmenntunarnámskeið fyrir
kennara. Er námskeið þetta haldið á vegum Kennaraháskóla íslands
og hafa þær Sigríður Jónsdóttir og Elín G. Ólafsdóttir haft veg og
vanda af undirbúningi þess, en þetta er fjórða svæðið þar sem slík
námskeið eru haldin, þ.e. eitt á ári. Þátttakendur eru 56, flestir af
Suður- og Vesturlandi, flestir kenna í neðri bekkjum grunnskóla.
„Barnið í brennidepli" kallast
þetta námskeið, fyrirlestrar eru
haldnir, vinnuhópar starfa og
boðið er upp á verkstæði, þar
sem hægt er að vinna margskon-
ar starf og sýning er á mjög
margvíslegum námsgögnum. A
fimmtudag kl. 4—6 er opið hús
fyrir foreldra og skólanefndar-
menn til kynningar á námskeið-
inu.
Á þessu mikla sólarsumri
hefur verið mjög mikið um
ferðamenn hér, innlenda og er-
lenda, og tjá mér kunnugir að
þeir hafi aldrei verið fleiri.
Sumarhótelinu hefur verið lokað
en matsala er í hádeginu til 1.
október fyrir ferðahópa Kynnis-
ferða sem eru að fara að Gull-
fossi og Geysi. Hinsvegar er
„Skjólborg" opin allt árið og
vinsæll gististaður og draga
heitu pottarnir sem eru við hvert
herbergi til sín marga gesti.
Um næstu helgi verður haldið
á Flúðum fjölmennt þing UMFÍ.
Sig.Sigm.