Morgunblaðið - 30.01.1986, Side 39

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. JANÚAR 1986
39
Ungir tónlistar-
menn í Tónabæ
við fráfall hennar verður ekki fyllt
en minningar geymast um góða
konu sem alltaf átti nóg af hjarta-
hlýju og kærleika að gefa öðrum.
Hrólfur Kjartansson
Esther var æðrulaus og hugrökk
til hinztu stundar. Hvfldin var henni
best úr því sem komið var, eftir þær
þjáningar sem hún hafði orðið að
þola í veikindum sínum. Esther átti
alltaf eitthvað sameiginlegt með
öllum, ungum sem öldnum, giaddist
með glöðum, en hafði einnig djúpa
samúð með þeim sem hryggir voru
og undir höfðu orðið í lífsbaráttunni
og miðlaði af góðmennsku sinni til
þeirra er á þurftu að halda. Uppgjöf
var henni ekki að skapi.
Þessar fátæklegu línur eiga ekki
að vera æviágrip Estherar vinkonu
minnar, aðeins nokkur kveðjuorð.
Eftir 15 ára góð kjmni er margs
að minnast og margs að sakna.
Vissan um að hittast aftur á öðrum
stað gerir kveðjuna léttbærari.
Samheldni, hjálpsemi og tryggð
í fjölskyldu hennar er einstök og
söknuðurinn því sár.
Halldóru móður hennar, bömun-
um þrem, Ingvari, Hafdfsi og Ás-
bimi, bamabömunum tveim,
tengdadóttur og öðm fólki hennar,
votta ég mínar innilegustu samúð-
arkveðjur, og bið þau minnast þess
að engir geta mikið misst nema
þeir, sem hafa mikið átt.
Kaiiiðerkomið
kominernústundin
vinarskilnaður, viðkvæm stund.
Vinimirkveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér sinn siðasta blund
Margs er að minnast,
margterhéraðþakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Hafsteinn ásamt tveimur öðmm
mönnum við að bjarga báti sínum
í ofsaveðri sem gekk yfir. Böm
þeirra Hafsteins urðu tvö. Ingvar
f. 2. júlí 1958 og Hafdfs Guðrún
f. 12. nóv. 1959.
Seinni maður Estherar var Krist-
inn Magnússon, en þau skildu.
Sonur þeirra er Ásbjöm, f. 15.
mars 1969.
Um tíma bjó Esther með vini sín-
um, Gunnari, en sú sambúð stóð
stutt því aðeins fáum mánuðum
eftir að þau stofnuðu heimili lést
hann.
Að sjálfsögðu þurfti Esther að
vinna hörðum höndum til að sjá
bömum sínum farborða og það
gerði hún svo sannarlega af mynd-
arskap og dugnaði.
Nú sfðustu árin vann hún á
bamaheimilinu Bakkaborg. Þar
eignaðist hún margar góðar vinkon-
ur sem reyndust henni afar vel f
veikindum hennar.
Lífshlaup Estherar var ekki alltaf
dans á rósum. Þá var gott að eiga
athvarf hjá góðum foreldrum og
systkinum f Þrándarholti. Aldrei
heyrði maður Esther kvarta. Hjá
henni réð prúðmennska, góðvild og
glaðværð ríkjum enda átti hún ekki
langt að sækja þá eiginleika. Nú
seinast f hennar miklu veikindum
var það hetjan Esther sem gaf
bömum sínum og ættingjum styrk.
Ingvar, Hafdís, Ásbjöm, tengda-
dóttirin Þyri, bamabömin Esther
Ýr, Hafsteinn og Kristey, megi
hetjulundu móður ykkar, tengda-
móður og ömmu verða ykkur hjálp
á erfiðum stundum og til eftir-
brevtni í lífinu.
Eg og systkinin vottum ykkur
öllum svo og systkinum hennar og
þér, Halldóra mfn, okkar innileg-
ustu samúð.
Vertu kærast kvödd og Guði
falin, okkar vina.
Svava
TÓNABÆR stendur fyrir „Mús-
íktilraununi" fjórða árið í röð f
Tónabæ í apríl nk. Fyrsta tilraun
verður að kvöldi 10. april, síðan
að kvöldi 17. aprU og 24. apríl
en úrslit ráðast að kvöldi 24.
april.
„Músíktilraunir" era hugsaðar
sem tækifæri fyrir unga tónlistar-
menn til að koma á framfæri fram-
sömdu efni sínu og ef vel tekst til,
að vinna með efni sitt í hljóðveri.
Tilraunimar era opnar öllum upp-
rennandi hljómsveitum alls staðar
af landinu og munu aðstandendur
„Músíktilrauna ’86“, reyna að létta
undir með ferðakostnaði hljóm-
sveita utan af landi eins og hægt
Á hveiju kvöldi koma fram 5 til
7 hljómsveitir og flytur hver þeirra
fjögur framsamin lög. Áhorfendur
gefa hljómsveitum stig eftir
frammistöðu. Tvær stigahæstu
hljómsveitir hvers kvölds keppa síð-
an tii úrslita föstudaginn 25. aprfl
og munu áhorfendur og sérlega
skipuð dómnefnd velja sigurvegara
„Músíktilrauna ’86“. Þrjár bestu
hljómsveitimar fá 20 stundir f hljóð-
veri í verðlaun auk þess sem sigur-
vegaranum verður boðinn samning-
ur við spilamennsku á vegum
Reykjavíkurborgar. Þær hljóm-
sveitir sem hyggja á þátttöku í
„Músíktilraunum ’86“ geta skráð
sig í Tónabæ.
(Úr f réttatilkynniiigu.)

U!
bÍHOUC
Ltbl. 1986
VDÐINSTORG
SÍMI 25090
Fimmtudagar: ^
KARRYDAGAR!
Guð þerri tregatárin strið.
Farþúífriði
friður Guðs þig blessi,
Hafðu þðkk fyrir alit og allt.
GekkstþúmeðGuði,
Guð þér nú fylgi
hans dýrðar-hnoss þú hljóta skalt.
Vald. Briem
Erna
Dauðinn verður aldrei umflúinn
en hve fljótt hann kemur og hversu
erfiður hann verður, það er okkur
ekki ætlað að vita. Stundum er
hann kærkominn og nú í þetta sinn
var hann það, úr því sem komið
var. En ósköp eigum við erfítt með
að sætta okkur við það þegar kona
á besta aldri er kölluð burt og
manniegur máttur fær ekkert að
gert til hjálpar.
í dag kveðjum við Esther Ingv-
arsdóttur, til heimilis f Ásgarði 117
hér í borg. Hún fæddist í Þrándar-
holti í Gnúpveijahreppi og þar ólst
hún upp hjá foreldram sínum,
Halldóru Hansdóttur og Ingvari
Jónssyni. Ingvar lést árið 1980 en
Halldóra sér nú á eftir þriðju dóttur
sinni yfir landamærin.
Esther ólst upp f stóram systk-
inahópi á þeim tíma þegar sjálfs-
bjargarviðleitnin dugði best til
manndóms. Það er mikil gæfa í lff-
inu að kunna þá list að krefjast
ekki alis af öðram en mikils af sjálf-
um sér. Þeirri dyggð var Esther svo
sannarlega prýdd.
Þegar ég minnist nú Estherar
streyma fram margar minningar.
Efst era í huga mér nú sfðustu árin
svo og uppvaxtarár okkar. Við ól-
umst upp í sömu sveit, jarðimar
Þrándarholt og Skarð lágu saman
og var mikill samgangur og vinátta
á milli heimila okkar. Þær urðu
æði margar oriofsnætumar sem við
systkinin f Skarði nutum f Þrándar-
holti. Um hlaðið þar lá leið okkar
f og úr bamaskóla og var oft staldr-
að þar við til leikja og spjalls. Já,
margs er að minnast og verður
ekki allt sagt hér f fátæklegum
minningarorðum.
Esther giftist þann 8. september
1958 Hafeteini Friðrikssyni sjó-
manni frá Hofeósi. Þar stofnuðu
þau heimili en sorgin kvaddi fijótt
dyra. í nóvember 1959 drukknaði
Reykjavfk, janúar. 1986
Allt til þcssa hefur notkun
ísiendinga á karrý til matargerAar
verift heidur fábrotin. Helst hefur
hún verift bundin hinum íslenska
rétti: ttKjöt í lcarrý“ sem byggist
upp á softnu súpukjöti, hrísgrjón-
um og hveitisósu sem krydduft er
meft svolitiu karrý.
Ýmislcgt bendir nú til þess að
mikiar brcytingar séu framundan á
karrýnotkun landans. Frést hefur að á
veitingahúsinu óðinsvéum vift óð-
instorg sé nú hafin stórfelld kynning
á lcyndardómum karrýsins. Kynning-
in felst í því að á hverjum fimmtudcgi
býður veitingahúsið gestum sínum
upp á úrval austurlenskra karrýrétta.
Yfirmatrciðslumaður og blaðafull-
Nóg af
grjónum
Rcykjavfk. janúar 1986.
Þ*r gieðilegu fréttir berast frá
Kambódlu að nóg sé þar tll af hrfc-
grjónum þrátt fyrir uppskerubrest
á slftasta ári.
Reyndar hefur ekki verift gefift upp
hver heildaruppskeran varð heldur
aðeins að uppskera hafi náðst af 78%
þess landsvaeðis sem ctlað var til
hrísgrjónaræktunar.
Fréttin ætti sérstaklega að gleðja
unnendur austurlenskrar matargcrðar
sem sjá nú fram á gleðilegt ár og nóg
af grjónum með eftirlætis réttunum
slnum.
trúi veitingahússins, Gísli Thor-
oddsen, tjáði blaðamanni að hér væri
aðallega um að ræða rétti ættaða frá
Indlandi og Pakistan, en vissulega
setti islenskt hráefni svip sinn á mat-
reiðsluna. Því má lfta á karrýdagana
sem lið í menningarsamslarfi (slend-
inga og Indverja, Sri Lanka og Pak-
istana.
Það hráefni sem helst er notað
sagði Gísli vera fisk, lambakjöt og
kjúklinga og taldi hann fiskinn okkar
og lambakjötið einkar heppilegt hrá-
efni fyrir lótti þcssa.
Eins og flestir vita er karrý blandaö
úr ýmsum kryddjurtum og fjölmargar
blöndur til. Sagðist Gísli mest nota 8
tcgundir kanýs sem heföi reynst
nauðsynlegt að sérpanta erlcndis frá.
Blaðamaður fór á vettvang og
kynnti sér framtakið. Reyndist hér
vera um sérlega Ijúffengan og vel úti-
látinn mat að ræða og það sem meira
var, á afar sanngjömu verði.
Túrban
eða
einkennishúfa
Reykjavlk. janúai 1986.
Nýlega tapafti Síkhi máli sem
hann höfftaði gegn fyrrverandi
vinnuveitanda sínum og snerfct um
höfuftföt.
Eins og allir vita em túrbanar trú-
artákn hjá Síkhum. Sfkhinn sem hér
um ræðir starfaði sem bflstjóri hjá
Strætisvögnum Gautaborgar og var
honum gert að bera einkcnnishúfu
bflstjóra. Því neitaði hann af trúarleg-
um ástædum og krafðist þess ad fá ad
bera sinn túrban. Af þessum sökum
var manninum sagt upp störfum.
Sfkhinn sætti sig ekki vift uppsögn-
ina og kærði málið fyrir félagsdómi.
Dómurinn féll vinnuveitandanum í
hag og hélt fram rétti hans til að segja
upp þcim starfsmönnum sem ekki
virða starfsreglur fyrirtækisins.
Stokkhólmsblaðið Dagens Nyhctcr
segir frá því að Sfkhinn sætti sig ekki
við þessi málalok heldur ætli að
leggja málið fyrir Evrópudómstólinn
í Strasbourg.
Bylting í vínneyslu!
Reykjavik. janúar. 1986
Samkvæmt opinbcrum tðlum
hefur vfndrykkja tslendinga breyst
mikift undanfarin ár. Drykkja
léttra vfna; hvftvina, rauftvfna og
rósavfna hefur aukist mjög á
kostnað sterkari drykkja.
Ástæður þcvsara brcytinga felast
fyrst og frcmst í stódclldri aukingu
utanlandsfcrða fólks og þar af leið-
andi auknum kynnum af vfnmenn-
ingu suðrænna þjóða.
Svo virðist sem fólk sé farið að
hafna gosdrykkjum og mjólk til að
drekka með mat, eins og áður var
algengast. Þess í stað velji fólk frekar
vín til að drckka með mat, að hætti
annarra þjóða.
En hvaða vín er best ad drekka
með hveijum rétti? Vissulcga ræður
smekkur manna hér miklu um, það
sem einum þykir fara vel saman
flnnst öðrum óhæft. Þó cru nokkrar
grundvallarreglur sem flestir eni
sammála um þegar velja skal vín með
mat.
Ástæða er til að brýna fyrir gestum
hússins að kynna sér vfnlistann ræki-
Icga áður en vfn er pantað. Þar er að
finna nauðsynlegar upplýsingar um
eiginleika hvers víns, til að létta gest-
um valið.
Að lokum má bcnda á að fram-
reiðslufólk á staðnum veitir með
ánægju upplýsingar um þau vín sem á
boðstólum eru.
Hefur mataræði
ekki áhrif á holdafar?
Reykjavfk. jMtúar 1986.
Frá Bandaríkjunum berast þær
fréttir aft holdafar manna aé í Ufl-
um efta engum tengslum vift mat-
aræftí þeirra í æsku.
Rannsóknir benda til að erfðavfsar
hvers og eins ráði mestu um hvort
fólk verður feitlagið eða grannt.
Rannsóknir hafa verið gerðar á ætt-
leiddum bömum og kom f Ijós að þau
fengu oftast nær holdafar kynforcldra
sinna er þau fullorðnuðust. Stjóm-
andi rannsóknarinnar sagði það hafa
komið mest á óvart að holdafar fóst-
urfjölskyldunnar virtist engin áhrif
hafa.
Fram til þessa hafa vísindamenn
ekki verið á eitt sáttir um hvort ofát
cða crföaeiginlcikar valdi því að of-
fita cr algengari f sumum tjölskyldum
en öðrum. Nýjustu rannsóknir benda
hins vegar ákveðið til þess að erfðim-
ar ráði mestu þar um.
þeir sem eiga feitlagna forcldra
ættu því að fara variega og velja sér
frekar hitaciningasnauða fæðu. Þeir
scm granna forcldra ciga þurfa aftur á
móti engu að kvfða hcldur geta kýlt
vömbina eins og þá lystir.

<