Morgunblaðið - 12.08.1986, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 12. ÁGÚST 1986
fyrir að veikindi hennar hefðu um
nokkurt skeið borið þess glögg
merki hvert stefndi, reyndist dánar-
fregnin okkur sársaukafull. Við
höfum séð á bak kærum vini, sem
okkar dýpstu tilfínningar tengdust
sterkum böndum.
I fari ömmu bjó sérstakur neisti,
sem engin orð fá lýst, neisti er snart
mjög eindregið alla, sem kynntust
henni náið. Við áttum þess kost að
njóta mannelsku hennar og hlýju í
ríkum mæli og fyrir það erum við
ævinlega þakklát. Minninpn um
ömmu okkar mun lifa um ókomna
framtíð.
Ragnar og Lína
og hló með. En á seinni árum urðum
við vinkonur og hélst sú vinátta til
hinstu stundar, þær minningar
gleymast ekki.
Guð blessi Hönnu.
Sigfríð Einarsdóttir
Það var vorið 1927, Theódóra
Sveinsdóttir matreiðslukennari
seldi fæði uppi á lofti í Kirkjuhvoli.
Eg vann hjá henni sem stofustúlka
þá 22 ára. Þá réði hún stúlku í eld-
húsið sér til aðstoðar. Þar kom
Hanna beint úr matreiðsludeild
Kvennaskólans, fyrirmyndarstúlka,
myndarleg og dugleg og í samvinnu
við hana varð vinnan leikur. Brátt
fengum við útþrá og okkur kom
saman um að verða samferða til
Kaupmannahafnar og saman fórum
við á gamla Gullfossi um haustið,
en eftir 3 mánuði fór Hanna heim
til íslands og giftist unnusta sínum,
Haraldi Bjömssyni póstfulltrúa,
sem nú er látinn fýrir nokkrum
árum. Þegar ég kom heim frá Kaup-
mannahöfn eftir 2 ár var eins og
ég hefði kvatt hana í gær, heimili
Hönnu og Haraldar varð mitt annað
heimili. Hjá þeim gisti ég þegar ég
vann úti á landi.
Haraldur var hæggerður maður,
góðlyndur og afar gestrisinn. Þar
var mikill gestagangur og alltaf
gaman að koma og vera velkominn.
Þetta góða viðmót og allar þær
skemmtilegu stundir sem ég átti á
43
þeirra hcimili þakka ég nú af heilum.
hug. Einnig þakka ég dætrum
þeirra þann hlýhug sem þær hafa
alltaf sýnt mér gegnum árin, sem
liðin eru i vináttu og velvild. Það
er svo margt að minnast á og þakka
eftir 59 ára vinskap.
„Hvað er að hætta að draga andann annað
en að frelsa hann frá friðlausum öldum
lífsins, svo hann geti risið upp í mætti sínum,'~
ófjötraður, leitað á fund guðs síns.“
(Gibran)
Sólveig Jónsdóttir
Hún var dóttir heiðurshjónanna
Jakobínu Bjamadóttur og Sigbjörns
Þorsteinssonar í Vík í Fáskrúðs-
firði. Jóhanna giftist góðum manni,
Haraldi Björnssyni féhirði á Póst-
húsinu í Reykjavík, 7. mars 1931.
Þau eignuðust þrjár dætur og einn
son, sem er látinn.
Hanna, vinkona mín, var glæsi-
leg kona og hennar mannkostir
voru miklir. Hún vildi öllum gott
gera og ég hefi ekki þekkt trygg-
ari konu en hana. Það var gaman,
þegar Jóa í Vík (svo var hún kölluð
heima í Fáskrúðsfirði) kom heim í
Einarshús til okkar. Ég var yngri
en naut þess að hlusta á spjaliið
kvödd í burtu svo fyrirvaralaust í
heiðríkju sumarsins, en eftir stönd-
um við hnípin og veltum fyrir okkur
tilgangi lífsins. Hvers vegna? Var
henni ætlað æðra starf fyrir hand-
an? Guð einn veit það.
Áslaug og Smári voru með þeim
fyrstu sem byggðu hús við Víði-
grundina á Akranesi og fluttu í það
með eldri soninn Hafþór og þar
fæddist þeim yngri sonurinn Jökull.
Haft hefur verið á orði að sam-
heldni þess fólks sem nú býr við
þessa götu sé mikil og er það ekki
síst Áslaugu að þakka. Með glað-
værð sinni og hressilegu framkomu
ásamt með einarðleika og réttsýni,
ef henni fannst á einhvem hallað,
hafði hún ósjálfrátt áhrif á alla.
Hún var frekar lítil vexti og grönn,
en hvar sem hún fór geislaði af
henni lífsorka og kraftur. Við kveðj-
um hana með klökkum huga og
hjartað fullt af þökk, fyrir alltof
stutta viðkynningu.
Smára, drengjunum og öðrum
vandamönnum og vinum öllum
sendum við innilegar samúðar-
kveðjur.
íbúarnir við Víðigrund
Birting afmæl-
is- og minning-
argreina
Morgunblaðið tekur af-
mælis- og minningargreinar
til birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjóm blaðsins á 2. hæð í
Aðalstræti 6, Reykjavík og á
skrifstofu blaðsins í Hafnar-
stræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Ekki eru
tekin til birtingar ffbmort Ijóð
um hinn látna. Lejrfílegt er að
birta ljóð eftir þekkt skáld, 1—3
erindi og skal þá höfundar get-
ið. Sama gildir ef sálmur er
birtur. Meginregla er sú, að
minningargreinar birtist undir
fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina
gildir sú regla, að aðeins eru
birtar greinar um fólk sem er
70 ára eða eldra. Hins vegar eru
birtar afmælisfréttir með mynd
í dagbók um fólk sem er 50 ára
eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð
að handrit séu vel frá gengin,
vélrituð og með góðu línubili.
Fiat Uno 60 Super 5 dyra
Höfum fengið aukasendingu af Fiat
Uno 60 Super, 5 dyra, á frábæru
verði, kr. 298.600,-
annn umboðið
SKEIFUNNI 8 - SÍMI 688850