Morgunblaðið - 28.05.1987, Síða 16
16
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. MAÍ 1987
Setti upp
stúdents-
húfuna á
30 ára
landsprófs-
afmælinu
fuflrðL
SVERRIR Hestnes vararæðis-
maður Noregs á ísafirði og
framkvæmdastjóri Ferðaskrif-
stofu Vestfjarða setti upp
stúdentshúfuna á laugardag-
inn, við útskrift stúdepta frá
Menntaskólanum á ísafirði.
Næsta föstudag fagnar hann
30 ára landsprófsafmæli sínu
ásamt skólafélögum sinum við
skólauppsögn í Grunnskólanum
sem þá hét Gagnfræðaskóli.
í tilefni tímamótanna átti
fréttaritari Morgunblaðsins stutt
rabb við Sverri um menntaskóla-
námið og tildrög þess.
Hann sagði að af afloknu lands-
prófi vorið 1957 hafi hann verið
Morgunblaðið/ÚIfar Ágúatsson
Sverrir Hestnes var orðinn
hundleiður á skólanámi þegar
hann útskrifaðist frá Gagn-
fræðaskólanum á ísafirði 1957.
Nú fagnar hann stúdentsprófi,
orðinn hundleiður á skólum og
ákveðinn í að fara ekki í fram-
haldsnám. Um sumarið fór hann
til Reykjavíkur og hóf prentnám
hjá Hólum hf. Að loknu sveins-
prófi flórum árum síðar kom hann
heim aftur og hóf störf hjá Prent-
stofunni ísrún hf. Þar sem hann
var til 1973. Næstu 12 árin var
hann framkvæmdastjóri og versl-
unarstjóri hjá tveim raftækja-
verslunum á Isafirði, en frá 1985
framkvæmdastjóri Ferðaskrif-
stofu Vestfjarða.
Á þeim árum sem hann starf-
aði við raftækjasöluna, var það
honum til nokkurra vandræða, að
hann hafði ekki nógu góð tök á
þýsku og ensku. Með það í huga
frekar en stúdentsprófíð settist
hann í öldungadeild MÍ 1981.
Fyrstu tvö árin voru auðveld og
þakkar Sverrir það góðu lands-
prófsnámi, en þar sem hálft
stúdentsnámið var nú að baki,
fannst honum eðlilegast að halda
áfram. Seinni hlutinn varð þó
mikið erfíðari, en taka verður til-
lit til þess að Sverrir stundaði
fulla vinnu með skólanum allan
tímann og á árinu 1985 skiptir
hann um atvinnu og hefur störf
sem framkvæmdastjóri á nýju
sviði.
Hann sagðist vera mjög ánægð-
ur með að hafa lokið náminu og
sagði að það hefði mikla hagnýta
þýðingu auk þess að vera þro-
skandi og ánægjulegt. Að öld-
ungadeiid sé á ísafírði taldi hann
ómetanlegt fyrir staðinn, þvi
margir hættu námi að grunnskóla
loknum, en hæfu nám aftur síðar
þegar aðstæður væru aðrar.
Sverrir sagði að lokum að hann
hyggði ekki á frekara nám. En
aðstæður geta samt breyst á
stuttum tíma og alls óvíst hvað
framtíðin bæri í skauti sér.
- Úlfar
Morgunblaðið/Úlfar Ágústsson
Nýstúdentar frá Menntaskólanum á ísafirði, ásamt Birni Teitssyni rektor. Myndin var tekin á Austurvelli á Iaugardaginn.
Menntaskólinn á ísaf irði:
Umburðarlyndi og mannkær-
leikur ávöxtur þekkingar
Hjörleifur Valsson nemandi í Menntaskólanum og Sigríður Ragn-
arsdóttir skólastjóri Tónlistarskólans léku saman við skólaslitin.
- sagði Björn
Teitsson, skóla-
meistari við
skólaslitin
ísafirði.
MENNTASKÓLANUM á
ísafirði var sagt upp í 17. sinn
síðastliðinn laugardag. Heild-
arfjöldi nemenda við skólann í
vetur var 182 og er það mesti
fjöldi sem numið hefur við skól-
ann til þessa. Þar af útskrifað-
ist 21 stúdent og hlaut Indriði
Óskarsson úr Hnífsdal hæstu
einkunn, 7,1, en hann var á
náttúrufræðibraut. Næsthæst
varð Jóhanna Sturludóttir frá
Sauðárkróki með einkunnina
7,0.
Þá útskrifuðust 12 nemendur
af tveggja eða þriggja ára versl-
unar- og viðskiptabraut. Hæstu
einkunn hlaut Halldóra Þórðar-
dóttir, ísafirði, með 8,2.
í skólaslitaræðu sinni gat rekt-
or skólans, Bjöm Teitsson, þess
að kjaradeildur kennara undan-
farin ár hefðu haft óæskileg áhrif
á skólastarfíð og taldi hann að
námsárangur þeirra sem nú væm
að útskrifast væri slakari vegna
þess en stúdentamir í ár hafa
þrisvar á námstímanum orðið illa
úti í röskun á skólastarfí vegna
verkfallsaðgerða kennara.
Þá gat Bjöm þess að nú stæði
yfír lokaáfangi við kennsluhús-
næði skólans og gert væri ráð
fyrir að Iðnskólinn flytti inn á
neðri hæð hússins á næsta hausti.
Hann taldi að þá myndi fjótt reka
að því að þessir tveir skólar rynnu
saman í eina skólastofnun. ítrek-
aði hann tillögur sínar frá fyrra
ári um að nafn hins sameinaða
framhaldsskóla yrði Skóli Jóns
Sigurðssonar forseta, en Jón var
þingmaður ísfírðinga á endur-
reistu Alþingi.
í niðurlagsorðum sínum sagði
hann, að aðalsmerki hins mennt-
aða manns væri að tileinka sér
glögga þekkingu á heiminum.
Skerping dómgreindar væri nauð-
synleg í öllum ábyrgðarstörfum
til þess að menn gætu sett niður
deilur. „Umburðarlyndi og mann-
kærleikur eru ávöxtur víðtækrar
þekkingar og skilnings á lífi
manna. Menntaður maður er ekki
fordóma- eða hrokafullur, eða
heldur því fram að hann sé öðrum
æðri eða fremri. Helstu aðals-
merki hins menntaða manns er
dugnaður, ábyrgðartilfínning,
umburðarlyndi og víðsýni," sagði
Bjöm Teitsson að lokum er hann
kvaddi þessa nemendur sína og
hvatti þá um leið til frekara náms.
„Háskólanámið krefst mikillar
vinnu og ástundunar, en þjóð-
félagið á slíkt framlag inni hjá
ykkur.“
Að lokum léku Hjörleifur Vals-
son á fíðlu og Sigríður Ragnars-
dóttir á píanó tvö lög.
- Úlfar
Morgunblaðið/Úlfar Ágústsson
„Hann var fljótur úr múnderingnnni þegar hann kom heim,“
sagði Óskar Friðbjarnarson fiskverkandi í Hnífsdal um næst-
yngsta soninn, Indriða, sem varð dúx frá Menntaskólanum á
Isafirði. Allir stúdentamir vom klæddir kjólfötum við athöfnina,
en Indriði kann betur við sig í vinnugallanum, að sögn föður
hans. Hann klæddi sig þó í hefðbundin spariföt og setti upp húf-
una fyrir fréttaritara Morgunblaðsins í tilefni dagsins.
Dúxinn fer beint
í hákarlsverkun
ísafirði.
INDRIÐI Óskarsson, dúxinn i
Menntaskólanum á ísafirði, lét
lítið yfir dúx-heitinu. Sagði að
prófið hefði ekki verið mjög
hátt. Hann var þó ánægður
með árangurinn, sagði að sér
hefði líkað vel í skólanum.
Ágætir kennarar og skemmti-
Ieg skólasystkin.
Hann var strax í upphafí
ákveðinn í að fara í raungreinar
Og valdi þess vegna náttúru-
fræðibrautina. En um framhald-
ið sagðist hann jafn óráðinn og
í upphafí skólagöngunnar. Það
var þó að heyra á honum að
hann hyggði á framhaldsnám og
virtist hugur hans standa til
náms í Noregi. Hann sagði að
þar væri gott að eiga við málið
og þjóðfélagsgerðin þannig að
ekki þyrfti að hafa áhyggjur af
málunum.
Það sem hann taldi eftirminni-
legast við menntaskólanámið,
væru fámennir og persónulegir
bekkir og verkföll kennara sem
lamað hefði skólastarfíð þrisvar
sinnum á skólatímanum.
Hann sagði þó að mestu erfið-
leikamir hefðu orðið þegar flestir
kennarar skólans hættu samtím-
is. Þótt ágætis kennarar hefðu
komið í staðinn fylgdi þessu mik-
il röskun sem ylli óánægju og
spennu. En í sumar tekur slorið
við. Hann hyggst starfa hjá föð-
ur sínum, Oskari Friðbjamar-
syni, þekktum fisk- og
hákarlaverkanda í Hnífsdal, í
sumar eins og undanfarin sum-
ur. Líklega lærir hann þar, það
sem enn er ekki kennt úr bókum.
Það er að verka hákarl til mann-
eldis og ylmandi rikling á
matborð íslendinga.
- Úlfar