Morgunblaðið - 14.01.1988, Blaðsíða 23

h
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 14. JANÚAR 1988
23
en dómara — sem vonlegt má telja
ef þess er gætt að með fjarvist sinni
frá málflutningi réttarhaldanna er
Þórður saksóknari enn í raun að
framselja Pétri sakadómara ákæru-
valdið. Þannig skjóta upp kollinum
í dómsforsendum PG, sem vitaskuld
eru saman settar eftirað vöm hafði
verið skilað í málinu, bæði tilvitnan-
ir í gengna Hæstaréttardóma og
fleiri „rök“ sem aldrei höfðu verið
orðuð við mig eða veijanda minn
fyr í réttarhöldunum. Slíkt er varla
fullnægjandi réttarfar. Ef kalla má
þetta því nafni. Annað furðuverk
þessarar dómsniðurstöðu PG eru
þær strangorðu vítur sem veijandi
minn, Tómas Gunnarsson, mátti
þola fyrir „móðgandi ummæli í garð
ríkissaksóknara og dómarans" við
réttarhöldin. Tómas furðaði sig á
þessum tilefnislausu og skemmandi
vítum, snéri sér til Sakadóms með
fyrirspum og fékk þau svör að
vítumar hefðu verið fyrir þá kröfu
hans að bæði saksóknarinn og dóm-
arinn fæm í lestrarpróf tilað sanna
kunnáttu sína. En það höfðu raunar
verið mín orð undir lok réttar-
haldanna þegar mér fór að leiðast
sá takmarkaði skilningur á ritverk-
um mínum sem fymefndir tveir
heiðursmenn máttu leyfa sér við
þessar sérstöku kringumstæður.
1986: Hinn 16. júní áfrýjaði ég
dómi Sakadóms Reykjavíkur til
Hæstaréttar íslands .og Þórður
Bjömsson saksóknari hafði að
þessu sinni enga tilburði tilað
hindra þá áfrýjun.
Vegna fyrgreindra víta fanst
veijanda mínum, Tómasi Gunnars-
syni, rétt að bera hönd fyrir höfuð
sér en tengdist málinu þarmeð of
mikið sjálfur tilað geta farið lengur
með hagsmuni mína í því. Ég ákvað
þá að taka vömina í mínar hendur
(í samræmi við 6. gr., 3c í 1. Kafla
Mannréttindasáttmála Evrópuráðs-
ins og hliðstætt ákvæði 49. greinar
gildandi laga um Hæstarétt ís-
lands, nr. 75/1973).
1987: Hinn 4. mars tilkynti égþessa
ákvörðun mína bréflega til Magnús-
ar Thoroddsen forseta Hæstaréttar
íslands og vitnaði til ótal fordæma
þess að menn verðu mál sín sjálfir
fyrir réttinum. í þessu sama bréfi
var listi yfir 12 sérstök atriði þar-
sem saksóknarinn, lögreglan eða
Sakadómur höfðu gert sig sek um
að bijóta réttarreglur eða gildandi
lög meðan á svokallaðri „ransókn"
þessa máls hafði staðið, en flest af
þessu hef ég nefnt hér í skýrslunni.
1987: Hinn 9. mars tilkynti virðu-
legur forseti Hæstaréttar mér að
ósk minni um það að veija málið
sjálfur hefði verið synjað.
1987: Hinn 11. mars sendi ég öllum
dómumm Hæstaréttar ábyrgðar-
bréf með eindregnum mótmælum
vegna málsins auk þess sem ég
birti bréfaskifti mín við forseta rétt-
arins í Morgunblaðinu undir fyrir-
sögninni ANALFABETISMUS
REGALIS (Konunglegt ólæsi).
1987: Hinn 6. maí kom Sigurmar
K. Albertsson hrl. á heimili mitt að
tilkynna mér það (munnlega) að
hinn 10. apríl 1987 hefði Magnús
Thoroddsen forseti Hæstaréttar
skipað sig veijanda í máli mínu
fyrir réttinum. Ég bar óðara fram
harðorð mótmæli. við þvílíkri lög-
leysu og lét SKA vita að hans
aðstoðar kysi ég ekki að njóta svo-
mikið sem eina mínútu um mína
daga. Benti einnig á það að hátt-
semi SKA væri harla vafasöm: að
hafa dulið það í meiren þijár vikur
að honum hefðu á laun verið afhent
einkaleg málefni mín.
1987: Hinn 7. maí sendi ég dómur-
um Hæstaréttar enn mótmæli í
ábyrgðarpósti oog vísaði til stjóm-
arskrárbundins réttar míns og
annars réttar sem áður er nefndur
í þessari skýrslu. Afrit var sent til
dómsmálaráðherra. An árangurs.
1987: Hinn 22. september var mál
nr. 272/1986 tekið fyrir í Hæsta-
rétti með Sigurmar K. Albertsson
í hlutverki „veijanda" míns.
1987: Hinn 22. september afhenti
ég nýjum saksóknara, Hallvarði
Einvarðssyni (sem verið hafði ran-
sóknarlögreglustjóri þegar mál
þetta var til „ransóknar" hjá þeirri
stofnun), bréf með beiðni um opin-
bera ransókn á skipun „veijanda"
míns, Sigurmars K. Albertssonar
og fleiri tilgreindum atriðum. Einn-
ig var dómsforseta og Sigurmari
K. Albertssyni fengið afrit þessa
bréfs, áðuren réttur var settur
(einsog meðfylgjandi skjöl sanna).
Þá staðreynd að réttur var engu
síður haldinn hefi ég túlkað sem
de facto synjun saksóknarans
á beiðni minni.
1987: Hinn 20. október stað-
festu hæstaréttardómararnir:
Guðmundur Jónsson, Guð-
mundur Skaftason, Arnljótur
Björnsson og Magnús Þ.
Torfason dóm Sakadóms yfir
mér. En Gaukur Jörundsson
hséstaréttardómari skilaði sér-
atkvæði sem bygt var á skiln-
ingi hans á ákvæðum stjómar-
skrár vorrar. Þarmeð hefi ég til
hlítar leitað réttar míns í heima-
landinu.
Niðurstaða: Ég kæri hérmeð brot
íslenska ríkisis á 6. gr. 3c í I. Kafla
og 10. gr. sama kafla í Samningi
Evrópuráðsins um verndun mann-
réttinda og mannfrelsins. Einnig
brot þess sama ríkis á hveiju því
öðra atriði sem nánari skoðun máls-
ins kynni að bæta við þann lista.
Höfundur er ríthöfundur.
Menntamálaráðherra:
Hyggst láta geraút-
tekt á rekstri RÚV
Telur að eytt hafi verið langt umfram ástæður
BIRGIR Isleifur Gunnarsson, menntamálaráðherra, hyggst láta
gera úttekt á fjármálum og rekstri Rikisútvarpsins, og telur að
þar hafi verið eytt langt umfram það sem eðlilegt getur talist á
liðnum árum, ekki síst þar sem ekkert rekstrarmat hafi verið
fyrir hendi vegna einokunaraðstöðu stofnunarinnar. Þetta kom
fram í svari ráðherra við fyrirspurn frá Hjörleifi Guttormssyni
við umræður um lánsfjárlög í Neðri deild Alþingis i fyrrakvöld.
Birgir Isleifur sagðist einnig telja að hægja mætti á fjárfestingum
Ríkisútvarpsins.
„Ríkisútvarpið hefur notið þess
að ekkert kostnaðarmat á rekstri
þess hefur verið fyrir hendi," sagði
Birgir ísleifur. „Nú eru komnar til
sögunnar aðrar stofnanir með
sams konar rekstur, svo að hægt
er að meta hvað það kostar að
reka útvarpið, þótt auðvitað verði
einnig að taka tillit til gæðamats.
Ég hyggst láta taka fjármál og
rekstur RÚV til athugunar með
tilliti til þessa samanburðar, því
ég er þeirrar skoðunar að þar hafi
oft verið eytt langt umfram það
sem eðlilegt getur talist."
Ýmsir stjómarandstæðingar
urðu til þess í gær að gagnrýna
ákvæði lánsfjárlagaframvarpsins
um að Ríkisútvarpið verði svipt
tekjum af aðflutningsgjöldum á
viðtækjum, sem því ber að fá sam-
kvæmt útvarpslögum. Mennta-
málaráðherra svaraði því til að
þessar tekjur rynnu í fram-
kvæmdasjóð RÚV, sem undanfarin
ár hefði einkum verið nýttur til
byggingar stórhýsisins_ við Efsta-
leiti. Hann sagði að RÚV yrði þar
að sníða sér stakk eftir vexti og
fjárfestingar mættu ekki vera of
hraðar.
Ráðherra sagði að hins vegar
væri um rekstur stofnunarinnar
að ræða, og vissulega væri hann
erfíður, enda hefðu auglýsinga-
tekjur dregist saman eftir að RÚV
hlaut samkeppni frjálsra útvarps-
stöðva. Hann sagði að ekki væri
þó hægt að ásaka ríkisvaldið um
að styðja ekki við bakið á stofnun-
inni, því heimilaðar hefðu verið
85% hækkanir afnotagjalda henn-
ar á síðasta ári, sem væri langt
umfram það sem aðrar ríkisstofn-
anir hefðu fengið. „Ríkisútvarpið
gegnir vissulega mikilvægu hlut-
verki, en þó er mikilvægt að það
sníði sér stakk eftir vexti og kom-
ið verði í veg fyrir eyðslu umfram
efni,“ sagði Birgir ísleifur.
Ödýrt og endist
lengi,lengi!
viðþorsta!
YDDA F5.2/SÍA
MHf ÍT - V.)': • isak vIflÍl * mmm 1 i mSM
f. f - ^ . ! f 'ðæ: I : 1 1 ' fií5 'fK;

■I1 1 i\i\TVíB i K Í 5'