Morgunblaðið - 27.05.1988, Síða 15

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 27. MAÍ 1988
15
* Morgunblaðið/Bjami
Fjölmenni var á borgarafundinum í Réttarholtsskóla og tóku íbúar borgarhluta 5 virkan þátt í umræðun-
um.
„Árið 1980 var reiknað með ákveðn-
um bflafjölda í borginni árið 2000,"
sagði borgarstjóri. „Fyrir tveimur
árum voru svo allt í einu gerðir
kjarasamningar, sem ollu stórfelldri
verðlækkun á bflum og allt í einu
voru bflamir orðnir jafnmargir og
þeir áttu að vera um aldamót." Davíð
sagði að þarna kæmi svo fleira til
sögu, svo sem sveiflur í bensínverði,
íbúafjöldi og byggðastefna.
Borgarstjóri sagðist vilja upplýsa
menn um það að Fossvogsbrautin
hefði raunar verið teiknuð á bæjar-
skrifstofunum í Kópavogi, er sam-
komulag var gert við Kópavog árið
1973 um að Kópavogskaupstaður
fengi land undir iðnaðarstarfsemi
austast í bænum en Reykjavíkurborg
fengi á móti land undir Fossvogs-
brautina.
Þórarinn Hjaltason sagði að
nákvæm rannsókn á hugsanlegri
mengun af völdum Fossvogsbrautar
hefði ekki farið fram, en hún yrði
þó alls ekki meiri en til dæmis við
Miklubraut, þar sem ækju 50.000
bflar á sólarhring. Reiknað er með
30-40.000 bíla umferð á Fossvogs-
braut. Þórarinn sagði jámbraut um
dalinn ekki raunhæfan kost. Sam-
kvæmt athugunum erlendis þyrfti
íbúafjöldi borga að vera minnst hálf
milljón til þess að slíkt borgaði sig.
Hann sagðist telja að mengun af
bifreiðum myndi minnka á komandi
árum, bæði loftmengun og hljóðm-
engun með tilkomu blýlauss bensíns,
bætts hreinsibúnaðar og hljóðlátari
véla. Þórarinn sagðist telja að slysa-
kostnaður í borginni myndi minnka
um 5% með tilkomu Fossvogsbraut-
ar. Hann væri nú um einn milljarður
króna, þannig að þama væri um 50
milljónir að ræða.
Gangbrautavandamál
Um fleira var rætt en Fossvogs-
dal. Ólafur Hannesson gerði gang-
brautavandamál að umtalsefni og
sagðist telja að gangbrautir væru
oft á röngum stöðum, enda sýndi
það sig að gangandi vegfarendur
veldu stystu leið og sneiddu þá oft
hjá gangbrautum. Hann lagði einnig
til að gul blikkljós yrðu tekin upp á
gönguljósum í stað rauðra ljósa, og
að hraðahindranir yrðu settar á
Stjömugróf vegna hraðaksturs
ungra ofurhuga þar.
Ásgrímur Guðmundsson sagðist
vera í foreldraráði Breiðagerðisskóla
og þar hefði fólk haft miklar áhyggj-
ur af því hversu miklir farartálmar
Réttarholtsvegur og Bústaðavegur
væru á leið bama í skólann. Nefndi
Ásgrímur sérstaklega brekkuna á
Réttarholtsvegi frá Miklubraut og
upp að Sogavegi, þar sem hún byrgði
sýn til gangbrautar yfír götuna við
Sogaveg. Hefðu foreldrar óskað eft-
ir því að þama kæmi stöðvunar-
skylda, en fengið þau svör að í hálku
myndu menn ekki komast af stað
aftur í brekkunni ef þeir neyddust
til að stansa. Þá hafði Ásgrímur
áhyggjur af því að nýtt Víkings-
svæði í Fossvogsdal myndi auka
umferð gangandi vegfarenda yfír
Bústaðaveg, og því væri hæpið að
breikka hann og auka umferð. Jón
Valdimarsson talaði einnig um
Víkingssvæðið og sagðist telja það
of lítið. Erfítt yrði að leggja bifreið-
um er kappleikir yrðu á Víkingsvell-
inum og einnig væri aðkoman að
svæðinu erfið, aðeins væri hægt að
komast eftir Stjömugróf. Ásgrímur
vildi fá að vita hvort ekki væri hægt
að stækka svæðið í suður.
330 kílómetra snjómokstur
Ingileif Ólafsdóttir gagnrýndi
slæmar merkingar á undirgöngum
við Reykjanesbraut, sagðist hafa
komið að þeim í myrkri fyrir
skömmu og hreinlega ekki fundið
þau. Þá spurðist hún fyrir um snjóm-
oksturinn í borginni. Hún sagði að
snjóruðningstæki hefðu það fyrir
vana að moka aðeins mjóa rerinu
eftir íbúðagötum, og þá lokuðust öll
bílastæði og innkeyrslur um leið.
Ingileif benti á að stór hluti Reyk-
víkinga mætti alls ekki moka snjó
samkvæmt læknisráði, til dæmis
vegna bak- eða hjartveiki. Þess
vegna ylli þessi háttur á snjómokstri
mörgum borgarbúum vandræðum.
Hún hefði spurst fyrir um þessi mál
hjá gatnamálastjóra og fengið þau
svör að aðeins bæri að moka götur,
ekki bflastæði.
Davið Oddsson sagði ljóst að
þröngt yrði um Víkingssvæðið, hug-
myndir um að byggja íþróttahús
yrðu erfíðar í framkvæmd og einnig
yrðu bflastæðavandræði mikil, bflar
myndu flæða um nágrennið á kapp-
leikjum. Davíð sagði þó að borgin
myndi gera allt sem í hennar valdi
stæði til að bæta þama úr.
Um snjómoksturinn sagði Davfð
að götur í Reykjavík væru samtals
um 330 kílómetrar á lengd, og því
þyrfti að moka í einum grænum
vegalengd, sem samsvaraði ieiðinni
til Sauðárkróks, helst á einum
morgni þegar snjóað hefði um næt-
ur. Innkeyrslur og gangstéttir
mættu því afgangi. Reykjavíkurborg
hefði hins vegar lagt mikla áherslu
á það undanfarin ár að hita gang-
stéttar og væri það gert alls staðar
þar sem stéttir væru teknar upp í
eldri hverfum. Með tilkomu Nesja-
vallaveitu myndu möguleikar til hit-
unar gangstétta og jafnvel gatna
stóraukast. Þá væri til dæmis hægt
að hita brattar brekkur á borð við
þá að Réttarholtsveginum, sem for-
eldrar bama við Breiðagerðisskóla
hefðu áhyggjur af.
Byrgir þjónustu- miðstöðin
sýn?
Kristinn Danielsson, íbúi við
Sogaveg, gagnrýndi fyrirhugaða
þjónustumiðstöð fyrir aldraða, sem
rætt hefur verið um að rísi á blettin-
um milli Miklubrautar og Sogavegar
við Réttarholtsveg. Sagði Kristinn
að bygging þessi myndi skyggja á
útsýni fyrir íbúum Sogavegar. Blett-
urinn hefði áður verið merktur sem
opið svæði í skipulagi, en nú hefði
því verið breytt. íbúar við Sogaveg
hefðu leitað sér lögfræðiaðstoðar
Gunnlaugs Þórðarsonar vegna þessa
máls og sent kvörtun til borgarráðs.
Kristinn sagðist meðal annars vilja
vita hvort ekki þyrfti mörg bifreiða-
stæði við þetta hús, þar sem bæði
væri reiknað með 30 íbúðum fyrir
aldraða og þjónustumiðstöð.
Þorvaldur S. Þorvaldsson sagði
að borgarskipulag hefði haft mál
þetta til meðferðar í nokkur ár. Það
væri auðvitað alltaf viðkvæmt er
áður samþykktu aðalskipulagi væri
breytt, en skipulagsráð hefði nú
samþykkt breytta landnýtingu á
þessum bletti. 16 íbúar við Sogaveg
hefðu mótmælt breytingunni, en t
aðrir aðilar í hverfínu, þar á meðal
samtökin Réttarholt, sem hyggjast
reisa húsið, hefðu sótt það fast að
fá að byggja þama. Réttarholt hefði
líka sent bréf til borgarráðs, þar sem
tekið væri undir með íbúum við
Sogaveg um að málið skyldi kannað
gaumgæfilega og tekið tillit til
beggja aðila við hönnum byggingar-
innar. Þorvaldur sagði að Borgarráð
hefði síðan falið Borgarskipulagi að
kynna nýtingu reitsins fyrir ná-
grönnum. Að þeirri kynningu lokinni
hefði aðeins ein athugasemd borist,
frá Gunnlaugi Þórðarsyni fyrir hönd
Kristins Daníelssonar. Þorvaldur
sgði að húsið ætti alls ekki að þurfa
að skyggja á útsýni, og raunar væri
ekki búið að úthluta lóðinni enn.
Kristinn Daníelsson vildi taka
fram að hann hefði verið kosinn
fulltrúi íbúanna við Sogaveg, og því
hefðu athugasemdir komið frá hon-
um einum.
Kirsten Fríðriksdóttir benti á
mýrarfláka við Safamýri og Háaleit-
isbraut, sem væri í órækt en hefði
verið merktur inn á skipulag sem
grænt svæði. Birgir Sigurðsson
þakkaði ábendinguna og sagði Borg-
arskipulag mjmdu taka svæðið til
athugunar.
í Kring’luna á vaðstígvélum
Guðmundur Guðmundsson, ibúi
við Hvassaleiti, kvartaði undan
áformum um að þrengja Hvassaleit-
ið til að draga úr hraða bifreiða og
sagði nóg þrengt að Hvassaleitis-
búum. Hann kvartaði einnig undan
slæmum frágangi Vatnsveitunnar
við göngustíg við götuna. Þá sagði
hann ásigkomulag gangstígs, sem
lægi niður að Kringlunni vera slíkt,
að á vetrum kæmist fólk ekki til að
versla nema í vaðstígvélum. Fór
Guðmundur fram á umbætur á
þessu.
Auður Sveinsdóttir spurði um
gangstíg, sem lægi að Grensásdeild
Borgarspítalans frá Brekkugerði.
Hún sagði að þama væri mikil um-
ferð bfla, en stígurinn væri notaður
af bömum og gamalmennum, sem
væru því í hættu.
Björn Hafsteinsson, frá íbúa-
samtökum Blesugrófar, gerði að
umtalsefni slæmt ástand gatna og
lagna í hverfinu. Sagði hann Blesu-
grófarbúa hafa búið við moldargötur
þar til fyrir skömmu og hvorki sími
né rafmagn væri lagt í jörð. Kenndi
Bjöm meðal annars um staðsetningu
hverfísins, en geiri úr Kópavogi
gengur inn í það. Bjöm sagði að
Blesugrófarbúar greiddu gjöld til
borgarinnar eins og aðrir og ættu
því heimtingu á sömu þjónustu.
Helgi Þorláksson sagðist búa við
Akurgerði, í húsi sem sneri út að
Grensásvegi. Sagði hann mikið
ónæði af umferð á götunni og lagði
til að hún yrði færð nær verslunar-
húsunum, sem standa vestan við
hana, burt frá íbúðarhúsum að aust-
an.
Þórarínn Hjaltason sagði að það
væri lítið gagn í því að færa götuna
um nokkra metra, slíkt drægi afar
iítið úr hávaðanum. Hann lagði til
að íbúamir fengju sér hljóðeinangr-
aða glugga, sem drægju álíka mikið
úr hávaða og tíföldun á fjarlægð
götunnar frá húsunum. Þá lofaði
Þórarinn að athuga notkun á gangs-
tígnum við Grensásdeildina.
í fundarlok greindi Ólafur Jóns-
son, upplýsingafulltrúi borgarinnar,
sem stjómaði fundinum, fundar-
mönnum frá því að næstu daga
gæfíst fólki kostur á að koma með
frekari athugasemdir og ábendingar
við skipulagið áður en það færi í
lokavinnslu og yrði kynnt íbúm í
haust.
Múlahverfi:
Morgunblaðið/Júlíus
Á stærri myndinni má sjá
ryðgað rörarusl og spýtna
brak á baklóðum við Síðum
úla, á lóð sem er hrá og ófrá-
gengin. Á innfelldu myndinní
má sjá forarsvað, skreytl
brotnum gangstéttarhelluni
og fleira rusli, við Síðumúla
fangelsið.
Slæmur frágangur á 40% lóða
FJÖRUTÍU af hundraði lóða i Múlahverfinu í
Reykjavík eru sóðalegar, illa hirtar eða ófrá-
gengnar, að sögn Birgis H. Sigurðssonar, deild-
arstjóra I\já Borgarskipulagi Reykjavikur.
Skýrði Birgir frá þessu á borgarafundi um
hverfaskipulag borgarhluta 5, sem Múlarair til-
heyra.
„Við höfum skráð það mjög rækilega hjá okkur
hvar þessar lóðir em og eigendumir mega búast
við bréfi frá okkur inn um lúguna innan skamms,
þar sem þeir verða hvattir til þess að ganga frá,“
sagði Birgir í samtali við Morgunblaðið. „Annars
verða þeir jafnvel tilneyddir að greiða sektir."
Birgir sagði að þetta væri óvenjuhátt hlutfall af
illa hirtum lóðum, og þótt um iðnaðarhverfí væri
að ræða ætti það ekki að vera ástæða fyrir slæmri
umgengni. „Það em þó ekki allar lóðir svona í hverf-
inu,“ sagði Birgir og tilgreindi sérstaklega lóðir við
Grensásveg 10-14, sem væru til fyrirmyndar.