Morgunblaðið - 04.12.1988, Blaðsíða 32

32 C
MORGUNBLAÐIÐ MENIMINGARSTRAUMAR SUNNUDAGUR 4. DESEMBER 1988
ST©PP
GBGN HÁRLOSI
Loksins á íslandi
Foliplexx
Efnið, sem varð til vegna rannsókna á blóðþrýstingslyfinu
Minoxidil. Hópur vísindamanna og lækna hafa þróað efni
er inniheldur efnakerfi sem viðurkennt er að stöðvar
hários og örvar endurvöxt.
Foliplexx fæst á eftirtöldum stödum:
Hársnyrtingu Villa Þórs, Ármúla 26, s: 34876
Papillu, Laugavegi 24, s: 17144
Á Klapparstíg 29, s: 12725
Hársnyrtistofa Dóru, Langholtsveg 128, s: 685775
Rakarastofunni Dalbraut 1, s: 686312
Greiðtínni, Háaleitisbraut 58, s: 83090
Sendum um land allt
Míele
Talaðu við
ofefeur um
þvottavélar
IVfiele

SUNDABORG 1 S. 6885 88 -688589
Talaðu við
ofefeur um
uppþvottavélar
SUNDABORG 1 S.688588-688589
MYNDLIST/Hvað er svona merkilegt vid ungmennalist?
DÝRKUN
Á REYNSLULEYSI
Þeir sem fylgst hafa með íslenzkri
myndlist síðasta áratuginn, hafa
ugglaust veitt því eftirtekt, að listamenn
búa við mikla mismunun eftir aldri hvað
varðar athygli og umQöllun í blöðum.
Um úmQöllun í ljósvakamiðlum er
naumast að ræða..
...fáireða
engir
listamenn
eiga sér
lengri
þroskaleið
en þeir sem
fást víð
myndlist
að liggur í hlutarins eðli að
fyrstu spor listamanna eru
jafnan reikul, enda getur enginn
skóli gert listamann úr þeim, sem
ekki hefur neistann. Nú á dögum
fer þó fjöldi manns
í listaskóla, þótt
neistinn sé daufur
eða enginn. Samt
er það svo í sam-
tíðinni að stundum
ber meira á þessu
fólki en hinum
reyndari; ekki sízt
Sigurðsson þegar hinir list-
fróðu standa að svokölluðum tema-
sýningum.
Á heilan hóp í flokki hinna eldri
heyrist yfirhöfuð ekki minnst frem-
ur en þeir væru ekki til, en „ungir
menn á uppleið" sýna jafnvel oft á
ári og eru þá í samfelldu fjölmiðla-
fargani. Umfram alla aðra hefur
Morgunblaðið staðið sig í að kynna
þau ókjör af sýningum, sem hér eru
haldnar, jafnvel smæstu smásýn-
ingar, svo kannski finnst lesendum
nóg um. Ungir myndlistarmenn eru
vel meðvitandi um þýðingu kynn-
ingar í víðlesnu blaði, en því miður
vilja viðtöiin við þá verða æði innan-
tóm. Við hvetju er líka að búast
DÆMIGERÐ UNGS MANNS
LIST FRÁ SÍÐUSTU ÁRUM
Kannski er verið að tjá sig um
sálarástand, en oft læðist að
skoðandanum sá grunur, að hér sé
einungis verið að spila eftir nótum
alþjóðlegrar tízku.
BLÚS /Hvoó er á bak vib rispumar og brakib?
HEM LAMPINN
1211-1224
Ævintýrið um
Pammoun tkassann
Hönnuðir:
Hvilt og Molgaard
Þrjár stærðir: 200 mm,
300 mm, 400 mm
Hvítureðasvartur
Á meðal blússafnara verða til
margar sögnr og lífseig
ævintýri um ótrúlega heppna
eða óheppna safnara, eins og
gengur. Þær sögur heyra allir
þeir sem fara að gefa sig að
vangaveltum um blústónlist,
hvort sem þeir eru safharar eða
bara hlustarar eða kannski
hvort tveggja.
Snemma á árinu bárust af því
spumir að ungur tónlistar-
áhugamaður í Bandaríkjunum, sem
var að flytja í hús sem hann hafði
fest kaup á, fann niðri í kjallara
kassa • með
ómerktum 78
snúninga plötum.
Við nánari eftir-
grennslan kom í
ljós að á plötunum
voru óútgefnar
prufuupptökur
Paramount út-
gáfufyrirtækisins
frá árunum 1929 og 1930 með
nokkrum af fremstu sveitablús-
mönnum Bandaríkjanna. Dæmigert
ævintýri, en að þessu sinni, sem
betur fer segja blúsáhugamenn,
eftir Árna
Matthíasson
SON
HOUSE
Lagið Walkin’ Blues
með Son House var
tekið upp í maí 1930
en fannst ekki fyrr
en nú.
sönn saga. Blúsmennirnir sem áttu
lög á plötunum voru Charlie Patt-
on, Son House, Ishman Bracey og
Tommy Johnson, auk minni spá-
manna en litlu ómerkari eins og
Charlie Spand og Louise Johnson.
Ekki voru lögin mörg, þijú með
Tommy Johnson, þijú með Charlie
Patton, eitt með Ishman Bracey og
eitt með Son House, svo þeir helstu
séu nefndir. Finnst kannski sumum
lítið til koma og kannski enn minna
hafi menn í huga að plötur Para-
mount voru steyptar úr afar lélegri
shellacblöndu og hafa staðist illa
tímans tönn. Það breytir þó ekki
því að hér er um að ræða eina
merkustu uppgötvun síðasta aldar-
fjórðungs, sé tekið mið af sögu
sveitablúsins, og hver sá sem legg-
ur sig eftir því að nema tónlistina
á bak við rispumar og brakið hlýtur
að hrifast af.
Merkasta lagið á plötunni er
líklegast lagið Walkin’ Blues með
Son House, sem House sagðist hafa