Morgunblaðið - 26.07.1989, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 26. JÚLÍi 1989 .
41
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
691282 KL. 10-12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS

Bjórinn er ekki bráðdrepandi
Til Velvakanda.
Fréttastofu útvarpsins bárust
eins og öðrum þau tíðindi frá ÁTVR
að áfengiskaup íslendinga mánuð-
ina apn'l, maí og júní þetta ár hefðu
verið 45% meiri en sömu mánuði í
fyrra. Öll sú viðbót er bjórinn og
er hlutur hans þó meiri því að dreg-
ið hefur úr sölu annars áfengis.
Fréttastofan flutti okkur álit Jóns
Magnússonar fyrsta flutnings-
manns bjórfrumvapsins í þessu
sambandi. Hann sagði að þetta
væri engin reynsla. Svo var hann
í samtalsþætti með Páli Heiðari á
laugardaginn og þar var að vonum
rætt um þennan aukna drykkju-
skap.
Jón Magnússon segir að áður en
bjórinn var leyfður hafí menn
drukkið einhver ósköp af smygluð-
um bjór. Nú vill svo til að forsjálir
menn fengu drykkjuvenjur athug-
aðar í janúarmánuði síðasta. Gallup
á íslandi gerði þá könnun. Þar var
m.a. spurt:
„Hvað drekkur þú helst við eftir-
farandi aðstæður? Með mat, í
partýjum, á skemmtistað, heima á
kvöldin."
Nú skyldum við ætla að smygl-
aði bjórinn hans Jóns hefði orðið
fyrirferðarmikill í partýjum og
heimahúsum. Svo reyndist ekki.
Bjórdrykkjan var allsstaðar hverf-
andi lítil. Hún náði því þó að verða
3% af drykkju karla í partýjum
þegar þeir voru teknir sér.
Þessi Gallup-könnun afsannar
fullyrðingar Jóns Magnússonar um
stórkostlega bjórdrykkju meðan
hann var bannaður.
Jón hélt því fram í umræðuþætt-
inum að dregið hefði úr öllum verstu
áhrifum áfengisneyslu eftir að bjór-
inn kom. Þar játar hann enn þá trú
bjórmanna að bjórinn geri mannlífið
friðsælla og fegurra. Þessi-trú hef-
ur þó alls ekki sannað sig. Það
hefur t.d. ekkert lát orðið á því að
lögregla sé kölluð í heimahús að
afstýra voða og vandræðum. Hér
verðum við að gera meira með það
sem skrifstofa lögreglustjóra segir
okkur en óskhyggjuþvaður Jóns
Magnússonar.
Svo leyfði þessi maður sér að
segja að ríkisstjórnin hefði brugð-
ist. Hún hefði svikist um að halda
uppi þeim forvörnum sem Alþingi
hefði ætlast til.
Hvað lagði Jón Magnússon til að
gert yrði? Hveijar eru þær forvarn-
ir sem hann talar um?
Hér er lítið hald í því að blaðra
um að þurfi einhverjar.ótilgreindar
forvamir. Hitt er vel skiljanlegt að
þeir sem öðrum fremur eru ábyrgir
fyrir bjórflóðinu séu hræddir við
afleiðingarnar og reyni að koma
ábyrgðinni af sér á aðra.
Ríkisstjórnin skipaði nefnd sam-
kvæmt tillögu þeirra sem sam-
þykktu bjórinn. Sú nefnd hefur
unnið vel, barið það inn í vitund
almennings að bjór er áfengi. Telja
má víst að það h'afi komið í veg
fyrir fjölda ökuslysa. Raunar töld-
um við sum að tilhögun um þá nefnd
væri einkum til að friða órólega
samvisku. Hvað sem um það er
ástæða til að ætla að fengin reynsla
væri hörmulegri hefði sú nefnd
ekki verið.
Bjórinn er ekki bráðdrepandi en
banvænn er hann þó. Þegar menn
hafa þambað hann daglega í nokk-
ur ár lætur lifrin undan. Þá fer bjór-
inn að bana sínum. Svo er það í
öllum bjórlöndum. Nú er að því
stefnt hér á landi. En auðvitað er
hægt að breyta um stefnu. Og það
verður reynt.
Sú takmarkaða reynsla sem
fengin er dregur á engan hátt úr
ótta okkar vegna bjórsins. Það er
öðru nær. Þessi óskaplega áfengis-
neysla er staðreynd enda þótt fjár-
ráð manna hafí þrengst svo að
ætla mætti að drægi úr áfengis-
kaupum.
Það stoðar ekki að snúa sér und-
an og segja: „Þetta er engin
reynsla. Þetta er ekkert að marka.“
Staðreynd er staðreynd. Þær
verðum við að viðurkenna og draga
af þeim ályktanir.
Halldór Kristjánsson
Víkverji skrifar
Fyrsta sem Víkveija var bent á
þegar hann tók við bílnum í
Lúxemborg og hóf að aka á hrað-
brautum meginlandsins var, að á
leiðinni til Brussel væri lögreglan
með faldar myndavélar og fylgdist
með þeim sem brytu hraðatakmark-
anir. Þær eru 120 km á klukku-
stund í Belgíu. Þeir sem aka hraðar
kunna að lenda á mynd hjá lögregl-
unni og fá síðan senda sektarmiða.
Myndin er fullkomið sönnunar-
gagn og þýðir ekki að mótmæla því
sem á henni sést. Víkveija fínnst
forvamir sem þessar hafa minna
gildi en að hafa lögreglumenn á
ferð á hraðbrautum eða sjá lög-
reglubíl við þær. Leynilegar aðgerð-
ir lögreglumanna við umferðar-
gæslu kunna að leiða til þess að
fleiri séu sektaðir en ella, þær draga
hins vegar ekki almennt úr hraða
með sama hætti og sýnileg gæsla.
Vaxi mönnum í augum kostnað-
urinn við að halda úti lögreglu-
mönnum og ökutækjum má taka
upp þann hátt, sem Víkveiji hefur
séð í Frakklandi, að hafa veifandi
plastlögregluroenn á þeim stöðum,
þar sem ástæða er til að hvetja
ökumenn til að hægja á sér.
xxx
Sá háttur að ferðast akandi og
ráða sér sjálfur verður æ vin-
sælli bæði meðal okkar og annarra.
Leggja menn oft veralegar vega-
lengdir að baki á degi hveijum.
Þannig sá Víkveiji í blaði félags
bifreiðaeigenda i Belgíu, að þar er
talin hæfileg dagleið að aka 905
km frá Brassel til Bordeaux. Til
að þetta takist þurfa menn að
kunna að forðast tafir við stórborg-
ir eins og París og velja sér greið-
færar leiðir.
Víkveiji hitti á dögunum unga
íslenska ökukappa sem höfðu lagt
upp frá London, farið með feiju
yfir til Calais í Frakklandi og síðan
ekið sem leið liggur til Benidorm á
Spáni. Haft þar stutta viðdvöl og
vora þeir tæpri viku síðar komnir
til Brassel. Þeir höfðu á orði að
helstu mistökin hefðu verið þau að
„skreppa" inn í París, því að þar
hefðu þeir lent í fjögurra tíma öng-
þveiti daginn fyrir byltingarafmælið
og aldrei ætlað að komast út úr
borginni aftur.
xxx
F élag bifreiðaeigenda í Belgíu
býður félagsmönnum sínum
þátttöku í skipulögðum ferðum.
Víkveiji _sá meðal annars auglýsta
ferð til íslands, frá 23. júlí til 1.
ágúst nú í ár. Ferðast er með leið-
sögumanni í flugvél og langferðabíl
í 10 daga. Fyrir félagsmenn kostar
ferðin 79.390 belgíska franka eða
um 120.000 í ísl. krónum.
Við hvað skyldi þetta verð keppa?
Fyrir 77.700 belgíska franka er
unnt að fara með leiðsögumanni í
flugvél og langferðabíl í 14 eða 15
daga ferð frá Brussel til Los Angel-
es — San Diego — Phoenix — Grand
Canyon — Las Vegas — Ysemite
þjóðgarðsins — San Francisco —
Santa Maria — Los Angeles —
Brassel.
Samanburður af þessu tagi sýn-
ir, að samkeppnin er hörð fyrir þá
sem vilja lokka ferðamenn til Is-
lands.
Liggur svona mikið á að
skrifa þakkarkortin?
HÖGISTI HREKKVtSI
// EINHVER AHSSlciLNlNCaO)?. . . HANN El^
ÚTNEFMDOR ( K\AZ>OÓM ! "