Morgunblaðið - 07.10.1989, Síða 40

tf
40
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. OKTOBER 1989
Hl
^AI^POLLUXTZT^
/'f'
ð ft ft
Konan mín hefur opnað
augu min fyrir því að óvið-
unandi sé að kaupið mitt
fari í brennivín. Gefur þú
í glas?
Já, sýndu honum spjaldið.
Það er lagið.
HÖGNI HREKKVISI
Rætinn málflutningur
og miklar rangfærslur
FR 119 svarað
Til Velvakanda.
í Morgunblaðinu 15. sept. 1989,
á síðu Velvakanda, var grein sem
bar yfirskriftina: „Félag farátöðva-
eigenda á íslandi — Afskrifa verður
deildirnar." Undirritað FR 119. Ekki
hirti sá góði maður um að láta
skírnarnafn sitt fylgja með, þó allir
FR-menn viti hver FR 119 sé. Þessi
pistill er í raun tæpast svara'verður,
þar sem hann er yfir fullur af rætn-
um málflutningi og rangfærslum.
Þó ætla ég að fjalia um sama efni,
án þess að loga af heift og hatri í
garð deildanna. Það er óneitanlega
kaldhæðni örlaganna að lesa þessa
grein á sama degi og Landsþing FR
er sett og bera saman við bréf, sem
þessi sami maður á hlut að ásamt 5
öðrum, og sent var öllu deildarstjórn-
arfólki, að ég tel.
Nú vill svo heppilega eða óheppi-
lega til, allt eftir því hvemig á það
er litið, að sá er þetta skrifar hefur
verið í stjórn deildar 11 nú síðustu
9 árin og því verið í snertingu við
yfirstjórn Landsfélags FR. Þar sem
FR 119 hefur verið starfandi land-
stjórnarmaður, oftast sem gjaldkeri,
ætti hann því að ráða nokkru um,
hvernig þeim fjármunum er varið
sem aflast í árgjöldum félagsmanna
árlega, a.m.k. að þeim hluta sem til
Landsjóðs fellur. Það hefur ekki ver-
ið stór hluti af hverju árgjaldi sem
hver deild fékk í sinn hlut eða 35%;
ef deild innheimti sjálf að ósk Land-
stjórnar bættust 10% við. Nú síðustu
2 árin hefur verið föst krónutala af
árgjaldi, 654 kr., til deilda, því pró-
sentureikningur var aflagður, þótti
of ‘erfiður í framkvæmd. Það ættu
allir að sjá að það eru engar svim-
andi upphæðir sem falla í hlut deilda
sem fámennar eru, það er ekki
ástæðan fyrir því að illa ári í félags-
rekstrinum, aldeilis ekki. Heldur allt
annað og meira, semsé andfélagslegt
hugarfar, samhliða vafasömum
ákvörðunum ofan frá, í samspili við
enn vafafyllri fullyrðingar. Þetta
ætti FR 119 að vita, en ekki að
skella skuldinni á hinn almenna fé-
Félag farstöðvaeigenda á íslandi:
Afskrifa verður deildirnar
Til Veivakanda.
Laugardaginn 16. þ.m. verður
le.t.v. síðasta ársþing félagsins haldið
lá Hótel Loftleiðum. Þessi orð eru
Isogð vegna þess að flest bendir til,
ð verði skipulagi og formi félagsins
| kki breytt á þessu ársþingi á þann
I eg að deildarekstur verði afnuminn,
■verði félagið ekki til að ári liðnu.
f Ástæða þess hvemig nú er komið
l fyrir félaginu er sú, að slðustu 2-3
in hefur félagsmönnum orðið ljóst
merlyum, að á nokkrum stöðum úti
á landi á þessi lýsing ekki við, þar
hafa deildimar verið reknar á heiðar-
legum grundvelli, en annars staðar
er aðra sögu að segja, svo sem I
Reykjavlk. Þar og á mörgum öðrum
stöðum eru fámennar kllkur sem
kjósa sjálfar sig til skiptis ár frá ári
og sökum gamalla og úreltra félag-
slaga, sem enginn getur breytt nema
þessi sama klfka, eru þessum hópum
umsvif á þessu svæði gætu verið
undir sama þaki. Allur radlórekstur
fyrir Reykjavík, Hafnarfjörð og jafn-
vel Reykjanes á skilyrðislaust að
vera I höfuðstöðvum félagsins, undir
kallmerkinu 200, og mætti þannig á
einfaldan hátt spara félagsmönnum
nær eina og hálfa miiyón króna, sé
litið til þeirra upphæða sem runnið
hafa til deildanna I Reykjavík, Hafn-
arfirði og Keflavík árlega, mörg und-
pnfarin ár. DeilHir enj qkiildum vafð-
lagsmann og deildastjórnarfólkið,
eins og hann gerir í grein sinni. Sú
var tíðin að FR 119 hvatti mjög til
deildastofnunar á svæðum þar sem
engin deild var starfandi, árangurinn
sagði til sín, deildir allstaðar starf-
andi. Nú á 2—3 síðustu árum er stöð-
ugt unnið að því að fækka deildum
og tekst býsna vel á stundum, raun-
ar með aðstoð þeirra, sem vilja að
öll tilveran logi í úlfúð og illindum
svo auðveldara verði að sá fræjum
haturs, en tróna sjálfir sem olíufurst-
ar með logagylltan geislabaug,
standandi yfir moldum félagsskapar-
ins. „Mikil hafa straumhvörfin orð-
ið.“ Sá félagaflótti, sem átt hefur sér
stað úr Félagi farstöðvaeigenda nú
að undanförnu, er í beinum tengslum
við það sem hér fyrr er skráð, að
viðbættu því að markvisst hefur ver-
ið unnið að því að innprenta mönnum
að alltof hátt deildaframlag sé rót
alls ills, sem er rakalaust rugl. Ekki
er við neinn að sakast nema Land-
sjóð sjálfan, þar sem FR 119 hafði
hönd í bagga ásamt sínum félögum
í landstjórn, þó óráðsían væri svo
mikil að endar næðu ekki saman.
Það er engan veginn tímabært að
gleðjast yfir dauða Félags farstöðva-
eigenda, því áfram verður haldið á
sömu braut. Deildir halda áfram að
verða til innan félagsins, svo er
Landsþingi FR fyrir að þakka, sem
haldið var 15. og 16. sept. sl. á
Hótel Loftleiðum. Raunar með allt
öðrum stjórnunaraðferðum en voru.
Verða nú einfaldari og nútímalegri
í framkvæmd, þar sem deildir fá
stærri hlut af árgjaldi og ítök í stjórn
Landsfélagsins. Nú ættu allir FR-
menn að gleðjast innilega yfir því
að öll sú yfirbygging, sem búið var
að hlaða á eitt lítið féiag, er á braut.
Þar sparast stór hluti þeirra millj-
óna, sem FR 119 sakar deildir um
að hafa sólundað í vitleysu á umliðn-
um árum, sem er hið argasta fleip-
ur. Hvernig eiga deildir að geta eitt
fjármunum út og suður, þegar þær
voru og eru sveltar fjárhagslega?
Dæmi 100, 35%+10% til deilda, á
móti 65% til 55% til Landsjóðs, og
654 til deilda, en 1.246 til Land-
sjóðs, þó var Landsjóður á illa rifnum
buxum. (í þessum tölum er eitt ár-
gjald lagt til grundvailar.) Gjaldalið-
urinn á móti er krafa landstjórnar
að deildir starfræki deildarradió hver
á sínu svæði, þá oftast í leiguhús-
næði að viðbættum hitunarkostnaði
og Ijósum. Þar er sá deildarhlutur
árgjalds farinn og meira til hjá þeim,
sem smáar eru í sniðum. Allt vegna
skammsýnna andfélagslegra afla í
æðstu stöðum félagsins, sem hafa
fengið að valsa of fijálslega í störf-
um.
Margt í þessari grein virðist rek-
ast hvert á annars horn, ástæðan er
sú að hlutir hafa gerst í félaginu,
sem eru til vansæmdar hveijum
sönnum félagsmanni.
Að endingu félagi góður, FR 119,
taktu nú af þér þursagrímuna, sem
kennd er við Mólokk, og vertu þú
sjálfur í þeirri von að þú og þínir
fylgismenn skaði ekki Félag far-
stöðvaeigenda meira en orðið er.
Ásniundur U. Guðmundss. FR 562
gjaldkeri deildar 11
Víkverji skrifar
Réttur bama verður höfuðvið-
fangsefni félags sem stofnað
verður á degi Sameinuðu þjóðanna,
24. október nk. og mun bera heitið
Hjálpum böivum. Víkveija lék for-
vitni á að vita í hveiju réttur bama
fælist. í samþykkt Allsheijarþings
Sameinuðu þjóðanna um það efni
má m.a. lesa að öll börn skuli eiga
skólagöngu vísa, að þau skuli njóta
ástar og öryggis og sömuleiðis
vemdar og hjálpar fullorðinna. Þá
skulu öll böm njóta góðra og heilsu-
samlegra uppvaxtarskilyrða, eiga
heimili og fá saðningu dag hvem.
Bömum má ekki misþyrma og hlífa
ber þeim við erfiðisvinnu og öll eiga
þau rétt á friði.
Af þessari upptalningu er ljóst
að víða er pottur brotinn, en ekki
bara í fátækum og stríðshijáðum
löndum, eins og maður gæti í fyrstu
haldið. Aðgerða er vissulega þörf til
að breyta hugsunarhætti okkar og
framkomu gagnvart bömum, sér-
staklega er Víkveiji með í huga
óvenju háa slysatíðni íslenskra
bama.
T-k að hefur verið sagt um þýskar
3C0 fjölskyldur, að þær saman-
standi af manni, konu og . . .
hundi. Þótt þetta sé nú sagt í ein-
hveijum gantaskap, þá felst í því
sannleikskom. Bameignir hafa
greinilega ekki átt upp á pallborðið
hjá Þjóðveijum og meðalaldur þýsku
þjóðarinnar er hærri en gengur og
gerist í heiminum. Afleiðingar þessa
em með ýmsum hætti. Meðal ann-
ars sækjast Þjóðveijar eftir útlendu
ungu og vel menntuðu fólki og hafa
m.a. ungir írskir mennta- og iðnað-
armenn flutt í stómm stíl til Þýska-
lands að undanfömu. Nýjasta dæ-
mið er svo flóttamannastraumurinn
frá Austur-Þýskalandi, en þar er
yfirleitt um að ræða ungt og vel
menntað fólk sem treystir sér vel í
samkeppni við landa sína vestan
landamæranna um störf. Það hlýtur
að vera grátlegt fyrir stjómvöld i
Austur-Þýskalandi að horfa upp á
þennan atgervisflótta, og þeim er
vorkunn. Það er hægt að slaka á
klónni í Ungveijalandi og Póllandi
og jafnvel þróa þessi þjóðfélög til
lýðræðis; þrátt fyrir það verða Ung-
veijaland og Pólland áfram til. Hins
vegar byggist tilvera Austur-Þýska-
lands á alræði og forsjá kommún-
ista. Verði um einhveijar tilslakanir
þar að ræða í átt að lýðræði er til-
vem ríkisins ógnað. Þannig er skilj-
anleg þijóska ráðamanna þar og
hörð andstaða við umbætur, enjáfn-
framt nokkuð ljóst að á endanum
brestur stíflan.
xxx
Ríkisútvarpið hefur losnað úr
fjötmrn. Þannig fínnst Víkveija
best að lýsa þeirri breytingu sem
orðið hefur á dagskrá þess fyrir til-
verknað verkfallsaðgerða tækni-
manna. í stað misgóðra talmálsþátta
er nú spiluð vönduð sígild tónlist.
Víkveiji er sannfærður um að það
myndi njóta mikillar hylli ef fram-
hald yrði á þessari stefnu, eftir að
verkfallsaðgerðir tæknimanna em
að baki. Það hefur mátt lesa á biöð-
um að starfandi er nefnd á vegum
Ríkisútvarpsins sem hefur það
markmið að marka dagskrárstefnu
rásar eitt. Vikveiji beinir því til
nefndarmanna að þeir sjái til þess
að hlutur sígildrar tónlistar verði
miklu meiri í framtíðinni í dagskrá
Ríkisútvarpsins, jafnvel mætti hugsa
sér sérstaka útvarpsrás senyútvarp-
aði einungis sígildri tónlist. íslenska
útvarpsfélagið rak reyndar útvarps-
stöðina Ljósvakann um tíma sem
ætlað var það hlutverk að flytja
sígilda tónlist og jass. Mistökin, sem
þar vom gerð og leiddu til lokunar
stöðvarinnar, vom þau að mati
Víkverja, að tónlistin á stöðinni var
of blönduð og sígilda tónlistip. í
minnihluta.