Morgunblaðið - 18.04.1990, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 18. APRIL 1990
43
öfl sem mannlegur kraftur ræður
ekki við, en það koma oftast góðir
kaflar á milli og þá er lag að jafna
metin og ná stjórn á lífí sínu á ný.
Seinni árin hittumst við Sturla
nokkrum sinnum í Húsasmiðjunni
á vinnustað hans er ég var í erinda-
gjörðum vegna atvinnu minnar. Það
var sá Sturla sem ég þekkti frá
unglingsárum hans, sáttur við sjálf-
an sig og tilveruna og gaf sér að-
eins tíma til að ræða við gamlan
samferðamann.
Sturla var góður sundmaður og
stundaði það alla ævi. Síðustu árin
fór hann svo að leggja stund á fjall-
göngur og útivist og varði miklu
af sínum frístundum í þá afslöppun
og ánægju sem það veitir að ferð-
ast fótgangandi um fjöll og óbyggð-
ir, orðinn þaulvanur fjallamaður og
þar steig hann sitt síðasta spor, og
örlögin voru ráðin.
Megi góðar minningar um íjöl-
hæfan mann, sem háði harða
lífsbaráttu og sigraði, milda sorgina
af þessu snögga áfalli á eftirlifandi
móður, sambýliskonu og börnin
hans þrjú, Pétur, Laufeyju Lind og
Odd.
Ég kveð Sturlu. Þökk fyrir allt.
Oskar Jónsson
Bekkjarbróðir okkar úr Mennta-
skólanum í Reykjavík, Sturla Pét-
ursson, féll frá með sviplegum hætti
7. apríl síðastliðinn og verður til
moldar borinn í dag.
Þar er enn höggvið skarð í fá-
mennan hóp okkar, sem kom saman
á vonglöðum degi í júní fyrir 25
árum til að setja upp hvítu kollana.
Hann er sá þriðji úr rösklega tutt-
ugu manna hóp sem safnast til feðr-
anna. Okkur er því ekki hlátur í
bijósti í dag. Við syrgjum góðan
félaga og vin.
Eins og gerist gjarnan á mennta-
skólaárum mynduðust mjög náin
tengsl milli bekkjarfélaga í zetu-
bekknum, tengsl sem aldrei hafa
rofnað þótt samverustundir yrðu
stijálar með árunum. Þar hristumst
við saman í námi en ekki síst í
gáska og leik sem æskumönnum
er eiginlegur. í þessum hópi var
Sturla hrókur alls fagnaðar. Hann
var þekktur fyrir græskulausa
kímni sína og glaðværð. I fáum
orðum sagt: Hann var drengur góð-
ur. Undir hinu glaða yfirborði mátti
þó skynja viðkvæma og dula lund.
Faðir hans, séra Pétur T. Oddsson
prófastur í Hvammi í Dölum, fórst
í slysi er Sturla var aðeins á ellefta
ári og mun föðurmissirinn hafa orð-
ið honum þungbær og fylgt honum
lengi.
Sturla Pétursson var greindur í
besta lagi, eins og hann mun eiga
kyn til, og afburðanámsmaður í
skóla. Á stúdentsprófi var hann
einn af þeim efstu í bekknum.
í sjötta bekk stofnuðum við fé-
lagsskap með okkur sem við kölluð-
um Suttunga og á samkomum hans
ríkti sannkallaður menntaskóla-
andi. Þar var Sturla potturinn og
pannan. Hann var ritari Suttunga
til að byrja með og kom þá vel í
ljós hversu vel ritfær hann var.
Hann skrifaði fundargerðir í gam-
ansömum stíl sem lesnar voru upp
á næsta fundi. Þær voru eins og
lítil listaverk eða smásögur. Þegar
aðrir tóku við ritarastarfinu héldu
þeir uppi hefðinni sem Sturla hafði
skapað.
Nú í vor munum við halda há-
tíðlegt 25 ára stúdentsafmæli.
Hörmulegt og sviplegt fráfall okkar
góða félaga, Sturlu Péturssonar,
mun varpa skugga á þau hátíða-
höld. En hann mun lifa áfram í
hjörtum okkar.
Við vottum sambýliskonu hans,
börnum, móður og systkinum okkar
innilegustu samúð.
Suttungar
Hvað er hel?
Öllum líkn, sem lifa vel,
engill, sem til lífsins leiðir,
ljósmóðir, sem hvílu breiðir.
Sólarbros, er birta él,
heitir hel.
(Matthías Jochumsson)
Sturla mætti þeim „engli sem til
lífsins leiðir" í fjallgöngu á Esj-
unni. Leiðin milli lífs og dauða er
oft ekki nema eitt andartak, Sturla
steig fram af bjargi og það er trú
mín að það spor hafi leitt hann inn
í betri og fegurri heim. Söknuðurinn
eftir hann er því sárari sem þessi
leið var styttri og ófyrirsjánlegri
og lífið og hamingjan virtust blasa
við honum með meiri fyrirheitum
en nokkru sinni fyrr.
Sturla fæddist í Hvammi í Döl-
um, næstelstur fjögurra barna
þeirra sr. Péturs Tyrfings Oddsson-
ar prófasts í Hvammi í Dölum og
Unnar Guðjónsdóttur. Systkini
hans eru Auður kennari, Ragnhild-
ur húsmóðir og Oddur G. kaupmað-
ur.
Hinn fagri og sögufrægi staður
Hvammur í Dölum setti sterkan
svip á hina viðkvæmu og dulu lund
Sturlu. Hann lifði sig inn í hið fagra
og blíða umhverfi staðarins og segja
má að hann hafi gengið með
Hvamminn í hjarta sér allt sitt líf.
Á seinustu árum sínum, eftir að
hann fór að leggja sérstaka rækt
við andlegan þroska sinn, leitaði
hann á vit náttúrunnar á sama
hátt og aðrir leita í kirkju.
Samband Sturlu við móður sína
var mjög náið, og sem drengur
sýndi hann henni sérstaka blíðu og
umhyggju. Móðir hans á margar
slíkar minningar um hann og nú
lýsa þær upp sorg hennar. M.a,
minnist hún þess að þegar prest-
fundur Vesturlands var haldinn í
Hvammi þá hljóp Sturla upp í hlíð
til að tína aðalbláber fyrir mömmu
sína svo hún gæti gefið gestunum,
sem voru milli tuttugu og þijátíu,
aðalbláber og rjóma. Það var alla
tíð áberandi í fari Sturlu hversu ljúft
honum var að verða öðrum að liði.
Réttlætiskennd var annar sterkur
þáttur í fari hans og hann var mjög
orðvar maður.
Þegar Sturla var ellefu ára gam-
all var hinni áhyggjulausu barn-
æsku hans lokið. Sorgin barði að
dyrum. Séra Pétur, faðir Sturlu,
lést í bílslysi aðeins fjörutíu og fjög-
urra ára gamall, jafngamall Sturlu
þegar hann lést.
Sturla var þá á viðkvæmasta
aldri og hann byrgði sorg sína innra
með sér. Síðan var ekkert hið sama
í lífi hans, og þegar hann var tólf
ára fluttist fjölskyldan til
Reykjavíkur, burt úr Dölunum sem
voru honum svo kærir.
Sturla var efnilegur námsmaður,
hann lauk stúdentsprófi frá stærð-
fræðideiid MR árið 1965, en kaus
að halda ekki áfram námi.
Eftir það vann Sturla ýmis störf
bæði á sjó og landi, en seinustu
árin var hann starfsmaður Húsa-
smiðjunnar í Reykjavík. Öll sín störf
vann Sturla af vandvirkni og áreið-
anleik og var til þess tekið hvað
allt lék í höndunum á honum.
Fyrsta kona Sturlu var Rannveig
Hjaltadóttir. Þau skildu. Sonur
þeirra er Pétur, átján ára gamall,
nemandi í Flensborgarskóla.
Eftir það hóf Sturla sambúð með
Sigrúnu Jóhannsdóttur en þau slitu
samvistir.
Þriðja sambýliskona Sturlu var
Steinunn Arnórsdóttir. Þau áttu tvö
börn, þau Laufeyju Lind, ellefu ára,
og Odd, tíu ára. Þau slitu samvistir.
Fyrir ári kynntist Sturla ungri
danskri konu, Birgit Schov, sem
starfar hér á landi sem iðjuþjálfi.
Samband þeirra var sterkt og inni-
legt. Birgit deildi með Sturlu helsta
hugðarefni hans, samvistum við
hreina og óspillta náttúru.
Sturla starfaði mikið í AA-sam-
tökunum síðustu fimm árin. Þá
hófst nýtt æviskeið í lífi hans sem
einkenndist af leit hans að andleg-
um þroska og fegurð. Dýrkun hans
á náttúrunni, gönguferðir og skíða-
ferðir ásamt hugmyndafræði AA-
samtakanna, voru þau andlegu
verðmæti sem vísuðu Sturlu veginn
þessi seinustu ár. Sturla sóttist ekki
eftir ytri gæðum né veraldlegum
hlutum, heldur einkenndi hann lítil-
læti og auðmýkt gagnvart tilver-
unni.
Sú leið til andlegs þroska sem
Sturla fylgdi seinustu árin ásamt
ástinni og hamingjunni sem hann
fann seinasta árið í lífi sínu voru
aðeins brú yfir í annan heim, -
eilífa lífið þar sem Sturla er nú, og
þar sem hann án efa finnur alla
þá fegurð og hamingju sem hann
leitaði að í þessu lífi.
Eilíft líf, -
ver oss huggun, vörn og hlíf,
líf í oss svo ávallt eygjum
æðra lífið, þó að deyjum.
Hvað er allt, þá endar kíf?
Eilíft líf.
(Matthías Jochumsson)
Ragnhildur Pála Ófeigsdóttir
t
Faðir okkar tengdafaðir, afi og langafi,
PÁLL SCHEVING,
Vestmannaeyjum,
lést í Hraunbúðum á páskadagsmorgun 15. apríl.
Þorvaldur Halldórsson,
Margrét Scheving,
Sigurgeir Scheving,
Helga Rósa Scheving,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, og afi,
ÞÓRARINN ANDREWSSON
kennari,
Miðvangi 37,
Hafnarfirði,
andaðist í Borgarspítalanum 15. apríl.
Hulda Hjálmarsdóttir,
Dagbjört Þórarinsdóttir, Andrew Þorvaldsson,
Helga S. Þórarinsdóttir, Snorri Páll Snorrason,
Andrés Þórarinsson, Margrét E. Harðardóttir,
Kristín Þórarinsdóttir
og barnabörn.
t
Ástkær sambýlismaður minn, faðir, sonur og bróðir,
STURLA PÉTURSSON,
Ránargötu 42, Reykjavfk,
sem lést 7. apríl sl., verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í
Reykjavík í dag, miðvikudaginn 18. apríl kl. 13.30.
Birgit Schov,
Unnur Guðjónsdóttir,
Auður Pétursdóttir,
Ragnhildur Pétursdóttir,
Oddur Pétursson,
Pétur Sturluson,
Laufey Lind Sturludóttir,
Oddur Sturluson.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ANDRÉS KRISTJÁNSSON
fyrrv. ritstjóri,
Digranesvegi 107,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju föstudaginn 20. apríl kl.
13.30. Þeim sem vildu minnast hans er bent á landgræðslu eða
líknarfélög.
Þorgerður Kolbeinsdóttir,
Guðrún Helga Andrésdóttir, Gunnar Emilsson,
Heiðveig Andrésdóttir, Pétur Guðmundsson,
Kristján Andrésson, Rósa Marinósdóttir,
Kolbeinn Andrésson, Snjólaug Arnardóttir,
Hallveig Andrésdóttir
og barnabörn.
★ Macrobiotiskt fæði (fullt fæði) ★ Líkamsæfingar, yoga og
Do-ln (sjálfsnudd) ★ Hugkyrrð og slökun ★ Erlendan matreiðslu-
meistara ★ Fræðslu og uppskriftir úr Macrobiotik ★ Vatnslita-
málun ★ Sund ★ Kvöldvökur ★ Rúmgóð 2ja manna herbergi
★ Bátsferð um eyjarnar ★ Nudd ★ Reiki o.fl.
Nánari upplýsingar hjá Gunnlaugu í síma 35060 á milli kl. 9.00-
10.00 á morgnana, alla virka daga.

Sigrún Ó. Olsen,
Þórir Barðdal.
*
iíiuaiiO
BJÓÐUM ÚRVALS ÚTSÆÐI - GULLAUGA, RAUÐAR ÍSLENSKAR, PREMIER, BINTJE OG HELGA
ÁBURÐ, KALK, YFIRBREIÐSLUR OG ÖLL VERKFÆRI SEM TIL ÞARF
REYNSLA - RÁÐGJÖF - ÞJÓNUSTA
SÖLUFÉLAG
GARÐYRKJUMANNA
SMIÐJUVEGI 5. 200 KÓPAVOGUR, SÍMI 43211
6iv uJJÉisd i ié« imi'iléta jíhví (<l liðuJaöiq go .ans/l luðöl uJauiol -aoL aíutii unoil mvl go Jivæsinii sasbki