Morgunblaðið - 20.05.1990, Blaðsíða 22

22 C
MORGUNBLAÐIÐ MIIMNINGAR SUNNUDAGUR 20. MAÍ 1990
Steinunn G. Arna-
dóttir - Minning
Fædd 18. júní 1898
Dáin 11. maí 1990 ,
Langur lífdagur er að kveldi
kominn.
Hinir dánu eru vinir sem dauðinn getur
ekki svipt oss. (A. Maurois.)
Minningin lifir áfram og vináttan
vermir sem fyrr.
Steinunn Arnadóttir lést á Elli-
heimilinu Grund þann 11. maí
síðastliðinn. Hún sleit barnsskónum
í stórum systkinahópi í faðmi hún-
vetnskra dala og fyrstu sporin hef-
ur hún tekið á öldinni sem leið.
Snemma vaknaði áhugi hennar á
öllu því sem tengist umönnun og
var æðsta takmark hennar að fá
að verða ljósmóðir. Á þeim árum
var það tveggja mánaða nám en
hún átti ekki kost á því. Hún þurfti
snemma að fara að vinna fyrir sér
en alltaf blundaði hjá henni þessi
þörf og þrá að fá að hjálpa öðrum,
hlúa að og umgangast lítil börn.
Steinunn var í vist og við önnur
störf bæði á Norður- og Suðurlandi
þar til hún giftist eiginmanni sínum,
Guðjóni Marteinssyni, árið 1928.
Þau eignuðust þrjá syni en aðeins
einn þeirra, Marteinn, komst á legg.
Tengdir leiddu okkur Steinunni
saman árið 1962. Þá kvæntist son-
urinn systur minni, Gerði. Frá þeirri
stundu hefur Steinunn verið vinur
og verður hér brugðið upp nokkrum
minningabrotum nú á skilnaðar-
stundu.
Brúðkaup þeirra Gerðar og Mar-
teins fór fram í fæðingarbæ brúðar-
innar, Akureyri. Þetta voru á marg-
an hátt ógleymanlegir dagar, m.a.
vegna þess að við unga fólkið buð-
um þeim eldri með okkur í kvik-
myndahús. Fyrir valinu varð bíóhús
góðtemplara á staðnum í trausti
þess að þar væri ekki sýnt annað
en það sem saklausar og viðkvæm-
ar sálir þyldu á að horfa. Á tjaldinu
birtist síðan eitt frægasta verk
Hitchcoeks, Psycho, og er vitað til
þess að Steinunn hafi aðeins einu
sinni farið í kvikmyndahús eftir
þetta og lái henni hver sem vill.
Hún átti það til að minna okkur
góðlátlega á að þetta hefði hún aldr-
ei fyrirgefið.
Það var gott að koma til Stein-
unnar og Guðjóns á hlýlega heimil-
ið þeirra á Brávallagötunni. Þau
voru fróð og víðlesin og höfðu frá
mörgu að segja. Minnisstæðast af
öllu eru frásagnir þeirra af stríðsár-
unum. Guðjón var þá togarasjómað-
ur og siglt var með aflann til Eng-
lands. Lifað var í stöðugum ótta
því að ekkert fréttist af skipverjum
nema þegar þeir voru í höfn. Áður
hafði Guðjón lent í sjávarháska
t
IHjartkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HELGA DAGBJÖRT ÞÓRARINSDÓTTIR,
Hátúni 47,
Reykjavík,
andaðist föstudaginn 18. maí.
Andrew Þorvaldsson,
Sigrún Andrewsdóttir, Grétar Áss Sigurðsson,
Kristín Andrewsdóttir, Kristján Jóhannsson,
Hulda Hjálmarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður, faðir, sonur og
bróðir,
ÞÓRÐUR MÁR ÞÓRÐARSON,
Rauðási 21,
Reykjavík,
lést af slysförum laugardaginn 12. þ.m.
Arndis Sævarsdóttir,
Ruth Þórðar,
Unnur Haraldsdóttir, Þórður Þ. Kristjánsson,
Kristján Þórðarson, Helga Þórðardóttir,
Unnur Þórðardóttir, Ómar Þórðarson,
Haraldur Þórður Guðmundsson.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma og systir,
ÁRDÍS J. EINARSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur
frá Hringsdal,
sem lést á heimili sínu þann 17. maí, verður jarðsungin frá Dóm-
kirkjunni þriðjudaginn 22. maí kl. 15.00.
Einar Bjarnason,
Sigrún M. Einarsdóttir, Ásgeir S. Eirfksson,
Álfheiður B. Einarsdóttir, Rikhard H. Hördal,
Arndís Björk Ásgeirsdóttir,
Lára Björk Hördal,
Sara Dögg Ásgeirsdóttir,
og systkini hinnar látnu.
t
Útför föðursystur okkar,
STEINUNNAR JÓNASDÓTTUR
frá Njarðvík,
fer fram frá Ytri-Njarðvíkurkirkju þriðjudaginn 22. maí kl. 14.00.
Hulda Einarsdóttir,
Sigrún Einarsdóttir,
Helga Egilsdóttir,
Ólafur H. Egilsson.
þegar Skúli fógeti strandaði árið
1933. Steinunn gekk þá með barn
þeirra og var álagið og óvissan svo
mikil að hún ól það fyrir tímann.
Barnið dó skömmu síðar og var
þetta í annað sinn sem Steinunn
varð fyrir þessari átakanlegu
lífsreynslu.
Steinunn varð ekkja árið 1976.
Þá hafði Guðjón gengið í gegnum
langa og stranga sjúkdómslegu.
Hann var oft sárþjáður og hefðu
ekki allir getað staðið í sporunum
hennar Steinunnar þá. Þessi
fíngerða kona sýndi ótrúlegan
styrk, ósérhlífni ogumhyggju. Þessi
lífsreynsla mótaði skaphöfn Stein-
unnar og styrkti hana í þeirri trú
að lífshamingjan verður stundum
dýru verði keypt.
Steinunn fór tvisvar sinnum til
Norðurlanda og taldi það vera með
stærri viðburðum í lífi sínu. Hins
vegar var hún sannfærð um að við
íslendingar þyrftum ekki að öfunda
aðrar þjóðir af nokkrum sköpuðum
hlut.
Steinunn var mikill barnavinur
og veittu barnabörnin þijú, Guðjón,
Halla Björk og Hannes Jón, henni
mikla ánægju. Hún lifði fyrir þau
alla tíð og var einnig gaman að sjá
hvað þau voru tillitssöm og góð við
ömmu sína. Fleiri börn, bæði ná-
grannar og önnur, fengu að njóta
hennar og var hún tíður gestur á
róluvellinum við Hringbrautina.
Sum börnin í hverfinu héldu meira
að segja að hún væri ein af gæslu-
konunum. Flest þessi börn eru orð-
in fullorðin nú og hugsa til þess
með hlýju að Steinunn gerði bestu
pönnukökurnar, bestu kleinumar
og besta flatbrauðið.
Ekki bætti Steinunn sér bíómiss-
inn með því að kaupa sjónvarp. Hún
hlustaði hins vegar mikið á útvarp
og fylgdist vel með öllu, bæði mönn-
um og málefnum. Hún hafði mikla
ánægju af að lesa minningabækur
en á kvöldin las hún í bók bók-
anna. Á góðri stundu tók hún fram
Svartar fjaðrir og las ljóð Davíðs
sér til ánægju. Eg handlék eina
bókina hennar um daginn og opnað-
ist bókin þar sem kvæðið „Ef sérð
þú gamla konu“ blasti við þar segir
á þessa leið:
Ef sérð þú gamla konu, þá minnstu móður þinnar,
sem mildast átti hjartað og þyngstu störfín vann
og fómaði þér kröftum og fegurð æsku sinnar
og fræddi þig um lífíð og gerði úr þér mann.
Þú veizt, að gömul kona var ung og fógur forðum,
og fátækasta ekkjan gaf drottni sínum mest.
0, sýndu henni vinsemd í verki og í orðum.
Sú virðing sæmir henni og móður þinni bezt.
Skáldið er að lýsa hetjum hvers-
dagslífsins og Steinunn var ein af
þeim.
Hún átti marga samferðamenn
og voru þeir tíðir gestir í stofunni
hennar. Hellt var upp á könnuna,
fínasta postulínið tekið fram úr
stofuskápnum og boðið upp á kon-
fekt á eftir kaffibrauðinu.
Fyrir allmörgum árum þurfti
Steinunn að gangast undir augn-
uppskurð. Missti hún þá mikið til
sjónina og gat lítið sem ekkert les-
ið. Hannyrðir þurfti hún einnig að
leggja á hilluna. Á þessum árum
lærbrotnaði hún tvisvar og varð hún
ekki söm eftir það. Dagarnir urðu
henni langir og erfiðir og hún ósk-
aði þess eins að mega kveðja þenn-
an heim. Hún sagðist biðja skapar-
ann þessarar bónar á hveijum degi
og bætti við: „ — en Guð vill mig
ekki — og ég sem er alveg gagns-
laus hér.“ Þarna var Steinunni rétt
lýst, hún fann til vanmáttar síns
og saknaði vinanna sem farnir voru
á undan.
Kallið kom um síðir.
Hún dó inn í birtuna og vorið —
en vináttan lifir.
_ Blessuð sé minning Steinunnar
Árnadóttur.
Sigríður J. Hannesdóttir
t
Móðir, tengdamóðir og amma,
STEINUNN GUÐBJÖRG ÁRNADÓTTIR,
Brávallagötu 42,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá kapellgnni í Fossvogi mánudaginn 21. maí
1990 kl. 10.30.
Marteinn Guðjónsson, Gerður Hannesdóttir,
Guðjón Marteinsson,
Halla Björk Marteinsdóttir,
Hannes Jón Marteinsson.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR JÖRUNDSSON
fyrrverandi skipstjóri og útgerðarmaður,
Úthlíð 12,
Reykjavík,
sem lést 14. maí sl., verður jarðsunginn þriðjudaginn 22. maí kl.
13.30 frá Dómkirkjunni.
Marta Sveinsdóttir,
Sigurður Þ. Guðmundsson Ingibjörg Aradóttir,
Ævar Guðmundsson, Sigrún F. Óladóttir,
Sveinn Guðmundsson, Sigurveig Sigmundsdóttir,
María Guðmundsdóttir, Kjartan Jóhannesson,
Jörundur Guðmundsson, Jakobfna Þórðardóttir,.
börn og barnabörn.
t Eiginmaður minn,
PÁLL BJARNASON,
Hörgsdal á Síðu,
lést 8. maísl. Útförin hefurfarið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Fyrir hönd okkar allra, Elsa Bjarnason.
t Innilegar þakkir færum við öllum ■ þeim, er sýndu okkur samúð
og vinarhug við andlát og útför
SIGRÍÐAR SIGURÐARDÓTTUR,
Álfatúni 31,
Kópavogi,
Guðrún Jörundsdóttir,
Haukur Örn Dýrfjörð, Þorsteinn Emilsson,
Sigurður J. Sigurðsson, Kolbrún Sigurðardóttir,
Gunnar Kr. Sigurðsson,
Guðmundur Sigurðsson, Barbara Sigurðsson,
Óskar Sígurðsson, Guðrún Magnúsdóttir,
Jón Sigurðsson, Jóhanna Hannesdóttir,
Ingibjörg Sigurðardóttir, - Guðbjörn Þórðarson,
Jens Sigurðsson, Auður Fr. Halldórsdóttir.
Góð vinkona er látin.
Sátt við guð og menn.
Á morgun, 21. maí, kveðjum við
Steinunni G. Árnadóttur hinstu
kveðju.
Steinunn fæddist á Mosfelli í
Svínadal Austur-Húnavatnssýslu 1.
júní 1898. Hún var dóttir Höllu
Guðlaugsdóttur og síðari manns-
hennar Árna Hallgrímssonar, bæði
ættuð úr Vatnsdal. Hún var næst-
yngst 9 systkina. Hálfsystkini
hennar sammæðra voru Valdimar,
Magnús, Hafliði og Anna Tómasar-
böm, en alsystkini Jóhanna, Ragn-
heiður, Línbjörg og Lárus.
Ámi og Halla bjuggu myndarbúi
að Þverá í Hallárdal og þar eist
Steinunn upp ásamt systkinum
sínum og tveimur uppeldissystram,
þeim Árnýju Höllu Magnúsdóttur
og Önnu Gísladóttur.
Laust eftir tvítugt ræður Stein-
unn sig í vist á Sauðárkrók og
seinna til Hafnarfjarðar. Eftir að
hafa verið í vist hjá Sigríði Erlends-
dóttur í Hafnarfirði fer hún að
Rauðalæk í Holtum og hefur störf
við ijómabúið. í þessari sveit hittir
hún mannsefnið sitt, Guðjón Mart-
einsson, f. 7.11. 1903, frá Hallstúni
í Holtum, son hjónanna Marteins
Einarssonar og Guðríðar Einars-
dóttur, ættuð úr Rangárvallasýslu.
Steinunn og Guðjón ganga í hjóna-
band 19. október 1928 og flytja til
Reykjavíkur og stofna heimili að
Vatnstíg 16.
Vorið 1937 flytja þau á Brávalla-
götu 42 með son sinn Martein, f.
27. desember 1936. Áður höfðu þau
eignast tvo drengi þá Hafstein og
Þorstein en báðir dáið í frum-
bernsku. Marteinn er tæknifræð-
ingur að mennt kvæntur Gerði
Hannesdóttur og eiga þau þijú börn
semæra: Guðjón, f. 7.8. 1964, flug-
virki hjá Arnarflugi, Halla Björk,
f. 7.5. 1966, við nám í Noregi, og
Hannes Jón, f. 22.11. 1974, í for-
eldrahúsum. Á Brávallagötunni
bjuggu þau æ síðan og undu vel
við sitt. Guðjón stundaði sjóinn á
sínum yngri árum og var einn. af
þeim sem björguðust af Skúla fóg-
eta í apríl 1933 þegar skipið strand-
aði fyrir utan Grindavík. Seinni
árin vann hann við netahnýtingar
og sem vaktmaður Borgarspítalans
meðan hann var í byggingu.
Guðjón lést 11. febrúar 1976.
Kynni okkar Steinunnar hófust
fyrir hartnær 40 árum þegar ég
nýfædd flyt á Brávailagötuna.
Reyndar gerði ég mér ekki grein
fyrir tilveru hennar fyrr en nokkru
síðar, en frá þeirri stundu hefur hún
■ÁU.^écstakLrúm 1 hiarta mínu.
Fyrsta mynd' mín afheiminum