Morgunblaðið - 20.05.1990, Blaðsíða 32

32 C
MORGUNBLAÐIÐ VELVAKANDI SUNNUDAGUR 20. MAÍ 1990
p
r £-Q sé cá> þu borgarmér 2öOo krónur'"
Þú skalt ekkert hugsa um
þessa svakalega dökku. Þeir
eru allir á förum ...
Með
morgunkaffinu

Vildi óska ég hefði aldrei
tekið upp myndina með
Tryggva.
Á FÖRNUM VEGI
Glæfra-
legt
Það f innst mörg- um glæfralegt að •' K j
sjá bjargweiði- mennina þar sem
þeir fikra sig eftir
syllunum í bjarg- 'í ‘y
inu, oftátíðum
óbundnir, tii þess
að nálgast eggin ' 'rY'* -2>v* ]
og tugum metra - \ , 3;;
neðan við þá er
hafið. ■ 4

Jón Þór þykkur um miðjuna.
V estmannaeyjar:
Eggjahljóð í
Eyjamönnum
Vestmannaeyjum.
Drasl á KR-
svæðinu
Til Velvakanda.
*
Igangi er fegrunarátak í Vest-
urbæ. Sá er þetta skrifar er
nágranni KR-svæðisins þar. Þar er
til mikillar skammar drasl í kringum
malarvöllinn, þar á meðal miklar
netaflækjur sem hafa verið notaðar
undanfarin ár, ryðgaður gámur
undir auglýsingaspjöld og annað
drasl. Sá er þetta skrifar skorar á
Knattspyrnufélag Reykjavíkur að
sjá til þess að svæði KR sé ávalt
þeim sjálfum og öllum Vesturbæ-
ingum til sóma.
Vesturbæingur
Ofháttgjald
Til Velvakanda.
*
Eg sá það í Velvakanda á dögun-
um að unglingar voru að
kvarta undan því að Ráðningar-
skrifstofa bænda, sem sér um að
ráða krakka í vinnu við sveitastörf,
taki þrjú þúsund krónur fyrir að
ráða og borgi ekki til baka þó eng-
in vinna fáist. Eftir því sem í grein-
inni segir eru krakkarnir látnir
halda þessari skrifstofu uppi. Þetta
fínnst mér forsmán að heyra. Þetta
eru krakkar sem eru að koma út
úr skólum og eiga flest þeirra engva
peninga svo foreldrar þeirra verða
að borga þessa upphæð.
Hvert sem þessir peningar fara,
sem skrifstofan tekur fyrir að
punkta þau niður, álít ég nóg að
teknar væru 500 krónur fyrir svona
ráðningu. Svo ætti að endurgreiða
þeim krökkum sem ekki fá vinnu.
Ingimundur Sæmundsson
Týnd læða
essi læða hvarf frá Hagamel
19 fyrir skömmu. Vinsamleg-
ast hringið í síma 615741 eða
11685 ef hún hefur einhvers staðar
komið fram.
VORDAGAR eru sæludagar
bjargveiðimanna í Eyjum. Þeg-
ar lokadagur vertíðar nálgast, neta-
bátar taka upp veiðarfæri sín og
áhafnir 'fagna góðum afla þá er
vertíð bjargveiðimanna í Eyjum að
hefjast.
Þegar komið er fram undir miðj-
an maí fer fiðringur um tær bjarg-
veiðimanna. Lundinn er sestur upp
fyrir þó nokkru og farið að styttast
í veiðitímann en áður en að honum
kemur þá er það eggjatíminn sem
kallar. Bjargveiðimenn fara í ferðir
til fýls- og svartfuglseggjatöku.
Fyrst eru það fýlseggin en svart-
fuglinn verpir nokkru seinna en
fýllinn.
Það finnst mörgum glæfralegt
að sjá bjargveiðimennina þar sem
þeir fikra sig eftir syllunum í bjarg-
inu, oft á tíðum óbundnir, til þess
að nálgast eggin og tugum metra
neðan við þá er hafið. En þetta lítur
öðruvísi út í augum bjargveiði-
mannanna og þeir njóta hverrar
stundar í bjarginu.
Bjargveiðimenn í Álsey fóru til
eggjatöku fyrir skömmu og voru
ánægðir með afrakstur dagsins,
700 egg höfðu þeir meðferðis til
lands. Þeir sögðu að fýllinn hefði
ekki verið fullorpinn, reyndar hefði
varpið rétt verið að byija.
Eggin selja bjargveiðimennirnir
Eyjabúum þegar til lands er komið
og þykja þau mikið hnossgæti.
Mörgum Eyjamanninum finnst alls
Víkyerji skrifar
Miklar hræringar hafa að und-
anförnu verið á sviði hinna
svonefndu ftjálsu útvarps- og sjón-
varpsstöðva. Menn eru hættir að
átta sig á hver er að skilja við hvern
og hver er að sameinast hveijum —
eða hvurs er hvað.
Um þetta var þráttað í „heita
pottinum" einn daginn og menn
alls ekki sammála um hvernig kom-
ið væri hjá einstökum stöðvum. Er
það í raun skiljanlegt því að það
sem var í gær getur verið breytt á
morgun.
Víkveiji fylgdist ekki grannt með
umræðunni, en lagði við hlustir,
þegar talið barst að dagblöðunum.
Ymsir töldu, þegar sjónvarpið hóf
útsendingar hér um árið, að það
myndi ganga af blöðunum dauðum,
en sú spá hefur ekki reynst rétt.
Fréttaþyrst þjóð lætur sér ekki
nægja reykinn af réttunum. Einn
laugargesta sagði að athyglisverð-
um fréttum væri mjög sjaldan gerð
tæmandi skil í utvarpi og sjónvarpi
og það kannski að vonum þar sem
fréttatímanum væri það þröngur
stakkur skorinn. Heildarmynd fengi
hann sjaldan góða fyrr en hann
hefði lesið Morgunblaðið sitt. Þá
væri svo margt annað að gerast,
sem ekki væri minnst á í útvarpi
eða sjónvarpi, en blöðin skýrðu frá.
Utvarp og sjónvarp gætu aldrei
komið í þeirra stað hversu vel sem
til jtækist með reksturinn.
í þessu sambandi má einnig
benda á að blöðin eru alltaf tiltæk
og lesendur ekki bundnir við ákveð-
inn tíma. Hægt er að grípa til þeirra
hvenær sem er og sá lestur truflar
ekki aðra á heimilinu eins og oft
vill verða þegar glymur í útvarpi
og sjónvarpi.
Fjölmiðlarnir fengu margir hveij-
ir ekki góða dóma þarna í pottinum,
en menn voru samt sammála um
að án þeirra væri ekki hægt að vera.
XXX
ær öru breytingar, sem nálgast
byltingu, sem orðið hafa í
heiminum og einstökum þjóðfélög-
um á síðustu árum og áratugum
kalla að sjálfsögðu á breytta at-
vinnuhætti. Við íslendingar, sem
vorum áður einangruð eyþjóð, erum
nú komnir inn í miðja hringiðuna,
hvort sem okkur líkar það betur eða
ver.
Öllum en ljóst að okkur er nauð-
syn á að auka fjölbreytni í atvinnu-
lífinu. Það hefur tekist á sumum
sviðum, en því miður virðast
stærstu átökin, loðdýraræktin og
fiskeldið, vera að renna út í sandinn,
frá sjónarhóli leikmanns fyrst og
fremst vegna þess hve rangt var
að málum staðið.
Nú er talað um að móttaka er-
lendra ferðamanna geti orðið væn-
leg atvinnugrein. Vafalaust er það
rétt. Menn verða þó að gæta þess
að fara ekki offari og að of margir
sláist um sama bitann.
í þessu sambandi er athyglisverð
sú hugmynd að hér verði komið upp
sjúkrahúsi eða heilsuhæli til bækl-
unaraðgerða. Dæmið snúist þannig
við, að í stað þess að flytja út lækna
færum við að flytja inn sjúklinga.
Þessi hugmynd er vissulega þess
virði að hún sé tekin til alvarlegrar
íhugunar. Víkveiji hefur trú á að
fyrir henni sé ekki aðeins til
pappírsgrundvöllur. ^