Morgunblaðið - 29.05.1990, Blaðsíða 50

50
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 29. MAÍ 1990
t
Ástkær eiginmaður minn,
HERMANN GUÐJÓNSSON,
Óðinsgötu 15,
lést í Borgarspítalanum laugardaginn 26. maí.
Aðalbjörg Skæringsdóttir.
t
Faðir okkar,
ÁSGEIR JÓNSSON
trésmiður,
Baldursgötu 34,
andaðist 27. þessa mánaðar.
Einar Ásgeirsson,
Jóhann Freyr Ásgeirsson.
t
Systir okkar,
VIGDÍS KRISTDÓRSDÓTTIR
frá Sævarlandi,
Þistilfirði,
andaðist á Sólvangi þann 27. maí.
Lilja Kristdórsdóttir,
Hólmfriður Kristdórsdóttir,
Guðrún Kristdórsdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir og
afi,
FLOSI GUNNARSSON
útgerðarmaður og skipstjóri,
Vesturbergi 53,
Reykjavík,
andaðist í Borgarspítalanum laugardaginn 26. maí.
Alda Kjartansdóttir,
Guðmundur Flosason,
Jakobína Flosadóttir, Mikael Nordal,
Anna Lilja Flosadóttir,
Rósa Dögg Flosadóttir,
Benedikt Franklínsson
og barnabörn.
t
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
VALDIMAR GUÐMUNDSSON
skipstjóri,
Bárugötu 16,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í dag, þriðjudaginn 29. maí,
kl. 13.30.
Valdimar Valdimarsson, Þorgerður Einarsdóttir,
Eyjólfur Valdimarsson, Hanna Unnsteinsdóttir,
Heiga Valdimarsdóttir, Óskar M. Alfreðsson
og barnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
HALLDÓRA TORFADÓTTIR,
Skúlagötu 72,
Reykjavík;
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu fimmtudaginn 31. maí
kl. 15.00.
Hrönn Baldursdóttir,
Sigríður Baldursdóttir, Viðar Kristinsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Hjartkær eiginkona, móðir, tengdamóðir og amma,
MAGNEA ALDÍS DAVÍÐSDÓTTIR,
sem andaðist 17. maí, verður jarðsett frá Seljakirkju þriðjudaginn
29. maí kl. 13.30.
Jóhannes Leifsson,
Davíð Jóhannesson, Margrét Karlsdóttir,
Ólafur Már Jóhannesson
og barnabörn.
t
Útför eiginkonu minnar og systur okkar,
INGUNNAR RUNÓLFSDÓTTUR
frá Korsá
Sunnubraut 48,
Keflavik,
fer fram frá Keflavíkurkirkju miðvikudaginn 30. maí kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hinnar látnu, er bent á Keflavíkurspítala.
Kristján Oddsson,
Ásgerður Runólfsdóttir,
ísleifur Runólfsson.
Elisabet Ragnars-
dóttir, Asi - Mhming
Fædd 22. júní 1931
Dáin 4. apríl 1990 .
Ég krýp og faðma fótskðr þína
frelsari minn á bænastund.
Ég legg sem bamið bresti mina
bróðir í þína líknar mund.
Ég hafna auðs og hefðar völdum
hyl mig í þínum kærleiksöldum.
Mig langar í örfáum orðum að
minnast hennar Eddu i Ási eða
Eddu hans Valla eins og við kölluð-
um hana oftast í daglegu tali.
Já, hún Edda er dáin, hún hefur
kvatt okkur hér á jarðríki, hún er
horfin sjónum okkar um hríð og
dvelur í landi ljóss og friðar þar sem
hvorki eru til þjáningar né tár. Hún
hefur verið kvödd til æðri starfa
sem herinar hafa beðið í hinu
óþekkta landi.
Á kveðjustund sem slíkri hrúgast
upp minningar um einlægan vin
sem aldrei gleymist.
Ég man fyrst eftir Eddu þegar
ég fór með foreldrum mínum og
systkinum í heimsókn í Skagafjörð,
þá barn að aldri. Heimsókn í Ás.
Heimsókn til afa í Ási.
En ég kynntist því fljótt að í Ási
bjuggu fleiri en afi heitinn elskuleg-
ur, blessuð sé minning hans. Þar
kynntist ég og man fallega, glað-
lega konu, dugmikla og ákveðna,
konu sem hiti og þungi dagsins
hvíldi á. Mér skildist fljótt að þarna
fór kona sem vert var að virða í
orði og verki og bera traust til.
Þessar heimsóknir eru mér ljóslif-
andi því það var yndislegt að koma
í Ás. Á því heimili ríkti ást og virð-
ing, gagnkvæmt traust milli þeirra
sem þar réðu ríkjum.
í Ási bjó kjarkmikil fjölskylda og
engum sem kom þar duldist að slag-
æð fjölskyldunnar var Edda. Með
dugnaði sínum og samhug þeirra
hjóna töluðu verkin sínu máli. Það
ríkti sjaldan nein lognmolla yfir
verkum og framkvæmdum þar á
bæ, heldur einkenndist heimilið af
myndarskap í einu og öllu sem þau
hjón tóku sér fyrir hendur, og er
það ekki síst að þakka dugnaði og
vilja kjarkmikillar konu sem þar var
gjarnan leiðandi í athöfnum.
Í huga mínum var Edda ljós í
lífi frænda míns. Hún kom ung sem
ráðskona í Ás til þeirra feðga, afa
heitins og Valla. Hún kom ekki ein,
með henni var hennar fyrsti ljós-
geisli, hún Ragga litla. Með komu
sinni var framtíð þeirra mæðgna
ráðin. Ás varð þeirra framtíðar-
heimili og geislunum fjölgaði, sjö
manhvænleg börn eignuðust þau
hjón. Fjölskyldan varð stór, því
þurfti mikinn dugnað og þrek til
að allt gengi upp. Þetta átti hún
allt til í óþrjótandi magni allt fram
á síðasta dag. Við fráfall hennar
er stórt skarð höggvið í stóra fjöl-
skyldu, sorg og söknuður ríkir í
hugum ástvina.
Þó stór væri fjölskyldan í Ási var
alltaf pláss fyrir gesti og gangandi
þar voru allir velkomnir, enda
Sigríður Theódórs-
dóttir - Kveðjuorð
Fædd 26. mars 1901
Dáin 29. apríl 1990
Sjö ára snáði stendur á hlaðinu
hjá frænku sinni í Kópavogi, og
hefur ekki fyrr séð þá konu. Sigríð-
ur heitir hún, Theódórsdóttir. Þarna
sunnan við Fífuhvammslækinn reka
þau hjónin, hún og Bjarni Friðriks-
son, hænsnabú og hafa auk þess
nokkrar ær. Þá má ekki gleyma
kartöfluræktinni og grænmetinu.
Drengurinn laðast að þessu fólki
og heldur sig þarna tvisvar, þrisvar
í viku næstu árin. Síðar verða ferð-
irnar stijálli og leggjast loks af eft-
ir hálfan annan áratug. Fyrir það
verður ekki bætt úr því sem komið
er.
Hús þeirra Bjarna og Sigríðar
stendur í landi Kópavogs. Hitt er
annað mál að meðan þau réðu þar
ríkjum endaði sá ágæti bær í raun
við lækinn. Þar fyrir sunnan tók
Eyjafjörður við. Óþarft er að rekja
það hér með hvaða hætti slíkt mátti
verða, enda óviðkomandi öðrum en
þeim sem til þekktu. Þó get ég
ekki látið undir höfuð leggjast að
segja frá kartöfluuppskerunni þar
á bæ. Þá var jafnan hátíð. Fjöldi
kvenna úr nágrenninu réði sig í
kaupavinnu og fylgdu börn jafnan
mæðrum. Ætli uppskeran hafi ekki
tekið svo sem tvo til þijá daga og
var vitanlega veitt kaffí og meðlæti
af mikilli rausn. Mig rámar í að
kona ein hafí eitt sinn slysast til
að taka með sér nesti. Þá leyndi
sér ekki að Sigríður taldi sér nokk-
uð misboðið.
Af ættum Sigríðar er það að
segja að hún var dóttir séra Theó-
dórs á Bægisá, Jónssonar prófasts
á Auðkúlu og konu hans, Jóhönnu,
dóttur séra Gunnars prests á Sval-
barði og síðar Lundabrekku, en
hann var prófastur í Norður-Þing-
eyjarprófastsdæmi. Móðir séra
Gunnars var Jóhanna Kristjana,
dóttir Gunnlaugs Briem, sýslu-
manns á Grund í Eyjafírði. Rætur
Sigríðar lágu sem sagt meðal höfð-
ingja hins foma íslenska sveitasam-
félags og stóð hún jafnan styrkan
vörð um þann menningararf sem
henni hafði verið trúað fyrir á sínum
yngri árum. Hún las mikið, en var
íhaldssöm í lestrarvali sem og lifn-
aði öllum. En þótt hún minntist
aldrei á stjórnmál í mín eyru, duld-
ist mér ekki að hún hafði hina
megnustu óbeit á innihaldslausri
Mammonsdýrkun enda taldi hún
auð betur henta til gjafa en söfnun-
ar.
Þau hjónin, Sigríður og Bjarni,
en hann lést árið 1979, voru mjög
+
Ástkær eiginmaður minn, fósturfaðir,
faðir, tengdafaðir, afi og bróðir,
INGIBERGUR KRISTINSSON,
Hellisgötu 36,
Hafnarfirði,
sem andaðist að kvöldi 21. maí sl.,
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðar-
kirkju í dag, þriðjudaginn 29. maí, kl.
15.00.
Ásdís Guðmundsdóttir,
Ingibjörg Sveinsdóttir,
Elisabet Ingibergsdóttir,
Gunnar Ingibergsson,
Kristinn Ingibergsson,
Steinþór Ingibergsson,
Alda Ingibergsdóttir,
Kristján E. Kristinsson
og barnabörn.
Rúnar Karlsson,
Gréta Þ. Jónsdóttir,
Ágústa Lárusdóttir,
Guðmundur Örn Jónsson,
gestagangur alla tíð mikill og þau
hjón höfðingjar heim að sækja.
Sífelldar veislur og myndarskapur
í öllu sem þar var fram borið bar
þess merki að þar fór saman dugn-
aður og hagsýni.
Á sumrin dvaldi oft fjöldi barna
í sveit hjá þeim hjónum sem nutu
atlota og uppfræðslu, því víst er
að frá þeim fór enginn tómhentur
heim. Því kynntist ég sjálf af eigin
raun er ég dvaldi einn vetur í skóla
á Sauðárkróki. Þann vetur stóð
heimili þeirra hjóna mér opið sem
annað heimili og á ég þaðan ljúfar
og góðar minningar.
Allir sem þekktu Eddu virtu hana
og dáðu, hún bjó yfir miklum mann-
kostum. Hún var í eðli sínu dagfars-
prúð, af henni gustaði endalaust
samhent, en um leið ólík um flesta
hluti. Jafn þögul og hún var t.d.
um stjórnmál, þá var Bjami ákafa-
maður hinn mesti í umræðum um
þau efni. Svo var raunar um flest
það sem á góma bar.
Vitanlega er margs að minnast
nú þegar ég kveð Sigríði frænku
mína. En þarflaust er að hlaupa
með allt í blöðin. Hinu skal ekki
gleymt að frá þessari konu hefi ég
þegið nokkurn arf sem vert er að
koma til skila.
Pjetur Hafstein Lárusson
Blómastofa
FriÖfinns
Suðuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öllkvöld
til kl. 22,> einnig um helgar.
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.
m